Τετάρτη 23 Νοεμβρίου 2016

Sokotra island

SOKOTRA ISLAND
Το νησί της ευδαιμονίας 

Το παράξενο αλλά και πανέμορφο νησί της ευδαιμονίας με τα περίεργα δέντρα, έχει χαρακτηριστεί ως το πιο εξωγήινο τοπίο στην γη. Μοιάζουν με ομπρέλες, ελέφαντες και γιγαντιαία μανιτάρια 






Θεωρείται ως το πιο παράξενο νησί του κόσμου για αρκετούς λόγους. Λευκές αμμουδιές, απότομα βράχια, τρομακτικά βουνά, μοναδικά σπήλαια αλλά και φυτά τα οποία δεν υπάρχουν πουθενά αλλού στον κόσμο, καθιστούν το νησί Σοκότρα ως έναν από τους πιο «περίεργους» τόπους του κόσμου και συγχρόνως έναν από τους ομορφότερους.

Το αρχιπέλαγος Σοκότρα, σε ελεύθερη μετάφραση «Ευδαιμονία», αποτελεί τμήμα του εδάφους της Υεμένης και αποτελείται από μια μικρή αλυσίδα από τέσσερα νησιά στον Ινδικό Ωκεανό.








Στον Ινδικό ωκεανό υπάρχει ένα νησί που είναι μοναδικό στον κόσμο. Εκεί φύονται μερικά από τα πιο παράξενα δέντρα που υπάρχουν στη γη. Για το λόγο αυτό το αποκαλούν και μέρος των εξωγήινων. Έχει αμμώδεις παραλίες, σπηλιές, ρέματα, καταγάλανα νερά και ένα βραχώδες κόκκινο τοπίο. 
Λόγω της γεωγραφικής του θέσης είναι απομονωμένο από τον πολιτισμό. Βρίσκεται κοντά στη Σομαλία και στην αφρικανική Ήπειρο. Το νησί ανήκει σε ένα σύμπλεγμα 4 νησιών της Υεμένης, που έχουν γίνει γνωστά για την ιδιαίτερη βλάστηση τους, καθώς τα περισσότερα φυτά δεν υπάρχουν πουθενά αλλού στον κόσμο.  





Τον 1ο αιώνα μ. Χ.  το νησί αναφέρεται σε ελληνικό ναυτικό βοήθημα με το όνομα Διοσκουρίδα. Το νησί έχει 700 σπάνια είδη χλωρίδας και πανίδας. Το 1/3 της χλωρίδας δεν υπάρχει αλλού στον κόσμο. 
Ονομάζεται Σοκότρα, που στη σανσκριτική γλώσσα της Ινδίας σημαίνει ευδαιμονία και σίγουρα η φύση επιβεβαιώνει την ονομασία του. Μια από τις ιδιαίτερες ομορφιές του νησιού είναι τα δέντρα που μοιάζουν άλλοτε με πόδια ελέφαντα η μανιτάρια και άλλοτε με ομπρέλες. Ιδιαίτερης ομορφιάς είναι τα γκρι δέντρα (abenium obesum) που όπως λένε μοιάζουν με πόδι ελέφαντα. Έχουν χοντρούς κορμούς και μικρά κλαδιά με ανθισμένα ροζ λουλούδια. 

Το πιο γνωστό και πολυφωτογραφημένο δέντρο του νησιού είναι το δέντρο του Αίματος του δράκου (dragon tree), το οποίο πήρε το όνομα του από τους κόκκινους καρπούς που παράγει. Το δέντρο του Αίματος του δράκου παράγει μούρα. Ο κόκκινος χυμός τους είναι γνωστός ως το αίμα του δράκου το οποίο κατά τον μεσαίωνα λέγεται πως χρησιμοποιούσαν στη μαγεία. 







Οι καρποί του αποτελούν τροφή για τα πουλιά και τον 18ο αιώνα τη ρητίνη από τα δέντρα τη χρησιμοποιούσαν και για βερνίκι στα βιολιά. Το δέντρο έχει πυκνά κοντά κλαδιά που το κάνουν να μοιάζει με ομπρέλα ή με γιγαντιαίο μανιτάρι. Τα κλαδιά του είναι τεντωμένα ώστε να μπορούν να υγρανθούν από την ομίχλη. 
Ένα άλλο ιδιαίτερο δέντρο στη Σοκότρα είναι το Dendrosicyos, που ο κορμός του μοιάζει με μπουκάλι νερού. Έχει διάμετρο ένα μέτρο και πολυάριθμα μικρά κλαδιά. Το νησί έχει πληθυσμό 40.000 κατοίκους που ζουν αρμονικά με το περιβάλλον. Οι κάτοικοι της Σοκότρα λέγεται πως εκχριστιανίστηκαν από τον Απόστολο Θωμά. 
Η Σοκότρα δεν έχει μόνο περίεργη χλωρίδα, αλλά και πανίδα, καθώς πολλά παράξενα ζώα όπως μια θαλάσσια κάμπια που φτάνει τα τέσσερα μέτρα μήκος και πουλιά που ζουν στα νησί, ανάμεσα τους 140 διαφορετικά είδη πουλιών εκ των οποίων τα 10 είναι μοναδικά στον κόσμο. 





Η Σοκότρα ανήκει στην Υεμένη και βρίσκεται 240 χιλιόμετρα ανατολικά του Κέρατος της Αφρικής και 380 χιλιόμετρα νότια της Αραβικής Χερσονήσου. Μέχρι πρόσφατα το νησί δεν είχε ούτε δρόμους και οι κάτοικοι ζούσαν τελείως απομονωμένοι ασχολούμενοι με το ψάρεμα και την γεωργία. Τα τελευταία χρόνια το μέρος αναπτύχθηκε κυρίως για οικοτουρισμό λόγω της άγριας ομορφιάς του, την σπάνια βλάστηση και την ηρεμία που προσφέρει. 












Παρασκευή 18 Νοεμβρίου 2016

Θρίλερ στην Ανταρκτική

Russian Scientist Claims Team Battled Creature Under Antarctic Ice
Θρίλερ στην Ανταρκτική
Ρώσοι επιστήμονες ανακάλυψαν κάτι τρομερό και εξαφανίστηκαν.





Ρώσοι επιστήμονες έχουν κάνει μια γεώτρηση στη λίμνη Βοστόκ, στην Ανταρκτική της οποίας το νερό είναι μόνιμα παγωμένο εδώ και εκατομμύρια χρόνια. Σύμφωνα με τη βρετανική εφημερίδα Daily Mail που ανέδειξε το θέμα, οι επιστήμονες αντιμετώπιζαν θερμοκρασίες της τάξη των  -66 βαθμών Κελσίου, καθώς προσπαθούσαν να πραγματοποιήσουν τη γεώτρηση φτάνοντας στη λίμνη η επιφάνεια της οποίας βρίσκεται κάπου 3,5 χλμ. κάτω από το παχύ στρώμα του πάγου. Ο στόχος ήταν να πάρουν δείγματα νερού από τη λίμνη ηλικίας 20 εκατ. ετών έτσι ώστε να μπορέσουν να αντλήσουν χρήσιμα συμπεράσματα για τη δημιουργία ζωής στον πλανήτη μας.


Μυστήριο όμως αποτέλεσε η απώλεια επικοινωνίας της ομάδας των Ρώσων επιστημόνων καθώς προσπαθούσαν να πραγματοποιήσουν την δοκιμαστική γεώτρηση.

Στην τελευταία επικοινωνία που ήταν ιδιαίτερα δυσχερής, οι επιστήμονες είχαν πει ότι (Είχαν ανακαλύψει κάτι πολύ σοβαρό). 






Αναφορά του Dr. John Priscu 
Όπως εξηγεί ο Dr. John Priscu καθηγητής της Οικολογίας στο Πανεπιστήμιο της Μοντάνα. «Εδώ και έξι ημέρες δεν έχουν δώσει σημεία ζωής». 
Ο Αμερικανός καθηγητής δήλωσε στο Fox News πως την τελευταία φορά που είχε επικοινωνήσει μαζί τους μέσω e-mail, την προηγούμενη εβδομάδα,, η ρωσική ομάδα του είχε ανακοινώσει ότι βρίσκονταν περί τα 13,5 μέτρα από εκεί που υπολόγιζαν πως βρισκόταν η επιφάνεια της λίμνης η οποία δεν έχει έρθει σε επαφή με τον ατμοσφαιρικό αέρα εδώ και 20 εκατ. χρόνια! Έγινε η τελευταία επικοινωνία στην οποία οι Ρώσοι επιστήμονες είπαν ότι «Ανακαλύψαμε κάτι πολύ σοβαρό» και από τότε χάθηκαν τα ίχνη τους.
Από εκείνη την στιγμή όπως δήλωσε ο Dr. Priscu δεν έχει λάβει κανένα νέο από την ομάδα αλλά ούτε και κανείς άλλος.

«Οι θερμοκρασίες είναι πάντα κάτω από τους -50 βαθμούς, και έχουν μόνο μια ή δύο εβδομάδες πριν παγώσουν τα πάντα» είπε ακόμη ο Dr. John Priscu.
«Είναι σαν να δουλεύεις σε ένα ξένο πλανήτη που κανείς δεν έχει πάει πριν και δεν ξέρεις ποιον και τι θα βρεις», εξηγούσε στις 27 Ιανουαρίου ο Valery Lukin επικεφαλής του ρωσικού Ινστιτούτου εξερεύνησης Αρκτικής και Ανταρκτικής AARI (Arctic and Antarctic Research Institute) στην Αγία Πετρούπολη ο οποίος επιβλέπει το πρόγραμμα γεώτρησης «Ειλικρινά δεν ξέρουμε τι μας περιμένει εκεί κάτω. Η ομάδα δουλεύει ακατάπαυστα 24 ώρες το 24ωρο σε βάρδιες για να προλάβει την επέλαση του χειμώνα» συμπλήρωσε.
Το θέμα περιπλέκεται ακόμη καθώς οι επιστήμονες του ρωσικού σταθμού Βοστόκ που βρίσκεται στην περιοχή πρέπει να έχουν εγκαταλείψει το σταθμό μέχρι τις 6 Φεβρουάριου.
«Είναι πολύ πρόωρο για να σκεφτόμαστε για το χειρότερο. Η ομάδα είναι προσηλωμένη στη δουλειά της όσο μπορεί να την κάνει ακόμη», δηλώνει η ερευνήτρια του Πανεπιστημίου της Κολούμπια Robin E. Bell στην βρετανική εφημερίδα DailyMail:
«Δεν θα ανησυχούσα τόσο πολύ. Όταν κάνεις κάτι τόσο σοβαρό, το τελευταίο που σε νοιάζει είναι να σπαταλάς το χρόνο σου μιλώντας με άλλο κόσμο» για να συμπληρώσει: «Η εξερεύνηση της λίμνης Βοστόκ είναι μια πολύ σημαντική υπόθεση για τη Ρωσία και η ομάδα του κ. Lukin η καλύτερη στις γεωτρήσεις σε όλο τον κόσμο. Ποιος ξέρει τι βρήκαν και αν αυτό σχετίζεται με την εξαφάνισή τους».
Η περιοχή της λίμνης Βοστόκ θεωρείται από τα πιο αφιλόξενα μέρη του πλανήτη. Στις 21 Ιουλίου του 1983 είχε καταγραφεί η χαμηλότερη θερμοκρασία στην ιστορία -89,4 βαθμοί C.
Οι Ρώσοι επικοινωνούσαν μέχρι και πριν από λίγο καιρό με δύο άλλες ά αποστολές στην Ανταρκτική μια βρετανική και μια αμερικανική, μέσω δορυφορικών τηλεφώνων Iridium, αλλά όπως εξηγεί ο Βρετανός μικροβιολόγος Dr. David A. Pearce στο Fox News επικεφαλής της βρετανικής επιστημονικής αποστολής στην Ανταρκτική υπάρχουν κάποια μέρη όπου η κάλυψη δεν είναι δυνατή, αλλά σε αυτά δεν πριλαμβάνεται το σημαίο της γεώτρησης.
«Πρέπει να έχουν φύγει μέχρι τις 6 Φεβρουαρίου» λέει ο ίδιος για να διευκρινίσει «Και οι δύο αποστολές επικοινωνούσαν με τη ρωσική και αυτοί μας ενημέρωναν για την πρόοδό τους. Ύστερα από κάποιο σημείο δεν ξέρουμε τι έχει συμβεί. Μπορεί να έχουν συναντήσει τεχνικές δυσκολίες. Μπορεί ακόμη και να έχουν μαζέψει τα ευρήματά τους και να κατευθύνονται πίσω. Αλλά η απουσία επικοινωνίας τις τελευταίες έξι ημέρες μετά την ανακάλυψή τους μας δημιουργεί μεγάλη ανησυχία έχει δημιουργήσει ερωτηματικά στην κοινότητα των επιστημόνων εδώ στην Ανταρκτική».






