Η Punakaiki είναι μια μικρή κοινότητα στη δυτική ακτή του νότιου νησιού της Νέας Ζηλανδίας, μεταξύ Westport και Greymouth . Η κοινότητα βρίσκεται στην άκρη του Εθνικού ΠάρκουPaparoa.
Τα Pancake Rocks είναι ένας πολύ δημοφιλής τουριστικός προορισμός στο Dolomite Point νότια του κεντρικού χωριού. Οι βραχίονες του Pancake είναι μια έντονα διαβρωμένη ασβεστολιθική περιοχή όπου η θάλασσα εκρήγνυται μέσα από πολλές κατακόρυφες σχισμές κατά τη διάρκεια της μεγάλης παλίρροιας. Μαζί με την "επίστρωση" του ασβεστόλιθου (που δημιουργείται από την τεράστια πίεση σε εναλλασσόμενα σκληρά και μαλακά στρώματα θαλάσσιων πλασμάτων και ιζημάτων φυτών), αυτά αποτελούν την κύρια έλξη της περιοχής.
Οι βραχίονες του Pancake είναι δυνατό να εξερευνηθούν από διάφορους διάδρομους που διαπερνούν τους βραχώδεις σχηματισμούς, αλλά υπάρχουν και άλλοι προσβάσιμοι σκαλισμένοι σε κλίμακες πάνω και κάτω από τα βράχια. Η εθνική οδός 6 , η μόνη μέσω του δρόμου στη δυτική ακτή, περνάει μέσα από την πόλη.
Το Punakaiki βρίσκεται στη δυτική ακτή PunakaikiPunakaiki Συντεταγμένες: 42 ° 6'30 "S 171 ° 20'10" E ΧώραΝέα Ζηλανδία ΠεριοχήΔυτική ακτή ΠεριοχήBuller District
Harley Davidson Lone Star Lone Star Harley Davidson Ειδική Έκδοση. Ένα φορτηγό κόσμημα στον δρόμο με μέση τιμή 150.000 δολαρίων σε πολύ περιορισμένη έκδοση.
Πέρα από τις θρυλικές μοτοσικλέτες της η εταιρία κατασκευάζει και προϊόντα που έχουν διαχρονική αξία. Στην περίπτωση αυτή η συνεργασία της Harley Davidson και της Lone Star International Trucks έδωσε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα βγάζοντας στους δρόμους ένα πανέμορφο θηρίο.
Ένα παιχνίδι για μεγάλα αγόρια όπως το αναφέρει ο αμερικανικός τύπος, το Lone Star Harley Davidson Edition είναι ένα σε ρετρό στυλ φορτηγό που παράγεται σε πολύ περιορισμένους αριθμούς.
Διαθέσιμο μόνο σε μαύρο και κόκκινο χρώμα, το Lone Star Harley Davidson Edition μπορεί να διαμορφωθεί με έως και 600 ίππους του ντίζελ κινητήρα Cummins και το προβάλει με δύο τεράστιες εξατμίσεις των 7 ιντσών.
Η πολυτέλεια του εσωτερικού χώρου εντυπωσιάζει τον κάθε απαιτητικό. Το εσωτερικό διαθέτει μια εμπνευσμένη παύλα της Harley, με τον πίσω χώρο (υπνοδωμάτιο) να έχει έναν δερμάτινο καναπέ που μετατρέπεται σε ένα κρεβάτι, μία ντουλάπια από ξύλο τριανταφυλλιάς.και ένα δάπεδο ... Από ξύλο καρυδιάς.
Δεν περιορίζεται όμως μόνο σε αυτά αφού ο κύριος εξοπλισμός του εν λόγω φορτηγού διαθέτει μία σειρά από αξεσουάρ και καλούδια που θα τα ζήλευε ακόμα και το ποιό απαιτητικό σπίτι.
FERRARI Ferrari history Η ιστορία ενός αληθινού θρύλου.
