Παράξενα αντιβαρυτικά σημεία του πλανήτη μας
Παράξενα σημεία στον πλανήτη, δεν συμβαδίζουν με την λογική.
Ο ορισμός καλύπτει μικρές περιοχές στην επιφάνεια του πλανήτη μας, όπου οι συνήθεις νόμοι της βαρύτητας παύουν να ισχύουν, ή τουλάχιστον δεν ισχύουν με τον τρόπο που γνωρίζουμε και συνηθίζουμε να δεχόμαστε ως κανονικό.
Δεν είναι γνωστό πόσες τέτοιες περιοχές υπάρχουν στον πλανήτη μας, ποιες είναι οι αιτίες της ύπαρξής τους, ποιος νόμος έχει καθορίσει το επίκεντρο δράσης του φαινομένου και αν τελικά υπάρχει κάποιος νόμος, που να συνδέει όλες αυτές τις περιοχές σε ένα μυστηριώδες δίκτυο. Ούτε ακόμη γνωρίζουμε το κατά πόσον η ύπαρξη τέτοιων περιοχών ήταν γνωστή στα παλαιότερα χρόνια, ίσως και στην αρχαιότητα, γιατί υπάρχουν μεν νύξεις, αλλά όχι λεπτομερείς περιγραφές αυτών σε αρχαία κείμενα.
Το μυστηριώδες φαινόμενο της «δίνης» έγινε ευρέως γνωστό στα μέσα του 20ου αιώνα με την ανακάλυψη ενός τέτοιου αντιβαρυτικού σημείου στην περιοχή της Καλιφόρνιας στην Αμερική. Το 1939 μια οικογένεια, που είχε αγοράσει ένα οικόπεδο στην περιοχή Santa Cruz της Καλιφόρνιας, προκειμένου να χτίσει ένα εξοχικό σπιτάκι, έδωσε στο φως της δημοσιότητας κάποιες εκπληκτικές φωτογραφίες, που καταργώντας τους νόμους της βαρύτητας δείχνει έναν αξιοπερίεργο χαρακτήρα για την περιοχή. Το οικόπεδο είχε αγοραστεί πολλά χρόνια πριν τη δημοσίευση των φωτογραφιών και όπως διηγούνται οι ιδιοκτήτες του, είχαν παρατηρήσει, ότι κάτι περίεργο συμβαίνει, όταν χτίζοντας το σπιτάκι, όλα τα δομικά στοιχεία ισορροπούσαν σε μη οριζόντιες θέσεις, σαν να αψηφούσαν την βαρυτική έλξη. Επιπλέον, η πυξίδα δεν λειτουργούσε μέσα στην περιοχή της δίνης, ενώ κατά την ανάβαση τους από χαμηλότερο σε ψηλότερο υψόμετρο, οι ιδιοκτήτες είχαν συχνά της αίσθηση, ότι ήταν πολύ ελαφριοί και σχεδόν «πετούσαν». Νομίζοντας ότι το φαινόμενο συσχετιζόταν με την ύπαρξη στο υπέδαφος της περιοχής μαγνητισμένων κοιτασμάτων μετάλλου, που επηρέαζαν κατά κάποιο τρόπο τη συμπεριφορά της πυξίδας και των υλικών στο χώρο, οι ιδιοκτήτες δεν θεώρησαν το φαινόμενο μυστηριώδες. Μετά από χρόνια, όταν τελικά αποφάσισαν να μιλήσουν γιά τις παράξενες εμπειρίες τους μέσα στη δίνη, το μέρος επισκέφθηκε ειδική ομάδα επιστημόνων, που πιστοποίησαν την ανεξήγητη φύση του φαινομένου.
Πάντως, η ακριβής αιτία της ύπαρξης της μυστηριώδους αντιβαρυτικής δύναμης δεν είναι ακόμη γνωστή. Έχουν διατυπωθεί διάφορες θεωρίες, όπως ότι εξωγήινοι που επισκέφτηκαν την περιοχή στο παρελθόν έθαψαν στο έδαφος κώνους ενός άγνωστης φύσης μετάλλου, με σκοπό να επανεντοπίσουν την περιοχή στο μέλλον, προκειμένου να προσγειώσουν το διαστημόπλοιό τους. Επίσης λέγεται ότι μπορεί το φαινόμενο να προκύπτει από την πτώση μετεωρίτη, ή την ύπαρξη ατμών διοξειδίου του άνθρακος, που διαρρέει στην ατμόσφαιρα από το υπέδαφος σχηματίζοντας κάποια πρωτοφανή για την επιστήμη «υψηλή διηλεκτρική βιοκοσμική ακτινοβολία». Τέλος, μπορεί λένε, το φαινόμενο να προκαλείται από την ύπαρξη ενός υψηλού δείκτη ραδιαισθησίας...