Τώρα, μια αποκάλυψη ήρθε να δώσει οΡώσος επιστήμονας ανέφερε το τι πραγματικά συνέβη, όταν ο ίδιος και οι συνάδελφοί του εξαφανίστηκαν για πέντε ημέρες σε μια μυστηριώδη λίμνη 12.366 πόδια κάτω από τον πάγο της Ανταρκτικής. 
Ο Δρ Anton Padalka είπε σε ερευνητικό κέντρο στην Ελβετία ότι οι ερευνητές ανακάλυψαν μία περίεργη και θανατηφόρα μορφή ζωής που ονομάστηκε Οργανισμός 46-B - (ένα εξαιρετικά έξυπνο χταπόδι), ένα πλάσμα  που στοίχισε τη ζωή σε τρία από τα μέλη της ομάδας). 

Η λίμνη Βοστόκ είναι η μεγαλύτερη των 400 περίπου γνωστών λιμνών της Ανταρκτικής και βρίσκεται στο νότιο τμήμα του ψυχρού σημείου της περιοχής,, κάτω από το σταθμό της Ρωσίας Βοστόκ και κάτω από την επιφάνεια του κεντρικού φύλλου πάγου της Ανατολικής Ανταρκτικής.












Τρίτη 15 Νοεμβρίου 2016

Nepfilim

Nepfilim 
Νεφελίμ
Τι λένε τα αρχαία χειρόγραφα για τους Νεφελίμ.




Υπήρξαν τα περιβόητα Νεφελίμ; Αν ναι θα πρέπει να αναζητηθεί η παρουσία τους στα αρχαία χειρόγραφα, και στις ιερές Γραφές, όπου πάντα βρίσκονται χρήσιμες πληροφορίες αρκεί κανείς να ξέρει να διαβάζει. 

Ο καθένας μπορεί να κάνει την έρευνά του, όπως φυσικά και να μην τα δεχτεί, όλοι είναι ελεύθεροι να πιστεύουν ότι θέλουν, πάντως επειδή η πραγματικότητα σχεδόν πάντα προκύπτει ότι είναι διαφορετική από ότι μάθαμε να πιστεύουμε, καλόν είναι να ξεκινήσει από όλους μια έρευνα στις παλιές γραφές. Άλλωστε αυτές είναι οι μόνες πηγές του παρελθόντος, τα υπόλοιπα αποτελούν εικασίες ειδικών, που συνήθως θέλουν να κατευθύνουν τις μάζες σε άλλους δρόμους στηριζόμενοι στην άγνοιά τους.

Οι Νεφιλείμ, Νεφιλίμ ή Νεφελίμ (καταρρίπτοντες· αυτοί που κάνουν άλλους να πέσουν), πρόκειται για μεταγραφή της εβραϊκής λέξης, η οποία βρίσκεται στον πληθυντικό αριθμό και στις τρεις περιπτώσεις όπου εμφανίζεται στην Αγία Γραφή. (Γε 6:4· Αρ 13:33 (δύο φορές)) Προφανώς η λέξη προέρχεται από την έμμεση ενεργητική διάθεση του εβραϊκού ρήματος ναφάλ (πέφτω) η οποία υπάρχει, για παράδειγμα, στα εδάφια 2 Βασιλέων 3:19· 19:7.

Η Βιβλική αφήγηση που περιγράφει τη δυσαρέσκεια του Θεού απέναντι στους ανθρώπους των ημερών του Νώε, πριν από τον Κατακλυσμό, αναφέρει ότι «ἰδόντες δὲ οἱ υἱοὶ τοῦ Θεοῦ τὰς θυγατέρας τῶν ἀνθρώπων ὅτι καλαί εἰσιν, ἔλαβον ἑαυτοῖς γυναῖκας ἀπὸ πασῶν, ὧν ἐξελέξαντο» Γένεσις κεφ.6 παρ.). Αξίζει να σημειωθεί ότι στο πρωτότυπο κείμενο "οἱ υἱοὶ τοῦ Θεοῦ" αναφέρονται ως Ελοχίμ. Σε πολλά σημεία της Παλαιάς Διαθήκης αναφέρονται μόνο που στη μετάφραση κάθε φορά αποδίδονται και διαφορετικά (λειτουργοί πυρός φλόγα, άγγελοι με σώμα, κλπ). Στη συνέχεια επισημαίνει την παρουσία των γιγάντων, λέγοντας: «οἱ δὲ γίγαντες ἦσαν ἐπὶ τῆς γῆς ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις· καὶ μετ᾿ ἐκεῖνο, ὡς ἂν εἰσεπορεύοντο οἱ υἱοὶ τοῦ Θεοῦ πρὸς τὰς θυγατέρας τῶν ἀνθρώπων, καὶ ἐγεννῶσαν ἑαυτοῖς· ἐκεῖνοι ἦσαν οἱ γίγαντες οἱ ἀπ᾿ αἰῶνος, οἱ ἄνθρωποι οἱ ὀνομαστοί» (Γένεσις κεφ. 6 παρ. 4).







Η Ταυτόττουςητά τους
Οι σχολιαστές της Αγίας Γραφής, αναλύοντας το εδάφιο 4, έχουν υποστηρίξει διάφορες εκδοχές ως προς την ταυτότητα αυτών. Ορισμένοι πιστεύουν ότι η ετυμολογία του ονόματος αφήνει να εννοηθεί πως οι Νεφελείμ ήταν “εκπεσόντες άγγελοι”, άγγελοι που αμάρτησαν. Άλλοι, ακολουθώντας έναν αξιοσημείωτο συλλογισμό, καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι η επωνυμία Νεφιλείμ υποδηλώνει από μόνη της πως αυτοί “έπεσαν από τον ουρανό” με την έννοια ότι “γεννήθηκαν από ουράνια όντα”. Άλλοι μελετητές, συγκεντρώνοντας ιδιαίτερα την προσοχή τους στη δήλωση «και επίσης έπειτα από αυτό» (εδ. 4), έχουν ισχυριστεί ότι οι Νεφιλείμ δεν ήταν “εκπεσόντες άγγελοι” ούτε οι «κραταιοί», εφόσον «ήταν στη γη εκείνες τις ημέρες» προτού οι γιοι του Θεού συνάψουν σχέσεις με γυναίκες. Αυτοί οι μελετητές είναι της άποψης ότι οι Νεφιλείμ ήταν απλώς πονηροί άνθρωποι όπως ο Κάιν—ληστές, βίαιοι και τυραννικοί άνθρωποι που περιφέρονταν στη γη ώσπου καταστράφηκαν από τον Κατακλυσμό. Μια άλλη ομάδα, λαβαίνοντας υπόψη όχι μόνο τη σημασία του ονόματος Νεφιλείμ αλλά και τα συμφραζόμενα του εδαφίου 4, συμπεραίνει ότι οι ίδιοι οι Νεφιλείμ δεν ήταν άγγελοι, αλλά οι υβριδικοί απόγονοι που προέκυψαν από τις σχέσεις των "υἱών τοῦ Θεοῦ" (Ελοχίμ) με τις κόρες των ανθρώπων.






Οι ίδιοι με τους «γκιμπορίμ»
Ορισμένες μεταφράσεις της Αγίας Γραφής μεταθέτουν τη φράση «και επίσης έπειτα από αυτό» κοντά στην αρχή του εδαφίου 4, ταυτίζοντας έτσι τους Νεφιλείμ με τους “κραταιούς”, τους γκιμπορίμ, οι οποίοι αναφέρονται προς το τέλος του εδαφίου. Λόγου χάρη: «Εκείνες τις ημέρες, καθώς και μετέπειτα, υπήρχαν γίγαντες [εβρ., χαννεφιλίμ] στη γη, οι οποίοι γεννιούνταν στους γιους των θεών όποτε αυτοί είχαν σχέσεις με τις κόρες των ανθρώπων· αυτοί ήταν οι ήρωες [εβρ., χαγκιμπορίμ] οι οποίοι ήταν άντρες ονομαστοί στις ημέρες της αρχαιότητας».—Γε 6:4, AT· βλέπε επίσης Mo, ΛΧ και ΜΠΚ.

Και η Μετάφραση των Εβδομήκοντα υποδεικνύει επίσης ότι οι «Νεφιλείμ» ταυτίζονται με τους “κραταιούς”, μεταφράζοντας και τους δύο όρους με τη λέξη γίγαντες.

Ανακεφαλαιώνοντας την αφήγηση, βλέπουμε ότι τα εδάφια 1 ως 3 λένε ότι «οι γιοι του αληθινού Θεού» πήραν συζύγους και ότι ο Θεός δήλωσε πως επρόκειτο να τερματίσει την υπομονή που έδειχνε στους ανθρώπους έπειτα από 120 χρόνια. Στη συνέχεια, το εδάφιο 4 λέει ότι οι Νεφιλείμ ήταν στη γη «εκείνες τις ημέρες» προφανώς τις ημέρες κατά τις οποίες ο Θεός έκανε αυτή τη δήλωση. Κατόπιν, το εδάφιο δείχνει ότι αυτή η κατάσταση συνεχίστηκε «έπειτα από αυτό, όταν οι γιοι του αληθινού Θεού συνέχισαν να έχουν σχέσεις με τις κόρες των ανθρώπων», και περιγράφει λεπτομερέστερα τα αποτελέσματα της ένωσης “των γιων του αληθινού Θεού” με τις γυναίκες.

Ποιοι ήταν οι “γιοι του Θεού” που έγιναν πατέρες των Νεφιλείμ
Ποιοι ήταν οι εν λόγω «γιοι του αληθινού Θεού»; Μήπως ήταν άνθρωποι που λάτρευαν τον Θεό (αποκαλούμενοι έτσι κατά αντιδιαστολή με το γενικό ρεύμα των πονηρών ανθρώπων), όπως ισχυρίζονται μερικοί; Προφανώς όχι. Η Αγία Γραφή αφήνει να εννοηθεί ότι οι γάμοι τους με τις κόρες των ανθρώπων είχαν ως αποτέλεσμα την έξαρση της κακίας στη γη. Ο Νώε και οι τρεις γιοι του, καθώς και οι σύζυγοί τους, ήταν τα μόνα άτομα που είχαν την εύνοια του Θεού και τα μόνα που διαφυλάχτηκαν από τον Κατακλυσμό.  Γε 6:9· 8:15, 16· 1Πε 3:20.

Επομένως, αν αυτοί «οι γιοι του αληθινού Θεού» ήταν άνθρωποι, εγείρεται το ερώτημα: Γιατί ήταν οι δικοί τους απόγονοι “άντρες φημισμένοι” πιο φημισμένοι από τους απογόνους των πονηρών ή του πιστού Νώε; Επίσης, μπορεί να τεθεί το ερώτημα: Γιατί αναφέρονται οι γάμοι τους με τις κόρες των ανθρώπων ως κάτι το ιδιαίτερο εφόσον ο γάμος και η τεκνοποίηση λάβαιναν ήδη χώρα επί 1.500 και πλέον χρόνια

Άρα, οι γιοι του Θεού που μνημονεύονται στο εδάφιο Γένεση 6:2 πρέπει να ήταν άγγελοι, (Ελοχίμ στο πρωτότυπο κείμενο Παλαιάς Διαθήκης) πνευματικοί «γιοι του Θεού». Αυτή η έκφραση εφαρμόζεται σε αγγέλους στα εδάφια Ιώβ 1:6· 38:7. Η άποψη αυτή υποστηρίζεται από τον Πέτρο, ο οποίος μιλάει για τα «πνεύματα στη φυλακή, τα οποία κάποτε είχαν γίνει ανυπάκουα όταν η υπομονή του Θεού περίμενε στις ημέρες του Νώε». (1Πε 3:19, 20) Και ο Ιούδας, επίσης, γράφει για «τους αγγέλους που δεν κράτησαν την αρχική τους θέση αλλά εγκατέλειψαν την κατοικία που τους άρμοζε». (Ιου 6) Οι άγγελοι αυτοί είχαν τη δύναμη να υλοποιούνται προσλαμβάνοντας ανθρώπινη μορφή, και ορισμένοι άγγελοι υλοποιήθηκαν για να μεταφέρουν αγγέλματα από τον Θεό. (Γε 18:1, 2, 8, 20-22· 19:1-11· Ιη 5:13-15) Αλλά ο τόπος όπου αρμόζει να διαμένουν τα πνευματικά όντα είναι ο ουρανός, και εκεί οι άγγελοι έχουν θέσεις υπηρεσίας υπό τον Θεό. (Δα 7:9, 10) Το να αφήσουν αυτόν τον τόπο διαμονής για να κατοικήσουν στη γη και το να εγκαταλείψουν την υπηρεσία στην οποία είχαν διοριστεί για να έχουν σαρκικές σχέσεις αποτελούσε στασιασμό εναντίον των νόμων του Θεού και διαστροφή.






