Τα δαιμονικά κρανία

Τα δαιμονικά κρανία

Το μυστήριο των «κρανίων» και του ναζιστικού χαρτοφύλακα που βρέθηκαν σε απομακρυσμένα βουνά.

Τα κρανία DEMONIC που φέρεται ότι βρέθηκαν κοντά σε ένα ναζιστικό χαρτοφύλακα σε μια απομακρυσμένη οροσειρά έθεσαν την συγκλονιστική προοπτική που είχε το Τρίτο Ράιχ με τους εξωγήινους.

Τα κρανία είχαν ανακαλυφθεί από μια ομάδα εξερευνητών με επικεφαλής τον επιστήμονα Βλαντιμίρ Μελίκωφ σε μια σπηλιά στο όρος Bolshoi Tjach της Ρωσίας.Παρά το γεγονός ότι βρέθηκαν πρόσφατα, τα νέα αυτά έχουν φτάσει σε παγκόσμιο επίπεδο μόνο μετά από ένα ξεχωριστό εύρημα σε δάση κοντά σε ένα ναζιστικό χαρτοφύλακα και ένα πλήρες γερμανικό χάρτη της περιοχής Adygea το 1941.

Σύμφωνα με αναφορές, ο χαρτοφύλακας, που είχε πάρει ένας τοπικός ερημίτης, είχε το έμβλημα του Ahnenerbe  (το πιο μυστικό ναζιστικό ινστιτούτο που ίδρυσε ο Heinrich Himmler το 1935 για να βρει στοιχεία ότι η φυλή των Άριων είχε κάποτε κυριαρχήσει σε ολόκληρη την υδρόγειο).Αλλά σύντομα διακλαδίστηκε στον αποκρυφισμό, την παραφυσική έρευνα, την ψευδοεπιστήμη και τη μελέτη των ΑΤΙΑ και της ανάπτυξης όπλων λόγω της εμμονής του Himmler σε τέτοια θέματα.

Η περίεργη εμφάνιση των κρανίων έχει οδηγήσει σε εικασίες ότι οι Ναζί θα μπορούσαν να έρθουν σε επαφή με εξωγήινους ή ακόμα και να καλέσουν τους δαίμονες στην απομακρυσμένη περιοχή και αυτά ήταν τα απομεινάρια.

Οι ιστοτόποι συνομωσίας έχουν συνδέσει τα μυστήρια κρανία με τον αποκρυφισμό του ιδρύματος SS Ahnenerbe και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι τα κρανία μπορεί να είναι αυτά των νεκρών δαιμόνων ή ακόμα και των εξωγήινων.Ο κ. Melikov αναφέρθηκε λέγοντας ότι το πλάσμα ήταν "αντίθετο με ό, τι είναι γνωστό στον άνθρωπο". Είπε ότι "ανάμεσα στα πιο μυστηριώδη χαρακτηριστικά των κρανίων είναι η απουσία κρανιακού θησαυρού και σιαγόνων", ενώ "οι οπές των ματιών ήταν ασυνήθιστα μεγάλες με χαρακτηριστικά του προσώπου που μοιάζουν με ανθρώπους".

Πρόσθεσε: «Ακόμη και σε σύγκριση με το κρανίο μιας αρκούδας, είναι δύσκολο να σκεφτείς ότι δεν έχεις στα χέρια σου τα υπολοίματα ενός εξωγήινου πλάσματος».Μερικοί έχουν υποθέσει ότι οι "ανακαλύψεις" αποτελούν μέρος μιας περίτεχνης φάρσας, με προτάσεις ότι τα χαρακτηριστικά του προσώπου θα μπορούσαν να έχουν κοπεί από τα οστά της λεκάνης των μεγάλων ζώων.

Οι παλαιοντολόγοι στη Μόσχα απέρριψαν την άποψη ότι οι κεφαλές αυτές «θα μπορούσαν να είχαν εκτεθεί στην άμμο για μεγάλες χρονικές περιόδους»,  και οι οποίες «θα μπορούσαν να έχουν αλλάξει το σχήμα τους».

Η μούμια μέσα στο άγαλμα του Βούδα

Η μούμια μέσα στο άγαλμα του Βούδα

Η μούμια ανακαλύφθηκε μέσα σε ένα αρχαίο άγαλμα του Βούδα

ΜΟΥΣΕΙΟ DRENTS

Το 1996, ένας ανώνυμος άνθρωπος στην Ολλανδία αγόρασε αυτό που σκέφτηκε ότι ήταν απλά ένα χρυσό άγαλμα του Βούδα. Το επόμενο έτος, οι εμπειρογνώμονες που εργαζόταν για την αποκατάσταση ανακάλυψαν κάτι μέσα στο άγαλμα το οποίο έκανε το αγορά του πολύ πιο ενδιαφέρουσα: ένα μουμιοποιημένο σκελετό.