Η περιοχή της δίνης ονομάστηκε Mystery Spot. Από το 1940 δέχεται επισκέπτες απ’ όλο τον κόσμο και θεωρείται, κυρίως από τους Αμερικάνους, περιοχή έντονου μυστηρίου, σε συνάφεια με το Τρίγωνο των Βερμούδων. Καθώς ο επισκέπτης πλησιάζει την περιοχή, που καλύπτει η δίνη, περίπου 150 πόδια σε διάμετρο, παρατηρεί με έκπληξη ότι οι κορμοί των δέντρων γύρω από το μυστηριώδες σημείο αναπτύσσονται σπειροειδώς προς τα πάνω. Επίσης τα πουλιά που περνούν από την περιοχή αποφεύγουν έντονα το σημείο.
Μέσα στο Mystery Spot, τα πάντα έχουν κατασκευαστεί με σκοπό ο επισκέπτης να αντιληφθεί ευκολότερα το φαινόμενο. Μία μπαλίτσα του γκολφ φαίνεται να κυλάει προς τα πάνω, σε ένα κεκλιμένο επίπεδο, ένα κοριτσάκι στέκεται χαμογελαστό στην άκρη ενός τραπεζιού και γέρνει έντονα προς τα έξω, χωρίς όμως να πέφτει, ο κόσμος σκαρφαλώνει με ευκολία στους τοίχους του σπιτιού μέσα στη δίνη, σαν να περπατούσε στο πάτωμα, ένας κύριος γέρνει προς τα πίσω, έτοιμος να πέσει, αλλά μένει εκεί. Σε κάποιο σημείο, δύο άτομα ίδιου ύψους τοποθετούνται στις δύο άκρες ενός επιπέδου. Φαίνεται ότι ο άνθρωπος στο σημείο Α είναι πολύ ψηλότερος από τον άνθρωπο στο σημείο Β. Όταν οι δύο αλλάζουν θέση, το φαινόμενο επαναλαμβάνεται. Τέλος, κατεβαίνοντας από το λόφο, που βρίσκεται το σημείο, ο κατερχόμενος αντιλαμβάνεται ότι το σώμα του δεν ακολουθεί τις συνήθεις κινήσεις μίας κατάβασης.
Μέσα στο Mystery Spot, επιτρέπεται η χρήση οποιουδήποτε ηλεκτρονικού μηχανήματος επιθυμεί να φέρει ο επισκέπτης, προκειμένου να ελέγξει, να εξερευνήσει ή και να προσπαθήσει να επιλύσει το μυστήριο της αντιβαρύτητας!
Παρόμοια με το μυστηριώδες σημείο στην Καλιφόρνια, υπάρχουν και άλλα μυστηριώδη σημεία, κάποια από τα οποία έχουν επίσης γίνει αντικείμενο εκτεταμένης μελέτης και επίδειξης για τους ενδιαφερόμενους, είτε σε τοπική είτε σε υπερτοπική βάση. Ένα από αυτά βρίσκεται στο Όρεγκον στην Αμερική και ονομάζεται "The Oregon Vortex", the House of Mystery.
Το σημείο που γίνεται αισθητή η δίνη, ένα σπιτάκι, είχε αρχικά χρησιμοποιηθεί ως γραφείο χημικών αναλύσεων από Μία μεταλλευτική εταιρία το 1904. Όμως η ευρύτερη περιοχή της δίνης ήταν γνωστή από πολύ παλαιότερα, ως μυστηριώδης, ακόμη και από την εποχή των Ινδιάνων. Οι τότε κάτοικοι της περιοχής ονόμαζαν το σημείο «απαγορευμένη περιοχή» και την απέφευγαν συστηματικά. Το «σπίτι του μυστηρίου» ερευνήθηκε εκτεταμένα από τον John Litster, έναν γεωλόγο, φυσικό και μηχανικό της μεταλλευτικής εταιρίας, ο οποίος άνοιξε το σπίτι για δημόσια επίσκεψη από το 1930. Κατά τη διάρκεια των επόμενων 30 ετών, και μέχρι το θάνατό του το 1959 έκανε χιλιάδες πειράματα, προκειμένου να κατανοήσει τη φύση του μυστηριώδους φαινομένου.
To Oregon Vortex (ή αλλιώς, η Δίνη του Όρεγκον) περιγράφεται ως μία σφαιρική περιοχή δύναμης, μισή υπέργεια και μισή υπόγεια. Ο όρος δίνη –που ουσιαστικά προέκυψε για όλες τις παρόμοιες περιοχές από τη μελέτη του μηχανικού για τη δίνη του Όρεγκον– χρησιμοποιήθηκε επειδή περιγράφει ικανοποιητικά την ένταση και την κατεύθυνση των δυνάμεων του φαινομένου στα διάφορα σημεία της σφαίρας επιρροής της. Η πιο κοντινή παρομοίωση είναι η δίνη νερού που σχηματίζεται, όταν αφαιρούμε το καπάκι από μία δεξαμενή. Η δίνη είναι ουσιαστικά η βασική δομή του σύμπαντος μας, υπάρχει σε κάθε γαλαξία, κάθε ηλιακό σύστημα και τελικά αποτελεί τη βασική δομή του ατόμου. Τα φαινόμενα που παρατηρούνται στη δίνη του Όρεγκον είναι κοινά για κάθε δίνη, όπως και για την περίπτωση του Mystery Spot της Καλιφόρνιας, που προαναφέραμε. Επίσης, μέσα σε κάθε τέτοια δίνη, υπάρχουν πολλές μικρότερες, και όσον αφορά την έκταση, αλλά και την ένταση του φαινομένου.
