Namibia the coast of the skeletons

Namibia the coast of the skeletons

Η Ακτή των Σκελετών, Ναμίμπια

Ουαί κι αλίμονο εάν κάποιο πλοίο τύχει να ναυαγήσει σ’ αυτή την περιοχή.  

Οι Πορτογάλοι ναυτικοί του Δέκατου Πέμπτου αιώνα, οι πρώτοι που παρέπλευσαν την ακτή της Ναμίμπια, έμαθαν από τότε πως έτσι και τύχαινε να ναυαγήσουν σ΄ αυτά τα νερά θα ’ταν καλύτερα να τους καταπιεί άπαξ και δια παντός το μαύρο κύμα παρά να βγουν ζωντανοί στην ακτή.

Προς τα πού να τραβήξουν δηλαδή όταν η στεριά μπροστά τους δεν ήταν παρά η απέραντη Έρημος Ναμίμπ; Πέντε αιώνες από τότε, η Ακτή των Σκελετών εξακολουθεί και σήμερα να καταπίνει καράβια.

Θεωρείται ένα από τα πιο εχθρικά μέρη του κόσμου και η αλήθεια είναι ότι και η ονομασία της, δεν προδιαθέτει για μπάνιο και ηλιοθεραπεία. Βρίσκεται στο νοτιοδυτικό τμήμα της Ναμίμπια, εκτείνεται μέχρι το νότιο τμήμα της Ανγκόλα και πολλοί αναφέρονται σε αυτή ως «η Γη που ο Θεός έφτιαξε νευριασμένος» ή «οι πύλες του θανάτου». Ο λόγος: Οι αμέτρητοι σκελετοί από φώκιες και φάλαινες που έχουν εκβράσει τα κύματα του Ατλαντικού, όπως και τα περισσότερα από 500 κουφάρια πλοίων που έχουν ναυαγήσει στην περιοχή κι έχουν μείνει να σαπίζουν στην άμμο ακόμη και αιώνες. Για προφανείς λόγους, δεν πλησιάζουν εύκολα την περιοχή οι τουρίστες, αλλά οι λάτρεις του πιο… σκοτεινού τουρισμού, την έχουν υπόψη.

Η παράκτια λωρίδα 1.600 χλμ. της ερήμου Ναμίμπ δεν ονομαζόταν πάντοτε έτσι. Πολύπαθοι Πορτογάλοι θαλασσόλυκοι του 15ου αιώνα την αποκάλεσαν «Αμμο της Κολάσεως» μετά τις οδυνηρές εμπειρίες τους.

Το σημερινό της όνομα το χρωστά σε δημοσιογράφο, που στις αρχές του 20ού αιώνα αναζητούσε τα συντρίμμια αεροσκάφους Ελβετού πιλότου και εξερευνητή, ο οποίος κατέπεσε κάπου στην περιοχή προσπαθώντας να καταρρίψει ρεκόρ συνεχούς πτήσης Λονδίνου - Κέιπ Τάουν. Αντί του εξερευνητού ανακάλυψε τα ναυάγια, που έμοιαζαν με σκελετούς από κήτη που εξώκειλαν. Εκτοτε η ονομασία παρέμεινε.

Τα περισσότερα πλεούμενα προσάραξαν εδώ λόγω των ισχυρών θαλάσσιων ρευμάτων και της πυκνής ομίχλης και η ακτή θεωρείται μία από τις πλέον επικίνδυνες. Ωστόσο, το ναυάγιο που ανακαλύφθηκε πρόσφατα είναι ίσως και το πλέον εντυπωσιακό, κι αυτό διαπιστώθηκε πολύ γρήγορα.

Πριν από περίπου έξι μήνες εργάτες της εταιρείας διακίνησης διαμαντιών Namdeb της Ναμίμπιας εντόπισαν το σκαρί και χρησιμοποιώντας αμμόσακους το απομόνωσαν από τα κύματα του Ατλαντικού.

Σύμφωνα με τον ντόπιο αρχαιολόγο Ντίτερ Νόλι, «ένας από τους εργάτες παρατήρησε ασυνήθιστες "στρογγυλές" πέτρες - που αποδείχθηκε ότι ήσαν μπάλες κανονιών». Τα εντυπωσιακότερα, ωστόσο, ήρθαν στο φως αργότερα, όταν συνέρρευσαν και ομάδες ξένων ειδικών για να συνεργαστούν με τους ντόπιους.

Lake Natron Λίμνη Νάτρον

Lake Natron

Λίμνη Νάτρον

Η λίμνη Natron είναι μια λίμνη με μεγάλη περιεκτικότητα σε αλάτι και σόδα στην περιφέρεια Arusha στη βόρεια Τανζανία.

