Η υπόγεια πόλη της Καππαδοκίας
Η υπόγεια πόλη της Καππαδοκίας που βρίσκεται 60 μέτρα κάτω από τη γη και κάποτε αριθμούσε 20.000 κατοίκους.
(Ανακαλύφθηκε εντελώς τυχαία όταν ένας κάτοικος έκανε ανακαίνιση και έριξε τον τοίχο του σπιτιού του.)
Στην «Ανάβαση», ο Ξενοφών ανέφερε ότι οι άνθρωποι στην Ανατολή έμεναν σε πόλεις κάτω από το έδαφος.
Η ανακαλύψεις υπόγειων κατοικιών στην Καππαδοκία, εκατοντάδες χρόνια αργότερα, επιβεβαίωσαν τα λεγόμενα του.
Στο Ντερινκούγιου της Καππαδοκίας βρίσκεται η πιο βαθιά από τις υπόγειες πόλεις, η οποία ανακαλύφτηκε τυχαία πριν από μισό αιώνα.
Το 1963 ένας κάτοικος του Νεβσεχίρ, έκανε ανακαίνιση στο σπίτι του.
Όταν χρειάστηκε να ρίξει έναν από τους τοίχους του σπιτιού, έμεινε άναυδος από αυτό που αντίκρισε.
Πίσω από τον τοίχο υπήρχε ένα δωμάτιο, το οποίο τον οδηγούσε σε μια υπόγεια πόλη.
Καθώς προχωρούσε βρήκε ένα σύστημα ατελείωτων διαδρόμων και συνεχόμενων δωματίων.
Η δημιουργία της υπόγειας πόλης χρονολογείται πριν από χιλιάδες χρόνια. Ακόμα δεν έχει ανασκαφεί ολόκληρη, σήμερα οι έρευνες βρίσκονται στο ενδέκατο επίπεδο.
Η ακριβής ημερομηνία, ποιοι την δημιούργησαν και για ποιο λόγο οι άνθρωποι αναγκάστηκαν να ζήσουν κάτω από την γη, δεν έχει διευκρινιστεί.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι όσοι συμμετείχαν στην κατασκευή της υπολόγισαν όλες τις παραμέτρους καθώς η πόλη έχει μείνει ανέπαφη μέχρι και σήμερα.
Χρησιμοποιήθηκε ως καταφύγιο από τους Άραβες την περίοδο της Βυζαντινής αυτοκρατορίας και από τους Χριστιανούς για να αποφύγουν τις Μογγολικές επιδρομές.
Με τις παρεμβάσεις των αρχαιολόγων ήρθαν στο φως πολύ σημαντικά στοιχεία.
Βρίσκεται 60 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της γης και υπολογίζεται ότι είχε χωρητικότητα για 20.000 ανθρώπους.
Υπόγειες στοές οδηγούσαν τους κατοίκους σε γειτονικές υπόγειες πόλεις της Καππαδοκίας.
Αποθήκες τροφίμων, αίθουσες συνεδριάσεων, στάβλοι, καταστήματα είχαν δημιουργηθεί για να διευκολύνουν την ζωή των κατοίκων. Παράλληλα δε, ειδικά συστήματα εξαερισμού μετέφεραν οξυγόνο από την επιφάνεια της γης έως και τα πιο βαθιά επίπεδα.
Σε κάθε όροφο ανακαλύφτηκαν μεγάλες πέτρινες πόρτες που χρησίμευαν για την προστασία των κατοίκων από τους πιθανούς κινδύνους.
Η ανακάλυψη αυτή ενέτεινε τις υποψίες ότι οι κάτοικοι πήγαν να ζήσουν υπόγεια υπό τον φόβο μια μεγάλης φυσικής καταστροφής ή κάποιας εχθρικής επίθεσης.
Στην πραγματικότητα ήταν κρυμμένοι σε μια υπόγεια πολυεπίπεδη πολιτεία.
