Πέμπτη 28 Ιουλίου 2016

SON ĐOONG CAVE

SON ĐOONG CAVE
Το μεγαλύτερο σπήλαιο του κόσμου.




Πρόκειται για το μεγαλύτερο σπήλαιο του κόσμου το οποίο διαθέτει δική του ζούγκλα και ποτάμι. Το φαντασμαγορικό αυτό σπήλαιο έμεινε κρυμμένο για εκατομμύρια χρόνια και ανακαλύφθηκε εντελώς  τυχαία από ένα αγρότη. 
Πολλά  είναι τα σπηλαιώδη βουνά της Ασίας, αλλά το μεγαλύτερο σπήλαιο του κόσμου παρέμεινε για αιώνες καλά κρυμμένο μακριά από τα μάτια του κόσμου στην καρδιά του Εθνικού Πάρκου «Phong Nha Ke Bang», στο Βιετνάμ.





Οι εικόνες που μας μεταφέρουν οι εξερευνητές είναι εντυπωσιακές, όσο και η ιστορία του. Το σπήλαιο Χανγκ Σον Ντονγκ (Sơn Đoòng Cave) έχει εντυπωσιακή  ιστορία. Ξεκινάει από τη συνηθισμένη βόλτα ενός ντόπιου αγρότη, του Ho Khanh, ο οποίος είχε κάνει αμέτρητες φορές την ίδια διαδρομή όταν ξαφνικά την τελευταία φορά που βρέθηκε σε εκείνο το σημείο, μέσα στο Εθνικό Πάρκο του Βιετνάμ, το έδαφος ξαφνικά υποχώρησε κάτω από τα πόδια του. 





Μόλις συνειδητοποίησε τι είχε συμβεί παρατήρησε το ανοιχτό χάσμα που είχε εμφανιστεί μέσα από το παχύ φύλλωμα. Υπήρχε πλέον μια υψομετρική διαφορά με απότομη κλίση. Ο  Ho Khanh, από καθαρή τύχη, είχε ανακαλύψει μια κρυφή είσοδο για το μεγαλύτερο μέχρι στιγμής σπήλαιο του κόσμου, ένα μεγαθήριο πέντε φορές μεγαλύτερο από κάθε γνωστό σπήλαιο, που είχε μείνει κρυφό από το ανθρώπινο μάτι για εκατομμύρια χρόνια.  





Σε έναν κόσμο με τόσα λίγα απάτητα μονοπάτια, είναι δύσκολο κανείς να φανταστεί ότι υπήρχε κάπου ένας λαβύρινθος αδιαπέραστος από τον άνθρωπο μέχρι το 1990. Κι ενώ τα περισσότερο γνωστά σπήλαια  του κόσμου συνδέονται συνήθως με λατρευτικά στοιχεία, στο Χανγκ Σον Ντονγκ δεν βρέθηκαν ούτε ναοί, ούτε αγάλματα. Αυτό βέβαια δεν αποτελεί μειονέκτημα καθώς η φυσική του ομορφιά ξεπερνά και τα πιο σπουδαία έργα τέχνης. 





Δεν έχουν περάσει ούτε δυο δεκαετίες από την τυχαία ανακάλυψη του αγρότη και η ανάγκη να εξερευνηθεί το εσωτερικό του τεράστιου σπηλαίου από ειδικούς επιστήμονες έγινε εντονότερη το 2009. 





Το δυνατό σφύριγμα του ανέμου που προκαλούσε έναν τρομακτικό ήχο σαν βρυχηθμό, αλλά και η απότομη κάθοδος είχε εμποδίσει τους ντόπιους να μπουν στο εσωτερικό της σπηλιάς. «Ποτάμι στο Βουνό» Πέντε φορές μεγαλύτερη από κάθε άλλη σπηλιά στο Βιετνάμ, η Σον Ντόνγκ πήρε το όνομα της από τη βιετναμέζικη διάλεκτο που σημαίνει » Ποτάμι στο Βουνό» και αυτό λόγω τον μεγάλων και ορμητικών ποταμών που κρύβει μέσα της, ένας εκ των οποίων ξεπερνάει τα 4,5 χιλιόμετρα. 





Σταλαγμίτες των 70 μέτρων Το σπήλαιο έχει τη δική του ζούγκλα που οι εξερευνητές ονόμασαν «Κήπο της Eden«, ενώ έχουν σχηματιστεί μερικοί από τους ψηλότερους σταλαγμίτες του κόσμου ξεπερνώντας τα 70 μέτρα.  Χρειάστηκε ένας χρόνος για τους εξερευνητές Howard και Deb Limbert να φτάσουν στο τέλος του περάσματος. 





Ένα μεγάλο φυσικό εμπόδιο στην πορεία της έρευνας τους ήταν ένας ψηλός τοίχος από ασβεστίτη (200 πόδια ύψος) γνωστός ως «The Great Wall of Vietnam» που μεταφράζεται ως «ο τεράστιος τοίχος του Βιετνάμ». Στην άλλη πλευρά του σπηλαίου βρέθηκε ένα «πεδίο» σπάνιων και αφύσικα μεγάλων μαργαριταριών που είναι μεγάλα σαν μπάλες. 







