Osmium

Όσμιο

Το πιο ακριβό μέταλλο του κόσμου

(8 τόνοι χρυσού για 1 κιλό όσμιο)

Τα έτη 1992-1994, μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, άνθησε το εμπόριο του κόκκινου υδράργυρου, ουσίας με εκρηκτικές ιδιότητες. Κάπου 300.000 λίρες Αγγλίας ή 400.000 δολάρια ΗΠΑ το κιλό.

Υπόθεση – μυστήριο με λαθρεμπόρους πυρηνικών απασχόλησε τις διωκτικές αρχές της χώρας μας τον Νοέμβριο του 1991, οπότε και έλαβε χώρα η σύλληψη Ούγγρου στην Ελλάδα που επιχειρούσε να πουλήσει κόκκινο υδράργυρο στην Αθήνα. Για παρόμοια υπόθεση, έξι χρόνια αργότερα, κατηγορείται και ο Σαλιόνικ: ότι μετείχε σε κύκλωμα που διακινούσε κόκκινο υδράργυρο.

Στα μέσα Νοεμβρίου 1995 οι αρχές των Σκοπίων κατάσχεσαν ποσότητα οσμίου πολύ κοντά στα σύνορά μας με τη χώρα αυτή. Η αξία του οσμίου στις ΗΠΑ ανέρχεται στα 150.000 δολάρια ανά γραμμάριο, ενώ στην Ευρώπη στα 100.000 δολάρια ανά γραμμάριο. Στα Βαλκάνια η τιμή του είναι πιο χαμηλή (43.000 δολάρια ανά γραμμάριο). Η αξία του οσμίου είναι υψηλή γιατί είναι δυσεύρετο στη φύση, ενώ είναι γνωστό ότι μεταλλουργία οσμίου υπήρχε εδώ και χρόνια στην τέως Σοβιετική Ένωση.

Η διάλυση της τέως Σοβιετικής Ένωσης, πέρα από τα όσα προβλήματα δημιούργησε στον πλανήτη, προκάλεσε μεγάλη αναταραχή ως πανικό στις χώρες της Δύσης για την αδυναμία στη φύλαξη των πυρηνικών οπλοστασίων και των μονάδων παραγωγής πυρηνικών.

Έτσι, οι πολλές βάσεις των πυρηνικών (περίπου 28 τον αριθμό) φαίνεται να είναι σήμερα εκτός ελέγχου, κάτι που παραδέχθηκε και ο υπουργός Άμυνας της Ρωσίας Ιγκόρ Ροντιόνοφ το 2010.

Το πλουτώνιο βγήκε στο σφυρί και μάλιστα φαίνεται να εμπλέκονται και πυρηνικοί φυσικοί – επιστήμονες που το πωλούν όσο – όσο. Πολλοί από αυτούς, όταν εγκατέλειψαν την πατρίδα τους σε αναζήτηση καλύτερης τύχης, κατέφυγαν σε χώρες της Δύσης, κατά κυριότητα στις ΗΠΑ, και πήραν μαζί τους και «λίγο» πλουτώνιο ή ουράνιο εμπλουτισμένο, για «να βγάλουν τα έξοδά τους» ή καλύτερα «να κάνουν την καλή» στη νέα πατρίδα τους. Ως και Ρώσος υπουργός κατηγορήθηκε ότι ήταν μπλεγμένος σε σκάνδαλο πλουτωνίου.

Η κλοπή των ραδιενεργών υλικών, που προσλαμβάνει γιγαντιαίες διαστάσεις, είναι η πιο μεγάλη και εγκληματική απειλή όμοια της οποίας δεν υπάρχει άλλη. Δεν μπορείς να ξέρεις σε τι χέρια είναι δυνατόν να πέσουν. Υπάρχει μεγάλος κίνδυνος τα χέρια αυτά να είναι τρομοκρατών. Και τότε…

Όσμιο υπάρχει σε αρκετές περιοχές της Ελλάδας.

Και εδώ αρχίζουν και μπαίνουν σε εφαρμογή τα μεγάλα σχέδια των «αγαπημένων συμμάχων» μας που προσπαθούν να μας διαλύσουν και να μας κάνουν κρατίδια- κρατίδια για να το πάρουν. Αυτό είναι κάτι που το γνωρίζουν πολύ καλά και οι Τούρκοι, οι οποίοι δεν διστάζουν να το διαλαλούν δημόσια σε έντυπα και τηλεοράσεις …;..

Όταν ρώτησα…διαπίστωσα ότι η τιμή του ήταν 60 χιλιάδες δολάρια για ένα γραμμάριο. Δηλαδή, το ένα κιλό κοστίζει 60 εκατομμύρια δολάρια…

Απόσπασμα από τη συνέντευξη με τις συγκλονιστικές αποκαλύψεις του στρατηγού ε.α. Γιώργου Αϋφαντή.

«Ο κ. Αϋφαντής υποστηρίζει ότι, το επεισόδιο στα ΄Ιμια έγινε γιατί κάτω από τη βραχονησίδα υπάρχει όσμιο, πολύς χρυσός αλλά και κόκκινος υδράργυρος, που είναι το δεύτερο κατά σειρά ακριβότερο μέταλλο. Δηλαδή ένα κιλό όσμιο, κοστίζει όσο 8 τόνοι χρυσού και ένα κιλό κόκκινος υδράργυρος αγοράζεται με 2 τόνους χρυσό.

Γι’ αυτό, προσθέτει, τα ΄Ιμια είναι στις γκρίζες ζώνες…»

…Το 1995 είχε εντοπιστεί όσμιο από τις αρχές των Σκοπίων σε περιοχή κοντά στα ελληνικά σύνορα.  

Κι’ εμείς τώρα…
Κοιμόμαστε ήσυχοι…
Μεγαλώνουμε παιδιά…
Κάνουμε όνειρα για το μέλλον…

Τα αρχαιότερα πετρώματα της Ελλάδας μέχρι στιγμής , συνεχίζει ο κ.Κωστόπουλος, έχουν εντοπισθεί στις περιοχές Φωτεινού Τρικάλων, Δεσκάτης Γρεβενών και λίγα χιλιόμετρα δυτικά της Φλώρινας. Πρόκειται για γρανίτες ηλικίας 700 εκατομμυρίων ετών. Η χρονολόγησή τους έγινε σε ορυκτά ζιρκόνια με τη μέθοδο ουρανίου-μολύβδου.

Οι πλέον επιβλητικοί μαγματικοί θάλαμοι ωκεάνιας λιθόσφαιρας βρίσκονται στην Πίνδο, μεταξύ Περιβολίου και Αβδέλας Γρεβενών και κατά μήκος του Ασπροπόταμου στη δασική οδό Περιβολίου – Μικρολίβαδου, καθώς επίσης και στον οφιόλιθο του Βούρινου στην περιοχή της Κράπας και του Ασπρόκαμπου. Ιδιαίτερα στον οφιόλιθο της Πίνδου, οι παραπάνω μαγματικοί θάλαμοι συνοδεύονται και από θεαματικές εμφανίσεις λάβας με σφαιρικές μορφές που είναι τυπικές των υποθαλάσσιων εκχύσεων.

