Παραλία El Conchalito (Baja California Sur, Mexico)
Η παραλία El Conchalito δεν είναι απλά κάποια παραλία. Αυτή η παραλία των νεκρών φέρνει τα κύματα ενάντια στην ιδέα ότι οι παραλίες είναι φρέσκα, ευάερα, μη τρομακτικά μέρη.
Χάρη στην αφθονία των ανθρώπινων σκελετών, ο χώρος αυτός έχει γίνει πόλος έλξης αρχαιολόγων ερευνητών.
Οι αρχαίοι αυτόχθονες πολιτισμοί στην περιοχή El Conchalito Beach, που βρίσκεται κατά μήκος του κόλπου La Paz στη Baja California Sur, στο δυτικό Μεξικό, προσφέρουν στους αρχαιολόγους μια συναρπαστική σειρά σύνθετων στοιχείων σχετικά με τις αρχαίες πολιτιστικές πρακτικές σε ένα είδος τοπίου που συνδέεται συχνότερα με τις διακοπές των ευκατάστατων ανθρώπων.
Εδώ βρίσκονται σκελετοί από πολιτιστικές ομάδες που χρονολογούνται από 3.000 και πλέον χρόνια. Συνολικά 57 σκελετοί βρέθηκαν μέχρι τώρα στην παραλία El Conchalito που αποτελούνται από 23 ενήλικα αρσενικά, 15 θηλυκά ενήλικα, επτά ενήλικες που δεν ήταν αναγνωρίσιμοι από το φύλο, τρεις νέους διαφόρων ηλικιών και οκτώ παιδιά.
30 από αυτούς τους αποθανόντες ταξινομήθηκαν ως αντιπροσωπευτικοί πρωτογενείς ταφές (θάφτηκαν για πρώτη φορά), ενώ άλλοι ήταν τοποθετημένοι σε γνωστές ως (δευτερεύουσες ταφές). Ίσως το πιο ενοχλητικό ήταν η ποικιλία τρόπων με τους οποίους οργανώθηκαν οι ταφές των σωμάτων αυτών. Κάποιοι κάμπτονταν σε σχήμα L, άλλοι απλώνονταν σε όλο το μήκος, κάποια άλλα σώματα θάφτηκαν τεμαχισμένα.
Τα διακοσμητικά αντικείμενα που είχαν τοποθετηθεί στους νεκρούς συμπεριλάμβαναν φύλλα φοινικόδεντρου, όστρακα θαλασσινά και δόντια καρχαριών.
Αποτελεί ένα αρχαιολογικό μυστήριο επιπέδου… Ιντιάνα Τζόουνς και πάνω: η Νταμαζέντι, η μεγαλύτερη καμπάνα του κόσμου, βάρους 270 τόνων, εξακολουθεί να αγνοείται κάπου στη Βιρμανία.
Αποτελεί ένα αρχαιολογικό μυστήριο επιπέδου… Ιντιάνα Τζόουνς και πάνω: η Νταμαζέντι, η μεγαλύτερη καμπάνα του κόσμου, βάρους 270 τόνων, εξακολουθεί να αγνοείται κάπου στη Βιρμανία, με τους ανά την υφήλιο κυνηγούς θησαυρών να την αναζητούν για αιώνες.
Πήρε το όνομά της από τον ομώνυμο μονάρχη ενός μικρού βασιλείου της Νοτιοανατολικής Ασίας τον 15ο αιώνα. Το 1472 μ.Χ. ανεβαίνει στο θρόνο της πόλης Μπάγκο ο βασιλιάς Νταμαζέντι, οπότε ξεκινά μια περίοδος άνθησης του βουδισμού, και τότε χτίζεται το πιο γνωστό μνημείο της χώρας, η περίφημη παγόδα της Σβενταγκόν στη Ρανγκούν (τη σημερινή Γιανγκόν). Ο βασιλιάς κατασκεύασε αυτή την καμπάνα το 1484 μ.Χ. και την προσέφερε ως δώρο στους βουδιστές μοναχούς της παγόδας Σβενταγκόν.
Ο πρώτος Ευρωπαίος που είχε την τύχη να δει το μεγαλοπρεπές αυτό κατασκεύασμα ήταν, έναν αιώνα μετά, ο βενετσιάνος έμπορος Γκασπέρο Μπάλμπι, ο οποίος έγραψε γι’ αυτήν στο ημερολόγιό του.
