Καταρράκτες Ιγκουασού
Ο λαιμός του διαβόλου
Οι Καταρράκτες Ιγκουασού (Iguazu Falls) είναι μία ομάδα από καταρράκτες που δημιουργούνται από τον ποταμό Ιγκουασού. Βρίσκονται στα σύνορα της πολιτείας Παρανά (Paraná), που ανήκει στη Βραζιλία (20%), και της επαρχίας Μισιόνες (Misiones) που ανήκει στην Αργεντινή (80%). Οι καταρράκτες χωρίζουν τον ομώνυμο ποταμό σε πάνω και κάτω Ιγκουασού.
Το όνομα προέρχεται από τις λέξεις της γλώσσας Guarani (που υπάρχουν επίσης στην γλώσσα Tupi) "y" (IPA:[ɨ]) (νερό) και "ûasú" (IPA: [wa'su]) (μεγάλο). Σύμφωνα με ένα μύθο, ένας θεός σκόπευε να νυμφευθεί με μία όμορφη ντόπια κοπέλα που ονομαζόταν Naipí, η οποία έφυγε με τον θνητό αγαπημένο της Tarobá με ένα κανό. Ο θεός χώρισε τον ποταμό, δημιουργώντας τους καταρράκτες, καταδικάζοντας τους δύο εραστές σε μία αιώνια πτώση.
Ο πρώτος Ευρωπαίος που αντίκρισε τους καταρράκτες ήταν ο Ισπανός κονκισταδόρ Άλβαρ Νούνιεθ Καμπέθα δε Βάκα το 1541. Ένας από τους καταρράκτες στην πλευρά της Αργεντινής έχει πάρει από αυτόν το όνομά του. Οι καταρράκτες επανεντοπίστηκαν από τον Boselli στα τέλη του 19ου αιώνα. Επίσης, ένας από τους καταρράκτες στην πλευρά της Αργεντινής έχει πάρει το όνομά του.
Οι καταρράκτες αποτελούν μέρος των δύο φυσικών πάρκων Εθνικό Πάρκο Καταρρακτών Ιγκουασού (Iguazú National Park- Αργεντινή) και Εθνικό Πάρκο Ιγκουασού (Iguaçu National Park - Βραζιλία), που το 1984 και το 1987 αντίστοιχα συμπεριελήφθησαν από την UNESCO στα Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς.
Στην περιοχή σχηματίζονται συνολικά 275 καταρράκτες. Το συνολικό μήκος τους είναι 2,7 χιλιόμετρα. Κάποιοι από αυτούς φτάνουν σε ύψος τα 82 μέτρα, αλλά η πλειοψηφία τους έχει ύψος περίπου τα 64 μέτρα. Ο πιο εντυπωσιακός από αυτούς ονομάζεται (ο λαιμός του Διαβόλου ή Garganta del Diablo στα ισπανικά ή Garganta do Diabo στα πορτογαλικά). Έχει ύψος 82 μέτρα, μήκος 700 μέτρα και πάχος 150 μέτρα. Ο συγκεκριμένος καταρράκτης αποτελεί και σύνορο των δύο χωρών. Τα 2/3 των καταρρακτών βρίσκονται στην πλευρά της Αργεντινής. Από τα 2,7 χλμ., στα 900 μέτρα δεν ρέει νερό. Τα νερά οδηγούνται σε ένα κανάλι που αργότερα τροφοδοτεί τον ποταμό Παρανά. Η έκταση που καλύπτουν τα νερά των καταρρακτών κατά την περίοδο που ο ποταμός πλημμυρίζει είναι περίπου 40 ha (οι καταρράκτες της Βικτωρίας καλύπτουν 55 ha), ενώ η ετήσια μέση ροή είναι 6.500 m2/s. Σε σχέση όμως με τους καταρράκτες της Βικτωρίας, αυτοί του Ιγκουασού προσφέρουν καλύτερη θέα στον επισκέπτη, λόγω της μορφολογίας της περιοχής.