Επίσης, λόγος γίνεται και για τον μανδύα της γης, που διατηρείται, σήμερα, επάνω στις κορυφές των βουνών, στη Βάλια Κάλντα και το Βούρινο, λόγω των τεράστιων τεκτονικών δυνάμεων που χώρισαν μία φορά την Ελλάδα και μετά την ξαναένωσαν. Μέσα στα πετρώματα του μανδύα, φιλοξενούνται τα τεράστια κοιτάσματα χρωμίου που διαθέτει η Ελλάδα, όπως παραδείγματος χάριν αυτό στο Ξερολίβαδο Κοζάνης.

Τα κοιτάσματα χρωμίου δημιουργούνται από βασαλτικά μάγματα, πλούσια σε χρώμιο, που γεννώνται από την τήξη του περιδοτίτη (δηλ. του μανδύα) και τα οποία, λόγω άνωσης, διαπερνούν τη μανδυακή μήτρα που τα γέννησε και οδεύουν προς τα επάνω μέσα στην ωκεάνια λιθόσφαιρα να τροφοδοτήσουν τους θαλάμους μάγματος και αυτοί με τη σειρά τους τις υποθαλάσσιες εκχύσεις λάβας. Το πρώτο ορυκτό που κρυσταλλώνεται από τα μάγματα αυτά λέγεται σπινέλιος και είναι ένα οξείδιο του χρωμίου, αργιλίου, μαγνησίου και σιδήρου. Η κρυστάλλωση μεγάλων ποσοτήτων σπινέλιου και η μετέπειτα μηχανική συγκέντρωση του ορυκτού σε μεγάλες ποσότητες λόγω τεκτονικών δράσεων οδηγεί στο σχηματισμό κοιτασμάτων χρωμίου. Επειδή ο σπινέλιος αποτελεί την κύρια πηγή χρωμίου στη γη, κοινά λέγεται χρωμίτης.

Αν η περιεκτικότητα σε αργίλιο είναι μεγάλη, τότε ο χρωμίτης λέγεται πυρίμαχου τύπου, ενώ αν υπερισχύει η περιεκτικότητα σε χρώμιο λέγεται μεταλλουργικού τύπου. Τα κοιτάσματα χρωμίτη του Βούρινου είναι μεταλλουργικού τύπου και από τα πλουσιότερα του είδους τους στη γη. Ένα σημαντικότατο παραπροϊόν κατά τη μεταλλουργική επεξεργασία του χρωμίτη είναι τα πλατινοειδή (όσμιο, ιρίδιο, ρουθήνιο, ρόδιο, πλατίνα και παλλάδιο).

Θέλετε και άλλα στοιχεία;

Το περιοδικό NEMECIS επίσης  σε άρθρο του, επισημαίνει την σπουδαιότητα για το μέταλλο όσμιο και μας δίνει πληροφορίες  για την στροφή της αμερικανικής πολιτικής στο ζήτημα του Αιγαίου.

Γνωρίζετε τι είναι το όσμιο;

Είναι ένα μέταλλο με ατομικό αριθμό 76 και ατομικό βάρος 190,2. Ανήκει στην ομάδα του λευκόχρυσου και είναι ένα από τα σκληρότερα στοιχεία που βρίσκονται στη φύση. Το στοιχείο με τη μεγαλύτερη πυκνότητα απ΄ όλα τα γνωστά στοιχεία και το πλέον δύστηκτο μέταλλο της ομάδας του.

Τα μεγαλύτερα αποθέματα οσμίου στο κόσμο βρίσκονται στην Τουρκία. Υπολογίζεται ότι τα αποθέματα οσμίου είναι 127.000 τόνοι. Η δεύτερη μεγαλύτερη χώρα που έχει αποθέματα είναι η Βουλγαρία με 2.500 τόνους.

Η αξία του οσμίου που υπάρχει στην Τουρκία ανέρχεται στα 9 τρισεκατομμύρια δολάρια. Εάν αναλογιστείτε ότι το εσωτερικό και το εξωτερικό χρέος της χώρας είναι 220 δισεκατομμύρια δολάρια, η αξία του οσμίου είναι 40 φορές μεγαλύτερη από το συνολικό χρέος.

Οι φιλοδυτικοί δημοσιογράφοι μας άρχισαν να λένε ότι :

Η Τουρκία είναι μια πολύ πλούσια χώρα για να την αφήσουν στους Τούρκους (Τζουνέιτ Ουλσεβερ).

Παρόμοια δήλωσε έκανε και ο Μεμχέτ Αλί Μπιράντ σε ένα σεμινάριο στη Βιέννη : «Απευθυνόμαστε σε όλους τους πατριώτες για να γνωρίζουν την αλήθεια.»

Ο στρατηγός  Γ.Αϋφαντής υποστηρίζει ότι ο διευθυντής του 2ου Ε.Γ του ΓΕΣ στρατηγός Στράτος Νταϊλάκης, του έδειξε μια φωτοτυπία δορυφορικής φωτογραφίας αμερικανικού δορυφόρου η οποία απεικόνιζε όλο το Αιγαίο.

Το επίκεντρο της έρευνας των φωτογραφήσεων ήταν τα πετρέλαια του Αιγαίου. Στο νοτιοανατολικό άκρο υπήρχε μια πιο σκούρα κηλίδα. Οι αναλύσεις της οποίας έδειξαν ότι υπάρχουν πολύτιμα μέταλλα κ.α, τα οποία εντοπίζονται κυρίως στην περιοχή των Ιμίων!

Για να αντιληφθούμε την αξία του οσμίου πρέπει να αναφέρουμε ότι ένα γραμμάριο του στοιχίζει 60.000 δολάρια!!! Ένα κιλό οσμίου αντιστοιχεί με πέντε τόνους χρυσού! Εάν στα στοιχεία αυτά προσθέσουμε και τα κοιτάσματα ουρανίου που υπάρχουν στη Καβάλα και αλλού σημαίνει ότι και η Ελλάδα είναι χώρα που δεν μπορούν να την αφήσουν στους Έλληνες!

Επειδή κανένας πόλεμος δεν γίνεται για τα μάτια της <<ωραίας Ελένης>> αλλά μόνο για τεράστια οικονομικά συμφέροντα, περιμένουμε από το Ίδρυμα Γεωλογικών και μεταλλευτικών Ερευνών να ενημερώσει τον ελληνικό λαό εάν αληθεύουν όλα αυτά.

Είναι τυχαία η στροφή της αμερικανικής πολιτικής στο ζήτημα του Αιγαίου;

Το αμερικανικό Υπουργείο Εξωτερικών ζήτησε εγγράφως από την Ελλάδα να προσέλθει σε διμερή ελληνοτουρκικό διάλογο με στόχο την επανεξέταση των συνθηκών που ρυθμίζουν το καθεστώς του Αιγαίου.

Με λίγα λόγια οι ΗΠΑ υιοθετούν τις γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο και μας οδηγούν σε κάποιο συμβιβασμό. Πιθανότατα σε μια συνδιαχείριση του πλούτου της περιοχής, ο οποίος θα διανέμεται στα τρία, με λιγότερα ποσοστά στις δύο παράκτιες χώρες και μεγαλύτερα στους φίλους και συμμάχους. Κάτι σαν την εκμετάλλευση του πετρελαίου του Πρίνου…

ΤΩΡΑ ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΠΗΡΑΤΕ ΜΙΑ ΓΕΥΣΗ ΓΙΑΤΙ ΕΧΟΥΝ ΓΙΝΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΥΠΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ ΜΕ ΤΙΣ ΕΥΛΟΓΙΕΣ ΤΩΝ «ΣΥΜΜΑΧΩΝ» ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΑΤΑΛΛΗΛΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΠΡΟΣΩΠΩΝ.

ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΕΝΑ ΜΟΝΟ ΜΙΚΡΟ ΔΕΙΓΜΑ ΠΩΣ ΜΑΚΡΟΧΡΟΝΙΑ ΣΧΕΔΙΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΜΠΑΙΝΟΥΝ ΣΙΓΑ – ΣΙΓΑ ΣΕ ΠΛΗΡΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΜΕ ΣΤΟΧΕΥΜΕΝΟΥΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟΥΣ ΣΤΟΧΟΥΣ.

Πηγή: eleysis-ellinwn.gr

Η ιστορία των τσιγάρων Sante

Η ιστορία των τσιγάρων Sante

Η ιστορία της Ελληνίδας που στόλιζε τα θρυλικά τσιγάρα Sante

Είτε καπνίζει κάποιος, είτε όχι, είτε είναι μικρός σε ηλικία είτε μεγαλύτερος είναι μάλλον απίθανο να μην έχει πιάσει στα χέρια του ένα πακέτο τσιγάρων «Sante». Τη θρυλική κόκκινη παραλληλόγραμμη κασετίνα δηλαδή που μέσα της έκρυβε 20 άφιλτρα τσιγάρα.

Οι παλαιότεροι σίγουρα θα τα έχουν δοκιμάσει. Οι νεότεροι θα έχουν μνήμες διότι όλο και κάποιος παππούς θα ήταν θαυμαστής των συγκεκριμένων τσιγάρων. Τα «Sante» μαζί με τον «Άσσο» είναι από τα μακροβιότερα τσιγάρα της ελληνικής αγοράς.

Η εταιρεία ανέθεσε σε ένα ζωγράφο να στολίσει το πακέτο με το πρόσωπο μιας όμορφης γυναίκας που καπνίζει.

Το ταξίδι του κόκκινου πακέτου, με το όνομα η ρίζα του οποίου προερχόταν από τη λατινική λέξη sanitas που σημαίνει υγεία, ξεκίνησε το 1931 στην οδό Λυκούργου στο κέντρο της Αθήνας. Εκεί ήταν η έδρα της εταιρείας που δημιούργησε ο Χαρίλαος Κωνσταντίνου. Η παρασκευή των τσιγάρων, ωστόσο, γινόταν στο δημόσιο καπνεργοστάσιο της οδού Λένορμαν.

Η «μυστηριώδης» γυναικεία μορφή στο πακέτο

Τα «Sante» κέρδισαν σχεδόν από την πρώτη στιγμή τους θεριακλήδες. Το ιδιαίτερο (αν και βαρύ) χαρμάνι τους τα ανέδειξαν σχεδόν αμέσως σε αγαπημένα τσιγάρα. Η κουβέντα, ωστόσο, γύρω από τα «Sante» είχε φουντώσει κυρίως για έναν άλλο λόγο. Όλοι αναρωτιόντουσαν ποια είναι η γυναίκα, η φωτογραφία της οποίας κοσμεί το πακέτο.

Η εταιρεία ανέθεσε σε ένα ζωγράφο να στολίσει το πακέτο με το πρόσωπο μιας όμορφης γυναίκας που καπνίζει. Για πολλά χρόνια, σχεδόν όλη η Αθήνα συζητούσε για την ταυτότητά της. Άλλοι έλεγαν ότι είναι η αγαπημένη του ζωγράφου, άλλοι ότι είναι γνωστή Αθηναία της εποχής. Όλα αυτά μέχρι που αποκαλύφθηκε ότι ήταν η Ζωζώ Νταλμάς, διάσημη ηθοποιός, χορεύτρια και ντίβα της οπερέτας.



Η Ζωζώ Νταλμάς, διάσημη ηθοποιός, χορεύτρια και ντίβα της οπερέτας.

Ποια ήταν η Ζωζώ Νταλμάς;

Για τα πρώτα χρόνια της ζωής της, λίγα πράγματα είναι γνωστά. Αρκετοί λένε ότι γεννήθηκε το 1900 ή το 1905, ενώ το πραγματικό της όνομα ήταν Ζωή Σταυρίδη. Η Ζωζώ, όσο ήταν στο θέατρο, δύο πράγματα έκρυβε επιμελώς: το πότε γεννήθηκε και το πότε βγήκε στο θέατρο. Γενέθλια πόλη της ήταν η Κωνσταντινούπολη και δεύτερη πατρίδα της η Θεσσαλονίκη στην οποία εγκαταστάθηκε όταν ήταν περίπου 10 χρονών. Μεγάλωσε μαζί με τη μητέρα και τη γιαγιά της στις προσφυγικές γειτονιές του Ιπποδρομίου ενώ δεν υπάρχει καμία πληροφορία σχετικά με τον πατέρα της.

Αντίθετα, είναι γνωστό πως ένα μεγάλο κομμάτι του χαρακτήρα της το «κληρονόμησε» από τον Τσερκέζο παππού της (ένας θεότρελος, γλεντζές, γυναικάς, λεβέντης άνδρας) και την γιαγιά της, που ήταν Ρουμάνα με ρίζες από το Αηδονοχώρι της Κοζάνης αλλά και τη Μακεδονίτισσα μάνα της.

Στη Θεσσαλονίκη σπούδασε πιάνο, τραγούδι και χορό στο «Ωδείον Γραικού» και μετά, επανέλαβε τις ίδιες σπουδές στην Ιταλία και συγκεκριμένα στο Μιλάνο. Πρωτοεμφανίστηκε ως χορεύτρια με τον Θίασο Ένκελ («Πριγκίπισσα της Τσάρντας») κι αμέσως μετά στην Αθήνα, με τον ίδιο θίασο και το ίδιο έργο. Ακολούθησαν: τουρνέ στην Αλεξάνδρεια (με «Σοκολατένιο Στρατιώτη»), εμφανίσεις στο Θέατρο «Ολύμπια» (με «Λεμπλεμπιτζή Χορχορ Αγά»), κλπ.

Ως ηθοποιός, πρωτοεμφανίστηκε στην οπερέτα «Ανοιξιάτικο αεράκι». Το 1923 σημείωσε μεγάλη επιτυχία στη «Φρασκουίτα» του Λέχαρ (Θέατρο «Παπαϊωάννου»). Ως θιασάρχης, εμφανίστηκε στα Θέατρα: «Απόλλων», «Μοντιάλ», «Μακέδου», «Ιντεάλ», «Αλάμπρα» «Κεντρικόν», «Λαού», κ.ά. Έδωσε επίσης παραστάσεις στο Θέατρο «Ζωζώς» (που λειτουργούσε στην πλατεία Κυψέλης, φέροντας το όνομά της). Μεγάλη επιτυχία της υπήρξε η «Μπαγιαντέρα» του Κάλμαν, όπως και το «Κοκτέιλ» του Ρ. Μπενάτσκυ (το 1933 στο «Κεντρικόν»).

Έδωσε πολλές συναυλίες και ρεσιτάλ χορού και τραγουδιού με διεθνές πρόγραμμα. Έκανε επίσης άπειρες περιοδείες, ψυχαγωγώντας τους απόδημους Έλληνες, μα και το αλλόγλωσσο κοινό. Έπαιξε και στον κινηματογράφο: 7 ταινίες στην Τουρκία (σε παραγωγή «Ιπέκ Φιλμ») και ορισμένες στο Παρίσι («Η καρδιά μου χτυπά», κ.λπ.) επίσης στην Ελλάδα: «Έρως και Κύματα» (1927), «Δις Δικηγόρος» (1933), κ.λπ.