Η Αγία Γραφή δηλώνει ότι οι Νεφελίμ είναι τώρα «πνεύματα στη φυλακή», τα οποία έχουν “ριχτεί στον Τάρταρο” και “φυλάττονται με αιώνια δεσμά σε πυκνό σκοτάδι για την κρίση της μεγάλης ημέρας”. Αυτό φαίνεται να υπονοεί ότι είναι περιορισμένοι σε μεγάλο βαθμό και δεν μπορούν πλέον να υλοποιούνται όπως πριν από τον Κατακλυσμό. 1Πε 3:19· 2Πε 2:4· Ιου 6.   Στην Αποκάλυψη του Ιωάννου Κεφ Θ΄ παρ. 1-12 περιγράφεται πως θα ανοίξουν πάλι τα τάρταρα και πως θα είναι τα όντα που θα βγουν από εκεί. Αναφορές για τους Νεφελιμ (Τα βδελυρά έθνη) κάνει και ο Άγιος Ανδρέας ο δια Χριστόν Σαλός. Συμφωνα με την προφητεία του Αγιου Ανδρεα, ο Μέγας Αλέξανδρος εξεστράτευσε στην Ανατολή με αποστολή να κλείσει τις "πύλες" που είχαν ανοίξει, με αποτέλεσμα αρκετοί από τα ρυπαρά έθνη να βγουν στην επιφάνεια. Αναφέρει ότι στους έσχατους καιρούς θα βγουν στην επιφάνεια τα "ρυπαρά έθνη, τα βδελυρώτατα πάσης συχασίας και δυσωδίας και διασκορπισθήσονται εν ταις χώραις ταις υπ' ουρανόν" δλδ αυτά που ζουν υπόγεια.



Αυξημένη Πονηρία
«Οι κραταιοί της αρχαιότητας, οι άντρες οι φημισμένοι» που προήλθαν από αυτούς τους γάμους, δεν ήταν φημισμένοι από την άποψη του Θεού, διότι δεν επέζησαν από τον Κατακλυσμό, όπως ο Νώε και η οικογένειά του. Ήταν «Νεφιλείμ» βίαια και τυραννικά άτομα που αναμφίβολα συνέβαλαν στην επιδείνωση των συνθηκών. Οι άγγελοι που υπήρξαν πατέρες τους οι οποίοι γνώριζαν την κατασκευή του ανθρώπινου σώματος και μπορούσαν να υλοποιούνται δεν δημιουργούσαν ζωή, αλλά ζούσαν μέσα σε αυτά τα ανθρώπινα σώματα και, συμβιώνοντας με γυναίκες, γεννούσαν παιδιά. Επομένως, τα παιδιά τους «οι κραταιοί», ήταν υβριδικά όντα που ήρθαν σε ύπαρξη αθέμιτα. Προφανώς οι ίδιοι οι Νεφιλείμ δεν απέκτησαν παιδιά.

Στη Μυθολογία
Φαίνεται ότι η φήμη και ο τρόμος των Νεφιλείμ αποτέλεσαν τη βάση για πολλούς μύθους ειδωλολατρών οι οποίοι, μετά τη σύγχυση των γλωσσών στη Βαβέλ, διασκορπίστηκαν σε όλη τη γη. Μολονότι τα ιστορικά στοιχεία της αφήγησης της Γένεσης παραποιήθηκαν και εξωραΐστηκαν σε μεγάλο βαθμό, υπάρχει μια αξιοσημείωτη ομοιότητα σε αυτούς τους αρχαίους μύθους (η ελληνική μυθολογία είναι μόνο ένα παράδειγμα), σύμφωνα με τους οποίους θεοί και θεές είχαν σχέσεις με ανθρώπους και παρήγαγαν υπερανθρώπινους ήρωες και φοβερούς ημίθεους με γνωρίσματα και θεϊκά και ανθρώπινα.

Μια Εκφοβιστική Αναφορά
Οι δέκα κατάσκοποι που έφεραν στους Ισραηλίτες στην έρημο ψευδή αναφορά σχετικά με τη γη Χαναάν δήλωσαν: «Όλος ο λαός που είδαμε στο μέσο της είναι άντρες υπερμεγέθεις. Και εκεί είδαμε τους Νεφιλείμ, τους γιους του Ανάκ, που είναι από τους Νεφιλείμ, ώστε στα ίδια μας τα μάτια φαινόμασταν σαν ακρίδες, και έτσι φαινόμασταν και στα μάτια εκείνων». Αναμφίβολα υπήρχαν κάποιοι μεγαλόσωμοι άντρες στη Χαναάν, όπως δείχνουν ορισμένα άλλα εδάφια, αλλά πουθενά δεν αποκαλούνται Νεφιλείμ παρά μόνο σε αυτή την «άσχημη αναφορά», η οποία έγινε σε γλώσσα προσεκτικά διατυπωμένη ώστε να προκαλέσει τον τρόμο και να ενσπείρει τον πανικό ανάμεσα στους Ισραηλίτες. Αρ 13:31-33· 14:36, 37.





Παράξενα βίντεο από την Ιαπωνία δείχνουν γίγαντα παλαιστή να παρελαύνει μαζί με τον κόσμο. Βγάλτε τα δικά σας συμπεράσματα.














Σάββατο 12 Νοεμβρίου 2016

Κιβωτός της Διαθήκης

The Ark Of The Covenant
Κιβωτός της Διαθήκης

Κάποιοι άνθρωποι έχουν ισχυρισθεί ότι έχουν ανακαλύψει ή κατέχουν την κιβωτό.




((Η Κιβωτός της Διαθήκης βρίσκεται στην Αιθιοπία και ίσως ο κόσμος την αντικρίσει για πρώτη φορά))


Η κιβωτός της διαθήκης υπήρξε ένα από τα πιο ιερά και σημαντικά λατρευτικά αντικείμενα για τον αρχαίο Ισραήλ. Ήταν ένα κιβωτιόσχημο αντικείμενο το οποίο ήταν τοποθετημένο εντός του Αγίου των Αγίων κατά τις περιόδους της Σκηνής του Μαρτυρίου και του Ναού του Σολομώντα. Πάνω από την κιβωτό βρισκόταν το ιλαστήριο επίθημα το οποίο ήταν χρυσό και ονομαζόταν kapporeth, ενώ στα δύο άκρα της κιβωτού ήταν τοποθετημένα δύο χρυσά χερουβείμ με ανοιγμένες τις φτερούγες τους. Οι διαστάσεις της κιβωτού ήταν 1,20 μ. μήκος, 0,67 μ. πλάτος και 0,67 μ. ύψος. Σύμφωνα με την παράδοση του βιβλικού κειμένου ο Γιαχβέ αποκαλυπτόταν στο λαό Του μέσα σε νεφέλη επί του ιλαστηρίου επιθήματος.


Η κιβωτός της διαθήκης κατά την πολιορκία της Ιεριχούς
Η κιβωτός της διαθήκης (Εβρ. ארון הברית‎, αρόν χαβρίτ) περιγράφεται στη Παλαιά Διαθήκη ως ένα ιερό κιβώτιο, μέσα στο οποίο φυλάσσονταν οι πέτρινες πλάκες όπου ήταν γραμμένες οι Δέκα Εντολές που είχε παραδώσει ο Θεός, για δεύτερη φορά, στον Μωυσή, και άλλα ιερά αντικείμενα των Ισραηλιτών. Η κιβωτός αυτή —που δεν πρέπει να συγχέεται με την κιβωτό του Νώε— κατασκευάσθηκε με εντολή του Θεού, σύμφωνα με τις προδιαγραφές που έθεσε στον Μωυσή σε όραμα στο όρος Σινά. (Έξοδος 25:9-10) Φυλασσόταν αρχικά μέσα στην «Σκηνή του Μαρτυρίου» ή «σκηνή της συνάντησης» κατά την περιπλάνηση στην έρημο του Σινά και αργότερα μέσα στο εσώτατο δωμάτιο του Ιουδαϊκού Ναού στην Ιερουσαλήμ, όπου κατέληξαν.

Η ύπαρξη της κιβωτού της διαθήκης υποδήλωνε ότι ο Θεός ήταν ανάμεσα στον λαό του Ισραήλ και επικοινωνούσε μαζί τους, παρέχοντας συγκεκριμένες κατευθύνσεις όταν ήταν απαραίτητο. Ο ραβίνος Ρασί και κάποιοι μιδρασίμ υποστηρίζουν ότι υπήρχαν δύο κιβωτοί της διαθήκης: μία προσωρινή που είχε κατασκευάσει ο Μωυσής και μία μεταγενέστερη που είχε φτιάξει ο εργοδηγός της κατασκευής της κιβωτού, ο Βεσελεήλ (Βεσαλεήλ).

Κατά την 40ετή περιπλάνηση των Ισραηλιτών στην έρημο η κιβωτός μεταφερόταν από τους ιερείς μπροστά από το λαό και το στράτευμα. (Αριθμοί 4:5, 6· 10:33-36· Ψαλμοί 68:1· 132:8) Κατά τη μεταφορά της η κιβωτός ήταν πάντα τυλιγμένη με ένα κάλυμμα από δέρμα φώκιας και με ένα γαλανό ύφασμα, κρυμμένη προσεκτικά ακόμα και από τα μάτια των Λευιτών που τη μετέφεραν.







Ορολογία
Η εβραϊκή λέξη αρόν χρησιμοποιείται στη Βίβλο για οποιοδήποτε είδος κιβωτίου ή σεντουκιού ανεξαρτήτως χρήσεως. (Γένεση 50:26· 2 Βασιλέων 12:9, 10) Η κιβωτός της διαθήκης διακρίνεται από όλες τις άλλες με την προσθήκη προσδιορισμών, όπως «η κιβωτός του Θεού» (1 Σαμουήλ 3:3), «κιβωτός της διαθήκης» (Ιησούς Ναυή 3:6· Εβραίους 9:4), «κιβωτός του μαρτυρίου», φράση που αποδίδεται και «κιβωτός του νόμου» (ΜΠΚ) ή «κιβωτός της μαρτυρίας» (ΜΝΚ) (Έξοδος 25:22), κ.ά..

Περιγραφή
Οι Εβραϊκές Γραφές αναφέρουν ότι η κιβωτός ήταν κατασκευασμένη από ξύλο ακακίας ή του δένδρου σιτάχ. Είχε πλάτος και ύψος 1,5 πήχυ, και μήκος 2,5 πήχεις (περίπου 114 x 68 x 68 cm). Η κιβωτός ήταν καλυμμένη ολόκληρη με τον πιο καθαρό χρυσό και η επάνω επιφάνειά της (το σκέπασμα) είχε επίσης στα χείλη χρυσό.

Στις δύο απέναντι πλευρές κατά μήκος έφερε από δύο χρυσούς κρίκους, από όπου περνούσαν δύο επιχρυσωμένα ξύλινα κοντάρια μεταφοράς (με χρυσές διακοσμήσεις). (Αριθμοί 4:5, 19-20· 7:9· 10:21· 1 Βασιλέων 8:3,6) Πάνω από την κιβωτό βρίσκονταν τοποθετημένα στα άκρα της δύο χρυσαφένια ομοιώματα χερουβείμ, με τα πρόσωπά τους αντικριστά το ένα προς το άλλο. (Λευιτικό 16:2· Αριθμοί 7:89) Σύμφωνα με την Ιουδαϊκή παράδοση, η παρουσία του Θεού γινόταν αντιληπτή ανάμεσα στα χερουβείμ με μια φωτεινή πηγή φωτός, το επονομαζόμενο Σεκινά. Η ύπαρξη των χερουβείμ αποτελούσε αναπαράσταση του ουράνιου θρόνου του Θεού ο οποίος περιστοιχίζεται από αγαθά πνεύματα, τους αγγέλους. (Έξοδος 25:10-22· 37:1-9)

Η κιβωτός της διαθήκης ήταν τοποθετημένη στον αγιότατο τόπο του Ναού του Σολομώντα , στα Άγια των Αγίων (Εβρ. Καντός χεΚαντασίμ), όπου είχε πρόσβαση ο Αρχιερέας μία φορά το χρόνο κατά τον εορτασμό της Ημέρας του Εξιλασμού (Εβρ. , γιόμ χαΚιπουρίμ). (Εβραίους 9:4, 7· Λευιτικό 16:2, 12, 14, 15)






Περιεχόμενο
Σύμφωνα με τη Βίβλο, οι δύο πέτρινες πλάκες που αποτελούσαν το «Μαρτύριον», δηλαδή τη μαρτυρία ή απόδειξη της συμφωνίας ή διαθήκης του Θεού με τους ανθρώπους φυλάσσονταν μέσα στην κιβωτό. (Δευτερονόμιο 31:26) Μία χρυσή στάμνα με ποσότητα από το «μάννα» που συλλέχθηκε κατά το ταξίδι των Ισραηλιτών στην έρημο και η ράβδος του Ααρών «που είχε βλαστήσει θαυματουργικά», προστέθηκαν στο περιεχόμενο της Κιβωτού (Έξοδος 16:32-34· Εβραίους 9:4), αλλά προφανώς αφαιρέθηκαν σε κάποιο χρόνο πριν την ανέγερση του Ναού του Σολομώντος, καθώς αναφέρεται ότι «δεν υπήρχε τίποτα μέσα στην Κιβωτό εκτός από τις δύο πλάκες». (1 Βασιλέων 8:9)

Ιερότητα
Ακόμα και ο Ααρών, αδελφός του Μωυσή και πρώτος Αρχιερέας, δεν επιτρεπόταν να εισέλθει στη σκηνή όπου φυλασσόταν η Κιβωτός της Διαθήκης, παρά μόνο μία συγκεκριμένη ημέρα του έτους για την τέλεση ενός τυπικού. (Λευιτικό κεφ. 16) Ο Μωυσής διατάχθηκε από τον Θεό να καθαγιάσει την Κιβωτό μόλις ολοκληρώθηκε η κατασκευή της με το άγιο έλαιο. (Έξοδος 30:23-26) Επίσης, καθορισμένοι ήταν οι κατασκευαστές: ο Βεσελεήλ από τη φυλή Ιούδα και ο Οολιάβ (Ολιάβ) από τη φυλή Δαν. (31:2-7) Ο Μωυσής ακολούθησε επακριβώς τις οδηγίες, καλώντας για εθελοντική εργασία κάθε "επιδέξιο τεχνίτη". (35:10-12) Ο τεχνίτης Βεσελεήλ κατασκεύασε την κιβωτό και ο Μωυσής ενέκρινε το αποτέλεσμα, τοποθέτησε τις πλάκες μέσα στην κιβωτό και την εγκατέστησε στη σκηνή του Μαρτυρίου. (37:1)

Στο Δευτερονόμιο (10:1-5) αναφέρεται η κατασκευή μιας προσωρινής κιβωτού από ξύλο ακακίας όπου ο Μωυσής αποθήκευσε προσωρινά τη δεύτερη λίθινη καταγραφή των Δέκα Εντολών. Η κιβωτός της Μαρτυρίας κατασκευάστηκε λίγους μήνες αργότερα όπου και τοποθετήθηκαν τελικά και οι πέτρινες πλάκες. Η ευθύνη για τη μεταφορά της κιβωτού και των υπόλοιπων ιερών αντικειμένων ανατέθηκε στην οικογένεια του Καάθ από την φυλή Λευί. Οι ίδιοι ωστόσο δεν έπρεπε να αγγίξουν οτιδήποτε από τα ιερά αντικείμενα, "γιατί θα πέθαιναν". (Αριθμοί 4:2-15)






Άλλες αναφορές στην Κιβωτό
Η κιβωτός της διαθήκης αναφέρεται στην Ιουδαϊκή και τη Χριστιανική Βίβλο και στο Κοράνιο.

