Βαθιά μαύρη τρύπα στη λίμνη Berryessa της Καλιφόρνιας

Βαθιά μαύρη τρύπα στη λίμνη Berryessa της Καλιφόρνιας

Μία τρομερή ρουφήχτρα στην λίμνη Berryessa.

Η λίμνη Berryessa είναι η μεγαλύτερη λίμνη  στην κομητεία Νάπα της Καλιφόρνιας. Αυτή η δεξαμενή στα βουνά Vaca σχηματίστηκε μετά την κατασκευή του φράγματος Monticello στο Putah Creek στη δεκαετία του 1950. Από τις αρχές της δεκαετίας του 1960, αυτή η δεξαμενή παρέχει νερό και υδροηλεκτρική ενέργεια  στην περιοχή του Βορείου Κόλπου δηλαδή της περιοχής του Κόλπου του Σαν Φρανσίσκο.

23 Οκτωβρίου 2019

Ένας άντρας έκανε ένα βήμα πιο κοντά για να πάρει μια γεύση από κάτι που δεν είχε δει ποτέ πριν. Ήταν τουλάχιστον ένα ασυνήθιστο και απίστευτο θέαμα.

Διερευνητική ανακάλυψη
Μια εκπληκτική εικόνα πάρθηκε  από τον Evan Kilkus. Ήταν ακόμα ένα τρομακτικό θέαμα πάνω από την μεγαλύτερη λίμνη της Κομητείας Νάπα: τη λίμνη Berryessa. Ο Evan εργάστηκε αρκετά για να έχει ένα καλό φωτογραφικό αποτέλεσμα και όπως δείχνουν τα πράγματα,  μάλλον πέτυχε τον σκοπό του. Παράλληλα απολάμβανε τη διερεύνηση αυτού του σπάνιου φαινομένου με το Drone του.
Η λίμνη Berryessa έχει μια βαθιά μαύρη τρύπα. Μοιάζει με ένα τρομακτικό θέαμα που έχει μια δική του ζωή. 

Η βαθιά νεροτσουλήθρα προσελκύει το κοινό που  αναρωτιέται, τι κρύβεται πέρα ​​από αυτή την αμφίβολη τρύπα που μοιάζει με σήραγγα. Ο Έβαν πέταξε το drone του πάνω από το περίεργο αλλά ελκυστικό σχήμα.

Η αντίδραση του Drone
Το drone άρχισε να κινείται χωρίς έλεγχο ο Έβαν έπρεπε να το προσγειώσει γρήγορα. Δεν θα μπορούσε να αφήσει την συσκευή να προχωρήσει περισσότερο σε αυτό το βαθύ άνοιγμα στη λίμνη. Η λίμνη φάνηκε να δημιουργεί ένα κενό σαν αναρρόφηση και επηρέασε το drone που πετούσε πάνω του. Πώς θα μπορούσε ο Evan να έρθει πιο κοντά στη λίμνη; Έπρεπε να βρει ένα σχέδιο ώστε να μπορέσει η ιπτάμενη συσκευή να πλησιάσει όσο πιο κοντά γίνεται.

Ποιο είναι το μυστήριο για την τρύπα;
Ο Evan αποφάσισε να πετάξει πάνω από την περιφέρεια για άλλη μια φορά. Ήθελε να ανακαλύψει τι ήταν αυτή η τρύπα. Ήταν η τρύπα ανθρωπογενής ή ένα δημιούργημα της φύσης; 

Η Καλιφόρνια χρησιμοποιεί τους υδάτινους πόρους της για να προετοιμαστεί για μια ξηρασία
Η Καλιφόρνια υπέφερε από παρατεταμένη ξηρασία. Σε ένα σημείο μάλιστα άφησε τη λίμνη άδεια. Η λίμνη δεν έχει μόνο μια τρύπα σε αυτήν, αλλά έχει επίσης ένα φράγμα που βοηθά στην προώθηση, αποθήκευση και διανομή νερού. Έτσι, το νερό είναι ένα πολύτιμο αγαθό στην Καλιφόρνια επειδή αντιμετωπίζει έλλειψη βροχής πολύ συχνά.Το φράγμα, που αποτελεί μέρος της λίμνης, έχει κάτι να κάνει με την τρύπα.
Έτσι, όταν οι βροχές έρχονται το φράγμα και η τρύπα έχουν ένα ρόλο να παίξουν στη δημιουργία μιας δεξαμενής. Η Καλιφόρνια έχει μεσογειακό κλίμα. Η εξοικονόμηση νερού είναι πολύ σημαντική για την κατάσταση αυτή λόγω των απροσδόκητων ξηρασιών.

