Βρεταννικός

Βρεταννικός
Η τραγική ιστορία του διδύμου αδελφού του Τιτανικού.  

Ο Βρεταννικός (Britannic) ήταν ένα από τα μεγαλύτερα υπερωκεάνια της γραμμής του Βορείου Ατλαντικού στις αρχές του 20ου αιώνα. Αν και δεν πρόλαβε να μπει ποτέ σε ενεργό υπηρεσία λόγω της έναρξης του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου είναι αρκετά γνωστό επειδή ήταν αδελφό πλοίο του θρυλικού Τιτανικού (Titanic) και του Ολυμπιακού (Olympic). Καθελκύστηκε στις 26 Φεβρουαρίου του 1914. Μετά την έκρηξη του πολέμου, επιτάχθηκε από το Βρετανικό Ναυαρχείο και μετατράπηκε βιαστικά σε πλωτό νοσοκομείο. Χρησιμοποιήθηκε με την ιδιότητα αυτή από το Βασιλικό Ναυτικό στη Μεσόγειο για την εκκένωση χιλιάδων τραυματιών από τα πολεμικά μέτωπα της Τουρκίας (εκστρατεία Καλλίπολης),των Βαλκανίων και της Μέσης Ανατολής. Στα πλαίσια αυτών των επιχειρήσεων το γιγαντιαίο υπερωκεάνιο ολοκλήρωσε με επιτυχία 5 αποστολές, μεταφέροντας περίπου 15.000 τραυματίες στην Αγγλία.

Κατά τη διάρκεια της έκτης αποστολής, στις 08:12 της 21ης Νοεμβρίου 1916 το πλοίο κλυδωνίστηκε απροειδοποίητα από μια ισχυρή έκρηξη ενώ έπλεε στο Στενό της Κέας με προορισμό το νοσοκομειακό σταθμό της Λήμνου. Μετά την έκρηξη, γερμανικά στρατεύματα εισέβαλαν στο πλοίο. Παρά το γεγονός ότι ο σχεδιασμός του σκάφους είχε βελτιωθεί σημαντικά μετά το ναυάγιο του Τιτανικού, το πλοίο βυθίστηκε ύστερα από μόλις 55 λεπτά λόγω των ανοιχτών υδατοστεγών θυρών που σε κάθε άλλη περίπτωση θα απέτρεπαν την βύθιση του πλοίου. Διευκρινίζεται πως ο Βρετανικός μπορούσε να επιπλεύσει με τα έξι πρώτα στεγανά διαμερίσματα να είναι πλημμυρισμένα σε αντίθεση με τα τέσσερα πρώτα στον Τιτανικό. Αιτία της βύθισης ήταν η έκρηξη τορπίλης την οποία είχε εκτοξεύσει το γερμανικό υποβρύχιο U-73.

Τα θύματα ήταν μόνο 30 (21 μέλη του πληρώματος, 9 άνδρες του Βασιλικού Υγειονομικού Σώματος), μιας και μετά το ναυάγιο του Τιτανικού τα πλοία της εποχής ήταν κατάλληλα εξοπλισμένα με σωστικά μέσα, αλλά και επειδή το ναυάγιο έγινε κοντά στην Κέα. Έτσι, τα υπόλοιπα 1.300 περίπου άτομα που επέβαιναν μπόρεσαν να διασωθούν. Τα περισσότερα θύματα σκοτώθηκαν λόγω της πρόωρης καθέλκυσης των σωστικών λέμβων τους. Οι μηχανές του πλοίου δούλευαν ακόμη όταν οι βάρκες αυτές κατέβηκαν, επειδή το πλοίο ήταν κοντά στην ακτή της Κέας και ο πλοίαρχος Τσαρλς Μπάρτλετ (Charles Bartlett) πίστευε πως θα μπορούσε να προσαράξει το πλοίο στην ακτή, αποφεύγοντας τη βύθιση. Έτσι 2-3 λέμβοι παρασύρθηκαν από τη δίνη που δημιουργούσαν οι έλικες και οι επιβαίνοντες κυριολεκτικά κομματιάστηκαν από αυτές. Ελάχιστοι πρόλαβαν να γλυτώσουν και από αυτούς που τα κατάφεραν οι περισσότεροι υπέστησαν ακρωτηριασμούς. Είναι αξιοσημείωτο ότι ανάμεσα σε αυτούς που γλύτωσαν ήταν η Βιολετα Τζέσοπ (Violet Jessop), που είχε επιζήσει και απ' το ναυάγιο του Τιτανικού ενώ επέβαινε και στο Ολύμπικ, την ημέρα της σύγκρουσης του με το πολεμικό πλοίο HMS Hawke.

