Παρασκευή 15 Ιανουαρίου 2016

Γοργόνες και σειρήνες

Γοργόνες και σειρήνες (Ελληνική μυθολογία).




Γοργόνες

Μετά την ήττα του Ουρανού, η Γαία έσμιξε και με τον δεύτερο γιο της τον Ωκεανό. Τα παιδιά τους είναι οι θεότητες της θάλασσας, των ποταμών, των λιμνών και γενικότερα του υγρού στοιχείου.

Παιδιά του Πόντου και της Γαίας ήταν ο Νηρέας, ο Θαύμος, η Ευρυβία, ο Φόρκυς και η Κητώ. Ο Φόρκυς και η Κητώ (αδέρφια) "έσμιξαν" και έφεραν στον κόσμο τις τρεις Γραίες, επίσης τη Σκύλλα και τη Χάρυβδη, καθώς και τις τρεις Γοργόνες (Σθενώ, Ευρυάλη και Μέδουσα).

Λέγεται ότι ήταν Κενταύρισσες, τις οποίες μεταμόρφωσε σε απεχθή τέρατα η Αθηνά, εξαιτίας της Μέδουσας. Συχνά συνδέονται με τις Σειρήνες.







Σειρήνες

Οι Σειρήνες ήταν γυναικείες θεότητες που σχετίζονταν με το νερό, τον έρωτα και το θάνατο. Ακριβέστερα όμως φέρονται ως θαλάσσιοι δαίμονες της Ελληνικής Μυθολογίας. Απεικονίζονταν με ανθρώπινο γυναικείο κεφάλι και σώμα αρπακτικού πουλιού.

Στην επικρατέστερη εκδοχή θεωρούνται θυγατέρες του ποτάμιου θεού Αχελώου και της Μούσας Μελπομένης (Απολλόδωρος) ή της Τερψιχόρης (Απολλώνιος ο Ρόδιος) ή της Στερόπης. Κατ΄ άλλη εκδοχή κόρες του θαλάσσιου θεού Φόρκυ και μητέρα τους η Χθων (Γη). Συνήθως είναι αριθμητικά δύο Αγλαόπη (λαμπρή στην όψη) και Θελξιέπεια (γοητευτική στο λόγο)ή τρεις Παρθενόπη, Λευκωσία (Λευκή ουσία) και Λιγεία (Καθαρή φωνή) ή Αγλαόφωνος, Μόλπη (μελωδική φωνή) και Θελξινόη (όμορφος νους) κατά τον Ησίοδο. Άλλα ονόματα που τους έδιναν είναι Θελξιόπη (γοητευτική όψη) και Πεισηνόη (πειθώ του νου). Το δε όνομά τους συνδέεται πιθανώς με τον Σείριο. Κατά τον Πλάτωνα  οι Σειρήνες ήταν οκτώ.

Κατά το μύθο οι Σειρήνες ήταν θαλάσσιες νύμφες (Ναϊάδες) συνοδοί της Περσεφόνης. Όταν τη Περσεφόνη την απήγαγε ο Άδης η μητερα της Δήμητρα τους έδωσε σώμα πτηνών για να τη βοηθήσουν στην αναζήτηση. Όταν πλέον δε κατάφεραν να τη βρουν εγκαταστάθηκαν σε ένα νησί από όπου με το πανέμορφο τραγούδι τους προσείλκυαν τους ναύτες των πλοίων που πλησίαζαν στην περιοχή τους και προκαλούσαν στην συνέχεια την καταστροφή τους.

Αναφέρονται για πρώτη φορά στην Οδύσσεια ως κατοικούσες στη νήσο Ανθεμόεσσα του Τυρρηνικού πελάγους, στο στενό της Μεσσήνης μεταξύ Σικελίας και Καλαβρίας. Ο Οδυσσέας είχε ενημερωθεί από την Κίρκη για το γοητευτικό τραγούδι τους με το οποίο παγίδευαν τους ανυποψίαστους ταξιδιώτες, που πλησιάζοντας είτε ξεχνούσαν τον προορισμό τους, είτε κατασπαράζονταν απ΄ αυτές, κι έτσι διέταξε σε όλο το πλήρωμα του να βάλουν κερί στα αυτιά τους ώστε να μην ακούν το τραγούδι των Σειρήνων, ενώ ό ίδιος ζήτησε να τον δέσουν στο κατάρτι ώστε όταν ακούσει το τραγούδι τους να μη παρασυρθεί στη γοητεία τους.