Στη Βίβλο
Η μόνη αναφορά της κιβωτού στα βιβλία των προφητών είναι στο βιβλίο του Ιερεμία, ο οποίος προφητεύει ένα μελλοντικό χρόνο κατά τον οποίο η Κιβωτός δεν θα χρειάζεται πλέον, επειδή ο λαός θα είναι δίκαιος. Στους Ψαλμούς η Κιβωτός αναφέρεται δύο φορές.

Η κιβωτός αναφέρεται σε ένα χωρίο του δευτεροκανονικού βιβλίου 2ου Μακκαβαίων (2:4-10), όπου γίνεται λόγος για ένα άλλο κείμενο που αναφέρει ότι ο προφήτης Ιερεμίας, «ειδοποιημένος από τον Θεό», πήρε την κιβωτό, την σκηνή του Μαρτυρίου και το θυσιαστήριο του θυμιάματος, και τα έθαψε σε μια σπηλιά στο όρος Νεβώ (Δευτ. 34:1), πληροφορώντας εκείνους που ήθελαν να μάθουν πού είναι το μέρος, ότι θα έπρεπε να παραμείνει άγνωστο «μέχρι τότε που ο Θεός θα συγκεντρώσει και πάλι τον λαό του και θα τον δεχθεί με έλεος».

Η Προς Εβραίους επιστολή αναφέρει ότι η κιβωτός περιείχε τη χρυσή στάμνα με το μάννα, τη ράβδο του Ααρών και τις πλάκες των εντολών. (9:4) Τέλος, στο προφητικό βιβλίο της Αποκάλυψης του Ιωάννη η «κιβωτός της διαθήκης του Κυρίου» περιγράφεται να υπάρχει στον "Ναό του Θεού στον ουρανό". (11:19)

Στο Κοράνιο
Η κιβωτός της διαθήκης αναφέρεται στο μέσο της αφήγησης σχετικά με την επιλογή του Σαούλ ως βασιλιά στο Κοράνιο, ως εξής: «Τους είπε ο προφήτης: "Ως σημάδι της εξουσίας του θα έρθει η κιβωτός της Διαθήκης. Αυτήν θα τη λάβετε ως ενέχυρο της ασφάλειας που θα σας παρέχει ο Κύριος. Σε αυτήν περικλείονται διάφορα κειμήλια του οίκου του Μωυσή και του Ααρών. Οι άγγελοι θα τη φέρουν. Αυτό θα χρησιμέψει σε εσάς ως σημάδι για να είστε πιστοί». (2:248)

Διάφοροι συγγραφείς του Ισλάμ έχουν υποθέσει ότι η Κιβωτός είχε μία μορφή από χρυσόλιθο ή ρουμπίνι με κεφάλι και ουρά γάτας και δύο πτέρυγες. Ο Αλ Ταχαλιμπί (Al-Tha'alibi) δίνει στις Ιστορίες των Προφητών (Qisas al-Anbiya) μία εξιστόρηση της κιβωτού κατά τα πρώτα αλλά και τα μεταγενέστερα χρόνια της.

Σύμφωνα με λίγους Μουσουλμάνους μελετητές, η Κιβωτός της Διαθήκης δεν έχει ιδιαίτερη θρησκευτική σημασία στο Ισλάμ, ενώ άλλοι πιστεύουν ότι θα ανακαλυφθεί από τον Μαχντί κοντά στο χρόνο του τέλους του κόσμου και ότι στο εσωτερικό της θα περιέχει κειμήλια από τον καιρό του Μωυσή, π.χ. το σκήπτρο του Μωυσή, τη ράβδο και το τουρμπάνι του Ααρών, και άλλα.






Ιστορία
Κινητή εμπροσθοφυλακή
Μετά την αναχώρηση από το Σινά και μέχρι τη διάβαση του Ιορδάνη, η κιβωτός μεταφερόταν μπροστά από τον λαό και αποτελούσε το σήμα για την προέλασή του (Αριθμοί 10:33· Ιησούς Ναυή 3:3,6). Σύμφωνα με την Ιουδαϊκή παράδοση, η κιβωτός έκαιγε τους αγκαθωτούς θάμνους και άλλα εμπόδια κατά την πορεία στην έρημο, ενώ σπινθήρες εκπορευόμενοι από τα δύο χερουβείμ σκότωναν φίδια και σκορπιούς. Κατά τη διάβαση του Ιορδάνη, ο ποταμός ξηράνθηκε μόλις τα πόδια των ιερέων που μετέφεραν την κιβωτό άγγιξαν τα νερά του, και παρέμενε ξηρός μέχρι που οι ιερείς και η Κιβωτός βγήκαν από το ποτάμι, αφού ο λαός είχε περάσει. (Ιησούς Ναυή 3:15-17· 4:10, 11, 18) Δώδεκα πέτρες συλλέχθηκαν από τον Ιορδάνη και στήθηκαν στο σημείο όπου είχαν σταθεί οι ιερείς σε ανάμνηση εκείνης της θαυματουργικής ενέργειας.

Η Κιβωτός μεταφερόταν μέσα στη μάχη, όπως στον πόλεμο με τους Μαδιανίτες. (Αριθμοί κεφ. 31) Πριν την πτώση των τειχών της Ιεριχώ, ο Ισραήλ έλαβε εντολή από τον Θεό να περιφέρει την κιβωτό γύρω από την πόλη πίσω από τους ένοπλους άνδρες και επτά αρχιερείς φέροντες επτά σάλπιγγες από κέρατα κριών. (Ιησούς Ναυή 6:6-15) Μετά την ήττα στη Γαι, ο Ιησούς του Ναυή θρήνησε ενώπιον της κιβωτού, ενώ όταν ανέγνωσε τον Νόμο στον λαό μεταξύ των βουνών Γεριζίμ και Εβάλ, ο λαός στεκόταν αμφοτέρωθεν της κιβωτού. (7:2-6· 8:32-35) Η κιβωτός εγκαταστάθηκε από τον Ιησού του Ναυή στη Σηλώ. Όταν οι Ισραηλίτες πολέμησαν εναντίον της φυλής Βενιαμίν στη Γαβαά είχαν μαζί τους και την κιβωτό. (Κριτές 20:27, 28)

Η αρπαγή από τους Φιλισταίους
Μετά η κιβωτός αναφέρεται ως εγκατεστημένη στη σκηνή του Μαρτυρίου στη Σηλώ (Σιλώ) κατά τη μαθητεία του Σαμουήλ. Μετά την εγκατάσταση των Ισραηλιτών στη γη Χαναάν, η κιβωτός παρέμεινε στη σκηνή στα Γάλγαλα για μια εποχή και μετά στη Σηλώ μέχρι τα χρόνια των Κριτών, κάπου 300 ως 400 έτη. (Ιερεμίας 7:12) Τότε μεταφέρθηκε εκ νέου στο πεδίο της μάχης με σκοπό να εξασφαλίσει τη νίκη τους. Κατά τη δεύτερη μάχη με τους Φιλισταίους, οι Ισραηλίτες νικήθηκαν και πάλι, και οι Φιλισταίοι τους πήραν την Κιβωτό. (1 Σαμουήλ 4:3-5, 10, 11) Το νέο της απώλειας της Κιβωτού μεταδόθηκε αμέσως στη Σηλώ. Ο γηραιός ιερέας Ελί έπεσε νεκρός μόλις το άκουσε και η νύφη του, που ήταν έγκυος και ετοιμόγεννη όταν μαθεύτηκε η είδηση, τον ονόμασε Ιχαβώδ, όνομα που σημαίνει «Πού είναι η Δόξα;», ως αναφορά στην απώλεια της κιβωτού. (1 Σαμουήλ 4:12-22)

Οι Φιλισταίοι μετέφεραν την κιβωτό σε διάφορους τόπους της χώρας τους και στον καθένα τους συνέβαιναν υπερφυσικά γεγονότα. (1 Σαμουήλ 5:1-6): Στην Ασδώδ η κιβωτός τοποθετήθηκε μέσα στον ναό του θεού των Φιλισταίων Δαγών. Το επόμενο πρωί, το είδωλο του Δαγών βρέθηκε κάτω, να προσκυνά την κιβωτό, ενώ όταν το ξανάβαλαν στη θέση του, το επόμενο πρωί βρέθηκε και πάλι κάτω και σπασμένο. Επίσης, η γη του Ασδώδ γέμισε ποντίκια, ενώ σε αυτό και άλλους τόπους (Γαδ, Εκρών) οι άνθρωποι γέμισαν «πρηξίματα» ή φλύκταινες. (5:9-12· 6:5)

Επτά μήνες μετά την αρπαγή της κιβωτού, οι Φιλισταίοι, μετά από συμβουλή των ιερέων τους, την επέστρεψαν στους Ισραηλίτες μαζί με προσφορά χρυσών ομοιωμάτων των ποντικιών με τα οποία είχαν πληγεί. Η κιβωτός τοποθετήθηκε στην Βαιθ-σεμές, που της προσέφεραν θυσίες. (1 Σαμουήλ 6:1-15). Από περιέργεια, ωστόσο, 70 από τα μέλη της φυλής την κοιτάξαν και ως τιμωρία θανατώθηκαν από τον Θεό (6:19, 20) Οι κάτοικοι της Βαιθ-σεμές ζήτησαν τότε να αναλάβουν άλλοι την κιβωτό, η οποία στη συνέχεια μεταφέρθηκε στον οίκο του Αβιναδάβ, του οποίου ο γιος, ο Ελεάζαρ, ανέλαβε τη φύλαξή της. Εκεί παρέμεινε η κιβωτός της Διαθήκης επί 20 χρόνια.

Επί βασιλείας Σαούλ ακολουθούσε τον στρατό πριν από κάθε συμπλοκή με τους Φιλισταίους, αλλά ο βασιλιάς ήταν ανυπόμονος κι έτσι δεν την συμβουλευόταν πριν από τις μάχες. Στο 1ο Χρονικών αναφέρεται ότι ο λαός "είχε παραμελήσει" την κιβωτό τις ημέρες του Σαούλ. (13:3)






Η εποχή του Δαβίδ
Ο Δαβίδ μεταφέρει την κιβωτό της διαθήκης στην Ιερουσαλήμ
Μόλις ανέλαβε βασιλιάς, ο Δαβίδ πήρε την κιβωτό της διαθήκης και τη μετέφερε στην Ιερουσαλήμ μέσα σε πανηγυρισμούς. Εντούτοις, αντί να την μεταφέρουν στους ώμους οι προσδιορισμένοι Λευίτες, την έβαλαν ώστε να την μεταφέρουν επάνω σε άμαξα με βόδια. Ως συνέπεια, στο δρόμο, ο Ουζά, ένας από τους οδηγούς της άμαξας που μετέφερε την κιβωτό, άπλωσε το χέρι του για να συγκρατήσει την κιβωτό από πτώση και έπεσε νεκρός επειδή την άγγιξε. Ο Δαβίδ, φοβισμένος, την τοποθέτησε στον οίκο του Ωβήδ-εδώμ στη Γαδ επί τρεις μήνες αντί να τη μεταφέρει στη Σιών. (2 Σαμουήλ 6:1-11· 1 Χρονικών 13:1-13)

Κατόπιν, ο Δαβίδ διέταξε να μεταφερθεί η Κιβωτός στη Σιών από τους Λευίτες, ενώ ο ίδιος, «ζωσμένος με λινό ύφασμα», «χόρεψε ενώπιον του Κυρίου με όλο του το σθένος» —μία ενέργεια που προκάλεσε την περιφρονητική αποδοκιμασία της συζύγου του και κόρης του Σαούλ, Μιχάλ. (2 ΣΑμουήλ 6:12-16, 20-22· 1 Χρονικών κεφ. 15) Αυτή η υποτιμητική αποδοκιμασία από μέρους της είχε ως αποτέλεσμα τη μόνιμη απώλεια της γονιμότητάς της. Στο λόφο της Σιών στην Ιερουσαλήμ τοποθέτησε ο Δαβίδ την κιβωτό στη σκηνή του Μαρτυρίου που είχε ετοιμάσει για αυτή και προσέφερε θυσίες, μοίρασε φαγητό και ευλόγησε τον λαό και τον οίκο του.