Η Ferrari (επίσημη ονομασία: Ferrari S.p.A.) είναι ιταλική εταιρεία κατασκευής σπορ αυτοκινήτων υψηλών επιδόσεων. Η έδρα της είναι στο Μαρανέλλο κοντά στη Μόντενα, στην επαρχία Μόντενα της Ιταλίας. Η ιστορία της ξεκινάει με την ίδρυση της Auto Avio Costruzioni από τον Έντσο Φερράρι, η οποία κατασκεύασε το πρώτο της αυτοκίνητο το 1940. Ωστόσο, η ίδρυση της εταιρείας ως κατασκευάστρια αυτοκινήτων συνήθως αναγνωρίζεται το 1947, όταν κατασκευάστηκε το πρώτο αυτοκίνητο μάρκας Ferrari. Η Ferrari είναι η πιο ισχυρή μάρκα στον κόσμο, σύμφωνα με την Brand Finance. Το Μάιο του 2012, η Ferrari 250 GTO του 1962 έγινε το πιο ακριβό αυτοκίνητο στην ιστορία, καθώς πωλήθηκε σε μια ιδιωτική συναλλαγή με $38.100.000 στον αμερικανό μεγιστάνα των επικοινωνιών Craig McCaw.
Ιστορία Ο Έντσο Φερράρι δεν ενδιαφερόταν αρχικά στην ιδέα παραγωγής αυτοκινήτων δρόμου, όταν ίδρυσε τη Scuderia Ferrari το 1929, με έδρα τη Μόντενα. Η ονομασία Scuderia Ferrari (κυριολεκτικά «Στάβλος Φερράρι») συνήθως χρησιμοποιείται για την ομάδα της Ferrari. Η Ferrari αγόρασε, προετοίμασε και χρησιμοποίησε αγωνιστικά αυτοκίνητα Alfa Romeo για οδηγούς αγωνιστικών αυτοκινήτων. Το 1933 η Alfa Romeo απέσυρε την αγωνιστική ομάδα της και η Scuderia Ferrari ανέλαβε στη θέση της. Η Scuderia απέκτησε τα αυτοκίνητα των Grand Prix με τις τελευταίες προδιαγραφές της Alfa Romeo και πήρε πολλούς διάσημους οδηγούς όπως οι Τάτσιο Νουβολάρι και Ατσίλε Βάρτσι. Το 1938 η Alfa Romeo επανήλθε στους αγώνες αυτοκινήτου, σχηματίζοντας την Alfa Corse στο Μιλάνο και προσέλαβε τον Έντσο Φερράρι ως διευθυντή του νέου αγωνιστικού τμήμαυος. Ως εκ τούτου, η Scuderia Ferrari διαλύθηκε.
Το Σεπτέμβριο του 1939 ο Έντσο Φερράρι αποχώρησε από την Alfa Romeo υπό την προϋπόθεση ότι δεν θα χρησιμοποιήσει το όνομα Ferrari, σε συνδυασμό με αγώνες ή αγωνιστικά αυτοκίνητα, για τουλάχιστον τέσσερα χρόνια. Λίγες μέρες αργότερα ίδρυσε την Auto Avio Costruzioni (AAC), με έδρα τις εγκαταστάσεις της παλαιάς Scuderia Ferrari. Η νέα εταιρεία φαινομενικά παρήγαγε εργαλειομηχανές και εξαρτήματα αεροσκαφών. Το 1940 η εταιρεία κατασκεύασε ένα αγωνιστικό αυτοκίνητο εμπεριέχοντας την ονομασία Ferrari, το Tipo 815, βασισμένο σε πλατφόρμα της Fiat. Ήταν το πρώτο αυτοκίνητο της εταιρείας και συμμετείχε στους αγώνες Mille Miglia, αλλά λόγω του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου είχε ελάχιστο ανταγωνισμό. Το 1943 το εργοστάσιο της Ferrari μεταφέρθηκε στο Μαρανέλλο, όπου και παραμένει από τότε. Το εργοστάσιο βομβαρδίστηκε από τους Συμμάχους και στη συνέχεια ανοικοδομήθηκε συμπεριλαμβανομένων των έργων για την παραγωγή αυτοκινήτων δρόμου.
