Σάββατο 10 Φεβρουαρίου 2018

Το υπερδιαστημόπλοιο νάνος

Το υπερδιαστημόπλοιο νάνος

Η NASA ετοιμάζει διαστημόπλοιο-νάνο που θα ταξιδεύει με το ένα πέμπτο της ταχύτητας του φωτός.




Ακούγοντας την λέξη «διαστημόπλοιο», ως τώρα σκεφτόμασταν ογκώδη μηχανήματα με τεράστιες τουρμπίνες, να εκτοξεύονται προκαλώντας... υπερθέαμα. Η NASA, ωστόσο, σκέφτεται να δημιουργήσει ένα διαστημόπλοιο εντελώς διαφορετικό.

Σε συνεργασία με τον Στίβεν Χόκινγκ, ο οποίος το τελευταίο διάστημα συνεργάζεται με τον Ρώσο μεγιστάνα Γιούρι Μίλνερ με σκοπό την εύρεση εξωγήινων μορφών ζωής, η αμερικανική διαστημική υπηρεσία θέλει να δημιουργήσει ένα διαστημόπλοιο-νάνο, το οποίο θα μπορεί να φτάσει έως και το ένα πέμπτο της ταχύτητας του φωτός!







Στην πραγματικότητα, το σχέδιο που ανακοίνωσε ο Χόκινγκ ήδη από τον περασμένο Απρίλιο έχει ως στόχο την δημιουργία ενός διαστημοπλοίου σε μορφή τσιπ, που θα τροφοδοτείται με ενέργεια από laser. Αν η ιδέα του σπουδαίου φυσικού δουλέψει, τότε το μίνι διαστημόπλοιο θα μπορέσει να ταξιδέψει μέχρι το κοντινότερο μας αστρικό σύστημα (το Αλφα του Κενταύρου) μέσα σε μόλις 20 χρόνια. Με άλλα λόγια, 100 φορές ταχύτερα από τα διαστημόπλοια που χρησιμοποιούνται σήμερα!

Οι προσπάθειες του Χόκινγκ, που συνεργάστηκε με μια ομάδα ερευνητών από το Ινστιτούτο Επιστήμης και Τεχνολογίας της Κορέας, κόλλησαν πάνω σε σημαντικές δυσκολίες, που αφορούσαν κυρίως την ασφάλεια της ζωής του τσιπ, μέσα σε μία διάρκεια 20 χρόνων. Βάσει των πιθανολογικών υπολογισμών, το διαστημόπλοιο-νάνος πολύ είναι απίθανο να φτάσει στο «γειτονικό» αστρικό σύστημα χωρίς κατάλληλη προστασία.







Σε αυτό το σημείο, αναλαμβάνει... ρόλο η NASA για να δώσει λύση στο πρόβλημα. Η διαστημική υπηρεσία έχει ήδη προτείνει μια σειρά από επιλογές ώστε να προχωρήσει το σχέδιο στο επόμενο στάδιο ανάπτυξης. Ωστόσο, φαίνεται πως ακόμα χρειάζεται πολύ σκέψη για να βρεθεί το κατάλληλο πλάνο.

Πρώτη πρόταση της NASA, είναι να προσαρμοστεί η πορεία του διαστημοπλοίου έτσι ώστε να αποφευχθούν οι περιοχές υψηλής ακτινοβολίας. Αυτό ωστόσο, σύμφωνα με κάποιους ερευνητές, θα αυξήσει σημαντικά την διάρκεια του ταξιδιού, χωρίς απαραίτητα να εγγυάται την ασφάλεια του σκάφους.

Μια εναλλακτική πρόταση είναι το σκάφος να προστατευτεί με μια θωράκιση στα ηλεκτρονικά του συστήματα. Με αυτόν τον τρόπο ωστόσο, θα αυξηθεί ο όγκος και το βάρος του διαστημόπλοιου, με αποτέλεσμα να μειωθεί αισθητά η ταχύτητα του.







Με τις δύο πρώτες περιπτώσεις να παρουσιάζουν σημαντικά ελαττώματα, η NASA προχώρησε και σε μία ακόμα πρόταση, προτείνοντας ένα τσιπ σιλικόνης το οποίο θα έχει την δυνατότητα να αυτο-επισκευάζεται. Μάλιστα, η συγκεκριμένη τεχνολογία φαίνεται πως υπάρχει εδώ και αρκετό καιρό, όπως εξήγησε ο Jin-Woo Han, μέλος της υπεύθυνης ομάδας της NASA, κατά την διάρκεια της παρουσίασης.