Οι νεκροί αφέθηκαν στην θάλασσα, ενώ οι τραυματίες μεταφέρθηκαν προσωρινά στο λιμάνι της Κέας για λάβουν τις πρώτες βοήθειες. Οι νοσοκόμες και οι γιατροί του πλοίου κατάφεραν με τα ελάχιστα μέσα που είχαν στην διάθεση τους (κουβέρτες, σωσίβια, στολές) να κατασκευάσουν αυτοσχέδιους επιδέσμους, περιμένοντας την άφιξη των πλοίων διάσωσης στο χώρο του ναυαγίου. Τη διάσωση ανέλαβαν δύο αγγλικά αντιτορπιλλικά, το HMS Scourge και το HMS Heroic, τα οποία μετέφεραν τους διασωθέντες στον Πειραιά και στο Φάληρο το απόγευμα της ίδιας ημέρας. Συνολικά, πέντε από τους τραυματίες υπέκυψαν στα τραύματα τους μετά τη διάσωση. Οι τέσσερις είναι θαμμένοι στο νεκροταφείο της Δραπετσώνας, στο χώρο που φιλοξενεί τα μνήματα της Βρετανικής Κοινοπολιτείας. Ο πέμπτος είχε ταφεί αρχικά στο λιμάνι της Κέας αλλά πρόσφατες έρευνες έδειξαν ότι ο τάφος του μεταφέρθηκε στο Βρετανικό πολεμικό κοιμητήριο της Σύρου το 1921.


Το ναυάγιο ανακαλύφθηκε σε βάθος 120 μέτρων από τον Ζακ Κουστώ (Jacques Cousteau) το 1975. Ο ίδιος και η ομάδα του ήταν οι πρώτοι που το εξερεύνησαν ένα χρόνο αργότερα. Στις αρχές της δεκαετίας του 1990 ο Βρετανός ερασιτέχνης ιστορικός Σάιμον Μιλς (Simon Mills) αγόρασε το ναυάγιο. Η συνεισφορά του Μιλς στην έρευνα της ιστορίας του πλοίου ήταν μεγάλη, καθώς έγραψε δύο βιβλία, συμμετείχε στην παραγωγή αρκετών τηλεοπτικών προγραμμάτων και είχε βασικό ρόλο στην οργάνωση πολλών καταδυτικών αποστολών. Η αδειοδότηση και η εποπτεία κάθε καταδυτικής δραστηριότητας στο ναυάγιο ανήκουν στην Εφορία Ενάλιων Αρχαιοτήτων (Υπ. Πολιτισμού) καθώς αυτό βρίσκεται μέσα στα Ελληνικά χωρικά ύδατα. Αντίθετα με την επικρατούσα αντίληψη, το ναυάγιο δε θεωρείται στρατιωτικό νεκροταφείο από τη Βρετανική κυβέρνηση καθώς δεν υπάρχουν ανθρώπινα λείψανα στο εσωτερικό του ή γύρω από αυτό.