Όπως προαναφέρθηκε και στην αρχή του άρθρου, δίνες εμφάνισης αντιβαρυτικής δύναμης υπάρχουν μάλλον αρκετές στον πλανήτη μας. Λίγες όμως έχουν εξερευνηθεί ικανοποιητικά μέχρι στιγμής, από όσο γνωρίζουμε. Λέγεται ότι στη χώρα μας υπάρχουν κάποια σημεία, που εμφανίζονται φαινόμενα αντιβαρύτητας, και είναι πιθανόν να πρόκειται για δίνες, μικρότερης ή μεγαλύτερης ισχύος. Επίσης είναι πιθανό, η ισχύς και το επίκεντρο μίας δίνης να μεταβάλλεται λίγο ή περισσότερο με την πάροδο του χρόνου. Αν ψάξουμε στην ιστορία μας, από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, είναι πιθανόν μέσα από περιγραφές να ανακαλύψουμε –διαβάζοντας πια με άλλο μάτι– περιοχές, που να είναι θεμιτό να περιγραφούν δίνες. Στα νεότερα χρόνια, έχουν ακουστεί πολλά για κάποια περιοχή στο Πεντελικό όρος της Αττικής, όπου κάποιοι ισχυρίζονται ότι συμβαίνουν ανεξήγητα αντιβαρυτικά φαινόμενα. Ωστόσο, τίποτε δεν είναι επιστημονικά τεκμηριωμένο ακόμη για αυτή την περιοχή, αλλά υπάρχουν οι ενδείξεις.
Oregon Vortex
Βόρειο Όρεγκον (Σπίτι του Μυστηρίου)
Το Βόρειο Όρεγκον και το Σπίτι του Μυστηρίου, που βρίσκεται στον κολπίσκο Sardine στο Gold Hill, είναι ένα από τα παλαιότερα και πιο πρωτότυπα παραδείγματα του Oregon Americana. Ανοιχτό στους τουρίστες το 1930, το αξιοθέατο είναι το πιό πρόωρο τεκμηριωμένο σημείο μυστηρίου ή βαρυτικός λόφος στις Ηνωμένες Πολιτείες - ένας τόπος όπου τα επίπεδα φυσαλίδων, τα μέτρα ταινίας, τα μέτρα μέτρησης, οι μπάλες που ανεβαίνουν σε ανηφόρα και οι γραμμές επιφανείας χρησιμοποιούνται για να επιδείξουν τα φαινόμενα.
Το εργοστάσιο του Old Gray Eagle Mining Company και το σχεδόν σπασμένο σπίτι δοκιμασιών ανακαλύφθηκε ξανά το 1914 από τον ερευνητή William McCollugh, ο οποίος έπεισε τον φίλο του, μηχανικό και γεωλόγο John Litster, να ταξιδέψει στις Ηνωμένες Πολιτείες. Γεννημένος στο Alva της Σκωτίας στις 30 Απριλίου 1886, ο Litster πέρασε χρόνια διερευνώντας τα παραφυσικά φαινόμενα της ακτίνας μαγνητών των 165 ποδιών, που λέγεται ότι κάμπτει το φως, αψηφά τη βαρύτητα και μεταβάλλει τη μάζα.
Μετά το θάνατο του Λίτσερ στις 4 Δεκεμβρίου 1959, η σύζυγός του Mildred πούλησε το Vortex του Όρεγκον στην Ειρήνη και τον Ernie Cooper, της οποίας η κόρη Μαρία και ο εγγονός Μάρκος συνέχισαν να διατηρούν (την έλξη ανοιχτή).
Ο Herbert Lundy έθιξε τη δημοτικότητα του Vortex ήδη από τον Απρίλιο του 1938 στο Portland Oregonian . Ο John Litster παρουσίασε λεπτομερώς τις παρατηρήσεις του στις "Σημειώσεις και Στοιχεία Σχετικά με το Φαινόμενο στην Περιοχή του Οίκου του Μυστηρίου το 1944". Ο James Randi, ένας αναμορφωμένος μάγος και ψευτοπαθής, αποδόθηκε στην επιστήμη του το 1998, χρησιμοποιώντας τη φωτογραφίες και τα μαθηματικά για να περιγράψει τους ισχυρισμούς του Vortex του Όρεγκον ως οπτικές ψευδαισθήσεις.