Φυσικά, ακόμα η έρευνα βρίσκεται σε θεωρητικό επίπεδο, ενώ υπάρχει ακόμα πολύς δρόμος που πρέπει να καλυφθεί και πολλά εμπόδια που πρέπει να ξεπεραστούν, ώστε να μπορέσουμε να κάνουμε ένα διαστρικό ταξίδι. Η πλώρη για το Αλφα του Κενταύρου ωστόσο, φαίνεται πως ήδη έχει μπει!












Παρασκευή 9 Φεβρουαρίου 2018

Η ΜΥΤΗ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ

ΝΟΤΙΕΣ ΑΝΔΕΙΣ

Η ΜΥΤΗ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ

Ένα ταξίδι μαγικό που κρατάει στην μνήμη για πάντα. 






Η μεγαλύτερη επιπλοκή που αντιμετώπιζε η κατασκευή του Τρανσάνδικου σιδηρόδρομου ήταν η μύτη του διαβόλου, ένα βουνό με σχεδόν κάθετους τοίχους. Για να ξεπεραστεί αυτό το εμπόδιο, ένας σιδηρόδρομος ζιγκ-ζαγκ ήταν ένας βόλος που σκαρφαλώνει πάνω από 500 μέτρα σε λιγότερο από 12 χλμ. Με απότομες αναχωρήσεις και κατηφόρες. Σήμερα παραμένει ένα εντυπωσιακό κομμάτι της  μηχανικής.



ΤΑΞΙΔΕΥΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΟ ΤΡΕΝΟ ΤΗΣ ΝΥΦΗΣ Ή ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ ΣΤΟ ΕΚΟΥΑΔΟΡ




Έχω ήδη εκφράσει την αγάπη μου για την εγγενή ρομαντική φύση τους σε αυτή τη και είχα την τύχη να βιώσω μερικές φανταστικά γραφικές διαδρομές στη ζωή μου μέχρι στιγμής. Αρκεί να πω ότι είμαι οπαδός του τρένου ως μέσο για να φτάσετε από το Α στο Β, ακόμα κι αν η δραστηριότητα κατά την άφιξη στο Β είναι να επανατοποθετήσετε το τρένο και να επιστρέψετε στην Α.


Υπάρχει ένα ρητό ότι το ταξίδι είναι πιο σημαντικό από τον προορισμό. Στην περίπτωση του TRAIN of NOSE DEVIL (γνωστού τοπικά ως Nariz del Diablo) στον Ισημερινό, αυτό συμβαίνει σίγουρα, επειδή ο προορισμός είναι τελικά το σημείο εκκίνησης. Έτσι, εάν ξοδέψετε σχεδόν τρεις ώρες για να ταξιδέψετε στο σημείο εκκίνησης και δεν είναι αυτό το ζητούμενο σας, ίσως τότε μπορείτε να το παραλείψετε αυτό.


Εάν, από την άλλη πλευρά, η δαπάνη τριών ωρών για την εκμάθηση ενός από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα της σιδηροδρομικής μηχανικής στον κόσμο, ενώ θαυμάζετε το θεαματικό τοπίο των Άνδεων είναι το ζητούμενο σας, θα πρέπει οπωσδήποτε να μπείτε μέσα σ αυτή την αμαξοστοιχία.


Μια γρήγορη περίληψη του τι είναι τότε, προτού προχωρήσουμε.
Η βόλτα με το τρένο της Νύχτας του Ντέβιλς σας μεταφέρει από την πόλη Alausi σε σαράντα πέντε λεπτά με το Silambe - ένα ταξίδι μέσα από το πανέμορφο ορεινό τοπίο, οπότε το τρένο κατέρχεται σχεδόν σε  κάθετο γκρεμό ύψους ενός χιλιομετρου. Δεν είναι κακό αυτό δεδομένου ότι χτίστηκε στα τέλη του 20ου αιώνα.