Η λίμνη είναι κοντά στα σύνορα της Κένυας και βρίσκεται στο Gregory Rift, το οποίο είναι ο ανατολικός κλάδος του Ανατολικού Αφρικανικού Rift. Η λίμνη βρίσκεται μέσα στη λεκάνη της λίμνης Natron, έναν υγρότοπο της περιοχής Ramsar, με διεθνή σημασία.

Η λίμνη τροφοδοτείται κυρίως από τον ποταμό Ng'iro του Νότου Ewaso, που ανεβαίνει στην κεντρική Κένυα, και από τις θερμές πηγές με ορυκτά πλούσια. Είναι μία αρκετά ρηχή λίμνη με λιγότερο από τρία μέτρα βάθος και ποικίλλει σε πλάτος ανάλογα με τη στάθμη του νερού. Η λίμνη έχει μέγιστη απόσταση 57 χιλιομέτρων (35 μίλια) και πλάτος 22 χιλιομέτρων (14 μίλια). Η γύρω περιοχή λαμβάνει ακανόνιστες εποχιακές βροχοπτώσεις, κυρίως μεταξύ Δεκεμβρίου και Μαΐου συνολικού ύψους 800 χιλιοστών ετησίως. Οι θερμοκρασίες στη λίμνη είναι συχνά πάνω από 40 ° C (104 ° F).

Υψηλά επίπεδα εξάτμισης έχουν αφήσει πίσω natron (δεκαένυδρο ανθρακικό νάτριο) και trona (διένυδρο sesquicarbonate νάτριο). Η αλκαλικότητα της λίμνης μπορεί να φθάσει σε ένα ρΗ μεγαλύτερο από 12. Η περιβάλλουσα υποβάθρα αποτελείται από αλκαλικές, κυριαρχούσες στο νάτριο τράχηκες λαβάδες που είχαν τεθεί κατά τη διάρκεια της Πλειστόκαινης περιόδου. Οι λαί έχουν σημαντικές ποσότητες ανθρακικών, αλλά πολύ χαμηλών επιπέδων ασβεστίου και μαγνησίου. Αυτό επέτρεψε τη συγκέντρωση της λίμνης σε αλκαλική άλμη.

Το χρώμα της λίμνης είναι χαρακτηριστικό εκείνων όπου συμβαίνουν πολύ υψηλά ποσοστά εξάτμισης . Καθώς το νερό εξατμίζεται κατά τη διάρκεια της ξηράς περιόδου, τα επίπεδα αλατότητας αυξάνονται στο σημείο που αρχίζουν να ευδοκιμούν οι μικροοργανισμοί που αγαπούν το αλάτι. Τέτοιοι αλογονοφίλοι οργανισμοί περιλαμβάνουν μερικά κυανοβακτήρια που κάνουν τη δική τους τροφή με φωτοσύνθεση όπως κάνουν τα φυτά. Το κόκκινο αξεσουάρ χρωστικής φωτοσύνθεσης στα κυανοβακτήρια παράγει τα βαθιά ερυθρά του ανοιχτού νερού της λίμνης και τα πορτοκαλί χρώματα των ρηχών τμημάτων της λίμνης. Η κρούστα αλκαλικού αλατιού στην επιφάνεια της λίμνης είναι επίσης συχνά χρωματισμένη κόκκινη ή ροζ από τους μικροοργανισμούς που αγαπούν το αλάτι που ζουν εκεί.

Τα περισσότερα ζώα βρίσκουν τη υψηλή θερμοκρασία της λίμνης (μέχρι 60 ° C) και το υψηλό και μεταβλητό της περιεκτικότητα σε άλατα αφιλόξενο. Παρ 'όλα αυτά, η λίμνη Natron φιλοξενεί κάποια ενδημικά φύκια, ασπόνδυλα και πουλιά . Στο ελαφρώς λιγότερο αλμυρό νερό γύρω από τα περιθώρια του, κάποια ψάρια μπορούν επίσης να επιβιώσουν.

Η λίμνη είναι η μόνη τακτική περιοχή αναπαραγωγής στην Ανατολική Αφρική για τα 2,5 εκατομμύρια λιγότερα φλαμίνγκο, των οποίων το καθεστώς "σχεδόν απειλούμενων" προκύπτει από την εξάρτησή τους από αυτή τη μία θέση. Όταν αυξάνεται η αλατότητα, τα κυανοβακτήρια και η λίμνη μπορούν επίσης να υποστηρίξουν περισσότερες φωλιές. Αυτά τα φλαμίνγκο, το ενιαίο μεγάλο κοπάδι στην Ανατολική Αφρική, συγκεντρώνεται στις κατά μήκος κοντινές λίμνες αλατιού για να τρέφονται με σπιρουλίνα (ένα μπλε-πράσινο φύκι με κόκκινες χρωστικές ουσίες). Η λίμνη Natron είναι μια ασφαλής τοποθεσία αναπαραγωγής επειδή το καυστικό της περιβάλλον αποτελεί εμπόδιο ενάντια στους θηρευτές που προσπαθούν να φθάσουν στις φωλιές τους.