Οι Λευίτες ορίσθηκαν ως οι λειτουργοί ενώπιον της κιβωτού. (1 Χρονικών 16:4) Το σχέδιο του Δαβίδ να κτίσει ένα ναό για την Κιβωτό ματαιώθηκε μετά από θεϊκή υπόδειξη καθώς υπήρξε «άντρας αιμάτων». (2 Σαμουήλ 7:1-17· 1 Χρονικών 17:1-15· 28:2,3) Η κιβωτός ήταν με τον στρατό κατά την πολιορκία της Ραββά (2 Σαμουήλ 11:11) και, όταν ο Δαβίδ διέφυγε από την Ιερουσαλήμ τον καιρό της συνωμοσίας εναντίον του από το γιο του Αβεσσαλώμ, η κιβωτός μεταφέρθηκε μαζί του μέχρι που διέταξε τον αρχιερέα Σαδώκ να την επαναφέρει στην Ιερουσαλήμ.

Στον Ναό του Σολομώντα
Κατά την καθαίρεση του Αβιάθαρ από τον Σολομώντα για τη συμμετοχή του πρώτου στη συνωμοσία του Αδωνία εναντίον του Δαβίδ, ο Αβιάθαρ σώθηκε επειδή στο παρελθόν είχε μεταφέρει επίσης την κιβωτό. (1 Βασιλέων 2:26) Στη συνέχεια, η κιβωτός τοποθετήθηκε από τον Σολομώντα στον Ναό στην Ιερουσαλήμ. (8:6-9) Ο Σολομών λάτρευσε τον Θεό ενώπιον της κιβωτού μετά από όνειρο στο οποίο ο Θεός του υποσχέθηκε σοφία. (3:15) Στον Ναό του Σολομώντα ένας ιδιαίτερος χώρος, τα Άγια των Αγίων, ετοιμάσθηκε για την κιβωτό. (6:19) και, όταν ο Ναός εγκαινιάσθηκε, η κιβωτός (που περιείχε μόνο τις δύο πέτρινες πλάκες του Μωυσή) τοποθετήθηκε εκεί. Μόλις οι ιερείς βγήκαν από τα Άγια των Αγίων αφού είχαν εγκαταστήσει την κιβωτό, ο Ναός γέμισε με ένα σύννεφο, που υποδείκνυε «ότι η δόξα Κυρίου είχε γεμίσει τον οίκο Του». (1 Βασιλέων 8:10-11· 2 Χρονικών 5:13,14)

Αφού ο Σολομών νυμφεύθηκε την κόρη του Φαραώ, την υποχρέωσε να κατοικεί σε ένα σπίτι έξω από τον λόφο Σιών, επειδή η Σιών ήταν καθαγιασμένη ως τόπος όπου φυλασσόταν η κιβωτός. Ο βασιλιάς Ιωσίας ήταν εκείνος που έθεσε την κιβωτό στον Ναό του Σολομώντος, από όπου φαίνεται ότι απομακρύνθηκε από ένα διάδοχό του. (2 Χρονικών 35:3)

Κατά τη Βαβυλωνιακή αιχμαλωσία
Μετά την καταστροφή της Ιερουσαλήμ από τους Βαβυλώνιους και τη λεηλασία του Ναού, η κιβωτός της διαθήκης εισήλθε στον χώρο του θρύλου. Πολλοί ιστορικοί υποθέτουν ότι την πήρε ο Ναβουχοδονόσορας και την κατέστρεψε. Η απουσία της από τον δεύτερο Ναό μαρτυρείται από τους Εβραίους.

Συμβολικά, για τους Χριστιανούς η κιβωτός επανεμφανίζεται στην Καινή Διαθήκη ως η Θεοτόκος Μαρία: ακριβώς όπως η Κιβωτός, η Μαρία πηγαίνει στην Ιουδαία και παραμένει εκεί επί τρεις μήνες (Λουκάς 1:56), ενώ, όπως ο Δαβίδ χόρεψε μπροστά στην Κιβωτό, το έμβρυο του Ιωάννη του Βαπτιστή σκιρτάει στην κοιλιά της Ελισάβετ όταν την επισκέπτεται η Μαρία. (1:41)

Τι απέγινε η κιβωτός
Σε αντίθεση με τη γενική συμφωνία των ιστορικών ότι η κιβωτός καταστράφηκε, διάφορες παραδόσεις σχετικά με την τελική της τύχη υποστηρίζουν την απόκρυψή της κάτω από το Όρος του Ναού στην Ιερουσαλήμ, ή τη φυγάδευσή της από την Ιερουσαλήμ πριν έρθουν οι Βαβυλώνιοι (αυτή η παράδοση συνήθως καταλήγει με την Κιβωτό στην Αιθιοπία), είτε από τον Αιθίοπα πρίγκηπα Μενελίκ Α΄ (υποτιθέμενο γιο του Σολομώντος και της Βασίλισσας της Σεβά), είτε από τους Ισραηλίτες αρχιερείς κατά τη βασιλεία του Μανασσή, οι οποίοι πιθανώς την μετέφεραν σε Ιουδαϊκό ναό στην Ελεφαντίνη της Αιγύπτου. Ακόμα, αναφέρεται η παράδοση ότι η Κιβωτός της Διαθήκης αφαιρέθηκε με θαυματουργικό τρόπο από τη γη με θεϊκή παρέμβαση.

Θρυλούμενες ανακαλύψεις της κιβωτού
Κάποιοι άνθρωποι έχουν ισχυρισθεί ότι έχουν ανακαλύψει ή κατέχουν την κιβωτό.

Στη Μέση Ανατολή
Το 1989 ο, νεκρός σήμερα, Ron Wyatt ισχυρίσθηκε ότι βρήκε ένα θάλαμο σε ανασκαφές κάτω από το όρος Μοριά, το Όρος του Ναού. Υποτίθεται ότι εκεί είδε την Κιβωτό και τη φωτογράφησε αλλά όλες οι φωτογραφίες βγήκαν θολές. Κατά τον Wyatt οι ανασκαφές τερματίσθηκαν μετά από διαμάχες σε σχέση με θέματα ιδιωτικής περιουσίας και κανείς δεν έχει δει από τότε την κιβωτό.

Ο Vendyl Jones ανέφερε ότι βρήκε την είσοδο του θαλάμου της κιβωτού στο σπήλαιο της Στήλης, ένα από αυτά στα οποία βρέθηκαν οι περίφημοι Πάπυροι της Νεκράς Θαλάσσης. Υποτίθεται ότι θα απεκάλυπτε επισήμως την κιβωτό στις 14 Αυγούστου 2005, επέτειο της καταστροφής αμφότερων των Ναών, πράγμα που δεν συνέβηκε. Ο Jones αναφέρεται ότι αναμένει χρηματοδότηση για την παραπέρα εξερεύνηση του σπηλαίου.

Σύγχρονες ανασκαφές κοντά στο όρος του Ναού στην Ιερουσαλήμ έχουν αποκαλύψει σήραγγες, αλλά οι ανασκαφές κάτω από το όρος είναι σχεδόν απαγορευμένες, καθώς ένα από τα ιερότερα ισλαμικά τεμένη, το Τέμενος Αλ-Ακσά έχει ανεγερθεί στο σημείο όπου κάποτε υψωνόταν ο (πρώτος) Ναός του Σολομώντα. Ο αρχαιολόγος Michael Rood υποστηρίζει ότι ο Σολομών νυμφεύθηκε μέλος της αιγυπτιακής βασιλικής οικογένειας προκειμένου να αποκτήσει την ονομαστή γνώση των Αιγυπτίων στην υδραυλική της άμμου. Υποτίθεται ότι όταν έκτισε τον ναό τοποθέτησε την κιβωτό της Διαθήκης σε ένα είδος πλατφόρμας που μπορούσε να κατέλθει σε ένα σύστημα σηράγγων αν ποτέ καταλαμβανόταν ο Ναός. Το 586 π.Χ. τα στρατεύματα του Ναβουχοδονόσορα κατέστρεψαν τον Ναό και λεηλάτησαν τους θησαυρούς του, αλλά κατά τον Rood δεν βρήκαν την Κιβωτό, η οποία είχε κατέβει στο σύστημα των σηράγγων.

Στην Αφρική
Κάποιες πηγές υπαινίσσονται ότι κατά τη βασιλεία του Μανασσή η κιβωτός φυγαδεύθηκε από τον Ναό μέσα από το Πηγάδι των Ψυχών και κατέληξε πρώτα στην Αίγυπτο και τελικά στην Αιθιοπία. (2 Χρονικών κεφ. 33) Κάποια ανάγλυφα στον καθεδρικό ναό της Σαρτρ ίσως αναφέρονται σε αυτή την παράδοση. Αυτή είναι και η θεωρία που δραματοποιήθηκε από τους Τζορτζ Λούκας, Φίλιπ Κάουφμαν και Λώρενς Κάσνταν στο σενάριό τους για την περίφημη ταινία Οι κυνηγοί της χαμένης Κιβωτού που σκηνοθέτησε ο Στήβεν Σπίλμπεργκ.


Το παρεκκλήσιο του ναού της Παναγίας της Σιών στην Αξώμη της Αιθιοπίας κατά την παράδοση στεγάζει την αληθινή κιβωτό της διαθήκης.
Η Εκκλησία της Αιθιοπίας είναι η μόνη στον κόσμο που διατείνεται ότι κατέχει την κιβωτό της διαθήκης, στην Αξώμη (Αξούμ). Σύμφωνα με το Κεμπρά Ναγκάστ, ο Μενελίκ Α΄ έλαβε από τον πατέρα του Σολομώντα, όταν πήγε στην Ιερουσαλήμ να τον επισκεφθεί, ένα αντίγραφο της κιβωτού, και ο Σολομών είχε διατάξει τους πρωτότοκους γιους των πρεσβυτέρων του βασιλείου του να το συνοδεύσουν στην Αιθιοπία και να εγκατασταθούν εκεί. Ωστόσο, κατά την παράδοση, αυτοί οι Ισραηλίτες δεν ήθελαν να ζήσουν μακριά από την παρουσία της κιβωτού, κι έτσι αντικατέστησαν το αντίγραφο με την αληθινή κιβωτό και έφυγαν με αυτή από την Ιερουσαλήμ. Ο Μενελίκ έμαθε ότι η αληθινή κιβωτός ήταν μαζί τους μόνο κατά το ταξίδι τους προς την Αιθιοπία. Ο Σολομώντας έχασε έτσι την Κιβωτό, αλλά και τη θεϊκή εύνοια που τη συνόδευε.

Κάποτε η Κιβωτός λιτανευόταν στην πόλη της Αξώμης μια φορά τον χρόνο, όμως σήμερα πλέον φυλάσσεται συνεχώς σε ένα «θησαυροφυλάκιο» κοντά στον ναό της Παναγίας της Σιών. Μόνο ο πρωθιερέας του ναού επιτρέπεται να τη δει. Οι περισσότεροι ιστορικοί στη Δύση αντιμετωπίζουν με σκεπτικισμό τον ισχυρισμό ότι υπάρχει εκεί η γνήσια Κιβωτός.

Ο Andis Kaulins ισχυρίζεται ότι το μέρος όπου βρίσκεται σήμερα η Κιβωτός κατά αρχαίες πηγές (π.χ. το Μισναγιότ) είναι «μια έρημη κοιλάδα κάτω από ένα λόφο, στην ανατολική του πλευρά, σαράντα πέτρες βαθιά». Σήμερα μερικοί πιστεύουν ότι αυτό αναφέρεται στον Τάφο του Τουταγχαμών, στην ανατολική πλευρά της Κοιλάδας των Βασιλέων στην Αίγυπτο και ότι αυτά που ανακαλύφθηκαν εκεί είναι οι περιγραφόμενοι από τις πηγές εβραϊκοί θησαυροί, το Μισκάν (Mishkan) και η Κιβωτός της Διαθήκης.

Σύγχρονες ερμηνείες
Σε ένα ξηρό κλίμα, ένα ξύλινο κουτί με επένδυση χρυσού θα μπορούσε να φέρει επί μεγάλο χρονικό διάστημα ηλεκτρικό φορτίο. Κάτι τέτοιο θα ερχόταν σε συμφωνία με την κοινή θρησκευτική πρακτική της ενσωματώσεως τεχνολογικών μυστικών σε συσκευές που προορίζονταν να εντυπωσιάζουν τον λαό, όπως η χρήση από τον Ήρωνα τον Αλεξανδρέα μιας μηχανής κινούμενης με ατμό για να ανοίγουν οι θύρες ενός ναού. Δεχόμενοι αυτή τη θεωρία, η Παλαιά Διαθήκη δίνει ακριβείς οδηγίες για την κατασκευή της κιβωτού, έτσι ώστε να μη χαθεί η τεχνογνωσία, και ακριβείς οδηγίες για τη μεταφορά της κιβωτού, ώστε να μη χαθεί το ηλεκτρικό φορτίο —αν και αυτές δεν ήταν μυστικές αλλά διαθέσιμες στον λαό.













