Ιμαλάια
Η λίμνη των σκελετών.
Το 1942 ένας δασοφύλακας στην περιοχή Ρούπκουντ (Roopkund) της Ινδίας, έκανε μια τρομερή ανακάλυψη. Πέντε χιλιάδες μέτρα πάνω από τη θάλασσα, στον πάτο μιας μικρής κοιλάδας, υπήρχε μια παγωμένη λίμνη, γεμάτη σκελετούς.
Το καλοκαίρι του ίδιου χρόνου, ο πάγος έλιωσε και φανέρωσε περισσότερα υπολείμματα σκελετών που επέπλεαν στο νερό ή βρίσκονταν στην άκρη της λίμνης. Αμέσως κρίθηκε επιβεβλημένη η αναγνώριση των θυμάτων.
Εν μέσω του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, πολλοί έκαναν λόγο για Ιάπωνες στρατιώτες που στην προσπάθεια τους να περάσουν από τα Ιμαλάια βρήκαν τραγικό θάνατο.
Η Αγγλία για να μην κατηγορηθεί και να αποφύγει επικείμενη επίθεση από την Ιαπωνία, επέβαλε να γίνει άμεση αναγνώριση των σκελετών.
Από τις εξετάσεις που έγινε εξακριβώθηκε ότι οι σκελετοί που βρέθηκαν χρονολογούνταν πολύ πιο πριν από το 1940.
Υπήρχαν περισσότεροι από 200 σκελετοί μέσα και γύρω από τη λίμνη και ίσως αρκετοί βρίσκονταν στα βάθη της λίμνης, που ξεπερνούσε τα 2,5 μέτρα, αλλά και κάτω από το έδαφος.
Οι χαμηλές θερμοκρασίες και η ξηρότητα στον αέρα είχαν διατηρήσει κάποια κομμάτια σάρκας στα σώματα, νύχια αλλά και μέρη από το τριχωτό της κεφαλής.
Παράλληλα ανακαλύφθηκαν κομμάτια από ξύλινα αντικείμενα, σιδερένιες αιχμές, παντόφλες και κοσμήματα.
Τίποτα βέβαια από τα σκελετικά υπολείμματα και τα ευρήματα δεν αποκάλυπτε την προέλευση των ανθρώπων ή την αιτία θανάτου τους.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, και εφόσον δεν υπήρχε κοντά κάποιος οικισμός, επρόκειτο για μια ομάδα ταξιδιωτών που ίσως μετακινούνταν για θρησκευτικό προσκύνημα. Νέες έρευνες μετά από χρόνια υποστηρίζουν ότι όλοι οι άνθρωποι πέθαναν από τον ίδιο λόγο, δηλαδή ένα δυνατό χτύπημα στο κεφάλι και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ίσως χτυπήθηκαν από πολύ ισχυρή χαλαζόπτωση από την οποία δεν μπορούσαν να προστατευθούν, σύμφωνα με το historicmysteries.
ΜΙΑ ΑΠΟΨΗ:
Η άποψη ότι τόσοι πολλοί άνθρωποι θα μπορούσαν να σκοτωθούν από χαλαζοθύελλα είναι περίεργη και αμφισβητείται από αρκετούς. Βέβαια αυτοί οι άνθρωποι δεν είχαν τίποτε να τους προστατεύσει από τέτοιες καιρικές συνθήκες καθώς δεν υπήρχε κοντά κάποιο καταφύγιο που θα μπορούσαν να κρυφτούν. Αυτό εξακολουθεί να εγείρει το ερώτημα, γιατί οι πληγές είναι μόνο γύρω από το κεφάλι και τους ώμους; Επιπλέον, φαίνεται απίθανο ότι κανένας από αυτούς δεν προσπάθησε να προστατεύσει κάποιον άλλο ώστε να μην υπάρχουν σκελετοί με λίγες ή καθόλου πληγές. Τα ερωτήματα αυτά οδηγούν πολλούς να πιστεύουν ότι το τι πραγματικά συνέβη με αυτούς τους μυστηριώδεις σκελετούς είναι ακόμα υπό συζήτηση και χρειάζεται περαιτέρω μελέτη. Επιπλέον υπάρχει και μια θεωρία ερευνητών του National Geographic που υποστηρίζει ότι τα πτώματα ανήκουν σε δύο διαφορετικές ομάδες ανθρώπων, μια πολύ ψηλή και μια πολύ κοντή.
Κάθε χρόνο, ειδικά το καλοκαίρι, πολλοί ταξιδιώτες φτάνουν στο σημείο για να δουν τη μυστηριώδη λίμνη ενώ λέγεται ότι κάποιοι παίρνουν μαζί τους απομεινάρια από τους σκελετούς με αποτέλεσμα όπως λένε οι ειδικοί σε λίγα χρόνια οι σκελετοί να απειλούνται με εξαφάνιση και έτσι είναι επιτακτική η ανάγκη να ληφθούν μέτρα προστασίας.