Πριν τον Οδυσσέα μόνο οι Αργοναύτες είχαν καταφέρει να περάσουν από την περιοχή τους, όταν ο Χείρων είχε προειδοποιήσει τον Ιάσονα να πάρει μαζί του τον Ορφέα ο οποίος με το τραγούδι του ξεπέρασε σε ομορφιά τις σειρήνες και κατόρθωσαν τελικά να διαφύγουν χωρίς απώλειες.

Η νήσος των Σειρήνων ή Σειρηνουσσών δεν είναι επακριβώς ταυτοποιημένη ούτε και μυθολογικά. Οι διάφοροι μελετητές έχουν προτείνει πάμπολλες τοποθεσίες. Ωστόσο, κατά την επικρατούσα άποψη βρισκόταν στην παραλία της Καμπανίας πλησίον της Νεαπόλεως.



Το βίντεο που ακολουθεί μας δείχνει μια γοργόνα, ή σειρήνα να κάθεται σε έναν βράχο και να φεύγει γρήγορα όταν ακούει φωνές. Το περίεργο είναι ότι φεύγει με πολύ μεγάλη ταχύτητα ακουμπώντας την κοιλιά της επάνω στον βράχο.
Εάν επρόκειτο για έναν οποιονδήποτε άνθρωπο, τότε το σίγουρο είναι πως ο άνθρωπος αυτός φεύγοντας με αυτή την ταχύτητα, θα άφηνε τα εντόσθια του επάνω στον σκληρό βράχο.   
Εδώ δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο.
Από την άλλη πλευρά όταν κάνεις μία τόσο τρομερή λήψη, δεν στρέφεις ποτέ την κάμερα στο πρόσωπο του διπλανού σου, όσο κι αν αυτός ουρλιάζει από ενθουσιασμό.
Δεν χάνεις ούτε χιλιοστό του δευτερολέπτου από το ντοκουμέντο.
Το πόσο αληθινό είναι αυτό το βίντεο, μόνο ο κάμεραμαν το γνωρίζει. 
Είναι από τις ποιό περίεργες και αμφιλεγόμενες λήψεις.

Τα συμπεράσματα όμως είναι δικά σας. 











Τετάρτη 13 Ιανουαρίου 2016

Xuankong

Το περίεργο κρεμαστό μοναστήρι Xuankong




Ο κρεμαστός Ναός ή αλλιώς  το κρεμαστό μοναστήρι Xuankong είναι ένας ναός κτισμένος μέσα σε ένα βράχο ύψους 75 μέτρων πάνω από το έδαφος στο Όρος Heng κοντά στην πόλη Ντατόνγκ στην επαρχία Shanxi την Κίνα. Η πόλη Ντατόνγκ είναι η κοντινότερη στο μοναστήρι και απέχει 64 χιλιόμετρα στα βορειοδυτικά. 
Μαζί με το Σπήλαιο Γιουνγκάνγκ, ο Κρεμαστός Ναός είναι ένα από τα κύρια τουριστικά αξιοθέατα και ιστορικά μνημεία στην περιοχή Ντατόνγκ. 





Χτισμένο πάνω από 1.500 χρόνια πριν, αυτός ο ναός είναι αξιοσημείωτος, όχι μόνο για τη θέση του σε έναν κάθετο γκρεμό, αλλά και επειδή είναι ο μόνος ναός με το συνδυασμό των τριών κινεζικών παραδοσιακών θρησκειών: Βουδισμός, Ταοϊσμός και Κομφουκιανισμός. 
Το μοναστήρι διατηρείται στη θέση του με δρύινα δοκάρια που έχουν τοποθετηθεί σε τρύπες που είχαν σκάψει μέσα στα βράχια. 




Η κύρια υποστηρικτική δομή είναι κρυμμένη μέσα στο βραχώδες υπόστρωμα. Το μοναστήρι βρίσκεται στην μικρή λεκάνη ενός φαραγγιού , και το κύριο σώμα του κτιρίου κρέμεται από τη μέση του βράχου.
Ο λόγος που κατασκευάστηκε στην θέση αυτή είναι καθαρά για την προστασία του από τη διάβρωση της βροχής και το ηλιακό φως.  Παρά την μεγάλη ηλικία του ο Ναός αυτός, είναι απίστευτα καλοδιατηρημένος. 




Τον Δεκέμβριο του 2010, εισήχθη στο περιοδικό "Time" ως ένα από τα  δέκα πιο κορυφαία, περίεργα  αλλά και ποιό επικίνδυνα κτίρια του κόσμου.