Στο παρελθόν, όταν η υγεία και η ασφάλεια ήταν κάτι που δεν ελάμβαναν και τόσο σοβαρά οι χώρες, η βόλτα με το τρένο της Νύφης ήταν μια ατμοκίνητη υπόθεση όπου οι επιβάτες είχαν τη δυνατότητα να καθίσουν στην οροφή των αμαξών του τρένου. Αυτό ήταν, όπως μου έχουν πει, μια τεράστια διασκέδαση. Ήταν επίσης πάρα πολύ επικίνδυνη με αυτούς τους τεράστιους βράχους στο πλάι της διαδρομής. Αναπόφευκτα, προέκυψαν αρκετοί θάνατοι και το σημερινό ταξίδι περιορίζεται στο εσωτερικό του τρένου.


Δεν είναι όμως όλα τα νέα άσχημα. Τα βαγόνια είναι ολοκαίνουργια και πολύ άνετα. Και τα παράθυρα, ευτυχώς, μπορούν να ανοίξουν, πράγμα που σημαίνει ότι αν κάνετε φωτογραφίσεις δεν χρειάζεται να ασχοληθείτε με δυσάρεστες σκέψεις. Επιπλέον μπορείτε να πάρετε αυτές τις υπέροχες απόψεις του τρένου για πάντα μαζί σας μέχρι το τέλος αυτής της ζωής, γιατί αν ποτέ κάνετε αυτό το ταξίδι, σίγουρα θα είναι μόνο για μία φορά.





Τρίτη 6 Φεβρουαρίου 2018

Παλιές ατμομηχανές

Παλιές ατμομηχανές
Παλιά απομεινάρια μίας ένδοξης ρετρό εποχής, αφήνουν σιγά σιγά για πάντα τον κόσμο μας.






Η Ινδία είναι από τις ελάχιστες χώρες που μπορεί να δείτε στις ράγες, τους μαύρους γίγαντες που αφήνουν ατμούς στα πλαϊνά τους, μαυρίζοντας παράλληλα με μαύρους καπνούς τον ουρανό  ενώ καθώς περνούν από μπροστά σας θα αισθανθείτε τους τρομερούς κραδασμούς που προκαλούν στο έδαφος.







Είναι όμως ελάχιστες αυτές οι μηχανές και ο αριθμός τους τείνει να μηδενιστεί αν δεν  μηδενίστηκε κι όλας.
Οι γίγαντες αυτοί ένωναν τα Ιμαλάια με το Νεπάλ και όλη την επικράτεια των Ινδιών ενώ ένα τέτοιο ταξίδι ήταν μία απόλυτη εμπειρία στην περιπέτεια.
Από την Καλκούτα ως την Βομβάη συναντούσε ο ταξιδιώτες, ζούγκλες, παράξενα χωριά με παράξενους ανθρώπους, και μουσώνες που έδιναν μια άγρια εξωτική ατμόσφαιρα στο ταξίδι.







Σήμερα ηλεκτροκίνητες μηχανές με ταχύτητες που αγγίζουν τα διακόσια χιλιόμετρα την ώρα, ελαχιστοποιούν τα ταξίδια αυτά ενώ παράλληλα αφαιρούν την αίγλη της περιπέτειας.
Στο βίντεο που ακολουθεί φαίνεται το τέλος μίας εποχής, αφήνοντας τόσο στον κόσμο που δέθηκε μαζί τους, όσο και σε εμάς τους απλούς νοσταλγούς, μια πικρία για έναν κόσμο που έτσι απλά χάνεται από μπροστά μας.









Δευτέρα 5 Φεβρουαρίου 2018

Ρώμη

Ρώμη
Οδοιπορικό στην αιώνια πόλη.




Ρώμη (ιταλικά: Roma) είναι η πρωτεύουσα της Ιταλίας, πρωτεύουσα της περιφέρειας του Λάτιου, της ομώνυμης επαρχίας και μία από τις ιστορικότερες πόλεις της Ευρώπης. Είναι ο πολυπληθέστερος δήμος της Ιταλίας με 2.705.603 κατοίκους (2006).






Η ευρύτερη μητροπολιτική περιοχή έχει πληθυσμό περίπου 3.700.000 κατοίκους καθιστώντας την τον μεγαλύτερο δήμο της Ιταλίας. Σε ευρωπαϊκό επίπεδο κατατάσσεται έκτη σε πληθυσμό μετά το Παρίσι, το Λονδίνο, το Βερολίνο, τη Μαδρίτη και την Αθήνα.