Βρεταννικός
HMHS Britannic.jpg
Βρετανικός
Πληροφορίες
Πλοιοκτήτης White Star Line
Ναυπηγείο Harland and Wolff shipyard, Belfast
Παροπλισμός 21 Νοεμβρίου 1916
Κατάληξη Γερμανικά στρατεύματα τον άλωσαν έξω από την Κέα
Αριθμός διασωθέντων 1036
Γενικά χαρακτηριστικά
Εκτόπισμα 53.200 τόνοι
Μήκος 269,1 m
Πλάτος 28,7 m
Βύθισμα 10,5 m
Πρόωση Μια ορειχάλκινη τετράφυλλη κεντρική έλικα και δύο ορειχάλκινες τρίφυλλες εκατέρωθεν της κεντρικής .
Ταχύτητα 23 κόμβοι (42,6 km/h) (26,5 mph)
Πλήρωμα 860

Παράξενα θαλάσσια είδη

Παράξενα θαλάσσια είδη 
Παράξενα θαλάσσια είδη που μοιάζουν με εξωγήινες μορφές.



 Μπορεί οι δημιουργοί των ειδικών εφέ να μας εκπλήσσουν με τις κατασκευές τους, με τα τέρατα και τα ευφάνταστα όντα που δημιουργούν στις ταινίες, όμως η φύση για άλλη μία φορά ξεπερνά κάθε φαντασία.  

Παράδοξα θαλάσσια είδη που μοιάζουν με εξωγήινα όντα, ζουν στα βάθη του ωκεανού και εκπλήσσουν με το σχήμα και τα χρώματά τους. 

Τόσο πολύ μάλιστα που σε ορισμένες περιπτώσεις ο καθένας δυσκολεύεται να αποδεχτεί πως αυτά τα πλάσματα είναι αληθινά. Ένα υποβρύχιο ταξίδι στο βυθό θα φέρει στο φως ό,τι δεν φαντάζεστε.

Μέδουσες Atolla

Φωτίζουν σαν πυγολαμπίδες και ζουν σε όλους τους ωκεανούς του κόσμου, συνήθως στα 700 μέτρα κάτω από την επιφάνεια του νερού.

Το ψάρι της Ανταρκτικής

Ζουν σε ακραίες κλιματικές συνθήκες, σε πολύ παγωμένα νερά περίπου 1.000 μέτρα στο βυθό των θαλασσών της Ανταρκτικής και είναι ιδιαίτερα ασυνήθιστο. Είναι εντελώς άχρωμο, ακόμα και το αίμα του, το μοναδικό σπονδυλωτό στον κόσμο που δεν έχει αιμοσφαιρίνη.

Γαρίδα-αυτοκράτορας

Μοιάζει σαν να το έχει ζωγραφίσει κάποιος καλλιτέχνης, το θαλάσσιο αυτό είδος χρησιμοποιεί το πολύχρωμο δέρμα του σαν καμουφλάζ από τους εχθρούς του.

Μπλε δράκος

Μοιάζει με πολύτιμο κόσμημα που κάποιος το έχασε στην ακτή και συνηθίζει να κινείται στην επιφάνεια των θαλασσών και όχι στο βυθό. Το μεταλλικό μπλε χρώμα του προσομοιάζει με το νερό και δύσκολα γίνεται αντιληπτό.

Σαλιγκάρι του βυθού

Η Felimare picta είναι ένα είδος θαλάσσιου γυμνοσάλιαγκα που ζει σε θερμά, υποτροπικά νερά, ιδιαίτερα γύρω από τη Μεσόγειο Θάλασσα και τον Κόλπο του Μεξικού. Εντυπωσιακός χρωματισμός που δεν ταιριάζει σε σαλιγκάρι!

Θαλάσσια ανεμώνα

Στα νερά του Ινδο – Ειρηνικού ζουν μερικά από τα πιο παράξενα θαλάσσια είδη στον πλανήτη, συμπεριλαμβανομένης και της Gorgonian Wrapper. Πρόκειται για μια δηλητηριώδη ανεμώνη που συλλαμβάνει το θήραμά της στα πλοκάμια της και το παραλύει με το δηλητήριό της.

