Η παλαιότερη πόρτα της Μεγάλης Βρετανίας
Η παλαιότερη πόρτα της Μεγάλης Βρετανίας είναι η Relic που βρίσκεται στο Westminster Abbey και εικάζεται ότι
μπορεί να καλύπτεται από ανθρώπινο δέρμα.
Οι πόρτες αποτελούν αναπόσπαστο μέρος ενός κτιρίου και έχουν γίνει συνήθως από ξύλο ή μέταλλο στο παρελθόν. Ως οργανικό υλικό, το ξύλο είναι ιδιαίτερα επιρρεπές σε φθορά. Παρ 'όλα αυτά, σε ορισμένες περιπτώσεις, οι ξύλινες πόρτες των αρχαίων κτιρίων έχουν επιβιώσει κατά τη διάρκεια των αιώνων. Μια τέτοια πόρτα είναι μια δρύινη πόρτα στο Westminster Abbey, η οποία έχει ονομαστεί ως «η παλαιότερη πόρτα της Βρετανίας». Υπάρχει και μια φοβερή πλευρά στην ιστορία αυτής της πόρτας - κάποιοι λένε ότι καλύπτονταν από το ανθρώπινο δέρμα!
Το Αβαείο του Γουέστμινστερ ξεκίνησε τη ζωή του ως ένα μικρό μοναστήρι της Βενεδικίτσας που ίδρυσε ο βασιλιάς Έντγκαρ και ο Άγιος Ντάνσταν γύρω στο 960 μ.Χ. Τον 11ο αιώνα μ.Χ., κατά τη βασιλεία του βασιλιά Έντουαρντ του Ομολογητή, αναστηλώθηκε και διευρύνθηκε το μοναστήρι. Επιπλέον, χτίστηκε μια μεγάλη πέτρινη εκκλησία προς τιμήν του Αγίου Πέτρου. Για να το διακρίνει από τον καθεδρικό ναό του Αγίου Παύλου (ο ανατολικός υπουργός), η νέα εκκλησία έγινε γνωστή ως «δυτικός υπουργός».
Αβαείο του Γουέστμινστερ με πομπή των Ιπποτών του Bath, από το Canaletto, 1749.
Στα μέσα του 13ου αιώνα μ.Χ., ο βασιλιάς Ερρίκος Γ 'αποφάσισε να ανοικοδομίσει το αβαείο του Γουεστμίνστερ στο νέο γοτθικό αρχιτεκτονικό στυλ που ήταν στη μόδα στην Ευρώπη κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Ως αποτέλεσμα υπάρχουν λίγα απομεινάρια της μονής που χτίστηκε από τον Edward τον Ομολογητή. Τα τμήματα της δομής του 11ου αιώνα που επέζησαν μέχρι σήμερα περιλαμβάνουν τμήματα του υποδαπέδου (αρχικά μέρος των οικισμών των μοναχών) και των αδελφών.
Τα εσωτερικά μνημεία του Αβαείου του Γουέστμινστερ κοιτούν προς τα νότια προς τον Πύργο της Βικτωρίας των Σπιτιών του Κοινοβουλίου.
Η Δενδροχρονολογία και η Παλαιότερη Πόρτα της Βρετανίας
Τα μοναστήρια και ο εξωτερικός προθάλαμος της οικίας του κεφαλαίου χωρίζονται από μια απλή ξύλινη πόρτα. Το 2005 πραγματοποιήθηκε η πρώτη αρχαιολογική μελέτη και η επιστημονική χρονολόγηση της πόρτας. Χρησιμοποιήθηκε μια τεχνική γνωστή ως μηδενδροχρονολογία και η χρονολόγηση της πόρτας διεξήχθη από τον Daniel Miles και τον Dr. Martin Bridge του εργαστηρίου Dendrochronology της Οξφόρδης.
Η παλαιότερη πόρτα της Βρετανίας. Από τον Edward το Abbey ομολογιούχων στη δεκαετία του 1050.