Η Ρώμη είναι μια πόλη με σπουδαία ιστορία και αξιοσημείωτη προσφορά στην επιστήμη, τον πολιτισμό και τις τέχνες. Γι' αυτό το λόγο, καθώς και για τα πολυάριθμα και εξαιρετικής ομορφιάς μνημεία της και επειδή από την αρχή της ίδρυσης της πόλης, μέχρι σήμερα παρέμεινε ως πρωτεύουσα, της έχει αποδοθεί η προσωνυμία «Η Αιώνια Πόλη».






Το ιστορικό της κέντρο έχει καταχωρηθεί στη λίστα των Μνημείων Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO από το 1980.







Η Ρώμη βρίσκεται στην κεντρική Ιταλία, στην περιφέρεια Λάτσιο, και διατρέχεται από τον ποταμό Τίβερη. Η ιστορική πόλη είναι κτισμένη ανατολικά του ποταμού πάνω σε επτά λόφους. Οι λόφοι αυτοί είναι: ο Παλατίνος, ο Κυρηνάλιος, ο Καπιτωλίνος, ο Βιμινάλιος, ο Εσκυλίνος, ο Κέλιος και ο Αβεντίνος. Το κέντρο απέχει περίπου 24 χιλιόμετρα από τη θάλασσα, αλλά η αστική περιοχή φτάνει μέχρι τις ακτές στο Τυρρηνικό πέλαγος.






Σύμφωνα με τη μυθολογία ο Ρωμύλος θεμελίωσε τη Ρώμη στον Παλατίνο Λόφο στις 21 Απριλίου 753 π.Χ.. Στη συνέχεια σκότωσε τον δίδυμο αδελφό του Ρέμο και έγινε ο πρώτος βασιλιάς της. Άλλος μύθος θέλει τον ευγενή Αινεία από τη Τροία, ο οποίος έφυγε όταν καταστράφηκε η Τροία στον Τρωικό πόλεμο, να είναι ιδρυτής της Ρώμης αλλά αυτός ο μύθος επινοήθηκε από τους Ρωμαίους συγκλητικούς όταν η Ρώμη έγινε αυτοκρατορία και ήθελαν να είναι μια πολιτική συνέχεια μιας άλλης μεγάλης πόλης. Αρχαιολογικά ευρήματα επιβεβαιώνουν την ύπαρξη οικισμών στην περιοχή ήδη από τον 8ο αιώνα π.Χ. Η Ρώμη ήταν η πρωτεύουσα διαδοχικά στο Ρωμαϊκό Βασίλειο, τη Ρωμαϊκή Δημοκρατία και τελικά τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Στην ακμή της η επιρροή της επεκτεινόταν σχεδόν σε όλη την Ευρώπη και τις ακτές της Μεσογείου, ενώ ο πληθυσμός της υπολογίζεται ότι ξεπέρασε το ένα εκατομμύριο. Με την μετάβαση στον Χριστιανισμό απέκτησε και θρησκευτική σημασία και καθιερώθηκε ως η έδρα της Καθολικής Εκκλησίας. Μετά την πτώση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας η πόλη παρήκμασε και ο πληθυσμός μειώθηκε αισθητά. Στην περίοδο της Αναγέννησης δεν είχε πια την πολιτική ισχύ του παρελθόντος, γνώρισε όμως πολιτιστική και καλλιτεχνική ανάπτυξη λόγω της παρουσίας του Πάπα. Το 1871 έγινε η πρωτεύουσα της ενοποιημένης Ιταλίας. Τον 20ό αιώνα και ιδιαίτερα μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ο πληθυσμός αυξήθηκε σημαντικά και σήμερα η ευρύτερη μητροπολιτική περιοχή έχει πάνω από 5 εκατομμύρια κατοίκους.






Κατά την πρώτη περίοδο της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας (1ος - 2ος αιώνας μ.Χ.), η Ρώμη ήταν η πολυπληθέστερη πόλη του τότε γνωστού κόσμου, με πληθυσμό που ξεπερνούσε σύμφωνα με εκτιμήσεις το 1,5 εκατομμύριο κατοίκους. Με την πτώση της αυτοκρατορίας, ο πληθυσμός της άρχισε να μειώνεται δραματικά, ως και 50.000 κατοίκους, ενώ παρέμεινε στάσιμος καθ'όλη τη διάρκεια του Μεσαίωνα και μόνο κατά την περίοδο της Αναγέννησης αυξήθηκε σε μικρό ποσοστό.