Η υπόγεια πόλη της Καππαδοκίας που βρίσκεται 60 μέτρα κάτω από τη γη και κάποτε αριθμούσε 20.000 κατοίκους.
(Ανακαλύφθηκε εντελώς τυχαία όταν ένας κάτοικος έκανε ανακαίνιση και έριξε τον τοίχο του σπιτιού του.)
Στην «Ανάβαση», ο Ξενοφών ανέφερε ότι οι άνθρωποι στην Ανατολή έμεναν σε πόλεις κάτω από το έδαφος.
Η ανακαλύψεις υπόγειων κατοικιών στην Καππαδοκία, εκατοντάδες χρόνια αργότερα, επιβεβαίωσαν τα λεγόμενα του.
Στο Ντερινκούγιου της Καππαδοκίας βρίσκεται η πιο βαθιά από τις υπόγειες πόλεις, η οποία ανακαλύφτηκε τυχαία πριν από μισό αιώνα.
Το 1963 ένας κάτοικος του Νεβσεχίρ, έκανε ανακαίνιση στο σπίτι του.
Όταν χρειάστηκε να ρίξει έναν από τους τοίχους του σπιτιού, έμεινε άναυδος από αυτό που αντίκρισε.
Πίσω από τον τοίχο υπήρχε ένα δωμάτιο, το οποίο τον οδηγούσε σε μια υπόγεια πόλη.
Καθώς προχωρούσε βρήκε ένα σύστημα ατελείωτων διαδρόμων και συνεχόμενων δωματίων.
Η δημιουργία της υπόγειας πόλης χρονολογείται πριν από χιλιάδες χρόνια. Ακόμα δεν έχει ανασκαφεί ολόκληρη, σήμερα οι έρευνες βρίσκονται στο ενδέκατο επίπεδο.
Η ακριβής ημερομηνία, ποιοι την δημιούργησαν και για ποιο λόγο οι άνθρωποι αναγκάστηκαν να ζήσουν κάτω από την γη, δεν έχει διευκρινιστεί.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι όσοι συμμετείχαν στην κατασκευή της υπολόγισαν όλες τις παραμέτρους καθώς η πόλη έχει μείνει ανέπαφη μέχρι και σήμερα.
Χρησιμοποιήθηκε ως καταφύγιο από τους Άραβες την περίοδο της Βυζαντινής αυτοκρατορίας και από τους Χριστιανούς για να αποφύγουν τις Μογγολικές επιδρομές.
Με τις παρεμβάσεις των αρχαιολόγων ήρθαν στο φως πολύ σημαντικά στοιχεία.
Βρίσκεται 60 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της γης και υπολογίζεται ότι είχε χωρητικότητα για 20.000 ανθρώπους.
Υπόγειες στοές οδηγούσαν τους κατοίκους σε γειτονικές υπόγειες πόλεις της Καππαδοκίας.
Αποθήκες τροφίμων, αίθουσες συνεδριάσεων, στάβλοι, καταστήματα είχαν δημιουργηθεί για να διευκολύνουν την ζωή των κατοίκων. Παράλληλα δε, ειδικά συστήματα εξαερισμού μετέφεραν οξυγόνο από την επιφάνεια της γης έως και τα πιο βαθιά επίπεδα.
Σε κάθε όροφο ανακαλύφτηκαν μεγάλες πέτρινες πόρτες που χρησίμευαν για την προστασία των κατοίκων από τους πιθανούς κινδύνους.
Η ανακάλυψη αυτή ενέτεινε τις υποψίες ότι οι κάτοικοι πήγαν να ζήσουν υπόγεια υπό τον φόβο μια μεγάλης φυσικής καταστροφής ή κάποιας εχθρικής επίθεσης.
Στην πραγματικότητα ήταν κρυμμένοι σε μια υπόγεια πολυεπίπεδη πολιτεία.