Ο λαιμός του διαβόλου
Οι Καταρράκτες Ιγκουασού (Iguazu Falls) είναι μία ομάδα από καταρράκτες που δημιουργούνται από τον ποταμό Ιγκουασού. Βρίσκονται στα σύνορα της πολιτείας Παρανά (Paraná), που ανήκει στη Βραζιλία (20%), και της επαρχίας Μισιόνες (Misiones) που ανήκει στην Αργεντινή (80%). Οι καταρράκτες χωρίζουν τον ομώνυμο ποταμό σε πάνω και κάτω Ιγκουασού.
Το όνομα προέρχεται από τις λέξεις της γλώσσας Guarani (που υπάρχουν επίσης στην γλώσσα Tupi) "y" (IPA:[ɨ]) (νερό) και "ûasú" (IPA: [wa'su]) (μεγάλο). Σύμφωνα με ένα μύθο, ένας θεός σκόπευε να νυμφευθεί με μία όμορφη ντόπια κοπέλα που ονομαζόταν Naipí, η οποία έφυγε με τον θνητό αγαπημένο της Tarobá με ένα κανό. Ο θεός χώρισε τον ποταμό, δημιουργώντας τους καταρράκτες, καταδικάζοντας τους δύο εραστές σε μία αιώνια πτώση.
Ο πρώτος Ευρωπαίος που αντίκρισε τους καταρράκτες ήταν ο Ισπανός κονκισταδόρ Άλβαρ Νούνιεθ Καμπέθα δε Βάκα το 1541. Ένας από τους καταρράκτες στην πλευρά της Αργεντινής έχει πάρει από αυτόν το όνομά του. Οι καταρράκτες επανεντοπίστηκαν από τον Boselli στα τέλη του 19ου αιώνα. Επίσης, ένας από τους καταρράκτες στην πλευρά της Αργεντινής έχει πάρει το όνομά του.
Οι καταρράκτες αποτελούν μέρος των δύο φυσικών πάρκων Εθνικό Πάρκο Καταρρακτών Ιγκουασού (Iguazú National Park- Αργεντινή) και Εθνικό Πάρκο Ιγκουασού (Iguaçu National Park - Βραζιλία), που το 1984 και το 1987 αντίστοιχα συμπεριελήφθησαν από την UNESCO στα Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς.
Στην περιοχή σχηματίζονται συνολικά 275 καταρράκτες. Το συνολικό μήκος τους είναι 2,7 χιλιόμετρα. Κάποιοι από αυτούς φτάνουν σε ύψος τα 82 μέτρα, αλλά η πλειοψηφία τους έχει ύψος περίπου τα 64 μέτρα. Ο πιο εντυπωσιακός από αυτούς ονομάζεται (ο λαιμός του Διαβόλου ή Garganta del Diablo στα ισπανικά ή Garganta do Diabo στα πορτογαλικά). Έχει ύψος 82 μέτρα, μήκος 700 μέτρα και πάχος 150 μέτρα. Ο συγκεκριμένος καταρράκτης αποτελεί και σύνορο των δύο χωρών. Τα 2/3 των καταρρακτών βρίσκονται στην πλευρά της Αργεντινής. Από τα 2,7 χλμ., στα 900 μέτρα δεν ρέει νερό. Τα νερά οδηγούνται σε ένα κανάλι που αργότερα τροφοδοτεί τον ποταμό Παρανά. Η έκταση που καλύπτουν τα νερά των καταρρακτών κατά την περίοδο που ο ποταμός πλημμυρίζει είναι περίπου 40 ha (οι καταρράκτες της Βικτωρίας καλύπτουν 55 ha), ενώ η ετήσια μέση ροή είναι 6.500 m2/s. Σε σχέση όμως με τους καταρράκτες της Βικτωρίας, αυτοί του Ιγκουασού προσφέρουν καλύτερη θέα στον επισκέπτη, λόγω της μορφολογίας της περιοχής.
