Leafy seadragon

Leafy seadragon
Ο φυλλώδης  δράκος

Ο θαλάσσιος δράκος της Αυστραλίας

Μοιάζει πολύ με τον ιππόκαμπο και το όνομα του seadragon ο φυλλώδης προέρχεται από την ομοιότητά της με ένα άλλο πλάσμα (σε αυτή την περίπτωση, το μυθικό δράκο ). Αν και δεν είναι μεγάλος σε μέγεθος, είναι ελαφρώς μεγαλύτερος από τους περισσότερους ιππόκαμπους, και το μήκος του κυμαίνεται περίπου στα 20 με 24 cm (8 έως 9,5 in). Η τροφή τους αποτελείται κυρίως από πλαγκτόν και μικρά καρκινοειδή.

Οι λοβοί του δέρματος που αναπτύσσονται στον φυλλώδη seadragon παρέχουν ένα τέλειο καμουφλάζ δίνοντας έτσι την εμφάνιση των φυκιών. Είναι σε θέση να διατηρήσει την ψευδαίσθηση αυτή κατά την κολύμβηση, δίνοντας την εντύπωση ότι πρόκειται για φύκια που επιπλέουν. Μπορεί επίσης να αλλάξετε το χρώμα και να εναρμονίζεται με το περιβάλλον, αλλά αυτή η ικανότητα εξαρτάται κατά κύριο λόγο από τη διατροφή, την ηλικία, την τοποθεσία και το επίπεδο του στρες που έχει.

Ο Seadragon ο φυλλώδης σχετίζεται με τον pipefish και ανήκει στην οικογένεια Syngnathidae , μαζί με τους ιππόκαμπους. Διαφέρει από τον ιππόκαμπο στην εμφάνιση, στην μορφή μετακίνησης, καθώς και την αδυναμία του να κινηθεί με την ουρά του. 
Ο Seadragon ο φυλλώδης βρίσκεται μόνο στα νότια νερά της Αυστραλίας, από το Ακρωτήριο Ουίλσον στη Βικτώρια, στο ανατολικό άκρο του φάσματος, προς τα δυτικά στην περιοχή του Jurien Bay , 220 χιλιόμετρα (140 μίλια) βόρεια του Περθ στη δυτική Αυστραλία. 

Οι Φυλλώδεις  δράκοι ζουν συνήθως μια μοναχική ζωή. Όταν έρθει η ώρα να αναπαραχθούν, τότε και ζευγαρώνουν.  Από τη στιγμή που θα εκκολαφθούν, οι φυλλώδεις δράκοι είναι εντελώς ανεξάρτητοι. Μέχρι την ηλικία των δύο ετών, που θα έχουν μεγαλώσει, είναι έτοιμοι και να αναπαραχθούν. 

Kjerag rock

KJERAG ROCK
Ένα  σημείο του πλανήτη για πολύ τολμηρούς.

Το Όρος Kjerag ή Kiragg είναι ένα βουνό στο Forsand  του δήμου (περιοχής Rogaland) της Νορβηγίας . Το  βουνό αυτό ύψους 1.110 μέτρων (3.640 πόδια) βρίσκεται στη νότια ακτή της Lysefjorden , νοτιοδυτικά του χωριού Lysebotn. 
Στην βόρεια πλευρά του είναι ένας τεράστιος βράχος ο οποίος βυθίζεται 984 μέτρα (3.228 πόδια) σχεδόν κάθετα στο Lysefjorden, και αυτό είναι ένα θέαμα που προσελκύει πάρα πολλούς επισκέπτες κάθε χρόνο. 

Ένα άλλο τουριστικό αξιοθέατο, είναι το Kjeragbolten. Πρόκειται για μια πέτρα 5 κυβικών μέτρων (180 cu ft) σφηνωμένη ανάμεσα σε δύο βράχους που βρίσκεται στο βουνό. Ο καταρράκτης Kjeragfossen γιατί για καταρράκτη πρόκειται, βυθίζεται από το βουνό προς τα κάτω στο φιόρδ και πρόκειται για έναν από τους ψηλότερους καταρράκτες στον κόσμο. 

Ο Kjerag είναι ένας δημοφιλής προορισμός για πεζοπορία ενώ ο παράξενος σφηνωμένος βράχος αποτελεί περίεργο θέαμα και πόλο έλξης για τους τολμηρούς που θα θελήσουν να σταθούν έστω και για λίγο επάνω του.

Al Naslaa Rock Formation

Al Naslaa Rock Formation
Ο περίεργος βράχος της αραβικής ερήμου.

Υπάρχουν πολλά φυσικά φαινόμενα που μπορεί να προβληματίζουν ένα ταξιδιώτη. Ένα από αυτά είναι και ο βράχος της Αl Naslaa.
Πρόκειται για ένα περίεργο σχηματισμό βράχων που βρίσκεται στην όαση Tayma , στην Σαουδική Αραβία και που προβληματίζει τον επισκέπτη από την πρώτη κι όλας στιγμή. 
Πρόσφατα αρχαιολογικά ευρήματα δείχνουν ότι η όαση Tayma έχει κατοικηθεί από αρχαιοτάτους χρόνους.