Η λίμνη των σκελετών.
Το 1942 ένας δασοφύλακας στην περιοχή Ρούπκουντ (Roopkund) της Ινδίας, έκανε μια τρομερή ανακάλυψη. Πέντε χιλιάδες μέτρα πάνω από τη θάλασσα, στον πάτο μιας μικρής κοιλάδας, υπήρχε μια παγωμένη λίμνη, γεμάτη σκελετούς.
Το καλοκαίρι του ίδιου χρόνου, ο πάγος έλιωσε και φανέρωσε περισσότερα υπολείμματα σκελετών που επέπλεαν στο νερό ή βρίσκονταν στην άκρη της λίμνης. Αμέσως κρίθηκε επιβεβλημένη η αναγνώριση των θυμάτων.
Εν μέσω του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, πολλοί έκαναν λόγο για Ιάπωνες στρατιώτες που στην προσπάθεια τους να περάσουν από τα Ιμαλάια βρήκαν τραγικό θάνατο.
Η Αγγλία για να μην κατηγορηθεί και να αποφύγει επικείμενη επίθεση από την Ιαπωνία, επέβαλε να γίνει άμεση αναγνώριση των σκελετών.
Από τις εξετάσεις που έγινε εξακριβώθηκε ότι οι σκελετοί που βρέθηκαν χρονολογούνταν πολύ πιο πριν από το 1940.
Υπήρχαν περισσότεροι από 200 σκελετοί μέσα και γύρω από τη λίμνη και ίσως αρκετοί βρίσκονταν στα βάθη της λίμνης, που ξεπερνούσε τα 2,5 μέτρα, αλλά και κάτω από το έδαφος.
Οι χαμηλές θερμοκρασίες και η ξηρότητα στον αέρα είχαν διατηρήσει κάποια κομμάτια σάρκας στα σώματα, νύχια αλλά και μέρη από το τριχωτό της κεφαλής.
Παράλληλα ανακαλύφθηκαν κομμάτια από ξύλινα αντικείμενα, σιδερένιες αιχμές, παντόφλες και κοσμήματα.
Τίποτα βέβαια από τα σκελετικά υπολείμματα και τα ευρήματα δεν αποκάλυπτε την προέλευση των ανθρώπων ή την αιτία θανάτου τους.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, και εφόσον δεν υπήρχε κοντά κάποιος οικισμός, επρόκειτο για μια ομάδα ταξιδιωτών που ίσως μετακινούνταν για θρησκευτικό προσκύνημα. Νέες έρευνες μετά από χρόνια υποστηρίζουν ότι όλοι οι άνθρωποι πέθαναν από τον ίδιο λόγο, δηλαδή ένα δυνατό χτύπημα στο κεφάλι και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ίσως χτυπήθηκαν από πολύ ισχυρή χαλαζόπτωση από την οποία δεν μπορούσαν να προστατευθούν, σύμφωνα με το historicmysteries.
ΜΙΑ ΑΠΟΨΗ:
Η άποψη ότι τόσοι πολλοί άνθρωποι θα μπορούσαν να σκοτωθούν από χαλαζοθύελλα είναι περίεργη και αμφισβητείται από αρκετούς. Βέβαια αυτοί οι άνθρωποι δεν είχαν τίποτε να τους προστατεύσει από τέτοιες καιρικές συνθήκες καθώς δεν υπήρχε κοντά κάποιο καταφύγιο που θα μπορούσαν να κρυφτούν. Αυτό εξακολουθεί να εγείρει το ερώτημα, γιατί οι πληγές είναι μόνο γύρω από το κεφάλι και τους ώμους; Επιπλέον, φαίνεται απίθανο ότι κανένας από αυτούς δεν προσπάθησε να προστατεύσει κάποιον άλλο ώστε να μην υπάρχουν σκελετοί με λίγες ή καθόλου πληγές. Τα ερωτήματα αυτά οδηγούν πολλούς να πιστεύουν ότι το τι πραγματικά συνέβη με αυτούς τους μυστηριώδεις σκελετούς είναι ακόμα υπό συζήτηση και χρειάζεται περαιτέρω μελέτη. Επιπλέον υπάρχει και μια θεωρία ερευνητών του National Geographic που υποστηρίζει ότι τα πτώματα ανήκουν σε δύο διαφορετικές ομάδες ανθρώπων, μια πολύ ψηλή και μια πολύ κοντή.
Κάθε χρόνο, ειδικά το καλοκαίρι, πολλοί ταξιδιώτες φτάνουν στο σημείο για να δουν τη μυστηριώδη λίμνη ενώ λέγεται ότι κάποιοι παίρνουν μαζί τους απομεινάρια από τους σκελετούς με αποτέλεσμα όπως λένε οι ειδικοί σε λίγα χρόνια οι σκελετοί να απειλούνται με εξαφάνιση και έτσι είναι επιτακτική η ανάγκη να ληφθούν μέτρα προστασίας.