Φωτογενές χταπόδι

Η επιστημονική του ονομασία είναι Wunderpus photogenicus και ζει στα νερά των Φιλιππίνων, όπου και ανακαλύφθηκε. Ο χαρακτηρισμός του ως φωτογενές έγινε εξαιτίας της διάθεσης όσων το έβλεοαν να το φωτογραφίσουν! Το λευκό και κόκκινο χρώμα του αποτελεί το καλύτερο καμουφλάζ πίσω από συμπλέγματα κοραλλιών.

Λιονταρόψαρο

Το Lionfish είναι ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα είδη ψαριών στον κόσμο. Άγρια ομορφιά και εξαιρετικά επικίνδυνο ψάρι, ζει στον Ινδικό Ωκεανό και το Νότιο Ειρηνικό.Βασικό χαρακτηριστικό του, ο καννιβαλισμός: Στην απουσία τροφής, τρώει το ένα το άλλο.

Γιγαντιαίο σιφωνοφόρο

Πρόκειται για το μεγαλύτερο σπονδυλωτό στον κόσμο, που μπορεί να φτάσει μέχρι τα 40 μέτρα μήκος! Κι αν αυτό σας φαίνεται υπερβολικό, αξίζει να σημειωθεί ότι δεν πρόκειται για ένα είδος αλλά για πολλά πλάσματα μαζί, στην ουσία για μια μακρόστενη αποικία που ελίσσεται στο βυθό των ωκεανών.

Arapaima gigas

Arapaima gigas
Το μεγαλύτερο ψάρι του Αμαζονίου.

Το Αραπάιμα ή Αραπαΐμα ή Πιραρουκού είναι το μεγαλύτερο ψάρι γλυκών υδάτων της φύσης και είναι το μοναδικό του είδους του. Ανήκει στο γένος των τελεοστέων ιχθύων της οικογένειας των οστεογλωσσιδών όπου και απαντάται μόνο ένα είδος ο Αραπάιμα ο γίγας.

Το μήκος του φθάνει τα 5 μέτρα και το βάρος του τα 200 κιλά. Το σώμα του είναι ογκώδες χωρίς ραχιαίο πτερύγιο. Ζει στα νερά των μεγάλων ρευμάτων παρά τις εκβολές των ποταμών της βόρειας Βραζιλίας και της Γουιάνας, το δε κρέας του είναι πολύ νόστιμο.
Αλιεύεται σχετικά εύκολα με χοντρό αγκίστρι καθώς και με βέλη καμάκια από τους ντόπιους ψαράδες.

Το μεγαλύτερο ψάρι του Αμαζονίου απειλείται με εξαφάνιση


Το αραπάιμα (Arapaima gigas), γνωστό στους ντόπιους και ως πιραρούκου, αποτελεί το μεγαλύτερο ψάρι γλυκού νερού στη Λατινική Αμερική.
Ξεχωρίζει από τα υπόλοιπα ψάρια και για άλλον ένα λόγο, την ικανότητά του να αναπνέει μέσω πρωτόγονων πνευμόνων. 
Το αραπάιμα ανέπτυξε αυτή τη λειτουργία, καθώς κατά κανόνα ζει σε υδάτινες οδούς με χαμηλά επίπεδα οξυγόνου. Παράλληλα διατηρεί βράγχια που του επιτρέπουν να αναπνέει υποβρυχίως. 
Ωστόσο, αυτή η δυνατότητα που βοηθάει το αραπάιμα να επιβιώνει στο περιβάλλον του, ταυτόχρονα το κάνει πιο εύκολη λεία για τον άνθρωπο, αφού ανεβαίνει στην επιφάνεια κάθε 5 με 15 λεπτά, σύμφωνα με τους ερευνητές. 