Σχηματίζονται από μια σύμπτυξη αλάτων ασβεστίου γυαλισμένα με κινούμενο νερό. Το σπήλαιο πιστεύεται ότι έχει σχηματιστεί τουλάχιστον πριν από δυο εκατομμύρια χρόνια και δεν θα πρέπει να μας εκπλήσσει το γεγονός ότι αυτός ο «κρυφός κόσμος» κατάφερε να δημιουργήσει ακόμα και το δικό του κλίμα. Οι επιστήμονες κατέγραψαν ότι το σπήλαιο παράγει δικά του σύννεφα βροχής και ότι μέσα στην πάροδο του χρόνου υπήρξαν υγρές και ξηρές περίοδοι. 
Το 2013 μια ομάδα τουριστών έζησε από κοντά τη συγκίνηση μιας οργανωμένης εξερευνητικής αποστολής. Έζησαν την απόλυτη περιπέτεια μέσα  την σπηλιά έναντι 3.000 δολαρίων που ήταν το κόστος της συγκεκριμένης εξειδικευμένης ξενάγησης,











Τρίτη 26 Ιουλίου 2016

FLY GEYSER

FLY GEYSER
Ο παράξενος Θερμοπίδακας της Νεβάδα.





Πρόκειται για ένα από τα ποιό εντυπωσιακά μέρη του κόσμου και όχι άδικα. Όταν βρεθεί κανείς εκεί νομίζει πως μεταφέρθηκε ξαφνικά σε κάποιο άλλο πλανήτη που ξεπήδησε μέσα από τον πόλεμο των άστρων.
Πρόκειται για τον θερμοπίδακα FLY GEYSER.






Ο θερμοπίδακας αυτός, με την ονομασία Fly Geyser, βρίσκεται στη Νεβάδα των ΗΠΑ. Μοιάζει να βρίσκεται σε κάποιο άλλο πλανήτη ή έστω να είναι σκηνικό από μια ταινία επιστημονικής φαντασίας.






 Είναι επίσης εντυπωσιακό ότι ο θερμοπίδακας βρίσκεται σε ιδιωτική έκταση, ο ιδιοκτήτης της οποίας απαγορεύει την είσοδο στο κοινό, παρά τις προσπάθειες διαφόρων οργανώσεων να αγοράσουν τη γη ή να επιτύχουν ένα συμβιβασμό.






Ο χώρος αυτός βρίσκεται περίπου στο ένα τρίτο του ενός μιλίου από τον εθνικό δρόμο 34 που περνάει από το σημείο αυτό.






Η ιστορία του θερμοπίδακα ξεκινά στις αρχές του προηγούμενου αιώνα, όταν ο ιδιοκτήτης της έκτασης πραγματοποίησε γεώτρηση για νερό. Πράγματι ένα πηγάδι άρδευσης δημιουργήθηκε και λειτούργησε για δεκαετίες. Φαίνεται όμως ότι η γεώτρηση έφτασε πολύ κοντά σε μια κοιλότητα γεωθερμικής ενέργειας η οποία με το πέρασμα του χρόνου βρήκε δίοδο στην επιφάνεια. Έτσι κοντά στο 1960 δημιουργήθηκε ο πίδακας αυτός. Οι εργάτες προσπάθησαν να τον σκεπάσουν αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Αυτό βέβαια είχε και την θετική του πλευρά αφού έτσι ξαφνικά το τοπίο άλλαξε με αποτέλεσμα να έχουμε αυτή την μαγική εικόνα της φύσης.











Δευτέρα 25 Ιουλίου 2016

ANDERWATER WATERFULL IN MAURITIUS

ANDERWATER WATERFULL IN MAURITIUS
Ο υποβρύχιος καταρράκτης του Μαυρίκιου




Ο Μαυρίκιος είναι νησιωτικό κράτος του Ινδικού Ωκεανού ανατολικά της Μαδαγασκάρης με συνολική έκταση 2.040 τετρ. χλμ. Το νησί ήταν γνωστό στους Άραβες και Ινδονήσιους ναυτικούς από τον 10ο αιώνα. Πρώτοι εγκαταστάθηκαν οι Πορτογάλοι το 1507. 






Το 1598, τρία πλοία από έναν Ολλανδικό στόλο με προορισμό τα νησιά των μπαχαρικών κατέληξαν στον Μαυρίκιο εξ αιτίας ενός τυφώνα. Οι ναυτικοί αυτοί έδωσαν στο νησί το σημερινό όνομά του για να τιμήσουν τον πρίγκηπα Μαυρίκιο του Νασάου, κυβερνήτη και κληρονόμο των Κάτω Χωρών.






Το 1638, οι Ολλανδοί ίδρυσαν την πρώτη μόνιμη αποικία. Το 1715, οι Γάλλοι κατέλαβαν τον Μαυρίκιο και τον μετονόμασαν σε Ιλ ντε Φρανς (δηλαδή το νησί της Γαλλίας). Κατά τους Ναπολεόντειους πολέμους (1803-1815), το νησί έγινε στόχος των Βρετανών, οι οποίοι προσπάθησαν να το καταλάβουν. Οι Γάλλοι παρέδωσαν το νησί μετά από μία απόβαση των Βρετανών. Η επίσημη παράδοση του νησιού στο βρετανικό στέμμα έγινε το 1810. Με τη βρετανική κυριαρχία, το όνομα του νησιού επανήλθε ως Μαυρίκιος.






Στη νοτιοδυτική άκρη του νησιού υπάρχει μια καταπληκτική ψευδαίσθηση. Όταν κάποιος δει από ψηλά το σημείο εκείνο θα παρατηρήσει ότι η απορροή της άμμου και της λάσπης δημιουργεί την εντύπωση ενός "υποβρύχιου καταρράκτη. Ένας λόγος που συμβάλλει σε αυτό είναι και το απότομο μεγάλο βάθος που αρχίζει με έναν τρομακτικό τρόπο από την ακτή του νησιού.