Το 2013, οι ερευνητές στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Mannheim της Γερμανίας πραγματοποίησαν  CT ανίχνευση στο άγαλμα και, μετά από επτάμηνη έκθεση στο Μουσείο Drents στο Assen της Ολλανδίας, που έληξε τον περασμένο Αύγουστο του 2017, οι ειδικοί αποφάσισαν να προβούν σε στενότερη ανάλυση με επιπλέον CT σάρωση και μια ενδοσκόπηση.

"Από έξω, μοιάζει με ένα μεγάλο άγαλμα του Βούδα", δήλωσε το μουσείο Drents σε μια συνέντευξη. "Η έρευνα σάρωσης έδειξε ότι στο εσωτερικό της είναι η μούμια ενός βουδιστή μοναχού που έζησε γύρω στο έτος 1100."

Η έρευνα υποστηρίζει τη θεωρία ότι ο σκελετός είναι αυτός του βουδιστή κυρίου Liuquan, μέλους της Κινεζικής Σχολής Διαλογισμού. Ακόμη πιο τρελό; Ο Liuquan ουσιαστικά μούμιζε τον εαυτό του σε μια διαδικασία που ξεκίνησε πολύ καιρό πριν το θάνατό του.

Η διαδικασία της αυτο-μουμιοποίησης είναι μια έντονη και εξαντλητική προσπάθεια από ορισμένους βουδιστές μοναχούς να επιτύχουν νέα επίπεδα διαφώτισης και εκτίμησης. Οι ασκούμενοι ακολούθησαν μια αυστηρή δίαιτα 1000 ημερών από καρύδια και σπόρους για να απογυμνώσουν το σώμα του λίπους, ακολουθούμενη από μια δίαιτα φλοιού και ρίζες για άλλες 1000 ημέρες. Προς το τέλος αυτών των έξι χρόνων, οι μοναχοί θα άρχιζαν να καταναλώνουν ένα δηλητηριώδες τσάι από το χυμό του δέντρου της Ουρουσίας, το οποίο - εκτός από την πρόκληση εμέτου και ταχεία απώλεια σωματικών υγρών - ενήργησε επίσης ως συντηρητικό για να εξοντώσει τα βακτήρια που θα προκαλούσαν την αποσύνθεση του σώματος μετά το θάνατο.

Μετά από όλα αυτά, ο μοναχός θα κλειδονόταν σε ένα μικροσκοπικό τάφο, αρκετά μεγάλο για να φιλοξενήσει το σώμα του στη θέση του λωτού, με ένα σωλήνα αέρα και ένα κουδούνι. Κάθε μέρα που παρέμεινε ζωντανός, ο μοναχός θα χτυπούσε το κουδούνι. Όταν σταματούσε ο ήχος, οι συνάδελφοί του θα σφράγιζαν τον τάφο για άλλες 1000 ημέρες. Εάν η διαδικασία της μουμιοποίησης εθεωρείτο επιτυχής, ο διατηρημένος μοναχός θα γιορτάζονταν ως Βούδας, το δε  σώμα του τοποθετείτο σε ναό. (Οι αποτυχημένες μούμιες σφραγίστηκαν στους τάφους τους).

Ο πρώτος φαίνεται να ισχύει για τον Liuquan, ο οποίος πιθανότατα λατρευόταν ως μούμια για πολλά χρόνια, πριν από την ανάμειξη στο άγαλμα τον 14ο αιώνα, όπως αποδεικνύεται από έναν κλωστοϋφαντουργικό κύλινδρο του 14ου αιώνα που βρέθηκε κάτω από το σώμα. Εκτός από αυτό το κλωστοϋφαντουργικό προϊόν, οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι τα όργανα του Liuquan είχαν αντικατασταθεί με κάποιο είδος γραφής.

"Αυτό που πιστεύαμε ότι ήταν ιστός των πνευμόνων δεν ήταν πνευμονικός ιστός, αλλά τα απομεινάρια μικρών κομματιών χαρτιού με κινεζική γραφή μέσα στο σώμα", δήλωσε στο FoxNews ο Vincent van Vilsteren, επιμελητής αρχαιολογίας στο Μουσείο Drents . "Υπάρχουν ακόμα κάποιες έρευνες, η έρευνα DNA συνεχίζονται", πρόσθεσε.