Από τα πέντε γνωστά είδη αραπάιμα, τα τρία δεν έχουν παρατηρηθεί εδώ και δεκαετίες, παρά το γεγονός ότι όλα τα είδη κυριαρχούσαν στον Αμαζόνιο μόλις τον προηγούμενο αιώνα, σύμφωνα με τον Ντόναλντ Στιούαρτ, μέλος της ερευνητικής ομάδας. 
Σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες στην πολιτεία Αμαζόνας της Βραζιλίας, το ψάρι έχει ήδη εξαφανιστεί σε 19 από τις 81 κοινότητες που εξετάστηκαν, ενώ ο πληθυσμός του στις υπόλοιπες περιοχές εμφανίζει γρήγορη μείωση. 
Οι επιστήμονες τονίζουν πως στις περιοχές όπου το ψάρεμα του αραπάιμα είναι ρυθμιζόμενο, τα σημάδια ανάκαμψης του πληθυσμού είναι παραπάνω από ενθαρρυντικά, γεγονός που υποδεικνύει πως η διάσωση του είδους είναι ακόμα δυνατή. 

Ωστόσο προς το παρόν μόλις 27 τοις εκατό των κοινοτήτων έχουν κανόνες για το ψάρεμα του αραπάιμα. 
Μέρος του προβλήματος αποτελεί η απουσία εναλλακτικών πηγών εισοδήματος για τις τοπικές κοινότητες, αλλά και η έλλειψη πρωτοβουλιών από τις κυβερνητικές αρχές, σύμφωνα με το Λεάντρο Καστέλλο, επικεφαλής της έρευνας

Παναγία η Ιεροσολυμίτισσα

Παναγία η Ιεροσολυμίτισσα 
Η Αχειροποίητη Εικόνα του Θεομητορικού Μνήματος και η Ιστορία Της.

Ιστορικά στοιχεία για την Παναγία Ιεροσολυμίτισσα και τα πιστά αντίγραφα αυτής

Ιστορικό της Αχειροποίητης εικόνας

Σύμφωνα με την Ιεροσολυμιτική παράδοση η Θαυματουργός Ιερή Εικόνα της Παναγίας Ιεροσολυμίτισσας έχει αγιογραφηθεί τον 19ο αιώνα με θαυματουργικό τρόπο. Φέρει χρονολογία 1870. Υπήρχε τον καιρό εκείνο μία αγιογράφος Μοναχή, με το όνομα Τατιανή, από τη Ρωσική Ιερά Μονή της Μυροφόρου Αγίας Μαρίας της Μαγδαληνής, που βρίσκεται στους πρόποδες του Όρους των Ελαιών, απέναντι από την Ιερουσαλήμ. Καθώς κοιμόταν η Τατιανή είδε σε όραμα ότι την επισκέφθηκε στο κελί της μία άγνωστη Μοναχή, η οποία της είπε: «Αδελφή Τατιανή, ήλθα να με ζωγραφίσεις». Η Τατιανή απάντησε: «Ευλόγησον, αδελφή, αλλά εγώ είμαι αγιογράφος και όχι ζωγράφος». Και η Επισκέπτρια της λέγει: «Τότε να με αγιογραφήσεις». Η Τατιανή εξεπλάγη με το θάρρος της ξένης και αποκρίθηκε: «Δεν έχω ξύλο (σανίδι), πού να σε ζωγραφίσω;». Και τότε η Επισκέπτρια Μοναχή της δίδει ένα σανίδι αγιογραφήσεως και λέγει: «Ζωγράφισε»! Αλλά ενώ ζωγράφιζε η Τατιανή τη Μοναχή, είδε τα Άμφιά Της να γίνονται χρυσά, το Πρόσωπό Της να λάμπει πολύ και Την άκουσε να λέγει: «Ω μακαρία Τατιανή, μετά τον Απόστολο και Ευαγγελιστή Λουκά, θα με αγιογραφήσεις πάλι εσύ». Η Τατιανή αντιλήφθηκε ότι αγιογραφούσε την Παναγία! Ταράχθηκε και ξύπνησε. Αμέσως έσπευσε στην Ηγουμένη και της διηγήθηκε το όραμα. Η Ηγουμένη δυσπίστησε και της είπε να πάει να κοιμηθεί και αύριο να αγιογραφήσει μία εικόνα της Παναγίας. Καθώς όμως επέστρεφε, είδε να βγαίνει από το κελί της φως και αισθάνθηκε ευωδία! Τότε ειδοποίησε την Ηγουμένη και μαζί εισήλθαν στο φωτεινό και ευωδιάζον κελί, όπου είδαν το θαύμα: Η Εικόνα του οράματος βρισκόταν μέσα στο κελλί πραγματική, Αχειροποίητη! Η Αγία αυτή Εικόνα της Παναγίας! Μετά από όλα αυτά, παρουσιάζεται πάλι η Παναγία στην Μοναχή και λέγει: «Να με κατεβάσετε κάτω στο σπίτι μου, στη Γεθσημανή». Πράγμα που έγινε. Από τότε η Αχειροποίητος Αγία Εικόνα της Παναγίας  Ιεροσολυμίτισσας, βρίσκεται στο Ιερό Προσκύνημα του Θεομητορικού Μνήματος της Γεθσημανής, που αποτελεί τον κενό τάφο της Παναγίας μας, το ονομαζόμενο Κενοτάφιο και Θαυματουργεί.

