Καθεδρικός Ναός Αγίου Βασιλείου (Μόσχα)
Ο Καθεδρικός Ναός του Αγίου Βασιλείου
Από τους ομορφότερους Ναούς της Ορθοδοξίας.
Ο Καθεδρικός ναός της Αγίας Σκέπης της Υπεραγίας Θεοτόκου επί της τάφρου (ρωσικά: Собор Василия Блаженного, επίσημη ονομασία Собор Покрова пресвятой Богородицы, что на Рву) πιο γνωστός ως Καθεδρικός Ναός του Αγίου Βασιλείου του Ευλογημένου ή Καθεδρικός του Αγίου Βασιλείου) είναι μια εκκλησία με πολλούς κρεμμυδοειδείς τρούλους, η οποία βρίσκεται στην Κόκκινη Πλατεία της Μόσχας και είναι το σύμβολό της.
Την ανέγερση του Καθεδρικού Ναού ζήτησε ο Τσάρος Ιβάν ο Τρομερός και κτίστηκε μεταξύ των ετών 1555 και 1561 σε ανάμνηση της κατάκτησης του Χανάτου του Καζάν που έγινε στις αρχές Οκτωβρίου του 1552, ακριβώς την ημέρα κατά την οποία η ορθόδοξη εκκλησία γιορτάζει την Αγία Σκέπη της Υπεραγίας Θεοτόκου.
Το 1588 ο Τσάρος Φιοντόρ ο Κωδωνοκρούστης προσέθεσε ένα παρεκκλήσιο στην ανατολική πλευρά του ναού, πάνω από τον τάφο του Αγίου Βασιλείου του διά Χριστόν σαλού (Василий Блаженный), από τον οποίο πήρε ολόκληρος ο Καθεδρικός Ναός το όνομά του.
Ο Ναός βρίσκεται στο νοτιοανατολικό άκρο της Κόκκινης Πλατείας, ακριβώς απέναντι από το Κρεμλίνο. Δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλος. Αποτελείται από εννέα παρεκκλήσια, κτισμένα γύρω από ένα κεντρικό κτίριο. Η αρχική ιδέα ήταν το κάθε παρεκκλήσιο να αφιερωθεί σε άγιο, στην ημέρα μνήμης του οποίου ο Τσάρος πέτυχε στρατιωτική νίκη. Οι χαρακτηριστικοί κρεμμυδόσχημοι τρούλοι του ακολουθούν την παραδοσιακή ρωσική ναοδομία και σε συνδυασμό με την πολυχρωμία τους διαμορφώνεται το τελικό εντυπωσιακό σύνολο. Ο θρύλος λέει ότι ο Ιβάν ο Τρομερός τύφλωσε τον αρχιτέκτονα Ποστνίκ Γιάκοβλεφ, μόλις τελείωσε ο Ναός, για να τον εμποδίσει να ξανακτίσει κάτι τόσο εντυπωσιακό. Σε έναν κήπο μπροστά στο Ναό βρίσκεται ένα μπρούτζινο άγαλμα προς τιμήν των Ντμίτρι Ποζάρσκι και Κουζμά Μίνιν, εθελοντών στην αντίσταση ενάντια στους εισβολείς Πολωνούς στα τέλη του 16ου και αρχές του 17ου αιώνα. Αρχικά το άγαλμα είχε στηθεί στο κέντρο της Κόκκινης Πλατείας, αλλά η σοβιετική κυβέρνηση θεώρησε ότι εμπόδιζε τις μεγαλειώδεις στρατιωτικές παρελάσεις και το μετακίνησε μπροστά στο Ναό το 1936.
Ο Καθεδρικός Ναός του Αγίου Βασιλείου
Από τους ομορφότερους Ναούς της Ορθοδοξίας.
Ο Καθεδρικός ναός της Αγίας Σκέπης της Υπεραγίας Θεοτόκου επί της τάφρου (ρωσικά: Собор Василия Блаженного, επίσημη ονομασία Собор Покрова пресвятой Богородицы, что на Рву) πιο γνωστός ως Καθεδρικός Ναός του Αγίου Βασιλείου του Ευλογημένου ή Καθεδρικός του Αγίου Βασιλείου) είναι μια εκκλησία με πολλούς κρεμμυδοειδείς τρούλους, η οποία βρίσκεται στην Κόκκινη Πλατεία της Μόσχας και είναι το σύμβολό της.
Την ανέγερση του Καθεδρικού Ναού ζήτησε ο Τσάρος Ιβάν ο Τρομερός και κτίστηκε μεταξύ των ετών 1555 και 1561 σε ανάμνηση της κατάκτησης του Χανάτου του Καζάν που έγινε στις αρχές Οκτωβρίου του 1552, ακριβώς την ημέρα κατά την οποία η ορθόδοξη εκκλησία γιορτάζει την Αγία Σκέπη της Υπεραγίας Θεοτόκου.
Το 1588 ο Τσάρος Φιοντόρ ο Κωδωνοκρούστης προσέθεσε ένα παρεκκλήσιο στην ανατολική πλευρά του ναού, πάνω από τον τάφο του Αγίου Βασιλείου του διά Χριστόν σαλού (Василий Блаженный), από τον οποίο πήρε ολόκληρος ο Καθεδρικός Ναός το όνομά του.
Ο Ναός βρίσκεται στο νοτιοανατολικό άκρο της Κόκκινης Πλατείας, ακριβώς απέναντι από το Κρεμλίνο. Δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλος. Αποτελείται από εννέα παρεκκλήσια, κτισμένα γύρω από ένα κεντρικό κτίριο. Η αρχική ιδέα ήταν το κάθε παρεκκλήσιο να αφιερωθεί σε άγιο, στην ημέρα μνήμης του οποίου ο Τσάρος πέτυχε στρατιωτική νίκη. Οι χαρακτηριστικοί κρεμμυδόσχημοι τρούλοι του ακολουθούν την παραδοσιακή ρωσική ναοδομία και σε συνδυασμό με την πολυχρωμία τους διαμορφώνεται το τελικό εντυπωσιακό σύνολο. Ο θρύλος λέει ότι ο Ιβάν ο Τρομερός τύφλωσε τον αρχιτέκτονα Ποστνίκ Γιάκοβλεφ, μόλις τελείωσε ο Ναός, για να τον εμποδίσει να ξανακτίσει κάτι τόσο εντυπωσιακό. Σε έναν κήπο μπροστά στο Ναό βρίσκεται ένα μπρούτζινο άγαλμα προς τιμήν των Ντμίτρι Ποζάρσκι και Κουζμά Μίνιν, εθελοντών στην αντίσταση ενάντια στους εισβολείς Πολωνούς στα τέλη του 16ου και αρχές του 17ου αιώνα. Αρχικά το άγαλμα είχε στηθεί στο κέντρο της Κόκκινης Πλατείας, αλλά η σοβιετική κυβέρνηση θεώρησε ότι εμπόδιζε τις μεγαλειώδεις στρατιωτικές παρελάσεις και το μετακίνησε μπροστά στο Ναό το 1936.