Η ζωή της σημαδεύτηκε από πολλούς και θυελλώδεις έρωτες. Σημαντικότερος εξ αυτών με τον Κεμάλ Ατατούρκ.




Ο μεγάλος έρωτας με τον Ατατούρκ και η κατασκοπεία

«Έζησα τα πάντα, έκανα τα πάντα, δεν είχα φραγμούς, ήμουν ελεύθερη. Μεγάλες λέξεις, πόζες, ξελιγώματα, ε; Αλλά ησυχάστε, δεν πρόκειται για τέτοιο πράγμα. Νομίζετε πως μία καλλιτέχνις της δικής μου ιδιοσυγκρασίας, μποέμισσα από κούνια και αδιόρθωτη αναρχική που δεν μπορεί να ανεχθεί ρέγουλες, ετικέτες και δεσμούς σκλαβιάς, δεν έχει καμία φιλοσοφική αρχή; Ε, λοιπόν εγώ έχω μία. Η ζωή δεν έχει καμία απολύτως αξία όταν δεν μοιάζει με ρομάντζο».

Έτσι περιέγραφε τον εαυτό της αλλά και την κοσμοθεωρία της η ντίβα Ζωζώ Νταλμάς. Η ζωή της σημαδεύτηκε από πολλούς και θυελλώδεις έρωτες. Σημαντικότερος εξ αυτών με τον Κεμάλ Ατατούρκ.

Γνωρίστηκαν σε ένα νυχτερινό μαγαζί που χόρευε η Ζωζώ. Όταν τελείωσε τον χορό την κάλεσε στο τραπέζι του και στην συνέχεια πέρασαν τη νύχτα μαζί.Στις 6.30 το επόμενο πρωί, ο Κεμάλ έφυγε, έδωσε εντολή στο υπηρετικό προσωπικό, όταν εκείνη ξυπνήσει να την περιποιηθούν ενώ της άφησε κι ένα χαρτονόμισμα χιλίων λιρών στο κομοδίνο «διά τις καλές της υπηρεσίες».

Η Ελληνίδα ντίβα, όπως ήταν φυσικό, ένιωσε προσβεβλημένη αλλά δεν έμεινε με σταυρωμένα τα χέρια. Κάτι τέτοιο, άλλωστε, δεν ήταν του χαρακτήρα της. Πήρε το χαρτονόμισμα στα χέρια της για να το σκίσει, αλλά βλέποντας πάνω σε αυτό τυπωμένο το πρόσωπο του Κεμάλ αποφάσισε να δράσει διαφορετικά. Πήρε ένα ψαλίδι και έκοψε προσεκτικά το κομμάτι που ήταν η εικόνα του. Το υπόλοιπο κομμάτι με την τρύπα στη μέση το άφησε στη θέση του μαζί με ένα σημείωμα που έγραφε: «Από αυτό που μου αφήσατε πήρα μόνο αυτό που μου χρειαζόταν. Το υπόλοιπο σας το επιστρέφω γιατί μου είναι εντελώς άχρηστο».

Ο Κεμάλ φάνηκε να συγκλονίζεται από την κίνηση αυτή. Το βράδυ της έστειλε στο θέατρο λουλούδια κι ένα πανάκριβο κόσμημα. Η Ζωζώ τα γύρισε πίσω. Το άλλο βράδυ τα ίδια, μέχρι που τελικά η Ελληνίδα ντίβα υπέκυψε στο αδιάκοπο φλερτ του Τούρκου ηγέτη και οι δυο τους ξεκίνησαν ένα δεσμό ο οποίος κράτησε πολλά χρόνια, έως και λίγο πριν από τον θάνατο του Κεμάλ Ατατούρκ.

Σε άλλη συνέντευξή της το 1962, είχε πει: «Άστα «μπαμπά», του έλεγα ειρωνικά, «το θες ή δεν το θες, είσαι Ρωμιός! Από πού ήταν η γιαγιά σου; Δεν ήταν η κυρα-Μαρία από τα Γιάννενα; Ύστερα τούρκεψες, «μπαμπά»!

Η ίδια σε μια από τις πολλές συνεντεύξεις που είχε δώσει είχε υποστηρίξει, ότι σε προσωπικές τους στιγμές ο Κεμάλ της είχε εκμυστηρευτεί σε άπταιστα ελληνικά: «Πίστεψε με, θαυμάζω τους Έλληνες κι όχι τους μπουνταλάδες τους δικούς μου». Σε άλλη συνέντευξή της το 1962, είχε πει: «Άστα «μπαμπά», του έλεγα ειρωνικά, «το θες ή δεν το θες, είσαι Ρωμιός! Από πού ήταν η γιαγιά σου; Δεν ήταν η κυρα-Μαρία από τα Γιάννενα; Ύστερα τούρκεψες, «μπαμπά»! Κι αυτός χαχάνιζε, χτυπιόταν, άρπαζε ένα μπουκάλι με ρακή, έπινε στην υγειά μου και στην ελληνοτουρκική φιλία».

Ο έρωτας αυτός, ωστόσο, σε συνδυασμό με κάποιες (αρκετές είναι η αλήθεια) επισκέψεις που έκανε η Ζωζώ στον Ελευθέριο Βενιζέλο (οι οποίες συνέπιπταν με την επιστροφή της από τα ταξίδια της στην Τουρκία) ήταν αρκετά ώστε να φουντώσουν οι φήμες πως η ντίβα κρατούσε με επιτυχία και τον παράλληλο ρόλο της κατασκόπου.

Ποτέ δεν επιβεβαιώθηκε κάτι τέτοιο. Η ίδια η Ζωζώ, ωστόσο, σε μία συνέντευξή της φρόντισε να δώσει τροφή στα σενάρια. «Κατάσκοπος δεν ήμουνα, Ελληνίδα ήμουνα… Και τα διαμάντια και τα χρυσαφικά που με γέμισαν Αιγύπτιοι πρίγκιπες και Τούρκοι πασάδες, στην οικογένειά μου και σε φτωχά κορίτσια τα μοίρασα», είχε πει.

«Τα διαμάντια και τα χρυσαφικά που με γέμισαν Αιγύπτιοι πρίγκιπες και Τούρκοι πασάδες, στην οικογένειά μου και σε φτωχά κορίτσια τα μοίρασα», είχε πει.

Το άδοξο φινάλε

Πέρα από τη δόξα και την ξέφρενη ζωή, ωστόσο, η Ζωζώ έζησε και στιγμές τραγικές. Τραγικότερη όλων τα φρικτά βασανιστήρια που υπέστη στην κατοχή στα υπόγεια της Γκεστάπο.

Οι ναζί την βασάνισαν επειδή εκείνη δεν κατέδωσε συναδέλφους της που ήταν στην αντίσταση. Αποτέλεσμα των βασανιστηρίων ήταν να χάσει το τεσσάρων μηνών μωρό που είχε στην κοιλιά της.

Η τελευταία της «παράσταση» δόθηκε στις 2 Αυγούστου 1988. Το τέλος της ζωής της τη βρήκε να ζει σε ένα δυάρι, δύο υπόγεια κάτω από τη γη, στην οδό Τρικάλων στους Αμπελόκηπους, όπου της πήγαιναν φαγητό οι γείτονες και κάποιοι άνθρωποι του θεάτρου. Τα ένσημα που είχε μαζέψει δεν ήταν αρκετά για να βγάλει τη σύνταξη. Από την γεμάτη πλούτη ζωή της, δεν είχε κρατήσει απολύτως τίποτα για την ίδια και πέθανε μόνη.

Σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή η Ζωζώ Νταλμάς πέθανε μόνη σε ένα οίκο ευγηρίας και πως πώς τα έξοδα για την κηδεία της τα ανέλαβε ένας παλιός χορευτής και θαυμαστής της, ο Δημήτρης Ιβάνωφ στον οποίο λίγο πριν αφήσει την τελευταία της πνοή είχε πει: (Άναψε ένα κεράκι στην Παναγία για να ξεκουραστώ).

Σόδομα και Γόμορρα η παράξενη ιστορία

Σόδομα και Γόμορρα

η παράξενη ιστορία

Βιβλικές πόλεις στο νότιο άκρο της Νεκράς θάλασσας. Τα Σόδομα και τα Γόμορρα, μαζί με την Αδαμά, τη Σεβωΐμ και τη Σηγώρ αποτελούσαν την Πεντάπολη της κοιλάδας Σιδδίμ (Σιντίμ). Η Πεντάπολη αναφέρεται στη Σοφία Σολομώντος, όπου ο Σολομώντας αναφέρεται στους ασεβείς κατοίκους της Πενταπόλεως (Σοφία Σολομώντος 10,6).

Σύμφωνα με την Αγία Γραφή τα όρια των Χαναανιτικών φυλών έφταναν από τη Σιδώνα έως τα Γέραρα και τη Γάζα, έως τα Σόδομα και τα Γόμορρα, την Αδαμά τη Σεβωΐμ έως τη Δασά (Γένεση 10,16).

Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΩΝ ΣΟΔΟΜΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΓΟΜΟΡΡΩΝ

ΜΕ ΤΟΝ ΧΟΔΟΛΛΟΓΟΜΟΡ

Εκείνη την εποχή, το 19ο με 18ο αιώνα π.Χ., ο Βαλλά, βασιλιάς των Σοδόμων, ο Βαρσά, βασιλιάς των Γομόρρων, ο Σινόβ, βασιλιάς της Αδαμά, ο Συμοβόρ, βασιλιάς της Σεβωείμ, και ο βασιλιάς της Βαλάκ (Σηγώρ), ήταν υποταγμένες στο Χοδολλογομόρ 12 χρόνια και τον επόμενο χρόνο επαναστάτησαν.

Τότε ο Χοδολλογομόρ, βασιλιάς της Ελάμ, και οι σύμμαχοι του, ο Αμαρφάλ, βασιλιάς της Σεναάρ, ο Αριώχ, βασιλιάς της Ελλασάρ και ο Θαργάλ, βασιλιάς των Εθνών, αφού ερήμωσαν αρκετές χώρες στο πέρασμά τους, κήρυξαν τον πόλεμο στους βασιλιάδες των Σοδόμων και των Γομόρρων,  και παρατάχθηκαν στην κοιλάδα της Νεκράς θάλασσας. Οι βασιλιάδες των Σοδόμων και των Γομόρρων νικήθηκαν στη μάχη. Κατά την υποχώρηση τους, επειδή η κοιλάδα είχε πολλούς λάκκους με πίσσα, ο στρατός των Σοδόμων και των Γομόρρων έπεσαν εκεί μέσα, ενώ όσοι γλίτωσαν έφυγαν προς τα βουνά. Οι νικητές λεηλάτησαν τα Σόδομα και τα Γόμορρα και πήραν όλα τα αποθέματα τροφίμων. Πήραν ακόμη αιχμάλωτο τον ανηψιό του Αβραάμ, το Λωτ, που κατοικούσε στα Σόδομα, μαζί με την οικογένειά του και όλα τα υπάρχοντα του, και έφυγαν.

Κάποιος όμως που γλίτωσε, ήρθε και τα ανήγγειλε όλα αυτά στον Αβραάμ. Αυτός όταν ο Αβραάμ άκουσε ότι αιχμαλωτίστηκε ο ανηψιός του, εξόπλισε τους υπηρέτες του και καταδίωξε τους τέσσερις βασιλιάδες ως τη Δαν. Τη νύχτα χώρισε τους άντρες του σε μικρές ομάδες, επιτέθηκε στους εχθρούς και τους κατατρόπωσε. Τους καταδίωξε ως τη Χοβά, βόρεια της Δαμασκού και πήρε πίσω όλα τους τα λάφυρα. Έφερε πίσω και τον ανηψιό του το Λωτ, μαζί με την οικογένειά του και όλα του τα υπάρχοντα, αλλά και τους άλλους αιχμαλώτους.

Καθώς ο Αβραάμ επέστρεφε, βγήκε ο βασιλιάς των Σοδόμων να τον προϋπαντήσει στην κοιλάδα Σαβύ. Ο βασιλιάς των Σοδόμων ζήτησε από τον Αβραάμ μόνο τους άντρες του, που είχαν αιχμαλωτιστεί, και του είπε να κρατήσει για τον εαυτό του τα λάφυρα. Αλλά ο Αβραάμ κράτησε μόνο ότι έφαγαν οι άντρες του και τα υπόλοιπα τα επέστρεψε στο Βαλλά (Γένεση 14,1-16).

Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΣΟΔΟΜΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΓΟΜΟΡΡΩΝ

Αμέσως παρακάτω, στην Παλαιά Διαθήκη, αναφέρεται η απόφαση του Θεού να καταστρέψει τα Σόδομα και τα Γόμορα, εξαιτίας της ανηθικότητας των κατοίκων τους.

Έτσι ο Κύριος, αφού φιλοξενήθηκε από τον Αβραάμ,  θέλησε να πάει ο ίδιος, γιατί η ανηθικότητα και η αμαρτία των δύο αυτών πόλεων ήταν πολύ μεγάλη.

Όταν ο Αβραάμ ρώτησε τον Κύριο, αν θα καταστρέψει τις πόλεις αυτές εάν υπήρχαν μερικοί δίκαιοι ανάμεσα στους αμαρτωλούς, ο Κύριος του απάντησε, ότι αν υπάρχουν έστω και δέκα δίκαιοι, τότε δεν θα προχωρήσει στην καταστροφή των δύο πόλεων για χάρη τους.

Όταν ο Κύριος με τη μορφή δύο αγγέλων έφτασαν στα Σόδομα το βράδυ, φιλοξενήθηκε από τον Λωτ, ανιψιό του Αβραάμ. Αργά το βράδυ, οι άντρες των Σοδόμων περικύκλωσαν από παντού το σπίτι. Ήταν εκεί όλος ο αντρικός πληθυσμός της πόλης, νέοι και γέροι. Φώναζαν στο Λωτ και του ζητούσαν να τους παραδώσει τους ξένους, για να συνευρεθούν μαζί τους.

Τότε ο Λωτ τους παρακαλούσε να μην τους πειράξουν, γιατί είναι φιλοξενούμενοι του. Εκείνοι όμως επέμεναν και έσπρωχναν με βία το Λωτ, και προσπάθησαν να παραβιάσουν την πόρτα.

