ΠΥΡΑΜΙΔΕΣ

Γιατί οι αρχαίοι πολιτισμοί κατασκεύαζαν πυραμίδες;

Η ιστορία του Πύργου της Βαβέλ, στο Βιβλίο της Γένεσης, εξηγεί την ύπαρξη διαφορετικών γλωσσών. Σύμφωνα με το μύθο, κάποια στιγμή μετά τον Μεγάλο Κατακλυσμό, οι άνθρωποι άρχισαν να χτίζουν έναν πύργο που θα έφτανε στον ουρανό. Ο Θεός αισθάνθηκε απειλούμενος από την αποφασιστικότητα του ανθρώπου και για να αποτρέψει το σχέδιο τους, αποφάσισε να παρεμβάλει  την επικοινωνία τους. Τους έδωσε διαφορετικές γλώσσες, οι οποίες εξαπλώθηκαν σε όλο τον κόσμο, καθιστώντας αδύνατο για αυτούς να καταλάβουν ο ένας το άλλο. Ως αποτέλεσμα, ο πύργος έγινε ένα αποτυχημένο έργο, και με αυτό, η ένωση της ανθρωπότητας τελείωσε.Δεν υπάρχουν στοιχεία για την ύπαρξη αυτού του πύργου, αλλά πολλοί το έχουν συσχετίσει με την αρχιτεκτονική κληρονομιά του αρχαίου κόσμου, συμπεριλαμβανομένων των πυραμίδων.

Οι πυραμίδες πάντα εξέπλητταν την ανθρωπότητα. Είτε τις γνωρίζουμε μέσω φωτογραφιών είτε με την επίσκεψή σε αυτές, δεν μπορούμε παρά να αισθανόμαστε έκπληκτοι όταν φανταζόμαστε το χρόνο που χρειάστηκε για τους αρχαίους πολιτισμούς να χτίσουν αυτούς τους γίγαντες. Από το να έρθουν με την τέλεια δομή τους, να τους ανεγείρουν έτσι ώστε να παραμείνουν σχεδόν όπως ήταν για εκατοντάδες ή και χιλιάδες χρόνια. Υπάρχουν πολλές μορφές πυραμίδων: από τις πρώτες που δημιουργήθηκαν στη Μεσοποταμία, την Αίγυπτο, τη Μεσοαμερική και την Ινδία, σε αυτές της Κίνας, της Ισπανίας, της Νιγηρίας και του Σουδάν, μεταξύ άλλων. Κάθε τύπος έχει ιδιαίτερη σημασία και σκοπό.

Όταν μιλάμε για αυτά τα κτίρια, το πιο συνηθισμένο είναι να αναφέρουμε τα σημαντικότερα αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά κάθε πολιτισμού. Για παράδειγμα, μέσω των πυραμίδων, οι πολιτισμοί αυτοί θα εμφανίζουν την πνευματική και κοινωνική τους δύναμη. (Αν κάποιος αλλοδαπός επισκέπτεται αυτούς τους τόπους, θα εκφοβίζεται από το μεγαλείο αυτών των οικοδομημάτων). Επίσης, μερικά από αυτά έχουν συνδεθεί με θρησκευτικά θέματα, όπως το σεβασμό των θεών.

Σύμφωνα με πολλούς ιστορικούς, ο σχεδιασμός των πυραμίδων δεν ήταν το προϊόν της φαντασίας, αλλά μια ανθρώπινη προσπάθεια να μιμηθούν το μεγαλείο των βουνών και των ηφαιστείων που τους περιέβαλαν. Αυτά ανεγέρθηκαν σε συγκεκριμένα σημεία όπου είχαν πρόσβαση στους φυσικούς πόρους. Επίσης, η κορυφή μιας πυραμίδας θεωρήθηκε ως ένα μέρος για να συνδεθεί πνευματικά με θεότητες που σχετίζονται με φυσικές δυνάμεις όπως η βροχή, ο ήλιος, οι καταιγίδες και ακόμη και οι ηφαιστειακές εκρήξεις. Έτσι, οι πυραμίδες έγιναν τα κέντρα των αρχαίων πόλεων, καθώς και σημαντικά κτίρια για κάθε πολιτισμό.

Οι Αιγύπτιοι, οι οποίοι χρησιμοποίησαν πυραμίδες ως τάφους για τους αποθανόντες φαραώ, βασίζονταν στο σχεδιασμό τους σε μαστάμπες (πρωτόγονοι τάφοι) που χτίστηκαν με τούβλα στοιβαγμένα κάθετα. Αυτά στη Μεσοαμερική ήταν κέντρα τελετών για να τιμήσουν τους θεούς τους. Λόγω του ύψους τους, αυτά τα κτήρια χρησιμοποιήθηκαν ως ιερά μέρη όπου οι ιερείς μπορούσαν να μιλάνε στους Θεούς τους. Το ίδιο συνέβη και στην Ινδία και την Κίνα.

Η πυραμιδική μορφή δεν θεωρήθηκε τέλεια, αλλά ήταν ο ευκολότερος τρόπος να δημιουργηθούν μνημειώδη κτήρια. Όταν παρατήρησαν ότι αυτό το είδος δομής θα τους επέτρεπε να δημιουργήσουν ακόμα ψηλότερες κατασκευές, το τελειοποίησαν. Το τριγωνικό σχήμα επιτρέπει καλύτερη ροή αέρα και η βροχή γλιστράει μέσα από τις πλευρές του. Επιπλέον, αυτά τα κτίρια θα γίνουν τα τέλεια σημεία αναφοράς για τους επισκέπτες και τα εικονικά σύμβολα του πολιτισμού τους.

Η μεγαλοπρέπεια τους επιβίωσε στο πέρασμα του χρόνου, φυσικές καταστροφές και πολέμους, δείχνοντας ότι, ακόμη και από τις πρώτες φορές, η ανθρωπότητα έχει βρει τρόπους να κάνει το αδιανόητο. Μερικοί άνθρωποι βεβαιώνουν ακόμη ότι δεν έχουν κατασκευαστεί από ανθρώπους, αλλά από εξωγήινα πλάσματα. Άλλοι ισχυρίζονται ότι αυτές οι δομές είναι τόσο τέλειες που έχουν υπερφυσικές ιδιότητες λόγω της σύνδεσής τους με το ουράνιο. Ωστόσο, αυτές οι υποθέσεις μειώνουν μόνο τη δημιουργικότητα και το επίτευγμα της ανθρωπότητας.

Οι πυραμίδες ενσαρκώνουν το μεγαλείο των αρχαίων πολιτισμών. Οι τέλειες δομές

τους αποδεικνύουν την ικανότητα των ανθρώπων να δημιουργούν μεγαλοπρεπή και σύνθετα κομμάτια που επιβιώνουν πέρα ​​από τη ζωή μας.