Δύο ενδημικά είδη ψαριών, τα αλκαλικά tilapias Alcolapia latilabris και A. ndalalani, ευδοκιμούν επίσης στα ύδατα στα άκρα των εισόδων της λίμνης.

Η περιοχή γύρω από τη λίμνη του αλατιού δεν είναι κατοικημένη, αλλά υπάρχει κάποια εκτροφή και κάποια εποχιακή καλλιέργεια. Οι απειλές για την ισορροπία αλατότητας από τις αυξημένες εισροές λιθοβολισμού θα προέλθουν από την πιο προβλεπόμενη υλοτόμηση στις λεκάνες απορροής Natron και από ένα προγραμματισμένο υδροηλεκτρικό σταθμό στο Ewaso Ng'iro πέρα ​​από τα σύνορα της Κένυας. Παρόλο που τα αναπτυξιακά σχέδια περιλαμβάνουν την κατασκευή ενός φράγματος στο βόρειο άκρο της λίμνης για τη συγκράτηση του γλυκού νερού, η απειλή αραίωσης σε αυτό το έδαφος αναπαραγωγής μπορεί να εξακολουθεί να είναι σοβαρή. Δεν υπάρχει επίσημη προστασία.

Μια νέα απειλή για τη λίμνη Natron είναι η προτεινόμενη ανάπτυξη ενός ανθρακικού νατρίου στην ακτή της. Η μονάδα θα αντλήσει νερό από τη λίμνη και θα εκχυλίσει το ανθρακικό νάτριο για να μετατραπεί σε σκόνη πλυσίματος για εξαγωγή. Συνοδευόμενοι από το εργοστάσιο θα φιλοξενούνταν πάνω από 1000 εργαζόμενοι και ένας σταθμός ηλεκτροπαραγωγής με καύση άνθρακα για την παροχή ενέργειας για το συγκρότημα των εγκαταστάσεων. Επιπλέον, υπάρχει η δυνατότητα οι προγραμματιστές να εισαγάγουν μια υβριδική γαρίδα άλμης για να αυξήσουν την αποδοτικότητα της εξαγωγής.

Σύμφωνα με τον Chris Magin, διεθνή αξιωματούχο του RSPB για την Αφρική, "Η πιθανότητα να συνεχίσουν να εκτρέφονται τα μικρότερα φλαμίνγκο σε σχέση με το ξέσπασμα αυτού του χτυπήματος βρίσκονται δίπλα στο μηδέν, γεγονός που θα αφήσει λιγότερα φλαμίνγκο στην Ανατολική Αφρική να αντιμετωπίσουν την εξαφάνιση". Το εβδομήντα πέντε τοις εκατό των μικρότερων φλαμίνγκων του κόσμου γεννιούνται στη λίμνη Natron.  Σήμερα, μια ομάδα περισσότερων από πενήντα ανατολικοαφρικανικών οργανισμών συντήρησης και προστασίας του περιβάλλοντος διεξάγει μια παγκόσμια εκστρατεία για να σταματήσει τη σχεδιαζόμενη κατασκευή του εργοστασίου ανθρακικού νατρίου από την Tata Chemicals Ltd της Βομβάης της Ινδίας και την Εθνική Εταιρεία Ανάπτυξης της Τανζανίας. Η ομάδα που εργάζεται υπό την επωνυμία "Ομπρέλα" Η συμβουλευτική ομάδα Lake Natron συντονίζεται από τον Ken Mwathe, Διευθυντή Προγράμματος Διατήρησης στο BirdLife Internationalτης Αφρικανικής Γραμματείας.

Σύμφωνα με την ανακοίνωση του Ιουνίου 2008, η Tata Chemicals δεν θα προχωρήσει στο έργο Natron και η περαιτέρω επανεξέταση αυτού του έργου θα αποτελέσει αντικείμενο του προγράμματος Ramsar Wetlands, το οποίο βρίσκεται στο στάδιο της προετοιμασίας.

Λόγω της μοναδικής βιοποικιλότητας της, η Τανζανία ονόμασε τη λεκάνη της λίμνης Natron στον κατάλογο Ramsar Wetlands of International Importance στις 4 Ιουλίου 2001. Η λίμνη είναι επίσης η οικολογική κοινότητα του Wildlife Fund της Ανατολικής Αφρικής.