Τετάρτη 9 Νοεμβρίου 2016

Skeleton of a giant found in Romania

Skeleton of a giant found in Romania
Σκελετός ανθρώπου γίγαντα βρέθηκε στην Ρουμανία
Μία σπουδαία ανακάλυψη που κλειδώθηκε ως εφτασφράγιστο μυστικό.

Ο γιγάντιος παράξενος ανθρώπινος σκελετός.




Η Rosia Montana είναι μια περιοχή εξόρυξης χρυσού στην Ρουμανία και μια σειρά από ενδιαφέροντα θέματα έχουν αποκαλυφθεί εκεί όλα αυτά τα χρόνια. Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα είναι ένας ανθρώπινος  σκελετός μήκους 10 μέτρων (32,8 πόδια) που βρέθηκε εκεί το 1976.
Ιστορικά γνωρίζουμε ότι περίπου 5.500 χρόνια πριν, μια υπόγεια στοά κατασκευάστηκε στην περιοχή. 
Τον Φεβρουάριο του 2012, μια άλλη ομάδα γεωλόγων ακολούθησε μία φλέβα χρυσού. Για την απόλυτη έκπληξή τους, βρήκαν μια ταφόπλακα που σίγουρα δεν ήταν από μία κοινή πέτρα. 
Οι γεωλόγοι πήραν ένα δείγμα, και τα εργαστηριακά αποτελέσματα έδειξαν ότι η ταφόπλακα περιλαμβάνεται από 55% 50 καρατίων χρυσό σκόνη, 15% γρανίτη σκόνη και 30% βολφράμιο. Επίσης, η ανάλυση έδειξε ότι η σύνθεση του βράχου είχε γίνει χρησιμοποιώντας ένα τύπο τεχνολογίας εντελώς άγνωστο μέχρι σήμερα.


Η ταφόπλακα δεν ήταν το μόνο ασυνήθιστο στοιχείο που βρέθηκε στο εσωτερικό του τάφου. Μέσα οι αρχαιολόγοι βρήκαν έναν 10 μέτρων (32,8 πόδια) σκελετό ενός γίγαντα. Προφανώς, ο γίγαντας είχε ταφεί εκεί μετά το θάνατό του, με τα πόδια του διπλωμένα από τη μία πλευρά. Έλειπε όμως ο κατάλληλος εξοπλισμός που απαιτείται για να γίνει η ανάλυση αυτού του ευρήματος και έτσι ο σκελετός εστάλη στη Μόσχα. Δυστυχώς όμως τίποτα δεν έχει αναφερθεί για τον γίγαντα από τότε.







Όσο για την ταφόπλακα, η έρευνες έδειξαν ότι είναι έξι μέτρα (19,7 πόδια) πλάτος, δώδεκα μέτρα (39,4 πόδια) μήκος και τρία μέτρα ( 9,8 πόδια) ύψος. Έχει βάρος 1700 τόνων και περιέχει περίπου 900 τόνους ατόφιο χρυσάφι. Για να γίνει μια σύγκριση με τα σημερινά δεδομένα, μια τέτοια ποσότητα του χρυσού θα απαιτούσε πάνω από είκοσι χρόνια εργασίας εξόρυξης για να συγκεντρωθεί. Το τελευταίο πράγμα που γνωρίζουμε για την ταφόπλακα είναι ότι έχει κοπεί σε 80 μικρότερα κομμάτια, ώστε να καταστεί δυνατή η μεταφορά της. Όσο για τον προορισμό της, δεν είναι γνωστό πού βρίσκεται σήμερα.

Ένας από τους αρχαιολόγους που εργάστηκε στην έρευνα αυτή, πήρε μια σειρά από φωτογραφίες με την ταφόπετρα και τις έστειλε σε μια περεταίρω έρευνα.
Το πόρισμα έδειξε πως υπήρχε ένα πράσινο σμαραγδένιο ανάγλυφο που κάλυπτε όλη την επιφάνεια του τεχνουργήματος.
Το κείμενο είχε γραφτεί σε τρεις παράλληλες σειρές που ξεκινούσε από την επάνω αριστερή πλευρά της πλάκας. 
Όμως η γραφή ήταν και παραμένει άγνωστη μέχρι και σήμερα αν και εικάζεται από κάποιους επιστήμονες  πως πρόκειται για μία πελασγική μορφή γραφής.

Κατά τη διάρκεια της ανασκαφής, η άρση της ταφόπλακα αποκάλυψε επίσης την είσοδο σε ένα λάκκο. Ο λάκκος διαμέτρου τεσσάρων μέτρων (13,1 πόδια) είχε μια φθίνουσα σπειροειδή σκάλα και ένα γαλακτώδες ιώδες φως να εκπέμπεται από το εσωτερικό. Μια πιο προσεκτική εξέταση της σκάλας έδειχνε καθαρά σαν να είχε κοπεί στα τοιχώματα του λάκκου με λέιζερ.
Όμως για την εκπομπή του φωτός, κανείς δεν μπόρεσε να καθορίσει την πηγή του.











Δευτέρα 7 Νοεμβρίου 2016

Streets Of Monaco

Streets Of Monaco 
Το ακριβότερο και πολυτελέστατο  γιοτ στον κόσμο Αξίας 830.000.000 ευρώ.




Ένα γιοτ που δεν έχει ξαναδεί ο πλανήτης, σχεδίασε η εταιρία Yacht Island Design. Αποτελεί μικρογραφία του Μονακό και περιλαμβάνει ανέσεις για πολύ μεγάλα πορτοφόλια.
Συνδυάζει τη χλιδή με την φαντασία. Είναι το νέο πρότζεκτ Βρετανών σχεδιαστών που ονομάζεται Streets Of Monaco (Οι δρόμοι του Μονακό). Υποτίθεται ότι είναι μία μικρογραφία της πόλης συμπεριλαμβανόμενων της πίστας του Μόντε Κάρλο, του φημισμένου Καζίνο, του Hotel de Paris, του Cafe de Paris.
Το σούπερ γιοτ έχει καμπίνες για 16 καλεσμένους, αίθουσα σινεμά, ελικοδρόμιο, καταρράκτες, πισίνες αλλά και γήπεδα τένις.





Το σχέδιο είναι πνευματικό τέκνο της νεοσύστατης εταιρίας Yacht Island Design την οποία διοικεί ο Ρόμπ Μάκ Φέρσον. Ο ίδιος δήλωσε στην Βρετανική Ντέιλι Μέιλ "Θέλαμε να σχεδιάσουμε μια μικρογραφία του Πριγκιπάτου του Μονακό η οποία θα ταξιδεύει στον ωκεανό".
Το μήκος του γιοτ είναι 155 μέτρα έχει δηλαδή περίπου το μισό μέγεθος από ένα κρουαζιερόπλοιο, ενώ είναι μόλις 25 μέτρα μικρότερο από το μεγαλύτερο γιοτ του κόσμου το Eclipse του Ρώσου μεγιστάνα Ρόμαν Αμπράμοβιτς.





Οι Βρετανοί σχεδιαστές έχουν δώσει ήδη στη δημοσιότητα τα σχέδια ενός πλωτού αντίγραφου του Μονακό, που θα ονομάζεται Streets Of Monaco και θα περιλαμβάνει σε μικρογραφίες μερικά από τα πιο διάσημα αξιοθέατα του, συμπεριλαμβανομένης της πίστας Monte Carlo.
Το υπερπολυτελές σκάφος αναμένεται να κοστίσει το αστρονομικό ποσό των 830 εκατομμυρίων ευρώ, χαρίζοντας στον μελλοντικό του ιδιοκτήτη την ικανοποίηση ότι διαθέτει το πιο ακριβό ιδιόκτητο γιοτ στον κόσμο.





Στην πλωτή πολιτεία θα δεσπόζουν μινιατούρες του φημισμένου καζίνο του Μόντε Κάρλο, αλλά και των Hotel de Paris, Cafe de Paris, La Rascasse και το Loews Hotel.
Πισίνες και γήπεδα του τένις θα συμπληρώνουν το τοπίο, ενώ θα υπάρχει και μια πλατφόρμα, που θα φιλοξενεί μικρότερα σκάφη, σε περίπτωση που οι υποψήφιοι ιδιοκτήτες χρειάζονται ένα πιο διακριτικό μέσο μεταφοράς στα λιμάνια που θα επισκέπτονται.
Το highlight του σκάφους θα είναι αναμφισβήτητα η απομίμηση του Grand Prix του Μονακό, με μια πλήρως εξοπλισμένη πίστα go-kart, στο κατάστρωμα.
Για τους σχεδιαστές το επίκεντρο αυτού του απίστευτου πλοίου είναι το Atrium, ένας χώρος που συνδέει το πάνω με το κάτω επίπεδο. Το Atrium θα διαθέτει επτά σουίτες, που θα περιλαμβάνουν όλες αίθουσα υποδοχής, μπάνιο, dressing room, υπνοδωμάτιο και μπαλκόνι .
Συνολικά, το σκάφος θα έχει τη δυνατότητα να φιλοξενήσει 16 επισκέπτες και 70 άτομα πλήρωμα.
Ο δισεκατομμυριούχος ιδιοκτήτης θα έχει το δικό του προσωπικό διαμέρισμα. 4.800 τετραγωνικών ποδιών, δηλαδή στο μέγεθος ενός ρετιρέ πολυτελείας .
Το τεσσάρων καταστρωμάτων γιοτ θα έχει επίσης εγκαταστάσεις μπάρμπεκιου σε κάθε γωνιά του καταστρώματος, καθώς και έναν μίνι καταρράκτη και καφέ μπαρ με υποβρύχια θέα .
Τώρα που ο σχεδιασμός έχει ολοκληρωθεί , το μόνο ερώτημα που απομένει για την εταιρεία Yacht island design είναι αν θα βρεθεί ο δισεκατομμυριούχος που θα κάνει το όνειρο τους πραγματικότητα.








Κυριακή 6 Νοεμβρίου 2016

ΤΟ ΚΡΥΦΟ ΣΠΗΛΑΙΟ ΤΟΥ ΜΑΡΜΑΡΩΜΕΝΟΥ ΒΑΣΙΛΙΑ ΙΩΑΝΝΗ

ΤΟ ΚΡΥΦΟ ΣΠΗΛΑΙΟ 
ΤΟΥ ΜΑΡΜΑΡΩΜΕΝΟΥ ΒΑΣΙΛΙΑ ΙΩΑΝΝΗ

ΕΛΑΧΙΣΤΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΙΔΑΝ ΤΟ ΑΦΘΑΡΤΟ ΣΩΜΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΑΚΟΜΑ ΛΙΓΟΤΕΡΟΙ ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΠΟΥ ΒΡΗΣΚΕΤΑΙ.
ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΑΥΣΤΗΡΑ ΦΥΛΛΑΣΣΟΜΕΝΟ ΧΩΡΟ.




Παρακάτω θα δείτε και τον λόγο!


Σημαντικές συγκλονιστικές μαρτυρίες.

Πολλά έχουν γραφτεί τον τελευταίο καιρό σχετικά με τον Ιωάννη Βατατζή (τον Μαρμαρωμένο Βασιλιά), τον θρύλο του και το ρωσικό γεωπολιτικό σχέδιο.

Με τις αλώσεις των Φράγκων και των Τούρκων, χάθηκαν τα ίχνη του Αγίου άφθαρτου και ολόσωμου λειψάνου, το οποίο βρίσκεται όπως φαίνεται στην Κωνσταντινούπολη, κεκρυμμένο, σε μυστικό σπήλαιο, το οποίο γνωρίζουν μόνο λίγοι κρυπτοχριστιανοί, που φυλούν το ιερό μυστικό για αιώνες, αναμένοντας την έγερση του μαρμαρωμένου.