Τότε οι δύο άγγελοι τράβηξαν το Λωτ μέσα στο σπίτι και έκλεισαν την πόρτα. Κατόπιν τύφλωσαν όλους όσους ήταν απ' έξω, μικρούς και μεγάλους, και είπαν στο Λωτ να πάρει τη γυναίκα του, τους γαμπρούς του και τις κόρες του και να φύγουν από την πόλη, χωρίς να κοιτάξουν πίσω, γιατί ο Κύριος θα καταστρέψει αυτό τον τόπο.

Ο Λωτ μάταια προσπάθησε να πείσει τους γαμπρούς του, να φύγουν από την πόλη. Τότε πήρε την γυναίκα του και τις κόρες του και έφυγε από την πόλη.

Όταν ο Λωτ απομακρύνθηκε, τότε ο Κύριος άφησε από τον ουρανό να βρέξει θειάφι και φωτιά στα Σόδομα και στα Γόμορρα. Οι πόλεις εκείνες και οι κάτοικοί τους καθώς και όλη η γύρω περιοχή και η βλάστηση της καταστράφηκαν. Η γυναίκα όμως του Λωτ παρέβη την προειδοποίηση και κοίταξε πίσω για να δει τι συνέβαινε και αμέσως έγινε στήλη άλατος. Σε όλη την περιοχή ανέβαινε από τη γη καπνός, σαν να έβγαινε από καμίνι (Γένεση 18,33-19,29).

Σε ανασκαφές που έγιναν το 1929 ανακαλύφθηκαν τα ερείπια μιας αρχαίας πόλης σε απόσταση 8 χλμ. από τη Νεκρά Θάλασσα και οι αρχαιολόγοι υποθέτουν ότι ίσως πρόκειται για μια από τις δύο αυτές πόλεις.

Σόδομα και Γόμορρα, μύθος ή πραγματικότητα;

Σόδομα και Γόμορρα, δύο πόλεις που ήταν βουτηγμένες στην ανομία και την αμαρτία και που καταστράφηκαν από την οργή του Θεού. Είναι πράγματι αλήθεια;

Σόδομα και Γόμορρα

Όλοι γνωρίζουμε τα Σόδομα και τα Γόμορρα. Δύο πόλεις που περιγράφονται στο βιβλίο της Γένεσης και καταστράφηκαν από την οργή του Θεού. Αλλά υπήρχαν στ’ αλήθεια; Και αν ναι τι τις κατέστρεψε; Ένα φυσικό γεγονός, μια πτώση μετεωρίτη ή κάτι άλλο; Ας δούμε τα στοιχεία που έχουμε μέχρι στιγμής.

Αυτό που ξέρουμε, είναι πως αυτές οι δύο πόλεις που αναφέρονται στη Βίβλο: ο Θεός τις κατέστρεψε επειδή κατοικούνταν από διεφθαρμένους και ανήθικους ανθρώπους. Σύμφωνα με τα όσα αναφέρει η Παλαιά και η Καινή Διαθήκης, από τα Σόδομα και τη Γομόρρα δεν έμεινε τίποτα. Αλλά άραγε υπήρξαν ποτέ πραγματικά;

Όλα τα κείμενα που αναφέρονται στα Σόδομα και τα Γόμορρα έχουν έναν κοινό παρονομαστή το βιβλίο της Γένεσης. Μπορεί αυτό από μόνο του να θεωρηθεί επαρκής απόδειξη της πραγματικής ύπαρξης των δύο πόλεων;

Όταν ο Λωτ απομακρύνθηκε, τότε ο Κύριος άφησε από τον ουρανό να βρέξει θειάφι και φωτιά στα Σόδομα και στα Γόμορρα. Οι πόλεις εκείνες και οι κάτοικοί τους καθώς και όλη η γύρω περιοχή και η βλάστηση της καταστράφηκαν. Η γυναίκα όμως του Λωτ παρέβη την προειδοποίησή και κοίταξε πίσω για να δει τι συνέβαινε και αμέσως έγινε στήλη άλατος. Σε όλη την περιοχή ανέβαινε από τη γη καπνός, σαν να έβγαινε από καμίνι (Γένεση 18,33-19,29).

Σύμφωνα με το κεφάλαιο 14 της Γένεσης, Ο Χοδολλογομόρ, βασιλιάς του Ελάμ, και οι σύμμαχοί του βασιλιάδες, ο Αμαρφάλ, ο Αριώχ και ο Θαργάλ κήρυξαν τον πόλεμο στους βασιλιάδες των Σοδόμων, των Γομόρρων, της Αδαμά, της Σεβωείμ και της Βαλάκ (Σηγώρ) – αποτελούσαν την Πεντάπολη της Νεκράς θάλασσας – , επειδή ήταν υποτελείς του και επαναστάτησαν. Αφού ερήμωσαν αρκετές χώρες στο πέρασμά τους, ο Χοδολλογομόρ και οι σύμμαχοί του νίκησαν στη μεγάλη μάχη της κοιλάδα Σιδδίμ το στρατό των Σοδόμων και των Γομόρρων και λεηλάτησαν τις πόλεις τους. Επειδή όμως, μέσα στους αιχμαλώτους ήταν και ο Λωτ με την οικογένειά του, ο Αβραάμ συγκέντρωσε ένα μικρό στρατό και τους καταδίωξε. Τους επιτέθηκε τη νύχτα και τους νίκησε, ελευθερώνοντας τον ανηψιό του. Κατόπιν επέστρεψε στο βασιλιά των Σοδόμων τα λάφυρα, που είχε πάρει ο Χοδολλογομόρ.

Στο κεφάλαιο 18 της Γένεσης, ο Κύριος ο Θεός εμφανίζεται στον Αβραάμ και του λέει να αξιολογήσει τις καταγγελίες που έγιναν εναντίον των κατοίκων της πόλης. Ο Αβραάμ ρωτάει τον Θεό αν θα αφανίσει όλους τους κατοίκους ή μόνο τους διεφθαρμένους και ανήθικους. Τελικά ο Θεός του λέει ότι η πόλη θα γλυτώσει από τη θεία οργή εάν βρει τουλάχιστον 10 δίκαιους άνδρες. Γι ‘αυτό, στέλνει δύο αγγέλους. Στη κεφάλαιο 19 της Γένεσης, είναι προφανές ότι ο Θεός δεν βρήκε δίκαιους ανθρώπους. Στην πραγματικότητα, οι δύο άγγελοι που έστειλε ο Θεός βρήκαν καταφύγιο στο σπίτι του Λωτ που θα προσπαθήσει να τους προστατεύσει, αλλά τελικά θα είναι οι άγγελοι που προστατεύουν τον Λωτ και θα του επιτρέψουν να διαφύγει στη Σηγώρ – η μόνη από τις πέντε πόλεις στην περιοχή για να επιβιώσει από την οργή του Θεού.

Στο κεφάλαιο 19, οι κάτοικοι της πόλης (ο ανδρικός πληθυσμός της πόλης, νέοι και γέροι) περικυκλώνουν το σπίτι του Λωτ και του ζητούν να γνωρίσουν τους δύο επισκέπτες (οι άγγελοι) που φιλοξενούνταν στο σπίτι του. Αυτό το στοιχείο έχει ερμηνευθεί ως ένδειξη της θέλησης μιας ομοφυλοφιλικής σχέσης. Για το λόγο αυτό, οι αμαρτίες των πόλεων έχουν ταυτιστεί με ασέβεια και χαρακτηρίζονται από ομοφυλοφιλία. Άλλες μεταφράσεις θρησκευτικών κειμένων καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι οι κάτοικοι των Σοδόμων και της Γόμορρας ήταν σκληροί και αφιλόξενοι με τους ξένους. Ωστόσο, στη Γένεση 19:23, ο Θεός «άφησε τον ουρανό να βρέξει θειάφι και φωτιά πάνω από τα Σόδομα και τα Γόμορρα».