Η καμπάνα αγνοείται από το 1608 μ.Χ., όταν ο πορτογάλος μισθοφόρος Φιλίπε ντε Μπρίτο ε Νικότε αποπειράθηκε να την κλέψει. Θρυλείται ότι, ενώ τη μετέφερε κατά μήκος του ποταμού Ρανγκούν, η καμπάνα έπεσε από το καράβι και χάθηκε στον βυθό του. Τυχοδιώκτες και αρχαιολόγοι, λάτρεις των μυστηρίων και αρχαιοκάπηλοι ανά τον κόσμο προσπάθησαν επί τέσσερις αιώνες να βρουν την καμπάνα Νταμαζέντι, αλλά δεν κατάφεραν απολύτως τίποτα – περίεργο, αφού ένα κατασκεύασμα 270 τόνων δεν είναι κάτι που μπορεί να χαθεί έτσι εύκολα.
Εδώ και λίγα χρόνια όμως ο Κιν Σουέ, ένας βιρμανός κροίσος και πολιτικός, δηλώνει διατεθειμένος να δαπανήσει μεγάλα χρηματικά ποσά από την προσωπική του περιουσία προκειμένου να βρεθεί και να επιστρέψει στην παγόδα της Σβενταγκόν αυτός ο θησαυρός ανυπολόγιστης αρχαιολογικής – και συμβολικής για τη χώρα του – αξίας.
«Ενας ειδικός προέβλεψε ότι η επιχείρηση εύρεσης της καμπάνας θα κοστίσει κάπου μεταξύ 4 και 8 εκατ. ευρώ. Είμαι διατεθειμένος να ξοδέψω χρήματα, όσα κι αν χρειάζονται, προκειμένου να βρεθεί» σημειώνει ο Σουέ, ο οποίος είναι μέλος τόσο της Ανω Βουλής του βιρμανικού κοινοβουλίου όσο και του κόμματος Ενωση Αλληλεγγύης και Ανάπτυξης του προέδρου της Μιανμάρ Θέιν Σέιν. Κυρίως όμως είναι ο ιδιοκτήτης της Zay Kabar, της μεγαλύτερης κατασκευαστικής και μεσιτικής εταιρείας στη χώρα, που έκανε «χρυσές δουλειές» για την αιμοσταγή και διεφθαρμένη στρατιωτική χούντα που κυβερνούσε ως το 2011.
«Εχω ήδη ναυλώσει μεγάλα καράβια για να αρχίσουν την επιχείρηση εντοπισμού και ανάσυρσης της καμπάνας. Αν τη βρούμε, θα την επιστρέψουμε στην παγόδα της Σβενταγκόν» τονίζει ο 61χρονος επιχειρηματίας. Γι’ αυτό που ερίζουν οι τυχοδιώκτες είναι το σημείο όπου έχει καταπέσει. Οι περισσότεροι αρχίζουν την αναζήτηση από το σημείο όπου ο ποταμός Ρανγκούν συναντά το ποτάμι Μπάγκο, λίγο πιο πέρα από το μέρος όπου υποτίθεται πως ήταν η βάση του Φιλίπε ντε Μπρίτο ε Νικότε. Ο αυστραλός κινηματογραφιστής Ντέιμιεν Λέι όμως θεωρεί ότι εκείνος ψάχνει εδώ και λίγο καιρό στο σωστό σημείο, το οποίο φυσικά και δεν επιθυμεί να αποκαλύψει. Η προσπάθεια του Λέι συνεχίζεται με αμείωτους ρυθμούς.
Οπως συμβαίνει σε πολλά αγνοούμενα αρχαιολογικά κειμήλια, έτσι και για την καμπάνα Νταμαζέντι έχουν ακουστεί διάφορα… ανατριχιαστικά, όπως το ότι είναι καταραμένη και ότι όποιος την αναζητεί πεθαίνει έπειτα από λίγο καιρό.
«Τον Δεκέμβριο του 1995 βούτηξα στο ποτάμι προκειμένου να εντοπίσω την καμπάνα» σημειώνει ο έμπειρος αερικανός δύτης Τζιμ Μπλαντ, «έπειτα από δέκα βουτιές όμως με ενημέρωσαν πως η υδάτινη περιοχή γύρω από την καμπάνα είναι καταραμένη. Πολλοί δύτες πνίγηκαν στην προσπάθειά τους να τη βρουν στον βυθό, συμπεριλαμβανομένων και δύο βατραχανθρώπων από το Ναυτικό της Μιανμάρ που εγκλωβίστηκαν στα συντρίμμια ενός ναυαγίου στον βυθό του ποταμού και βρήκαν τραγικό θάνατο».
Ο Μπλαντ λέει ότι βούτηξε συνολικά 116 φορές. Ισχυρίζεται μάλιστα ότι κατάφερε «να χτυπήσει την καμπάνα με τη γροθιά του και να ακούσει έναν υπόκωφο, μεταλλικό ήχο». Η καμπάνα Νταμαζέντι όμως ουδέποτε ανασύρθηκε από τον ποταμό Ρανγκούν.