Ο σκοπός του Slipway
Στην ανακάλυψη του Evan της τρύπας, η οποία είχε πλάτος περίπου 72 πόδια, βρήκε μια απάντηση στο μυστήριο. Η τρύπα ήταν στην πραγματικότητα μια γέφυρα. Έχει δημιουργηθεί μια γέφυρα για να εξασφαλιστεί ότι η λίμνη δεν ξεχειλίζει ποτέ. Διατηρεί τον τοίχο του φράγματος ασφαλή από τη δημιουργία πίεσης και τον κίνδυνο ρωγμών. Γιατί δεν είχε δει αυτό το μαύρο και βαθύ χάσμα; Όταν έλαβε χώρα η ξηρασία, η γέφυρα δεν χρησιμοποιήθηκε επειδή όλο το νερό στεγνώθηκε.

Η βαθιά τρύπα, όπως ερεύνησε ο Evan, ήταν κάτι περισσότερο από μια μυστηριώδη άβυσσο. Η λίμνη Berryessa είναι μια ανθρωπογενής λίμνη για να βοηθήσει με το πιο πολύτιμο δώρο στην Καλιφόρνια: νερό. Το δομικό θέαμα προσελκύει τους ανθρώπους να δουν την θέα. Φαίνεται να είναι μια βύθιση του νερού. Αλλά, έχει σκοπό να διατηρήσει και να κρατήσει το νερό από υπερχείλιση. Είναι επίσης ένα εγκεφαλικό επεισόδιο στη μηχανική, καθώς διατηρεί πίεση από το φράγμα.

Rock sculpture of Decebalus Το πέτρινο γλυπτό του Δεκέβαλου

Rock sculpture of  Decebalus

Το πέτρινο γλυπτό του Δεκέβαλου

Ένα γλυπτό στον ποταμό Δούναβη μας μεταφέρει στην Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.

Ο βράχος του γλυπτού του Decebalus είναι ένα σκαλισμένο πρόσωπο ύψους  42,9 μέτρων και πλάτους 31,6 μέτρων και παρουσιάζει το πρόσωπο του Δεκέβαλου τελευταίου βασιλιάς της Δακίας που πολέμησε εναντίον των Ρωμαίων αυτοκρατόρων Δομιτιανού και Τραϊανού  για να διατηρήσει την ανεξαρτησία της χώρας του, που αντιστοιχούσε στη σύγχρονη Ρουμανία.

Το γλυπτό κατασκευάστηκε μεταξύ του 1994 και του 2004 σε μια βραχώδη προεξοχή στον ποταμό Δούναβη, στις σιδερένιες πύλες,  οι οποίες αποτελούν τα σύνορα μεταξύ Ρουμανίας και Σερβίας και βρίσκεται κοντά στην πόλη Orsova στη Ρουμανία.

Ανατέθηκε από τον ρουμάνο επιχειρηματία Ιωσήφ Κωσταντίνο Ντράγκαν και χρειάστηκαν 10 χρόνια, από το 1992 έως το 2001 και δώδεκα γλύπτες για να το τελειώσουν. 

Σύμφωνα με την ιστοσελίδα του Drăgan, ο επιχειρηματίας αγόρασε το βράχο το 1992, και στην συνέχεια ο Ιταλός γλύπτης Mario Galeotti αξιολόγησε την τοποθεσία και έκανε ένα αρχικό μοντέλο. Τα πρώτα έξι χρόνια αφορούσαν τη δυναμική της πέτρας στο βασικό σχήμα και τα υπόλοιπα τέσσερα χρόνια αφιερώθηκαν στην ολοκλήρωση των λεπτομερειών.