Όταν η πόλη ενώθηκε με το Βασίλειο της Ιταλίας το 1870, αριθμούσε 200.000 κατοίκους που αυξήθηκαν σε 600.000 στα τέλη του 19ου αιώνα κατά την περίοδο του φασισμού ο πληθυσμός της άγγιξε το 1.000.000. Κατά την περιόδο μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, η Ρώμη συνέχισε να αναπτύσσεται πληθυσμιακά, απόρροια και του οικονομικού μπουμ των δεκαετιών του 1950 και 1960 που συντελέστηκε στην Ιταλία.






Σύμφωνα με την ιταλική στατιστική υπηρεσία, 199.417 κάτοικοι είναι ξένοι υπήκοοι, που αντιπροσωπεύουν το 7,4% του συνολικού πληθυσμού της πόλης. Εξ αυτών, οι πολυπληθέστερες κοινότητες είναι των μεταναστών από τη Ρουμανία (31.362), τις Φιλιππίνες (24.009) και την Πολωνία (10.614).
Το ιστορικό κέντρο της Ρώμης είναι ένας απέραντος αρχαιολογικός χώρος με μνημεία από πολλές -και κυρίως συνεχόμενες- ιστορικές περιόδους (αρχαιότητα, Μεσαίωνας, Αναγέννηση, μπαρόκ και μεταγενέστερα). Η UNESCO το έχει ανακηρύξει μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς. Ως τέτοιο μνημείο αναγνωρίζεται επίσης και το Βατικανό.

















Κυριακή 4 Φεβρουαρίου 2018

Παναγία Πλατανιώτισσα Αχαΐας

Παναγία Πλατανιώτισσα Αχαΐας
Ένας μοναδικός ναός μέσα στον κορμό ενός δένδρου.  


  


Το Ιερό Προσκύνημα της Παναγίας της Πλατανιώτισσας
Το Ιερό Προσκύνημα της "Παναγίας της Πλατανιώτισσας" βρίσκεται στον οδικό άξονα Καλαβρύτων – Αιγίου μέσω Πτέρης, σε απόσταση 30 χιλιόμετρα από την πόλη των Καλαβρύτων.







Σε μια καταπράσινη τοποθεσία της κοιλάδας του Κερυνίτη, με άφθονα και κρύα νερά, βρίσκεται το εκκλησάκι της "Παναγίας της Πλατανιώτισσας" που έχει σχηματιστεί μέσα στο κοίλωμα (κουφάλα) ενός τεράστιου πλατάνου, ο οποίος προήλθε από τρία πλατάνια που φύτρωσαν μαζί, και με την πάροδο του χρόνου ενώθηκαν και δημιούργησαν το αξιοθαύμαστο αριστούργημα της φύσης.







Το ιστορικό αυτό πλατάνι έχει ύψος 25 μ. περίπου, περίμετρο στη βάση του 16 μ. και στο μέσο του 12,65 μ. και έχει χωρητικότητα 20 ατόμων. Υπάρχει ένα μικρό τέμπλο με δυο κίονες οι οποίοι σχηματίζουν την Ωραία Πύλη.







Η εικόνα της Παναγίας της "Βρεφοκρατούσας" είναι αποτυπωμένη πάνω στο πλατάνι, σε ύψος 3 μέτρων από το έδαφος στο εσωτερικό του κοιλώματος. Κατά την παράδοση η εικόνα αποτυπώθηκε στον πλάτανο στα χρόνια της εικονομαχίας, όταν μοναχοί του Μεγάλου Σπηλαίου για να σώσουν την εικόνα της Παναγίας της "Βρεφοκρατούσας", τη μετέφεραν από τόπο σε τόπο και έτσι διανυκτέρευσαν ένα βράδυ στο χωριό Κλαπατσούνα (όπως λεγόταν τότε), μέσα στο φυσικό κοίλωμα του πλατάνου. Το πρωί όταν πήραν την εικόνα για να συνεχίσουν το δρόμο τους είδαν έκπληκτοι το αποτύπωμά της στον κορμό του δέντρου, στην τοποθεσία που την είχαν ακουμπήσει. Έτσι ονομάστηκε "Παναγία η Πλατανιώτισσα", όνομα που πήρε αργότερα και το ίδιο το χωριό.







Σήμερα ο επισκέπτης μπορεί να περιηγηθεί στο χωριό και να γευθεί υπέροχο παραδοσιακό φαγητό με θέα το ποτάμι, στις τρεις ταβέρνες που λειτουργούν όλο τον χρόνο.