Atuler China
Το μονοπάτι του θανάτου.
Ένα από τα πλέον επικίνδυνα μονοπάτια στον κόσμο, αποτελεί αληθινή πρόκληση στους σκληρούς λάτρεις της περιπέτειας. Κι όμως, αυτό το μονοπάτι ακολουθούν καθημερινά μικροί μαθητές για να πάνε στο σχολείο τους.
Αυτά τα παιδιά κάνουν κάθε μέρα αναρρίχηση με σχοινιά και ετοιμόρροπες σκάλες, σε έναν βράχο ύψους 800 μέτρων, για να φτάσουν στο σχολείο.
Όταν ήμαστε παιδιά, πολλοί ακούσαμε ιστορίες από γονείς και παππούδες για το ταξίδι τους προς το σχολείο. Κάποιοι μπορεί να περπατούσαν ξυπόλητοι πολλά χιλιόμετρα για να πάνε στο μοναδικό απομακρυσμένο σχολείο της περιοχής τους. Και πάντα αυτό μας έκανε να αισθανόμαστε άσχημα που νυστάζαμε το πρωί ή βρίσκαμε την εικοσάλεπτη πεζοπορία κουραστική ή το σχολικό βαρετό.
Αλλά όσα χιλιόμετρα και να περπατούσαν οι παππούδες και οι γονείς μας, μάλλον οι εμπειρίες τους δεν συγκρίνονται με αυτήν των παιδιών στο Atuler, ένα από τα πιο φτωχά χωριά της Κίνας.
Μετά από τη δημοσίευση σχετικών φωτογραφιών από τον διεθνώς αναγνωρισμένο και βραβευμένο φωτογράφο Chen Jie ο οποίος επισκέφθηκε το Atuler, οι αρχές της νοτιοδυτικής Κίνας έχουν δεσμευτεί να βοηθήσουν αυτό το απομακρυσμένο χωριό, καθώς η διαδρομή των παιδιών προς τη γνώση είναι μέχρι και θανατηφόρα.
Οι λιλιπούτειοι ήρωες του πλανήτη μας,,
Αναρρίχηση θανάτου, για να πάνε στο σχολείο.
Σύμφωνα με δημοσίευμα στον Guardian, για να παρακολουθήσουν τα μαθήματα τους, οι μαθητές από το χωρίο Atuler στην επαρχία του Sichuan, πρέπει να ανέβουν και να κατέβουν κάθε μέρα, 800 μέτρα κάθετου γυμνού βράχου με σχοινιά και με ξεχαρβαλωμένες σκάλες, φτιαγμένες από κληματαριές ή από ξύλο.
Η κάθοδος από το χωριό στην κορυφή μέχρι το σχολείο διαρκεί 90 λεπτά, αλλά οι 17 σκάλες -από τις οποίες ορισμένες είναι εκεί εδώ και 100 χρόνια- έχουν σαπίσει και έχουν καταστήσει το ταξίδι των μαθητών κάτι παραπάνω από επικίνδυνο. Επιπλέον, υπάρχουν σημεία στον βράχο που δεν έχουν καν σχοινιά πλέον, με αποτέλεσμα η κατάβαση και ανάβαση να έχει κοστίσει τη ζωή σε τουλάχιστον 7 άτομα και δεκάδες έχουν υποστεί σοβαρούς τραυματισμούς από πτώσεις.
Η διαδρομή είναι τόσο επικίνδυνη και απότομη, ώστε όπως μεταδίδει ο Guardian, μία δημοσιογράφος που βρισκόταν μαζί με τον Chen Jie στο Atuler, ξέσπασε σε κλάματα καθώς βρισκόταν στη μέση της διαδρομής "Πρέπει να το κάνουμε αυτό; Δεν θέλω να πάω", είπε.
Το παραμικρό στραβοπάτημα σε ρίχνει κατευθείαν στην άβυσσο και πλέον οι 15 μαθητές, ηλικίας από 6 ως 15 ετών, από το χωριό Atuler έχουν αναγκαστεί να μένουν εντός του σχολείου, μακριά από τις οικογένειες τους και να τις επισκέπτονται 2 φορές το μήνα, ώστε να μην χρειάζεται να θέτουν τη ζωή τους σε κίνδυνο καθημερινώς.
Ο Api Jiti, επικεφαλής της τοπικής κοινότητας με τις 72 οικογένειες που ζουν από την παραγωγή πιπεριών και καρυδιών, ανέφερε σε σχετική ερώτηση ότι απλά δεν υπάρχει καθόλου χώρος στην κορυφή που βρίσκεται το χωριό για να χτίσουν σχολείο.
Παρά το οικονομικό άνοιγμα της Κίνας, η φτώχεια συνεχίζει να θερίζει την επαρχία. Οι κάτοικοι στο Atuler ζουν με λιγότερο από ένα δολάριο την ημέρα και στα σπίτια τους δεν υπάρχουν ούτε έπιπλα.
Ο Πρόεδρος της Κίνας, Xi Jinping, έχει υποσχεθεί να εξαφανίσει τη φτώχεια μέχρι το 2020, υποστηρίζοντας ότι θα βοηθήσει 70 εκατομμύρια πολίτες της επαρχίας που ζουν σε άθλιες συνθήκες με ένα ετήσιο επίδομα της τάξεως των 300 ευρώ -ένα ποσό που δεν φαντάζει μεγάλο, αλλά το οποίο ελπίζει ότι θα δώσει σημαντική βοήθεια σε πολλές οικογένειες που δεν έχουν ούτε τα στοιχειώδη.
Βέβαια, αυτό δεν αλλάζει σήμερα κάτι στο Atuler, στο οποίο ο τοπικός εκπρόσωπος του Κομουνιστικού Κόμματος, μετά τις αντιδράσεις, δήλωσε ότι θα κατασκευαστεί μια μεταλλική σκάλα μέχρι να βρεθεί μια πραγματική λύση. Ο φωτογράφος Chen Jie από την πλευρά του, σχολίασε με μία ερώτηση: "Πώς είναι δυνατόν κάτι τέτοιο να υπάρχει στον σύγχρονο κόσμο;".