Δεδομένου ότι οι δακτύλιοι δέντρων αντιπροσωπεύουν την ανάπτυξη ενός δέντρου από έτος σε έτος, μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τον προσδιορισμό της ηλικίας του, και κατά συνέπεια της ηλικίας των αντικειμένων που έγιναν με το ξύλο του. Στην περίπτωση της πόρτας στο αβαείο του Westminster, κατασκευάστηκε με πέντε κάθετες σανίδες βελανιδιάς που συγκρατούνται από τρεις οριζόντιες σανίδες και σιδερένια λουριά. Οι σανίδες βρέθηκαν να προέρχονταν από ένα μόνο δέντρο και οι δακτύλιοι δέντρων που παρατηρήθηκαν σε αυτές έδειξαν μια περίοδο ανάπτυξης από το 924 μ.Χ. έως το 1030 μ.Χ. Δυστυχώς, δεν μπορεί να προσδιοριστεί η ακριβής ημερομηνία της κοπής του δέντρου, καθώς ο φλοιός και μερικά από τα μέταλλα είχαν καθαριστεί κατά την κατασκευή της πόρτας. Ωστόσο, εκτιμάται ότι το δέντρο κόπηκεμεταξύ του 1032 μ.Χ. και του 1064 μ.Χ., και ότι η πόρτα έγινε κατά τη δεκαετία του 1050.
Η αγγλοσαξονική πόρτα του Αβαείο του Westminster.
Μια άλλη αγγλοσαξονική πόρτα
Παρόλο που η δρύινη πόρτα στο Westminster Abbey ισχυρίζεται ότι είναι η μόνη επιζώσα αγγλοσαξονική πόρτα στο Ηνωμένο Βασίλειο, ίσως αυτό να μη ισχύει. Στο Hadstock, ένα χωριό στο Essex, υπάρχει μια εκκλησία (η εκκλησία του St Botolph) που χρονολογείται από τα τέλη της σαξονικής περιόδου. Μια από τις διάσημες πτυχές της εκκλησίας είναι η βόρεια πόρτα της, η οποία πιστεύεται ότι έγινε μεταξύ των μέσων του 11ου και των αρχών του 12ου αιώνα μ.Χ. Το ξύλο του δέντρου δείχνει μια περίοδο ανάπτυξης από το 663 έως το 1022 μ.Χ. και το δέντρο εκτιμάται ότι έχει κοπεί μετά το 1034 μ.Χ., πιθανότατα μεταξύ 1040 μ.Χ. και 1070 μ.Χ.
Στη Ζυρίχη υπάρχει μια από τις παλαιότερες πόρτες στην Ευρώπη
Ενώ αυτές οι δύο πόρτες χρονολογούνται στον 11ο αιώνα μ.Χ. και είναι οι παλαιότερες στη Βρετανία, απέχουν πολύ από την παλαιότερη στην Ευρώπη. Το 2010, οι αρχαιολόγοι στη Ζυρίχη στην Ελβετία, αποκάλυψαν μια ξύλινη πόρτα που χρονολογείται από τη Νεολιθική περίοδο. Η πόρτα ανακαλύφθηκε κατά την κατασκευή αυτού που σχεδιάστηκε να είναι ο νέος υπόγειος χώρος στάθμευσης για την όπερα της πόλης. Χρησιμοποιώντας τη μηδενδρολογία, διαπιστώθηκε ότι η πόρτα ήταν προς το τέλος της 4ης χιλιετίας π.Χ., καθιστώντας την μία από τις παλαιότερες στην Ευρώπη.
Η νεολιθική πόρτα της Ζυρίχης είναι μια από τις παλαιότερες πόρτες στην Ευρώπη.
Τα ίχνη τουλάχιστον πέντε νεολιθικών χωριών έχουν ανακαλυφθεί στο χώρο και η πόρτα θα ήταν μέρος ενός ξύλινου σπιτιού σε ένα τέτοιο χωριό. Λόγω του σκληρού κλίματος της περιοχής, η πόρτα σχεδιάστηκε για να κρατήσει έξω τους ψυχρούς ανέμους που πνέουν στη λίμνη της Ζυρίχης και οι αρχαιολόγοι πιστεύουν ότι έκανε την δουλειά της τέλεια. Σε αντίθεση με τις ξύλινες πόρτες στη Βρετανία, η ελβετική πόρτα είναι πολύ πιο εύθραυστη και μόλις αφαιρέθηκε από το έδαφος εμποτίστηκε με μια ειδική ρητίνη για να αποφευχθεί η αποσύνθεση του ξύλου.
