Η τετράποδη φάλαινα

Η τετράποδη φάλαινα

Η τετράποδη φάλαινα περπατούσε στην ξηρά και κολυμπούσε στη θάλασσα πριν από 43 εκατομμύρια χρόνια.

Το νέο αυτό είδος που ανακαλύφθηκε, περιγράφεται σε μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στην επιστημονική επιθεώρηση Current Biology.

Παλαιοντολόγοι εντόπισαν στις ακτές του νότιου Περού ένα καλά διατηρημένο απολίθωμα μίας τετράποδης φάλαινας που ζούσε τόσο στην ξηρά όσο και στη θάλασσα πριν από 43 εκατομμύρια χρόνια.
Η ανακάλυψη αυτή συμπληρώνει κάποια από τα κενά που είχαν οι επιστήμονες σχετικά με την εξέλιξη των κητωδών.

Οι πρόγονοι των φαλαινών και των δελφινιών ζούσαν στην ξηρά πριν από 50 εκατομμύρια χρόνια, στην περιοχή της σημερινής Ινδίας και του Πακιστάν. Ομάδες παλαιοντολόγων έχουν επίσης βρει στη Βόρεια Αμερική απολιθώματα ηλικίας 41,2 εκατομμυρίων ετών από τα οποία συμπέραναν ότι εκείνη την εποχή τα κητώδη έχασαν την ικανότητά τους να στέκονται στα πόδια τους και να περπατούν.

Το νέο αυτό είδος περιγράφεται σε μια μελέτη που δημοσιεύεται σήμερα στην επιστημονική επιθεώρηση Current Biology. Εκτιμάται ότι το είδος αυτό είναι ηλικίας 42,6 εκατομμυρίων ετών και συμπληρώνει το "δέντρο" της εξέλιξης των κητωδών. Έχει μήκος 4 μέτρα και το επιστημονικό όνομά του είναι Peregocetus pacificus. Βρέθηκε σε απόσταση ενός χιλιομέτρου από τα παράλια του Ειρηνικού, στην Πλάγια Μέδια Λούνα, 250 χιλιόμετρα νοτίως της Λίμα.

Η φάλαινα είχε τέσσερα πόδια, ικανά να σηκώνουν το βάρος της στην ξηρά. Αυτό σημαίνει ότι η Peregocetus pacificus μπορεί να επέστρεφε στις βραχώδεις ακτές για να ξεκουραστεί ή ακόμη και να γεννήσει εκεί, αν και πιθανότατα περνούσε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της στο νερό. Και τα τέσσερα άκρα της είχαν μικρές οπλές, ενδεχομένως να είχαν και νηκτική μεμβράνη. Με τα μακριά δάχτυλά της και τα σχετικά αδύνατα άκρα της, το περπάτημα στην ξηρά μάλλον δεν θα ήταν εύκολη υπόθεση.

"Πιστεύουμε ότι τρεφόταν στο νερό και ότι η μετακίνησή της στη θάλασσα ήταν ευκολότερη σε σύγκριση με τη στεριά", εξήγησε ο παλαιοντολόγος Όλιβερ Λάμπερτ του Βασιλικού Βελγικού Ινστιτούτου Φυσικών Επιστημών, ο επικεφαλής της έρευνας.

Απολιθώματα της αποκάλυψης

Απολιθώματα της αποκάλυψης

Μία συνταρακτική ανακάλυψη που θα μας ταξιδέψει εκατομμύρια χρόνια πίσω στο παρελθόν.

Βρέθηκαν απολιθώματα από τη μέρα της «Αποκάλυψης» στη Γη.

Για πρώτη φορά Αμερικανοί και Ευρωπαίοι επιστήμονες πιστεύουν ότι βρήκαν ίχνη -απολιθώματα ψαριών, δέντρων και ζώων- αμέσως μετά την κατακλυσμική πρόσκρουση στη Γη πριν περίπου 66 εκατομμύρια χρόνια ενός μεγάλου αστεροειδούς που οδήγησε στην εξαφάνιση των έως τότε κυρίαρχων δεινοσαύρων, αλλά και του 75% όλης της πανίδας και της χλωρίδας εκείνης της εποχής.

Ανασκαφές στην περιοχή Μπάουμαν στη Βόρεια Ντακότα των ΗΠΑ έφεραν στο φως μια εντυπωσιακή συλλογή απολιθωμάτων, τα οποία είχαν σκεπαστεί από πολλαπλά θραύσματα που είχαν πέσει από τον ουρανό, προφανώς μετά την εκτίναξη τους στον αέρα μετά την πρόσκρουση. Τα απολιθώματα έφεραν επίσης ενδείξεις ότι είχαν κατακλυστεί από το νερό, πιθανώς εξαιτίας ενός τεράστιου τσουνάμι που προκάλεσε η πτώση του αστεροειδούς με διάμετρο γύρω στα 12 χιλιόμετρα.