 Αγιορείτες Γέροντες, λένε πως ο Μαρμαρωμένος Βασιλιάς είναι ο Άγιος Ιωάννης Δούκας Βατάτζης ο Ελεήμων, ο Αυτοκράτορας δηλαδή Νικαίας, ο οποίος βρέθηκε παντελώς άφθαρτος στον τάφο του στην Μικρασία, τόσο ο ίδιος, όσο και τα βασιλικά του ενδύματα! 
Όμως με τις αλώσεις των Φράγκων και των Τούρκων, χάθηκαν τα ίχνη του αγίου άφθαρτου και ολόσωμου λειψάνου, το οποίο βρίσκεται όπως φαίνεται στην Κωνσταντινούπολη, κεκρυμμένο, σε μυστικό σπήλαιο, το οποίο γνωρίζουν μόνο λίγοι κρυπτοχριστιανοί, που φυλούν το ιερό μυστικό για αιώνες, αναμένοντας την έγερση του μαρμαρωμένου







  Η ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΕΦΡΑΙΜ ΑΜΕΡΙΚΗΣ - δεκαετία 1950
  Την πρώτη βάσιμη και αξιόπιστη μαρτυρία την έχουμε δια στόματος του μεγάλου Γέροντος Εφραίμ της Αμερικής, τέως  Καθηγουμένου της Ι. Μ. Φιλοθέου Αγίου Όρους, ο οποίος έχει διηγηθεί ότι την πληροφορία για την ύπαρξη του Ιωάννη, τους την μετέφερε πριν το 1955 στο Άγιον Όρος ο Αρχιερεύς Ιερόθεος εκ Μικρασίας, ο οποίος μάλιστα τον είχε χειροτονήσει! Αυτός ο Αρχιερέας Ιερόθεος τους είπε πως είχε δει με τα ίδια του τα μάτια τον κοιμώμενο Βασιλέα Ιωάννη!
  Να τι είχε διηγηθεί συγκεκριμένα ο Γέροντας Εφραίμ της Αμερικής, το οποίο πρωτακούσαμε άφωνοι πριν 14 σχεδόν χρόνια στο Άγιον Όρος από κασέτα με τη φωνή του ίδιου του γέροντα:
   " …Υπάρχει κοιμώμενος Στρατηγός ονόματι Ιωάννης, ο οποίος, τότε ο Αρχάγγελος Μιχαήλ θα υποδείξει εις τους Χριστιανούς ότι αυτός θα βασιλεύσει τώρα. Θα τους υποδείξει με το δάχτυλό του τον τόπο και θα τον καλέσουν να ηγηθεί και να βασιλεύσει εις τον ελληνικό και ορθόδοξο λαό. Και θα γίνει αυτό.
   Πριν από χρόνια εις το Άγιον Όρος ήταν ένας Αρχιερέας ονόματι Ιερόθεος. Αυτός ήρθε από την Μικρά Ασία. Και το Οικουμενικό Πατριαρχείο τον έβαλε στο Άγιον Όρος να κάνει χειροτονίες, μνημόσυνα, Λειτουργίες, κλπ. Ήταν ένας άγιος Αρχιερέας, στον τύπου του Αγίου Νικολάου. Από αυτόν τον άγιον Αρχιερέα αξιώθηκα της Ιεροσύνης. Από την Μικρά Ασία. Ευλογημένος άνθρωπος του Θεού!
   Ένα θα σας πω. Αγρυπνίες που κάμναμε! Δεκαπέντε ώρες αγρυπνία, αυτός ο άνθρωπος, ογδοηκοντούτις γέρων, δεν εκάθετο καθόλου στο κάθισμα. Από το θρόνο κατέβαινε στο στασίδι πάλι όρθιος. Και στην Λειτουργία τρεις ώρες που ακολουθούσε μετά την πολύωρη Ακολουθία του Όρθρου, όρθιος! Τον βάζαμε μια καρέκλα να καθίσει και δεν ήθελε. Έλεγε «ακόμη η Παναγία μας δεν με κούρασε» και ας έτρεμε όλος από την κούραση.
   Αυτός ο άγιος Αρχιερέας, αυτός μας είπε. Αυτός είδε τον κοιμώμενο αυτόν Στρατηγό Ιωάννη, που θα αναστηθεί όταν θα γίνει ο 3ος μεγάλος αυτός Παγκόσμιος Πόλεμος! Τον είδε!. Διότι χείλη αρχιερέως και ιερέως ου ψεύδονται.
   Λοιπόν μας είπε την αλήθεια. Και τον ρωτήσαμε. Διότι ζούσε τότε και ο μακαριστός μου και ο άγιος γέροντάς μου (σ.σ. ο περίφημος Ιωσήφ Ησυχαστής και Σπηλαιώτης) και όλοι μαζί συνοδεία, τον είχαμε πάρει στο εκκλησάκι μας και εκεί καθίσαμε και τον κάμναμε τις ερωτήσεις. Και μας τα έλεγε. Τα ακούσαμε με τα αυτιά μας.
   Λέει «υπάρχει αυτός ο κοιμώμενος βασιλεύς και θα αναστηθεί»!
   Του λέμε «ποτέ Γέροντα; Πότε άγιε Αρχιερέα του Θεού»;  
   Λέει, «όταν θα γίνει ο 3ος Παγκόσμιος Πόλεμος»!
   Και επίσης μας είπε ότι «το δεξί του χέρι είναι στη λαβή του σπαθιού! Το οποίο σπαθί είναι μες στην θήκη».
   Και μας έλεγε «όταν το σπαθί βγει από τη θήκη του, τότε θα αρχίσει ο 3ος Παγκόσμιος Πόλεμος».
   Και εμείς από την περιέργεια μας του λέγαμε:
   «Σεβασμιότατε πόσο απέχει το σπαθί από την θήκη»;
   «Ολίγοι πόντοι εναπέμειναν για να βγει» λέει…"!
   Η αποκάλυψη αυτή του Αρχιερέως Ιεροθέου έγινε λίγο πριν τα γεγονότα του Πογκρόμ του 1955 σε Κωνσταντινούπολη και Σμύρνη, ζώντος του οσίου Γέροντος Ιωσήφ Ησυχαστή του Σπηλαιώτη, ο οποίος κοιμήθηκε στις 15 Αυγούστου του 1959 μ.Χ..







    Η ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΟΥ ΚΑΘΗΓΗΤΗ - δεκαετία 1970
   Η παρακάτω μαρτυρία έχει δημοσιευθεί στο διαδίκτυο:
   "Η διήγηση που ακολουθεί περιγράφει την επίσκεψη ενός Καθηγητού του Πανεπιστημίου στην Κωνσταντινούπολη μέσα στη δεκαετία του 70.
   Εκεί είχε φίλους δύο Τούρκους καθηγητές του Πανεπιστημίου της Κων/πολης. Σε συζήτηση που είχε μαζί τους για τα επερχόμενα ήρθε και το θέμα της επανάκτησης της Πόλης.
   Τότε οι Τούρκοι καθηγητές (που απ΄ τη συνέχεια φαίνεται ότι ήταν κρυπτοχριστιανοί) του είπαν:
   "Θέλεις να σε πάμε να δεις κάτι μοναδικό, με την προϋπόθεση ότι θα σου δέσουμε τα μάτια καθ΄όλη την διαδρομή, ώστε να μην μπορείς να εντοπίσεις το μέρος. Γιατί αυτό που θα αντικρύσεις, αποτελεί επτασφράγιστο μυστικό"!
    Εκείνος δέχτηκε καί ξεκίνησαν με ένα τζίπ, αυτός με δεμένα τα μάτια, αλλά από την ώρα πού έκαναν να φτάσουν στόν προορισμό τους, υπολόγισε πως πρέπει να ήταν περί τα 10 χιλιόμετρα έξω απ΄ την Κων/πολη. Τον κατέβασαν με δεμένα μάτια και τον οδήγησαν σε ένα μέρος που απ΄ την υγρασία κατάλαβε ότι ήταν σπήλαιο.
   Προχώρησαν αρκετά μέσα στο σπήλαιο και όταν έφθασαν σε μια εσωτερική στοά του σπηλαίου του άνοιξαν τα μάτια. Αυτό που αντίκρυσε υπερέβαινε ό,τι μπορούσε να είχε πρίν φανταστεί! Η στοά ήταν αρκετά μεγάλη και σε κάποιο σημείο υπήρχε ένας ανοικτός τάφος χωρίς κανένα διακριτικό. Μέσα στόν τάφο είδε ένα άνδρα ντυμένο με ρούχα βασιλικά της Ρωμαΐκής αυτοκρατορίας, διέκρινε δύο πορφυρούς σταυρούς στούς ώμους, αλλά το συγκλονιστικό ήταν ότι ο άνδρας αυτός ήταν σαν ζωντανός που κοιμάται, είχε δηλαδή ροδαλό χρώμα σαν ζωντανός. Έφερε πλήρη πολεμική εξάρτιση της εποχής και είχε το χέρι του στο ξίφος το οποίο ήταν βγαλμένο σχεδόν όλο απέμεναν δε λίγα εκατοστά για να αποσπαστεί από τή θήκη του. καί ενώ παρατηρούσε άναυδος, οι φίλοι του του είπαν:
   "Αυτός είναι ο δούξ Ιωάννης Βατάτζης, βασιλεύς της Νίκαιας, αυτός θα ηγηθεί του γένους των Ρωμιών. Το μυστικό αυτό μεταδίδεται από γενιά σε γενιά, σε κάποιους έμπιστους και η παράδοση λέει ότι όταν θα βγεί το σπαθί του τελείως απ΄ το θηκάρι, οι Έλληνες θα πάρουν πίσω ότι έχασαν τότε. Καί είναι γεγονός, το έχουμε παρατηρήσει ότι το ξίφος μετακινέιται κατα ενα-δύο χιλιοστα την πενταετία" (δεν είναι βέβαιο το διάστημα).
  Του έδεσαν τα μάτια πάλι και επέστρεψαν. Φίλος φίλου του καθηγητού και αυτόπτου μάρτυρος, το έχει διηγηθεί γύρω στο 1992 απ' ευθείας σε αδελφικό μου φίλο, γιατρό, αναπληρωτή διευθυντή κλινικής, πιστό και σοβαρό άνθρωπο, ο οποίος μου το μετέφερε.
   Τότε ήμασταν πολύ δύσπιστοι. Μάλιστα εγώ το είπα στόν γέροντά μου που είναι δυσκολόπιστος σ΄αυτά και έχει διάκριση και το άκουσε με προσοχή. "Γιατί όχι;" τον άκουσα έκπληκτος να μου λέει, "το κρατάμε στην καρδιά μας αφού είναι προσδοκία μας και εφ΄ όσον οι άγιοί μας έχουν πεί ότι θα γίνουν αυτά, δεν ψεύδονται". Ναί αλλά είναι ο Βατάτζης ο αγαθός βασιλεύς και θα αναστηθεί; τον ρώτησα. "Πολύ πιθανόν" μου απήντησε. Ξέροντας τον γέροντά μου κι εγώ κι ο φίλος μου θεωρήσαμε την απάντησή του σαν απόλυτη επιβεβαίωση. Παρ΄ όλα αυτά ήμασταν ακόμα επιφυλακτικοί.
   Πολύ αργότερα το διασταυρώσαμε με ένα βίντεο όπου μιλάει ο γέρων Εφραίμ, κτήτωρ πολλών μοναστηριών στην Αμερική και λέει πώς στο Αγ. Όρος είχε γνωρίσει έναν άγιο αρχιερέα τον Μηλιτουπόλεως Ιερόθεο που ζούσε τότε μονάζοντας στο Αγ. Όρος και του είχε διηγηθεί ότι σε επισκεψή του το 1952 στην Κων/πολη είχε δει (κάτω από ποιές συνθήκες δεν ξέρω) ακριβώς τα ίδια που περιγράψω πιό πάνω. Μάλιστα έλεγε "στον γ. Εφραίμ ότι "...λίγα εκατοστά παιδάκι μου είχε για να βγει το σπαθί απ΄το θηκάρι του...". Του το διηγήθηκε το 1955 και φοβόταν (με την εκδίωξη των Ελλήνων απ΄την Πόλη) μήπως είχε έρθει η ώρα του μεγάλου πολέμου. Στό βίντεο αυτό ο γέρων Εφραίμ τονίζει:"...και χείλη Αγίου Αρχιερερέως ού ψεύδονται...""
   Και η παραπάνω μαρτυρία επικαλείται την αποκάλυψη του Γέροντος Εφραίμ της Αμερικής.