Ferrari 125 S Το πρώτο αυτοκίνητο της μάρκας Ferrari ήταν το 125 S του 1947, με κινητήρα 1.5 L V12.[3] Ο Έντσο Φερράρι απρόθυμα κατασκεύαζε και πωλούσε τα αυτοκίνητα του, με σκοπό να χρηματοδοτήσει τη Scuderia Ferrari. Το όνομα Scuderia Ferrari επανήλθε υποδηλώνωντας τα εργοστασιακά αγωνιστικά αυτοκίνητα, διακρίνοντάς τα έτσι από τα αυτοκίνητα προς πώληση. Το 1960 η εταιρεία αναδιοργανώθηκε ως νομική μορφή με την επωνυμία SEFAC S.p.A. (Società Esercizio Fabbriche Automobili e Corse). Αρχές του 1969, η Fiat αγόρασε το 50 τοις εκατό των μετοχών της Ferrari. Αυτό ως αποτέλεσμα είχε την αύξηση των διαθέσιμων επενδυτικών κεφαλαίων, οπότε άρχισαν οι εργασίες ταυτόχρονα για την επέκταση του εργοστασίου που προορίζονται για τη μεταφορά της παραγωγής της Ferrari από το εργοστάσιο της Fiat στο Τορίνο με κινητήρα Fiat Dino. Το νέο μοντέλο αύξησε την επενδυτική κλίμακα της Ferrari δίνοντάς της ώθηση.
Ferrari Enzo Το 1987, ο Έντσο Φερράρι επέβλεπε το λανσάρισμα της Ferrari F40, του τελευταίου νέου μοντέλου της Ferrari που θα παρουσιαζόταν πριν από το θάνατό του, το 1988, και αναμφισβήτητα ένα από τα πιο διάσημα supercars που κατασκευάστηκε ποτέ. Την ίδια χρονιά, το μερίδιο της Fiat στη Ferrari επεκτάθηκε στο 90 τοις εκατό. Το 1989 η εταιρεία μετονομάστηκε σε Ferrari S.p.A. Από το 2002 έως το 2004, η Ferrari παρήγαγε την Enzo, το γρηγορότερο μοντέλο της εκείνο το διάστημα, το οποίο εισήχθη στην αγορά και ονομάστηκε προς τιμήν του ιδρυτή της εταιρείας, Ferrari Enzo Ferrari. Κανονικά θα έπρεπε να είχε ονομαστεί F60, συνεχίζοντας από τις F40 και F50, αλλά η Ferrari ήταν τόσο ευχαριστημένη με αυτό, οπότε η ονομασία Enzo παρέμεινε. Αρχικά είχε προσφερθεί στους πιστούς και σταθερούς πελάτες, κάθε ένα από τα 399 (μείον την 400η που δωρήθηκε στο Βατικανό για φιλανθρωπικούς σκοπούς) στην τιμή των $650.000 ανά τεμάχιο (που ισοδυναμεί με £400.900). Στις 15 Σεπτεμβρίου του 2012, συνολικά 964 αυτοκίνητα Ferrari (αξίας πάνω από $162 εκατ (που ισοδυναμεί με £99.950.000) παρακολούθησαν την εκδήλωση Ferrari Driving Days στην πίστα του Σίλβερστοουν (Silverstone Circuit) και παρέλασαν γύρω από την πίστα πραγματοποιώντας παγκόσμιο ρεκόρ.
Ο πρώην διευθύνων σύμβουλος και πρόεδρος της Ferrari, Λούκα ντι Μοντετσέμολο, παραιτήθηκε από την εταιρεία μετά από 23 χρόνια, το οποίος διαδέχθηκε ο Αμαντέο Φελίσα και, τέλος, στις 3 Μαΐου του 2016 παραιτήθηκε ο Αμαντέο και τον διαδέχθηκε ο Σέρτζιο Μαρτσιόνε, διευθύνων σύμβουλος και πρόεδρος της Fiat Chrysler Automobiles (FCA), μητρική εταιρεία της Ferrari. Στις 29 Οκτωβρίου του 2014, ο όμιλος FCA, που προέκυψε έπειτα από τη συγχώνευση μεταξύ των κατασκευαστών Fiat και Chrysler, ανακοίνωσε τη διάσπαση της μάρκας πολυτέλειας Ferrari. Ο στόχος ήταν να μετατρέψει τη Ferrari σε μία ανεξάρητη μάρκα, η οποία θα πωλούνταν με το 10 τοις εκατό της αρχικής δημόσιας προσφοράς το 2015. Η αρχική τιμή της δημόσιας προσφοράς της Ferrari ήταν στα $52 ανά μετοχή, μετά το κλείσιμο της αγοράς στις 20 Οκτωβρίου του 2015. Η διάσπαση ξεκίνησε τον Οκτώβριο του 2015, με την ίδρυση της Ferrari N.V. (μιας εταιρείας που έχει συσταθεί στην Ολλανδία) ως η νέα εταιρεία συμμετοχών του ομίλου της Ferrari και η μετέπειτα πώληση από FCA του 10 τοις εκατό των μετοχών σε αρχική δημόσια προσφορά και την ταυτόχρονη εισαγωγή των κοινών μετοχών στο Χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης (NYSE). Μέσα από τα υπόλοιπα βήματα του διαχωρισμού, το ενδιαφέρον της FCA στην επιχείρηση της Ferrari διανεμήθηκε στους μετόχους της FCA, ενώ το 10 τοις εκατό συνέχισε να ανήκει στον Πιέρο Φερράρι. Η διάσπαση ολοκληρώθηκε στις 3 Ιανουαρίου του 2016.