Οι 12 ερευνητές, με επικεφαλής τον παλαιοντολόγο Ρόμπερτ ΝτεΠάλμα του Πανεπιστημίου του Κάνσας, που θα κάνουν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS), εκτιμούν ότι για πρώτη φορά οι επιστήμονες έχουν την ευκαιρία να πάρουν μια ιδέα των τρομερών γεγονότων που συνέβησαν μερικά λεπτά έως ώρες μετά την πρόσκρουση του αστεροειδούς σε μια περιοχή στο σημερινό Κόλπο του Μεξικού.

Η πρόσκρουση δημιούργησε στη χερσόνησο Γιουκατάν τον κρατήρα Τσιξουλούμπ, με διάμετρο σχεδόν 200 χιλιομέτρων, ο οποίος είναι σήμερα σε μεγάλο βαθμό υποθαλάσσιος, θαμμένος 600 μέτρα κάτω από το βυθό. Οι επιστήμονες χρονολόγησαν τα απολιθώματα της Β.Ντακότα ότι έχουν ηλικία 65,76 εκατομμύρια χρόνια, η οποία ταιριάζει με την χρονολόγηση για την πτώση του αστεροειδούς.

Η πρόσκρουση, η οποία θα ταρακούνησε τη Γη όσο ένας σεισμός 10 έως 11 βαθμών, θα εκτόξευσε δισεκατομμύρια τόνους λιωμένων και διαλυμένων πετρωμάτων προς κάθε κατεύθυνση σε απόσταση χιλιάδων χιλιομέτρων. Τα απολιθωμένα ψάρια που βρέθηκαν, έχουν βράγχια γεμάτα από τέτοια θραύσματα (υαλώδεις τηκτίτες), διαμέτρου έως πέντε χιλιοστών, τα οποία θα είχαν κατακλύσει το νερό, όπου θα έπεσαν μαζικά σαν πύρινες βολίδες με ταχύτητες 150 έως 300 χιλιομέτρων την ώρα. Ανάλογα τέτοια θραύσματα, που θα είχαν προκαλέσει τεράστιες πυρκαγιές στα δάση, βρέθηκαν εγκλωβισμένα μέσα σε απολιθώματα ρητίνης δέντρων.

Πιθανώς χρειάστηκαν έως 17 ώρες εωσότου το γιγάντιο τσουνάμι από τον Μεξικό διασχίσει μια απόσταση 3.000 χιλιομέτρων και φθάσει στη Βόρεια Ντακότα, σε μια περιοχή όπου τότε υπήρχε θάλασσα και σήμερα είναι ξηρά, όπου βρέθηκαν τα απολιθώματα. Το τσουνάμι θα συμπαρέσυρε οτιδήποτε ζωντανό και άψυχο βρήκε στο δρόμο του. Γι' αυτό, στο «νεκροταφείο» απολιθωμάτων στη Βόρεια Ντακότα βρέθηκαν στοιβαγμένα σε διαδοχικούς σωρούς ψάρια, κλαδιά δέντρων, θηλαστικά, έντομα, οστά δεινοσαύρων και άλλα αρχαία ζώα όπως αμμωνίτες.

Ανάμεσα στους ερευνητές είναι ο καθηγητής γεωλογίας Γουόλτερ Αλβάρεζ του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια-Μπέρκλεϊ, ο οποίος, μαζί με τον νομπελίστα πατέρα του Λούις, ανέπτυξαν από το 1979 τη διάσημη πλέον θεωρία της πρόσκρουσης ως αιτίας εξαφάνισης των δεινοσαύρων.

Ο συνεργάτης του Ντέιβιντ Μπέρνχαμ δήλωσε ότι «είχαμε καταλάβει πως άσχημα πράγματα συνέβησαν αμέσως μετά την πρόσκρουση, αλλά έως τώρα κανένας δεν είχε βρει την 'κάνη που καπνίζει'. Έτσι, μας έλεγαν 'ακούμε για την έκρηξη που σκότωσε τους δεινόσαυρους, αλλά γιατί δεν υπάρχουν πτώματα παντού;'. Τώρα έχουμε πια και νεκρά σώματα. Δεν είναι δεινόσαυροι, αλλά τελικά θα βρεθούν και αυτοί». Ήδη στον «υγρό τάφο» της Βόρεια Ντακότα, σύμφωνα με τον ΝτεΠάλμα, βρέθηκαν και απολιθωμένα απομεινάρια δεινοσαύρων.

Άλλοι επιστήμονες πάντως θεωρούν πιθανό ότι η πρόσκρουση του αστεροειδούς δεν ήταν η μοναδική αιτία για την εξαφάνιση των δεινοσαύρων, στην οποία πιθανώς συνέβαλαν επίσης κατακλυσμικές και μακρόχρονες εκρήξεις ηφαιστείων, καθώς και η κλιματική αλλαγή.

Mossbrae Falls California

Mossbrae Falls California

Ο καταρράκτης κόσμημα του ποταμού Σακραμέντο

Ένας καταρράκτης που αξίζει να επισκεφθείτε.