   Η ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΗΓΟΥ - δεκαετία 1980
   Η επόμενη μαρτυρία δημοσιεύθηκε σε άρθρο της δημοσιογράφου Ελένης Κυπραίου – πρώτης παρουσιάστριας της Ελληνικής Τηλεόρασης -  παραμονή της Αλώσεως, 28 Μαΐου του 1990. Ανάμεσα στα άλλα, αναφέρει μια συνταρακτική αποκάλυψη:
  "Πριν μερικά χρόνια λοιπόν, λιγότερα από δεκαετία, υπηρετούσαν, απ’ τη μια κι’ από την άλλη πλευρά του Έβρου, στα σύνορα, που διαιρούν τη Θράκη μας στα δύο, αντίστοιχα, Έλλην και Τούρκος στρατηγός. Οι δύο άνδρες είχαν συνδεθεί με στενή μεταξύ τους φιλία. Πολύ περισσότερο που ο Τούρκος στρατηγός, είχε σύζυγο Ελληνίδα.
   Όταν έφθασε ο καιρός να μετατεθούν για άλλη υπηρεσία, προσκάλεσε ο Τούρκος τον Έλληνα συνάδελφό του.
   «Τόσον καιρό», του είπε, «περάσαμε ανέφελα μαζί. Οι διαφορές που έχουν οι δύο χώρες μας , μεταξύ τους, δεν επηρέασαν τη φιλία μας. Αλλά κι’ εμείς οι Τούρκοι θεωρούμε τη φιλία ιερή. Θα ήθελα αύριο το βράδυ να σου το αποδείξω».
   Την επόμενη, στις 10 ακριβώς, ο Έλλην επιβιβαζόταν στο ιδιωτικό αυτοκίνητο του Τούρκου. Νύχτα αφέγγαρη ήταν. Ερημικοί οι δρόμοι. Ανοιχτή κι η λεωφόρος ταχείας κυκλοφορίας προς την Πόλη. Κοντά μεσάνυχτα πρέπει να πλησίασαν στις παρυφές της, Ύπνος βαθύς είχε καθηλώσει στα κρεβάτια τους κατοίκους της. Ησυχία στους δρόμους.
   Γρήγορος, ο οδηγός Τούρκος, μπήκε, βγήκε από στενά, από περιπεπλεγμένα σαν κουβάρι καλντερίμια. Νύχτα αφέγγαρη. Έσβησε τη μηχανή, σταμάτησε μπροστά σε καγκελόπορτα με γραφές στα Ελληνικά.
   Ο γοργός ρυθμός, η αγωνία, η περιέργεια, δεν άφηναν στον Έλληνα περιθώρια να ψάξει, ούτε καν να προβληματισθεί. Ακολουθούσε τον Τούρκο πειθήνια, σαν αυτόματο, χωρίς φόβο, με περίσσια εμπιστοσύνη. Ούτε καν που του πέρασε απ’  το μυαλό, πως μπορούσαν να ’ναι και κακές οι προθέσεις του.
   Στάθηκαν μπροστά σε διπλομανταλωμένη σιδερένια στενή θύρα. Έβγαλε κλειδί απ’ την τσέπη του ο Τούρκος. Ξεκλείδωσε. Άνοιξε. Υπόγειο ήταν. Μούχλα ανέδιναν οι τοίχοι. Μούχλα και κλεισούρα. Λησμονιά, καταχωνιασμένη στα έγκατα της γης. Περπάτησαν κι οι δύο, σε διαδρόμους, χωρίς να σκοντάφτουν. Τους βάραινε η σιωπή, η αναμονή. Που πήγαιναν, έτσι στα τυφλά; Που κατευθύνονταν; Ανάστροφα στο χρόνο. Σε ποιον χρόνο; Τον ανθρώπινο ή τον Θεϊκό;
   Ο Τούρκος ήξερε. Αλλά δεν ήξερε ακόμη ο Έλληνας. Δεν μπορούσε να δικαιολογήσει την περιπλάνηση. Μα ούτε και πρόφταινε να προβληματιστεί. Ακολουθούσε. Με την βεβαιότητα, πως η στιγμή ήταν μοναδική. Πως δεν θα ’χε την ευκαιρία, ποτέ ξανά, να την ξαναζήσει. Ακολουθούσε. Ονειρευόταν άραγε; Υπνοβατούσε; Φτερωμένη η φαντασία του, ανάπλαθε μονοπάτια, που μόνο σε ελαφρύ ύπνο βαδίζει κανείς; Ένα ήταν σίγουρο: Δεν θα ξανάβρισκε ποτέ τον δρόμο. Δεν θα τον ξανάβρισκε χωρίς οδηγό.
   Είχαν φτάσει στο τέρμα. Θύρα και πάλι αρματωμένη μπροστά τους. Βαριά σιωπή. Η σιγή της ύστατης ώρας. Που ήρθε να διακόψει μόνο το τρίξιμο της κλειδαριάς. Το γκρίνιασμα του σκουριασμένου σίδερου.
   Μισάνοιξε η βαριά θύρα. Ισχνό φως στο εσωτερικό. Υπερκόσμιο. Μυστηριακό. Υπόγειο; Μπουντρούμι; Κενοτάφιο;
   Και τότε, τότε μόνον μίλησε ο Τούρκος:
   «Εσείς οι Έλληνες, δεν πιστεύετε στον θρύλο του Μαρμαρωμένου Βασιλιά; Δεν λέτε και ξαναλέτε μεταξύ σας, πως βόλι εχθρού δεν τον άγγιξε; Πως δεν τον κατάπιε το μανιασμένο πλήθος των πορθητών της Πόλης; Αλλά πως τον τράβηξε η Παναγιά στην αγκαλιά της, για να τον κάνει Αθάνατο. Δεν είστε βέβαιοι πως ΖΕΙ Ο ΜΑΡΜΑΡΩΜΕΝΟΣ ΒΑΣΙΛΙΑΣ; Δεν είναι θρύλος. Ψεύτικη ελπίδα. Ονειροφαντασία. Είναι ΑΛΗΘΕΙΑ. Δες και μόνος σου».
   Στο πάτωμα, μισοανασηκωμένο στον ένα αγκώνα ο Έλληνας είδε, είδε με τα μάτια του, τον ΜΑΡΜΑΡΩΜΕΝΟ ΒΑΣΙΛΙΑ. ΑΝΑΣΗΚΩΜΕΝΟ.
   Ρίγος μεταφυσικό τον διαπέρασε. Θόλωσαν απ’ τα δάκρυα τα μάτια μου. Θαμπώθηκε η όραση του. Έκανε το σταυρό του. Μπροστά του, εκεί, σε απόσταση ανάσας, το ΘΑΥΜΑ. Κι ήταν αυτός, ο τυχερός, που είχε αξιωθεί να το ζήσει με τις αισθήσεις του. Σε συγκεκριμένο χώρο και χρόνο.
   Πηχτή η σιωπή, σχεδόν, κοβόταν με το μαχαίρι.
   Μίλησε και πάλι ο Τούρκος:
   «Πριν μερικά χρόνια κειτόταν στο έδαφος ο ΜΑΡΜΑΡΩΜΕΝΟΣ ΒΑΣΙΛΙΑΣ. Τον τελευταίο καιρό άρχισε σιγά – σιγά ν’ ανασηκώνεται. Πάμε».
   Ξανάκλεισαν τη θύρα. Την ξανακλείδωσαν. Αντίστροφα βγήκαν μέχρι την αυλή απ’ τα υπόγεια. Ξαναπέρασαν την καγκελένια πόρτα.
   Δεν άφησαν πίσω ίχνη απ’ τις πατημασιές τους. Κανείς δεν τους είχε δει. Μπήκαν στο αυτοκίνητο πήραν τον δρόμο του γυρισμού. Σιωπηλοί. Χωρίς ν’ ανταλλάξουν κουβέντα.
   Δεν είχε ακόμη ξημερώσει σαν έφτασαν στον Έβρο. Προτού αποχωρισθούν, φιλήθηκαν σταυρωτά.
   Το ποτάμι κυλούσε ορμητικά προς το Αιγαίο.
   «Γυρίζει πίσω το ποτάμι», μονολόγησε ο Έλλην στρατηγός «Γυρίζει όταν το θελήσει ο Θεός».
   Υπηρέτησε αργότερα στο Κέντρο.
   Προτού αποστρατευθεί θεώρησε υποχρέωση του ν’ αποκαλύψει το μεγάλο μυστικό στην προσωπικότητα που μας το εμπιστεύθηκε, κατονομάζοντας και τον στρατηγό, κάτω από το βλέμμα του Θεού και της Παναγιάς. Κάναμε και μείς το σταυρό μας μουρμουρίζοντας «Η ΠΟΛΙΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΑΛΩ»"!
   Ο Στρατηγός αναφέρεται πως κοιμήθηκε το 2001 και τη μαρτυρία επιβεβαίωσε η αδελφή του Ελένη, η οποία ανέφερε επιπρόσθετα πως ο αδερφός της είχε δει και μια επιγραφή πάνω από το κεφάλι του  Μαρμαρωμένου Βασιλέα, που έγραφε το όνομα "Ιωάννης"! Η  εξακρίβωση των παραπάνω περιγράφεται και στο βιβλίο http://www.marmaromenosautokratoras.gr/marmaromenos10th.pdf σελ. 32


   ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΕΣ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΑΡΜΑΡΩΜΕΝΟ ΒΑΣΙΛΙΑ
   Σύμφωνα με τις παραπάνω μαρτυρίες (πολλά στενάκια - ελληνικά γράμματα) ο Μαρμαρωμένος πρέπει να βρίσκεται κάπου στην Κωνσταντινούπολη και το όνομά του είναι πράγματι ΙΩΑΝΝΝΗΣ!
   Αφού υπάρχουν και διάφοροι Βυζαντινοί Χρησμοί και Προφητείες Αγίων μας, που μιλούν επακριβώς για αυτόν, αναφέροντας το όνομα "Ιωάννης" και προσδιορίζουν το μέρος που βρίσκεται:

   1. Η ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΜΕΘΟΔΙΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΠΑΤΑΡΩΝ γράφει: "απέλθετε επί τα δεξιά μέρη της Επταλόφου, και εκεί ευρήσεται άνθρωπον επί δύο κίονας, ιστάμενον εν κατηφεία πολλή (έσται δε λαμπρός το είδος, δίκαιος, ελεήμων, φορών πενιχρά, τη όψει αυστηρός και τη γνώμη πράος) έχοντα επί τον δεξιόν αυτού πόδα καλάμου τύλωμα, και φωνή υπό του αγγέλου κηρυχθήσεται, συνήσατε αυτόν Βασιλέα, και δώσουσιν αυτώ εις την δεξιάν χείρα ρομφαίαν, λέγοντες αυτώ, ανδρίζου Ιωάννη, και ίσχυε και νίκα τους εχθρούς σου, και επάρας την ρομφαίαν παρά αγγέλου, πατάξει τους Ισμαηλίτας Αιθίοπας, και πάσαν γενεάν άπιστον"!

   2. Η ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΓΡΑΜΜΕΝΗ ΜΕ ΚΩΔΙΚΑ ΣΎΜΦΩΝΩΝ (χωρίς φωνήεντα) ΣΤΟΝ ΤΑΦΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ (την οποία αποκωδικοποίησε ο Πατριάρχης Γεννάδιος) γράφει: 
"σπεύσατε πολλά σπουδαίως εις τα δεξιά μέρη άνδρα εύρητε γεναίον θαυμαστόν και ρωμαλέον τούτον έξετε δεσπότην"!

   3. Η ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΤΟΥ ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΑΛΟΥ αναφέρει: 
" Εν γαρ ταις εσχάτοις ημέραις αναστήσει Κύριος ο Θεός βασιλέα από πενίας και πορεύεται εν δικαιοσύνη πολλή..."

   4. Η ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΤΑΡΑΣΙΟΥ γράφει σχετικά: 
"Και τότε εξυπνήσει ο Άγιος Βασιλεύες, ο εν αρχή μεν του ονόματος αυτού το ι, και εν δε τω τέλει σ, έχων, α σημαίνουσι σωτηρίαν...." δηλαδή το όνομα Ιωάννης.

   5. ΑΝΑΛΥΤΙΚΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΜΑΡΜΑΡΩΜΕΝΟΥ-ΚΟΙΜΩΜΕΝΟΥ ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΔΙΝΟΥΝ ΧΡΗΣΜΟΙ ΤΟΥ ΛΕΟΝΤΟΣ ΤΟΥ ΣΟΦΟΥ:
   "Περί τοΰ θρυλουμένου πτωχού καί εκλεκτού βασιλέως, τοϋ γνωστοΰ καί άγνωστου, τοϋκατοικοϋντος έν τη άκρα τής Βυζαντίδος. Ό αληθινός βασιλεύς... ον έδιωξαν τής οικίας αύτοΰ οί άνθρωποι... είς τό τέλος τών Ίσμαηλιτών άποκαλυφθήσεται... έν ήμερα Παρασκευή, ώρα τρίτη... αποκαλυφθήσεται..."
   Και σε άλλο σημείο: "Ερωτώσι  δε τον Βασιλέα, γέλοντες πώς ακούει το όνομά σου; ο δε αποκριθείς λέγει, ο πτωχός, ο πτωχολέων, το όνομά μου Ιω, των πάντων ήμην δραπέτης, και ήλθον να πληρώσω μόνον τας λστ' ημέρας. εγώ ειμί ο ο βασιλεύς ο πένης. π ελεών πτωχούς και πένητας, το δε όνομά μου, ιώτα και ω, συν τη μακρά, ο λέγεται Ιω, και ελήλυθα εις τον κόσμον εις Χριστιανών πρεσβείαν, ίνα φυλάττω χρόνους λστ'. Έπειτα πορεύομαι, όθεν εξήλθον, είτα έρχεται και ο λύκος ολόγας τινάς ημέρας"! "Ιω" όμως σημαίνει "Ιωάννης" και ως "λύκος" νοείται ο "Αντίχριστος", ο οποίος θα έρθει μετά τον Άγιο Βασιλέα, επειδή πρέπει να προηγηθεί ο ευαγγελισμός στην Ορθοδοξία όλης της ανθρωπότητας! Όσης απομείνει από τον φονικό Πόλεμο... 

   6. Η ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΑΓΙΟΥ ΑΝΔΡΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΒΑΣΙΛΕΑ ΜΑΝΟΥΗΛ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟ γράφει: 
"Τότε άγγελος εξ  ουρανού καταβήσεται δια νεύσεως Θεού, έχων εν τη χερί αυτού σκήπτρον και ξίφος του Αγιωτάτου Βασιλέως Κωνσταντίνου, και τον ειρηνικόν στέψει βασιλέα. Ος και αυτόν μέσον πάντων εστίν εν τω πολέμω, δώσει δε αυτώ το σκήπτρον και το ξίφος, και το όνομα αυτού Ελεήμονα καλέσει"! Αυτό είναι όμως το προσωνύμιο του Αγίου Ιωάννου Γ΄ Δούκα Βατάτζη του Ελεήμονος, Αυτοκράτορος Νικαίας!