Κάτω από το πρόσωπο του Δεκέβαλου υπάρχει μια λατινική επιγραφή που γράφει "DECEBALUS REX-DRAGAN FECIT" ("Ο βασιλιάς Decebalus-Made by Drăgan"). 

Το σκάλισμα ήταν τοποθετημένο απέναντι από μια αρχαία μνημειακή πλάκα, σκαλισμένο στο βράχο στη Σερβική πλευρά του ποταμού που έπεσε στη Ρουμανία. Η πλάκα, γνωστή ως Tabula Traianna, καταγράφει την ολοκλήρωση του στρατιωτικού δρόμου του Τραϊανού κατά μήκος του Δούναβη και έτσι θυμίζει την τελική ήττα του Decebalus από τον Τραϊανό το 105 μΧ. και την απορρόφηση του βασιλείου του Δακί στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Ο Ντράγκαν ήθελε οι Σέρβοι να χαράξουν ένα γιγαντιαίο κεφάλι ενός Ρωμαίου Αυτοκράτορα, σαν να αντιμετώπιζαν τον Δεκέβαλο στην αντίθετη πλευρά του ποταμού, αλλά οι Σέρβοι αρνήθηκαν. 

Ο Ντράγκαν ήταν ηγετικό πρόσωπο στο κίνημα του πρωτοχρονισμού, μια εθνικιστική ιδεολογία που προσπάθησε να απεικονίσει τη Ρουμανία ως το κύριο λίκνο του πολιτισμού και η οποία προσδιόρισε τη χώρα με μια αρχαία Θρακική αυτοκρατορία που υποτίθεται ότι κυριάρχησε στην κεντρική Ευρώπη. Σε αυτή την ιδεολογία, η Dacia, το προρωμαϊκό όνομα της Ρουμανίας, ήταν ο κληρονόμος αυτής της θρακικής κουλτούρας, μια άποψη που εξέθεσε ο Drăgan στο βιβλίο του και στο περιοδικό Noì, tracii ("Εμείς οι Θράκες").

Η ίδρυση του (Fundatia Europeana Dragan, του Drăgan), δηλώνει ότι ο Giuseppe Costantino Dragan υποστηρίζει έντονα τη θεωρία ότι η αρχική «φλόγα» του πολιτισμού ξεκίνησε στην αρχαία επικράτεια της Ρουμανίας και το υποστηρίζει τόσο πολύ στο έργο του ». 

Ο Ντράγκαν είδε το γλυπτό ως ένα σημάδι στο λίκνο του πολιτισμού. Αναφερόμενος, λέει: "Όποιος ταξιδεύει προς το" Decebal Rex Dragan Fecit "ταξιδεύει επίσης προς την κατεύθυνση της προέλευσης του ευρωπαϊκού πολιτισμού και θα ανακαλύψει ότι η Ενωμένη Ευρώπη αντιπροσωπεύει τη φυσική πορεία της ιστορίας.

Καθώς μπαίνουμε στο φαράγγι του Καζάν, όπου μια μικρή κοιλάδα εισέρχεται στο Δούναβη από τη ρουμανική ακτή, χαράζεται ένα τεράστιο κεφάλι στο βράχο μαζί με τη λατινική επιγραφή «Decebalus Rex - Dragan Fecit». Αποδεικνύεται ότι είναι λιγότερο αρχαίο από ό, τι σκέφτηκα, στην πραγματικότητα χρονολογείται από τη δεκαετία του 1990. 

Η σκαλιστή φιγούρα του Decebalus, θυμίζει ένα βασιλιά της Δακίας που ανέλαβε τους στρατούς του Αυτοκράτορα Τραϊανού και θεωρείται ένας σπουδαίος Ρουμάνος λαϊκός ήρωας. Ο Ντράγκαν, πιο προφητικός, είναι ένας πλούσιος επιχειρηματίας που πλήρωσε για να σκαλιστεί αυτό το έργο. Σε αυτό το ελαφρώς δυσοίωνο νόημα αναζωπύρωσης του εθνικισμού, περνάμε μέσα στο ίδιο το φαράγγι.