Έμβλημα Ο Φραντσέσκο Μπαράκκα Το εμπορικό σήμα της Ferrari, το οποίο είναι διάσημο σε ολόκληρο τον κόσμο, είναι το μαύρο ανορθωμένο άλογο (Cavallino Rampante) σε κίτρινη ασπίδα, με το κάτω μέρος των γραμμάτων S F για τη Scuderia Ferrari, με τρεις ρίγες, μία πράσινη, μία λευκή και μία κόκκινη, τα εθνικά χρώματα της Ιταλίας, στην κορυφή. Αυτό είναι το λογότυπο που εμφανίζεται σε όλα τα αγωνιστικά αυτοκίνητα της ομάδας. Το ανορθωμένο άλογο, σύμβολο του θάρρους και απερισκεψίας, ήταν αρχικά το προσωπικό έμβλημα του Φραντσέσκο Μπαράκκα, του άσσου του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, ο οποίος το ζωγράφιζε στις πλευρές των αεροπλάνων του. Για το ακριβές χρώμα του αλόγου του Μπαράκκα υπάρχει ένα μικρό μυστήριο. Πιστεύεται ότι το αρχικό χρώμα του αλόγου ήταν το κόκκινο, ως έμβλημα του 2ου συντάγματος "Piemonte Reale Cavalleria", στο οποίο ανήκε ο Μπαράκκα, και ότι το πλέον διάσημο μαύρο άλογο χρησιμοποιήθηκε ως ένδειξη πένθους από τους συναδέλφους της μοίρας του μετά το θάνατό του. Αγωνιστική παράδοση Ο Κίμι Ράικονεν με το μονοθέσιο F2007–056 (Γκραν Πρι Βραζιλίας, 2007) Κατά τη διάρκεια της ιστορίας της, η εταιρεία έγινε γνωστή για τη συνεχόμενη συμμετοχή της στους αγώνες αυτοκινήτου και ειδικά στην Φόρμουλα 1, όπου γνώρισε μεγάλες επιτυχίες, ειδικά στις δεκαετίες του 1950, του 1960 και του 1970, στα τέλη της δεκαετίας του 1980 και το διάστημα 1999–2004. Η ομάδα κατέκτησε αρκετές φορές το Πρωτάθλημα κατασκευαστών και αρκετοί οδηγοί της το Πρωτάθλημα Οδηγών. Τα τελευταία της επιτεύγματα ήταν το 2007, οπότε ο Κίμι Ράικονεν κατέκτησε το πρωτάθλημα οδηγών και η εταιρεία το πρωτάθλημα κατασκευαστών. Ο ίδιος ο Έντσο Φερράρι διατήρησε τον έλεγχο του αγωνιστικού τμήματος της εταιρείας μέχρι τον θάνατό του, το 1988, σε ηλικία 90 ετών. Η εταιρεία παρέχει κινητήρες και σε άλλες ομάδες της Φόρμουλα 1, όπως για παράδειγμα στην Sauber: Ferrari S.p.A. Logo della Ferrari S.p.A..svg ΤύποςSocietà per azioni ΚλάδοςΑυτοκινητοβιομηχανία Ίδρυση1947, πριν 70 χρόνια ΙδρυτήςΈντσο Φερράρι ΈδραΜαρανέλλο, Ιταλία ΜητρικήFerrari N.V.