Αναφέρεται ότι και τις τρεις φορές που πλημμύρισε ο Ιερός Ναός στη Γεθσημανή, η Εικόνα ανέβηκε μόνη Της από τον μαρμάρινο θρόνο που βρίσκεται και στάθηκε στο σύστημα εξαερισμού, χωρίς να στηρίζεται πουθενά! Τα Θαύματά Της είναι αναρίθμητα, όπου κι αν πήγε. 

Το Πατριαρχικό Γράμμα του Μακαριωτάτου Πατριάρχου Ιεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου Γ΄ για την έλευση του πιστού αντιγράφου της Παναγίας Ιεροσολυμίτισσας στον Ιερό Ναό του Αγίου Δημητρίου στον ομώνυμο Δήμο της Αττικής.

Θ Ε Ο Φ Ι Λ Ο Σ Γ΄

ΕΛΕΩ ΘΕΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΠΟΛΕΩΣ ΤΗΣ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗΣ ΣΥΡΙΑΣ ΑΡΑΒΙΑΣ ΠΕΡΑΝ ΤΟΥ ΙΟΡΔΑΝΟΥ ΚΑΝΑ ΓΑΛΙΛΑΙΑΣ ΚΑΙ ΑΓΙΑΣ ΣΙΩΝ

Μετά Πατρικῆς ἀγάπης ἐκομισάμεθα καί ἐν τῇ Συνεδρίᾳ τῆς περί Ἡμᾶς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου διεμελετήσαμεν τήν ὑπ ’ Ἀριθμ. Πρωτ. 2502 καί ἀπό στ΄ Μαΐου τρ.ἔ. ἀπευθυνθεῖσαν Ἡμῖν ἐπιστολήν τῆς ὑμετέρας Αἰδεσιμολογιότητος, διά τῆς ὁποίας αὕτη αἰτεῖται τήν εὐλογίαν Ἡμῶν, προκειμένου ἵνα κατασκευασθῇ Προσκυνητάριον, εἰς ὅ θά στηρίζηται ἀντίγραφον τῆς Ἱερᾶς Εἰκόνος τῆς Παναγίας τῆς Ἱεροσολυμιτίσσης, διά τόν ἱερόν Ναόν τοῦ Ἁγίου Δημητρίου, πρός εὐλογίαν καί ἁγιασμόν τῶν εὐσεβῶν ἐνοριτῶν.

Ἀσμένως οὖν ἐπί τήν ἀπάντησιν προαγόμενοι, φέρομεν εἰς γνῶσιν αὐτῆς, ὅτι ἡ Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδος, λαβοῦσα ὑπ ’ ὄψιν τά ἀγαθά αἰσθήματα αὐτῆς τε καί τῶν εὐλαβεστάτων προσκυνητῶν τῶν Ἁγίων Τόπων ἐκ τῆς ἐνορίας αὐτῆς, συγχαίρει πάντας ὑμᾶς ἐπί τῷ εὐσεβεῖ αἰτήματι τούτῳ καί παρέχει ὁλοθύμως τήν ἔγκρισιν αὐτῆς.

