Uros
Ο λαός Uros της λίμνης Titicaca
Ένας μοναδικός τρόπος ζωής σε μία υπέροχη λίμνη.
Η λίμνη Τιτικάκα συνορεύει με το Περού και τη Βολιβία και αποτελεί δημοφιλή στάση όταν διασχίζει κάποιος τα σύνορα. Είναι η μεγαλύτερη λίμνη στη Νότια Αμερική και η υψηλότερη πλωτή λίμνη στον κόσμο. Το πιο αξιοσημείωτο πράγμα για τη λίμνη Titicaca είναι τα πλωτά νησιά και οι άνθρωποι που ζουν εκεί. Υπάρχουν περίπου 4.000 άνθρωποι που ζουν στα νησιά στη μέση της λίμνης. Η καθημερινή ζωή και η ιστορία του λαού Uros της λίμνης Titicaca είναι ενδιαφέρουσα και αντίθετη από οποιαδήποτε άλλη στον κόσμο.
Γρήγορη Συμβουλή: Εάν ταξιδεύετε προς ή από το αεροδρόμιο της Λίμα, συνιστάται ιδιαίτερα να χρησιμοποιήσετε το λεωφορείο πολυτελείας Airport Express Lima για να φτάσετε από ή προς το ξενοδοχείο σας. Ασφαλέστερα και φθηνότερα από ένα ταξί χωρίς όριο αποσκευών, καθώς και δωρεάν φορτιστές Wi-Fi και USB, είναι ιδανικό για ταξιδιώτες.
Η φυλή Uro
Η φυλή Uro προ-χρονολογείται από τον πολιτισμό Incan και έχουν διατηρήσει το μεγαλύτερο μέρος του μοναδικού τρόπου ζωής τους μέχρι σήμερα. Αυτή η ιθαγενής ομάδα αρχικά επέλεξε να ζήσει στη λίμνη ως αμυντική τακτική και να θεωρηθεί ως ιδιοκτήτης της λίμνης και των υδάτων της. Οι άνθρωποι Uros της λίμνης Titicaca ισχυρίζονται επίσης ότι έχουν μαύρο αίμα για να μην αισθάνονται το κρύο.
Τα νησιά
Τα νησιά είναι κατασκευασμένα από στρώματα αποξηραμένων καλαμιών Totora που υφαίνονται μαζί έτσι ώστε να μπορούν να επιπλέουν. Ένα νησί μπορεί να έχει διάρκεια ζωής μέχρι τριάντα χρόνια, αν διατηρηθεί σε σωστή κατάσταση. Όταν τα καλάμια αρχίζουν να φτάνουν σε σημείο σήψης από το νερό, νέα στρώματα καλαμιών πρέπει να προστεθούν. Η διαδικασία ανασυγκρότησης του νησιού απαιτεί συνεχή συντήρηση και είναι ένα από τα πολλά καθημερινά καθήκοντα των Uros.
Σπίτια και βάρκες
Τα σπίτια και τα σκάφη του λαού των Uros είναι χτισμένα από τα ίδια καλάμια χρησιμοποιώντας μια παρόμοια τεχνική με εκείνη των νησιών. Παράγουν επίσης χειροποίητα αντικείμενα που πωλούν στους επισκέπτες στα πλωτά νησιά. Περίπου κάθε έξι μήνες πρέπει να ανυψώνουν και να κινούν τα σπίτια και τα κτίριά τους, ώστε να μπορούν να προσθέσουν ένα άλλο στρώμα στα καλάμια του νησιού.
Όταν το Totora τραβιέται για κατασκευή, μέρος της ρίζας τρώγεται επειδή είναι πλούσια πηγή ιωδίου. Χρησιμοποιείται επίσης για ανακούφιση από τον πόνο, τσάι και για να θεραπεύσει ένα hangover. Η αλιεία και το κυνήγι πουλιών είναι ένας από τους κύριους τρόπους για την επιβίωση τους. Οι Uros τρώνε επίσης τους χοίρους Guinnea και τις πάπιες που κρατούν στα νησιά για να τους βοηθήσουν να ψαρεύουν ή για τα αυγά τους.
Στα νησιά υπάρχει παραδοσιακό σχολείο και χριστιανικό σχολείο που αποτελούν τις κύριες πηγές εκπαίδευσης. Καθώς τα παιδιά γερνούν και αρχίζουν να ψάχνουν για πανεπιστήμιο, πιθανότατα θα φύγουν από τη λίμνη και θα κατευθυνθούν στην ενδοχώρα για να σπουδάσουν στο Puno.
Ο τρόπος ζωής του Uros είναι θαυμαστός, αλλά είναι επίσης εξαιρετικά δύσκολος και καθώς φαίνεται, αργά αλλά σταθερά εξαφανίζεται. Πολλοί εξακολουθούν να ζουν με τον παραδοσιακό τρόπο, μεταφέροντας τα καλάμια στις βάρκες τους, ανακατασκευάζοντας τα νησιά, κατευθυνόμενοι προς τη λίμνη για ψάρεμα, αλλά πολλοί από τους νέους εγκαταλείπουν την περιοχή και ξεκινούν μια διαφορετική ζωή στην ενδοχώρα. Η καθημερινή ζωή εδώ εξαρτάται κυρίως από τα καλάμια που αναπτύσσονται στη λίμνη, παρέχουν τροφή, στέγαση και μεταφορά. Είναι μια ζωή σκληρής δουλειάς σε ένα σκληρό κλίμα.
Τα τελευταία χρόνια ο τουρισμός έχει καταστεί σημαντικό μέρος της οικονομίας των Uros. Οι άνθρωποι έχουν ανοίξει τα σπίτια τους και έχουν υποδεχτεί επισκέπτες από όλο τον κόσμο. Ο μοναδικός τρόπος ζωής τους και η καταπληκτική λίμνη Titicaca καθιστούν τα πλωτά νησιά απαραίτητα στον πλανήτη μας.