Από το βιβλίο της Γένεσης μπορούμε να συμπεράνουμε ότι:

1. Τα Σόδομα και η Γόμορρα ήταν πολύ κοντά σε μια κοιλάδα γεμάτη με κοιλώματα πίσσας, και ότι στην περιοχή έγινε μια μάχη.
2. Οι πόλεις πρέπει να ήταν εν μέρη επίπεδες, αφού ονομάζονταν «πόλεις της πεδιάδας».
3. Στο κεφάλαιο 13 της Γένεσης ο Λωτ βλέπει τη «Κοιλάδα της Ιορδανίας», που περιγράφεται ως πλούσια πριν από την καταστροφή των Σοδόμων και Γομόρρων. Αυτό θα μπορούσε να σημαίνει ότι και οι δύο πόλεις βρίσκονταν στην Ιορδανία.
4. Μια μεγάλη μάχη έγινε κοντά στην πεδιάδα.
5. Ο Κύριος έχει πολλά παράπονα από τα Σόδομα, που κατοικούνται από διεφθαρμένους και ανάξιους ανθρώπους, υπονοώντας την ως αφιλόξενη προς τους ξένους ή για τις ευρέως διαδεδομένες ομοφυλοφιλικές πράξεις.
6. Οι πόλεις οι κάτοικοί τους καθώς και όλη η γύρω περιοχή και η βλάστηση της καταστράφηκαν ολοσχερώς. Σε όλη την περιοχή ανέβαινε από τη γη καπνός, σαν να έβγαινε από καμίνι.

Η μόνη πηγή που επιβεβαιώνει την ύπαρξή τους είναι η Αγία Γραφή. Δεν είναι επιστημονικά βέβαιο ότι υπήρχαν όπως λέγεται στα ιερά κείμενα. Αν και πριν από μερικά χρόνια αρχαιολόγοι με επικεφαλής τον Steven Collins μετά από ανασκαφές στην περιοχή Tall el Hammam πιστεύουν πως τα ερείπια της μεγάλη πόλη που ανακάλυψαν από την Εποχή του Χαλκού πληροί «όλα τα κριτήρια για να είναι τα Σόδομα».

Η ομάδα των αρχαιολόγων πραγματοποιεί ανασκαφές στην περιοχή από το 2005, και έχει ανακαλύψει ίχνη παλατιού, πύργους, καθώς και αμυντικές ζώνες. Εντοπίστηκαν προμαχώνες και χοντρά πλίνθινα τείχη πάχους 5,2 μέτρων και 10 μέτρα ύψος, με πύλες, παρατηρητήρια και τουλάχιστον ένα οδόστρωμα.

Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι η πόλη που ανακάλυψαν είναι τα Σόδομα καθώς τα στοιχεία δείχνουν ότι ευδοκίμησε στις όχθες του ποταμού Ιορδάνη και ήταν ένας σημαντικός εμπορικός δρόμος, όπως περιγράφεται στη Βίβλο.

Αλλά μήπως οι δύο πόλεις δεν υπήρξαν ποτέ; Μήπως η ύπαρξη και η καταστροφή τους να είναι μια μεταφορά η οποία θέλει να δείξει με απολογητικό τρόπο τις συνέπειες της αμαρτίας. Όπως είπαμε νωρίτερα, γνωρίζουμε ότι η Βίβλος τοποθετεί τις δύο πόλεις στην Ιορδανία και ότι πολλοί λόγιοι τις έχουν τοποθετήσει κοντά στη Νεκρά Θάλασσα. Κάποιοι λένε ότι έχουν ανακαλυφθεί καμένες μπάλες θείου στη γύρω περιοχή. Επιπλέον, υπάρχουν και αυτοί που λένε ότι μια κοιλάδα γεμάτη πίσσα βρίσκεται στις όχθες της Νεκράς Θάλασσας. Ωστόσο, αυτές οι δηλώσεις παραμένουν χωρίς επιστημονική υποστήριξη και αρχαιολογικά στοιχεία.

Όσοι αναζητούν τα Σόδομα και τη Γόμορρα έχουν μόνο σαν αναφορά τη Γένεση. Πρέπει να εντοπίσουμε δύο πόλεις που καταστράφηκαν από ένα γεγονός που δεν είναι φυσικό. Επιπλέον, είναι απαραίτητο να εξακριβωθεί η ύπαρξη των δύο πόλεων που καταστράφηκαν αλλά και μιας που διασώθηκε της καταστροφής. Θα πρέπει να βρούμε στοιχεία που αναφέρονται σε ένα λαό αφιερωμένο στο εμπόριο και όπου η διαφθορά ή οι ομοφυλοφιλικές πρακτικές ήταν ευρέως διαδεδομένες.

Η καταστροφή των Σοδόμων και της Γόμορας / Τζον Μάρτιν, 1852 (από wikipedia)

Η ιστορία θα μπορούσε να είναι απλά μια παραβολή (όπως αναφέρθηκε και είναι πολύ πιθανό) μια μεταφορά για να κάνει τους ανθρώπους να αφήσουν την αμαρτία και να οδηγηθούν σε μια πιο μια δίκαιη και ήρεμη ζωή. Μια μεταφορά για μια καταστροφή παρόμοια με αυτή της Ατλαντίδας, που καταστράφηκε από τους θεούς που εξοργίστηκαν με τους Άτλαντες. Τόσο μεγάλη ήταν η οργή, που τους κατέστρεψαν μέσα σε μία μόνο νύχτα, αφήνοντας πίσω μόνο μάζες από λάσπη και πυκνούς καπνούς.

Αλλά αν κάνουμε την παρομοίωση με την καταστροφή της Ατλαντίδας μήπως θα πρέπει να τις τοποθετήσουμε σε μια άλλη χρονική περίοδο. Μήπως όντως υπήρχαν δύο μεγάλες πόλεις που εξαφανίστηκαν κυριολεκτικά από τον χάρτη, αλλά σε μια άλλη χρονική στιγμή από αυτή που τις τοποθετεί η Γένεσις; Αν κάνουμε μια υπόθεση εργασίας και πάρουμε σαν δεδομένο πως στη Γη υπήρξε πριν από μας ένας παγκόσμιος προηγμένος πολιτισμός (πολλοί επιστήμονες στηρίζουν αυτή τη θεωρία) μήπως η καταστροφή ήρθε από κάποιο ατύχημα ή από κάποιο όπλο μαζικής καταστροφής και απλά η Γένεσης μας μεταφέρει πολύ παλαιότερα από αυτή γεγονότα σαν μια βιβλική πράξη; Τα συμπεράσματα είναι δικά σας. Εμείς κλείνοντας να πούμε πως δεν πιστεύουμε στην οργή του Θεού και πως ο Χριστιανικός θεός είναι ένας Θεός τιμωρός.

Βρέθηκαν τα Σόδομα, η πόλη της αμαρτίας

Ανασκαφές δέκα χρόνων στην περιοχή Tall el-Hammam της Ιορδανίας, βόρεια της κοιλάδας του ποταμού Ιορδάνη, έφεραν στην επιφάνεια μια πόλη που σύμφωνα με την ομάδα αρχαιολόγων ενδέχεται να είναι η βιβλική πόλη της αμαρτίας, τα Σόδομα που σύμφωνα με την Παλαιά Διαθήκη, κατέστρεψε ο Θεός με φωτιά και θειάφι.