Ἐφ΄ οἶς ἐπικαλούμενοι ἐπ ΄αὐτήν καί ἐπί πάντας τούς ἐνορίτας τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Δημητρίου εἰς ἐνίσχυσιν τήν χάριν τοῦ Πανσέπτου καί Θεομητορικοῦ Μνήματος ἐν Γεθσημανῇ, ἐπιδαψιλεύομεν ὑμῖν Πατρικάς εὐχάς καί Πατριαρχικάς εὐλογίας καί διατελοῦμεν.



Ἐν τῇ Ἁγίᾳ Πόλει Ἱερουσαλήμ, βια΄ Ἰουλίου ιδ΄

Διάπυρος πρός Κύριον Εὐχέτης,

ΘΕΟΦΙΛΟΣ Γ ΄
Πατριάρχης Ἱεροσολύμων



Ευχαριστίες του π. Ματθαίου Χάλαρη στην Υποδοχή της Εικόνας της Παναγίας Ιεροσολυμίτισσας (Ακριβούς Αντιγράφου) στον Ιερό Ναό του Αγίου Δημητρίου στον ομώνυμο Δήμο της Αττικής στις 30 Μαρτίου 2012




"Αγαπητοί μας αδελφοί,

 Οι ιερείς του Ιερού Ναού Αγίου Δημητρίου, τα μέλη του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου, το Ενοριακό Φιλόπτωχο Ταμείο, οι Συνεργάτες ποιμαντικού ενοριακού έργου, οι νέοι της Ενοριακής Νεανικής Εστίας και ο πιστός λαός, εκφράζουμε την ευγνωμοσύνη μας προς την Αυτού Θειοτάτη Μακαριότητα, τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων και Πάσης Παλαιστίνης κ.κ. Θεόφιλον τον Γ΄ και τους αγίους Αρχιερείς, οι οποίοι συγκροτούν την Αγία και Ιερά Σύνοδο του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων, για την ολόθυμη έγκριση του αιτήματός μας…

…Ευχαριστούμε την Πάναγνη Μητέρα του Κυρίου, την Υπεραγία Θεοτόκο, που μας υπέδειξε έναν άριστο αγιογράφο, νέο στην ηλικία, γνήσιο εκπρόσωπο της εκκλησιαστικής τέχνης της αγιογραφίας, ο οποίος καθοδηγούμενος από τη χάρη της, φιλοτέχνησε αυτήν, την απαράμιλλης ομορφιάς και θαυμαστής πιστότητας προς το πρωτότυπο της αχειροποίητης εικόνας της Παναγίας της Ιεροσολυμίτισσας, εικόνα της Παναγίας που τώρα αντικρίζουμε μπροστά μας. Και όντως, η συγκεκριμένη εικόνα είναι μοναδική και ανεπανάληπτη. Διότι, αφού ολοκλήρωσε ο αγιογράφος την εικόνα και την παρέδωσε, μετά από τρεις ημέρες ολοκλήρωσε και την επίγεια ζωή του και παρέλαβε την ψυχή του ο Υιός της Παρθένου, ο Κύριος της ζωής και του Θανάτου.

Μνήσθητι Κύριε του κεκοιμημένου δούλου σου Ηλία.

Την σεπτήν σου εικόνα ως της δόξης σου σκήνωμα, Ιεροσολυμίτισσα Παρθένε, προσκυνούμεν Πανάχραντε. Εκ ταύτης γαρ πηγάζεις μυστικώς θαυμάτων ποταμούς τας δωρεάς και αρδεύεις τας καρδίας και τας ψυχάς των πίστει κραυγαζόντων σοι

Δόξα τω Θείω Τόκω σου, Αγνή,

δόξα τη παρθενία σου,

δόξα τη προς ημάς σου ανεκφράστω προνοία, Άχραντε".


Επιλογή υλικού
Αικατερίνη Διαμαντοπούλου, Υπεύθυνη υλικού των Ιστοχώρων του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων.


http://www.romiosini.org.gr/6baae4d0.el.aspx