Η Al Naslaa είναι μία από τις πιο φωτογενής περιοχές πετρογλυφικών στην περιοχή.

Η παράξενη σχισμή 
Η τέλεια σχισμή μεταξύ των δύο αυτών βράχων και οι επίπεδες επιφάνειες των, είναι εντελώς φυσικό φαινόμενο. Όμως είναι άγνωστο κατά τους επιστήμονες για το πόσο ακόμα θα παραμείνουν ισορροπημένοι στην θέση τους. 

Το πως δημιουργήθηκε αυτή η σχισμή δεν είναι ακόμα γνωστό. Πιθανολογείται πως έγινε μετά από κάποια μετατόπιση του βράχου λόγο κάποιας ισχυρής σεισμικής δόνησης.
Ίσως πάλι να επρόκειτο για μία παλιά εσωτερική ρωγμή η οποία μετά από κάποια δόνηση, έδωσε αυτό το αποτέλεσμα που βλέπουμε.

 

Catacomb Paris

ΚΑΤΑΚΟΜΒΕΣ ΤΟΥ ΠΑΡΙΣΙΟΥ
Ένα τρομακτικό μέρος για γερά νεύρα.

Ένα ερωτικό Παρίσι με τον Πύργο του Άιφελ, την Παναγία των Παρισίων, το Λούβρο, τα ρομαντικά καφέ, τον ποταμό Σηκουάνα και..... από κάτω.... τις τρομακτικές και μακάβριες κατακόμβες!

Κάτω από την αχανής πόλη του Παρισιού βρίσκεται μια δεύτερη πόλη, που εύκολα θα μπορούσαμε να το χαρακτηρίσουμε ως το «Το Βασίλειο των Νεκρών», οι κατακόμβες που απλώνονται στα υπόγεια της πύλης είναι τεράστιες και άκρως τρομακτικές.

Οι κατακόμβες του Παρισιού είναι ένα δαιδαλώδες σύμπλεγμα από υπόγειες σήραγγες κάτω από την πόλη. Οι τοίχοι αυτών των σηράγγων καλύπτονται από τα οστά των νεκρών του Παρισιού. Άνοιξε στα τέλη του 18ου αιώνα, το υπόγειο νεκροταφείο έγινε τουριστικό αξιοθέατο σε μικρή κλίμακα από τις αρχές του 19ου αιώνα και έχει ανοίξει για το κοινό σε τακτική βάση από το 1867.

Η ιστορία των κατακομβών ξεκινά με την άνθηση του πληθυσμού του Παρισιού. Καθώς όλο και περισσότεροι άνθρωποι πλημμύρισαν την πυκνοκατοικημένη πόλη, άρχισαν να υπάρχουν σοβαρά προβλήματα με τον υπερπληθυσμό των νεκροταφείων. Γύρω από το 12ο αιώνα, το πρόβλημα αυτό έγινε περισσότερο πιο σοβαρό. Οι πλούσιοι μπορούσαν να αντέξουν ακόμη να θάβουν τους δικούς τους σε ακριβά νεκροταφεία , αλλά τα σώματα των φτωχών είχαν πλημμυρίσει τους δρόμους και ως λύση δημιουργήθηκαν νεκροταφεία για τους φτωχούς. Οι φτωχοί θάφτηκαν σε σάκους και τα πτώματα ρίχνονταν σε έναν μαζικό τάφο.

Ωστόσο, από τον 17ο αιώνα, ακόμη και στους μαζικούς τάφους των άστεγων υπήρχε πρόβλημα χωρητικότητας και οι συνθήκες υγιεινής γινόταν τραγικά αφόρητες. Τα οστά των ηλικιωμένων νεκρών που είχαν εκταφεί μαζεύτηκαν σε σωρούς για να δημιουργηθεί χώρος για νέα πτώματα, έτσι ώστε τα νεκροταφεία των φτωχών να μην είναι φορτωμένα με τα άταφα λείψανα των νεκρών.

Ο Alexandre Lenoir είχε πρώτος την ιδέα να χρησιμοποιούνται οι κενές υπόγειες σήραγγες στα περίχωρα της πρωτεύουσας ως οστεοφυλάκιο. Ο διάδοχός του, Thiroux de Crosne, διάλεξε ένα μέρος για την εκταφή και μεταφορά όλων των νεκρών του Παρισιού » και έτσι ο υπόγειος ενταφιασμός ξεκίνησε το 1786. Στην αρχή οι κατακόμβες ήταν απλώς ένα μέρος για να τοποθετούνται τα οστά των νεκρών.

Κατόπιν ο Louis-Etienne de Héricart Thury ανέλαβε την ευθύνη για το οστεοφυλάκιο όπου έγινε ένα έργο τέχνης. Έχουν τοποθετηθεί εκ νέου τα κρανία και τα οστά έτσι ώστε να δημιουργούν συμβολισμούς εντός της σήραγγας και προστέθηκαν επίσης παλιές διακοσμήσεις στο υπόγειο του νεκροτομείου ώστε να μετατραπεί σε αυτό που βλέπουμε σήμερα στις κατακόμβες.