Keshwa Chaca
Huinchiri, Cusco
Περού: Η τελευταία κρεμαστή γέφυρα από σκοινιά των Ίνκας.
Έναν έξυπνο και συνάμα επικίνδυνο τρόπο βρήκαν οι Ίνκας για να μπορούν να περνάνε από τις απόκρημνες χαράδρες των Άνδεων.
Έτσι εφηύραν τις ίνες και στη συνέχεια έφτιαξαν με αυτές, κρεμαστές γέφυρες.
Η τελευταία είναι η Keshwa Chaca που εκτείνεται σε όλο το μήκος του ποταμού Apurimac, κοντά στο χωριό Huinchiri του Περού, στην επαρχία της Canas.
Η επικίνδυνη γέφυρα έχει μήκος 1.48 μέτρα και κρέμεται περίπου 35 μέτρα πάνω από τον ποταμό.
Μπορεί με το μάτι, να φαντάζει επικίνδυνη, πολλοί όμως είναι εκείνοι που τη διασχίζουν καθημερινά.
Οι Ίνκας δεν εφηύραν τον τροχό, δεν επινόησαν την αψίδα, δεν ανακάλυψαν το σίδηρο, αλλά ήταν κυρίαρχοι των ινών. Έχτισαν πλοία από φυτικές ίνες, έκαναν πανοπλίες από ίνες -ακόμη και το μεγαλύτερο όπλο τους, η σφεντόνα, ήταν πλεγμένο από ίνες και μάλιστα αρκετά ισχυρό ώστε να κόψει στα δύο ένα σπαθί.
Έτσι, όταν κλήθηκαν να λύσουν το πρόβλημα του πώς ανθρώποι, ζώα και αγαθά θα περάσουν τις απόκρημνες χαράδρες των Άνδεων, ήταν φυσικό να στραφούν στις φυτικές ίνες.
Η τελευταία γέφυρα από σχοινί των Ίνκας είναι η Keshwa Chaca που εκτείνεται σε όλο το μήκος του ποταμού Apurimac, κοντά στο χωριό Huinchiri του Περού, στην επαρχία της Canas.
Έχει μήκος 148 μ. και κρέμεται πάνω από τον ποταμό περίπου 35 μ. Σύμφωνα με τους ντόπιους υπάρχει εκεί εδώ και 500 χρόνια.
Huinchiri, Cusco
Περού: Η τελευταία κρεμαστή γέφυρα από σκοινιά των Ίνκας.
Έναν έξυπνο και συνάμα επικίνδυνο τρόπο βρήκαν οι Ίνκας για να μπορούν να περνάνε από τις απόκρημνες χαράδρες των Άνδεων.
Έτσι εφηύραν τις ίνες και στη συνέχεια έφτιαξαν με αυτές, κρεμαστές γέφυρες.
Η τελευταία είναι η Keshwa Chaca που εκτείνεται σε όλο το μήκος του ποταμού Apurimac, κοντά στο χωριό Huinchiri του Περού, στην επαρχία της Canas.
Η επικίνδυνη γέφυρα έχει μήκος 1.48 μέτρα και κρέμεται περίπου 35 μέτρα πάνω από τον ποταμό.
Μπορεί με το μάτι, να φαντάζει επικίνδυνη, πολλοί όμως είναι εκείνοι που τη διασχίζουν καθημερινά.
Οι Ίνκας δεν εφηύραν τον τροχό, δεν επινόησαν την αψίδα, δεν ανακάλυψαν το σίδηρο, αλλά ήταν κυρίαρχοι των ινών. Έχτισαν πλοία από φυτικές ίνες, έκαναν πανοπλίες από ίνες -ακόμη και το μεγαλύτερο όπλο τους, η σφεντόνα, ήταν πλεγμένο από ίνες και μάλιστα αρκετά ισχυρό ώστε να κόψει στα δύο ένα σπαθί.
Έτσι, όταν κλήθηκαν να λύσουν το πρόβλημα του πώς ανθρώποι, ζώα και αγαθά θα περάσουν τις απόκρημνες χαράδρες των Άνδεων, ήταν φυσικό να στραφούν στις φυτικές ίνες.
Η τελευταία γέφυρα από σχοινί των Ίνκας είναι η Keshwa Chaca που εκτείνεται σε όλο το μήκος του ποταμού Apurimac, κοντά στο χωριό Huinchiri του Περού, στην επαρχία της Canas.
Έχει μήκος 148 μ. και κρέμεται πάνω από τον ποταμό περίπου 35 μ. Σύμφωνα με τους ντόπιους υπάρχει εκεί εδώ και 500 χρόνια.