Η αρχαιολογική ομάδα με επικεφαλής τον καθηγητή Steven Collins του Πανεπιστημίου Trinity Southwestern στο Νέο Μεξικό έφερε στο φως μία μεγάλη πόλη με κατασκευές και έργα τέχνης,  που όπως αναφέρεται στο περιοδικό Popular Archaeology, μαρτυρούν μια ιδιαίτερα εξελιγμένη κοινωνία και κοινωνική δομή που ανήκει στην εποχή του Χαλκού και ταιριάζει με την βιβλική περιγραφή της πόλης Σόδομα. Όπως υποστηρίζει στο περιοδικό ο ίδιος ο καθηγητής Collins,  «το Tall el-Hammam ταιριάζει με τα κριτήρια και τις περιγραφές των Σοδόμων που δίνονται από τις γραφές ». Συνεχίζοντας εξηγεί ότι «σύμφωνα με τη Βίβλο, τα Σόδομα αποτελούσαν τη μεγαλύτερη πόλη της εύφορης ανατολικής περιοχής Κικάρ. Έτσι, κατέληξα στο συμπέρασμα ότι, αν ήθελε κανείς να βρει τα Σόδομα, θα έπρεπε να αναζητήσει την μεγαλύτερη πόλη που υπήρχε στην περιοχή αυτή κατά τη διάρκεια της Εποχής του Χαλκού, την εποχή του Αβραάμ και του Λοτ. Όταν ερευνήσαμε την περιοχή, το Ταλ ελ Χαμάμ ήταν μια προφανής επιλογή, δεδομένου ότι ήταν μια πόλη πέντε έως δέκα φορές μεγαλύτερη από τις άλλες πόλεις της Εποχής του Χαλκού σε όλη την περιοχή, ακόμη και εκείνες που βρίσκονταν πέρα από τον Ιορδάνη ποταμό».

Ο χώρος, που χρονολογείται μεταξύ 3500 και 1540 π.Χ., βρίσκεται σε ένα ανάχωμα που χώριζε την πόλη σε ένα ψηλότερο και ένα χαμηλότερο επίπεδο. Φέρει στοιχεία της Πρώιμης Εποχής του Χαλκού (3500 - 2350 π.Χ.) , με προμαχώνες και χοντρά πλίνθινα τείχη πάχους 5,2 μέτρων και 10 μέτρα ύψος, με πύλες, παρατηρητήρια, πλατείες και τουλάχιστον ένα οδόστρωμα. Η αρχαιολογική σκαπάνη έφερε επίσης στην επιφάνεια κατασκευές που ανήκουν στη  Μέση Εποχή του Χαλκού (2000 - 1540 π.Χ.), και φαίνεται να αντικατέστησαν τις παλιές. Το άνω μέρος της πόλης, όπως υπογραμμίζεται στο περιοδικό, οχυρώθηκε από τους κατοίκους της Μέσης Εποχής του Χαλκού με ένα τεράστιο πλίνθινο τείχος ύψους 30 μέτρων που σύμφωνα με τον καθηγητή Collins «πρόκειται για ένα τεράστιο εγχείρημα που απαιτούσε εκατομμύρια τούβλα και προφανώς μεγάλο αριθμό εργατών Ήταν ένα εντυπωσιακό και δεινό αμυντικό σύστημα που προστάτευε τις εστίες των πλουσιότερων κατοίκων της πόλης, συμπεριλαμβανομένου του παλατιού, των ναών και των διοικητικών κτιρίων».

Σύμφωνα με τα αρχαιολογικά ευρήματα, η ζωή στην πόλη φαίνεται να σταμάτησε στο τέλος της Μέσης Εποχής του Χαλκού, δεδομένου ότι δεν υπάρχουν στοιχεία που να μαρτυρούν ανθρώπινη παρουσία κατά την Ύστερη Εποχή του Χαλκού. Σύμφωνα με τον καθηγητή όμως, φαίνεται ότι η ζωή επέστρεψε στην πόλη 700 χρόνια μετά μιας και υπάρχουν μνημεία, πύλες, σπίτια και τείχη που ανήκουν στην εποχή του Σιδήρου (1000 - 332 π.Χ.). Το κενό αυτό των 700 χρόνων «αποτελεί μια παράξενη εξέλιξη» για τον καθηγητή «μιας και πρόκειται για μια μεγάλη πόλη - κράτος που ήκμασε ακόμα και κατά τη διάρκεια των καταστροφικών κλιματικών αλλαγών της Πρώιμης Εποχής του Χαλκού που οδήγησαν στη διάλυση πολλών πόλεων της περιοχής».  Τέλος υποστηρίζει ότι «οι περαιτέρω αρχαιολογικές έρευνες αναμένεται να δώσουν φως σε αυτό το μυστήριο της εγκατάλειψης», ένα μυστήριο που η Παλαιά Διαθήκη αποδίδει στην καταστροφή της πόλης από την οργή του Θεού.

Τα Σόδομα στην Παλαιά Διαθήκη

Σύμφωνα με την Παλαιά Διαθήκη τα Σόδομα και τα Γόμορρα ήταν δύο πόλεις γνωστές για τον  έκλυτο βίο και την ανηθικότητα των κατοίκων τους. Η κακή τους φήμη διαδόθηκε πολύ και έτσι ο Θεός θέλησε να εξακριβώσει ο ίδιος την κατάσταση. Τόνισε στον Αβραάμ λοιπόν, ότι στην περίπτωση που οι κακές φήμες είναι έγκυρες, αναμένεται τιμωρία στους κατοίκους της πόλης. Μόνο μετά από προτροπή του Αβραάμ, ο Θεός αποφάσισε ότι η πόλη θα σωζόταν από την καταστροφή μόνο στην περίπτωση που οι απεσταλμένοι του μπορούσαν να εντοπίσουν δέκα έντιμους πολίτες.

Όταν λοιπόν οι άγγελοι έφτασαν το βράδυ στα Σόδομα και φιλοξενήθηκαν από τον Λωτ, αντιμετώπισαν την οργή και την βία των κατοίκων, μεταφέροντας μόνο αρνητικές εικόνες στο Θεό. Μόνο στον Λωτ, τον μοναδικό ενάρετο άνδρα της πόλης, επέτρεψαν λοιπόν να διαφύγει μαζί με την οικογένειά του. Με την απομάκρυνσή του λοιπόν, ο Θεός άφησε από τον ουρανό να βρέξει θειάφι και φωτιά στα Σόδομα και στα Γόμορρα. Οι πόλεις και οι κάτοικοί τους καθώς και όλη η γύρω περιοχή και η βλάστηση της καταστράφηκαν. Στον Λωτ η εντολή που είχε δοθεί ήταν σαφής: «Πάρε τη γυναίκα σου και τις δυο σου κόρες, για να μην καταστραφείς για τις αμαρτίες της πόλης. Φύγε και μην κοιτάξεις πίσω σου και μη σταθείς πουθενά σε όλη την περιοχή». Όμως κατά την αποχώρηση η γυναίκα του Λωτ παρέβη την προειδοποίηση και κοίταξε πίσω για να δει τι συνέβαινε και αμέσως έγινε στήλη άλατος.