Το Mossbrae Falls είναι ένας καταρράκτης που ρέει στον ποταμό Σακραμέντο, στην περιοχή Cascade Shasta στο Dunsmuir της Καλιφόρνιας. Οι πτώσεις των υδάτων βρίσκονται νότια του κατώτερου τμήματος Shasta Springw.

Η πρόσβαση στις πτώσεις γίνεται μέσω ενός μονοπατιού κατάλληλο για πεζοπορίας δίπλα στις γραμμές των τρένων της Union Pacific Railroad οι οποίες  είναι πλέον κλειστές, καθώς η Union Pacific και η πόλη Dunsmuir έχουν πρόσβαση από ένα πολύ ασφαλέστερο σημείο.

Ο Mossbrae Falls είναι ένας από τους πιο γραφικούς καταρράκτες στην Καλιφόρνια. Περίπου 15 μέτρα ύψος και πλάτος 175 μ., Οι πτώσεις τροφοδοτούνται από πηγές, οι οποίες περνούν κάτω από τον τοίχο του φαραγγιού και στον ποταμό Σακραμέντο, δημιουργώντας την επίδραση πολλών ρευμάτων του καταρράκτη που πέφτουν στον ποταμό.

Ολόκληρη η πορεία των πτώσεων είναι μεγαλύτερη από 52 πόδια (16 μ.), Ωστόσο οι άνω καταρράκτες δεν μπορούν να παρατηρηθούν από τη χλωρίδα που καλύπτει την πλαγιά του βουνού. Το πάτωμα 50 πόδια (15 μ.) Είναι μια ευθεία κάθοδος στον ποταμό.

Οι πτώσεις είναι ως επί το πλείστον δύο μεγάλες εκροές. Εδώ φαίνονται και οι δύο, με μικρότερες σταγόνες μεταξύ τους. Το μονοπάτι προς τις πτώσεις περνάει δίπλα από τους σιδηρόδρομους Union Pacific και είναι στενό σε μερικά σημεία. Ο καταρράκτης είναι στα δεξιά, αμέσως πριν από ένα κοντινό κιγκλίδωμα που διασχίζει το ποτάμι.

Jet Capsule

Jet Capsule

Η έκδοση εκτόξευσης της Jet Capsule θα μπορούσε να είναι δική σας - για 150.000 δολάρια.

Τι είναι όμως η jet καψούλα;

Το πρωτοζυγικό καπό του Lazzarini's "mini yacht" κέρδισε μεγάλη προσοχή όταν αποκαλύφθηκε το 2013, όπως έκανε και η μικρότερη και ταχύτερη έκδοση Reptile νωρίτερα. Τώρα, έχει ανακοινωθεί μια νέα έκδοση κυκλοφορίας για το 2016. Διατηρεί την εμφάνιση που μοιάζει με το pod και προσφέρει μια ποικιλία χαρακτηριστικών και επιλογών.

Το Jet Capsule σχεδιάστηκε ως ατομικό σκάφος ή θαλάσσιο ταξί. Η έκδοση εκτόξευσης περιλαμβάνει ένα πλήρες σώμα από άνθρακα και φωτοχρωμικά παράθυρα. Υπάρχει μια (ηλιοθεραπεία) στον τελευταίο όροφο για να χαλαρώνει ο επιβάτης, ενώ μέσα σας υπάρχουν χειριστήρια οδηγού με θέα στις πίσω αλλά και τις υποβρύχιες κάμερες, κλιματισμό, θερμάστρα, καθίσματα, τραπέζια και τουαλέτα.

Εκτός από τη διατήρηση του χαρακτηριστικού σχήματος του πρωτοτύπου, η νέα κάψουλα Jet έχει σχεδόν το ίδιο μέγεθος, μήκος 7,6 μ., Πλάτος 3,5 μ. Και ύψος 2,3 μ. (7,5 πόδια). Ο Λατζαρίνι λέει ότι αυτές οι διαστάσεις κάνουν το σκάφος δύο φορές ευρύτερο από τα άλλα με συγκρίσιμο μήκος.

Οι πελάτες μπορούν να επιλέξουν από μια σειρά από διαμορφώσεις κινητήρων, με βενζινοκινητήρες και πετρελαιοκινητήρες που διατίθενται είτε σε μονή είτε σε διπλή ρύθμιση. Οι συνολικές δυναμικές εξόδου κυμαίνονται από 370 hp (276 kW) έως 600 hp (447 kW) και από τις επιλογές αυτές η μέγιστη επιτρεπτή ταχύτητα είναι 38 κόμβοι ή 71 km / h. Με μέγιστο φορτίο 12 επιβατών και ένα πιλότο, η ταχύτητα πλεύσης είναι 32 κόμβοι (51 mph).

Το νέο Jet Capsule είναι διαθέσιμο για παραγγελίες τώρα με κόστος $ 150.000. Οι εντολές αναμένεται να εκπληρωθούν πέντε μήνες μετά την πραγματοποίησή τους.