Προφήτης Ηλίας
Ο Μεγαλύτερος Προφήτης της Ιεράς Εκκλησίας μας.
ΕΠΕΣΤΡΕΨΕ ΣΤΗΝ ΓΗ Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΗΛΙΑΣ;
Ή εμφάνιση τού φίλμ φανέρωσε τόν μυστηριώδη δεύτερο άνθρωπο ( όπισθεν τού πρώτου ) πού κατά τήν φωτογράφιση δεν υπήρχε.
Ή εμφάνιση τού φίλμ φανέρωσε τόν μυστηριώδη δεύτερο άνθρωπο ( όπισθεν τού πρώτου ) πού κατά τήν φωτογράφιση δεν υπήρχε.
Ο Ηλίας ο Λαγγαδινος ήταν Ισραηλίτης προφήτης του Θεού. Ήταν γιος του Σάβωκ και καταγόταν από ένα χωριό της ευρύτερης περιοχής της Γαλαάδ που πιθανόν ονομαζόταν Θέσβη. Κατοικούσε στη γη Γαλαάδ και έδρασε στα χρόνια του βασιλιά Αχαάβ, κατά τον 9ο-10ο αιώνα π.Χ.. Το όνομα Ηλίας αποτελεί ελληνική μεταφορά του αντίστοιχου εβραϊκού ονόματος Ελιγιαχού (אליהו), φορά|μεταφορά]] το οποίο σημαίνει «Ο Θεός μου είναι ο ων ». Αναφορές στον Ηλία περιέχονται και στο Κοράνιο. (6:85· 37:123-132)
Άγγελος Κυρίου ξυπνά τον προφήτη Ηλία προσφέροντας του τροφή, πριν αναχωρήσει για την έρημο κυνηγημένος από την βασίλισσα Ιεζάβελ. Εικόνα δια χειρός Φίκου
Ο βασιλιάς Αχαάβ, κατά τη βασιλεία του οποίου έζησε ο Προφήτης Ηλίας, καταδίωξε την πατρώα θρησκεία. Ο Προφήτης Ηλίας ήταν πιστός στο Θεό, και μάλιστα έδειχνε τέτοιο ζήλο, που θανάτωσε και όλους τους ιερείς του Βάαλ, χωρίς να δείξει έλεος, γι΄αυτό και η γυναίκα του Αχαάβ, Ιεζάβελ, ήθελε να τον σκοτώσει. Ο Προφήτης Ηλίας επειδή φοβήθηκε την Ιεζάβελ, έφυγε με τα πόδια μέσα στην έρημο από το Κάρμηλο όρος, και έφτασε μέχρι το όρος Χωρήβ στη χερσόνησο του Σινά. Εκεί κρύφτηκε σε ένα σπήλαιο.
Τα θαύματα
Στον προφήτη Ηλία, αποδίδονται ορισμένα θαύματα. Κατά την Παλαιά Διαθήκη κατέβασε τρεις φορές φωτιά από τον ουρανό(Βασιλειών Γ ιη' 39). Κατά το ίδιο βιβλίο, ο Ηλίας με τη γλώσσα του εμπόδισε τη βροχή και δεν έβρεξε ο ουρανός για τρεισήμισι χρόνια. Επίσης του αποδίδεται η ανάσταση του νεκρού γιου της Σαραφθίας χήρας. Αναφέρεται ότι στο όρος Χωρήβ είδε τον Θεό.
Η παράδοση θέλει τον Ηλία να μην έχει πεθάνει, αλλά να έχει αναληφθεί με πύρινη άμαξα στον ουρανό, αφού άφησε συνεχιστή του έργου του το μαθητή του, Ελισαίο. Τέλος, στη Μεταμόρφωση του Ιησού, κατά την Καινή Διαθήκη, στάθηκε δίπλα του μαζί με τον Μωϋσή.
Η ανάληψη
Στις 20 Ιουλίου, κατά την ορθόδοξη παράδοση, εορτάζεται η μνήμη του προφήτου. Οι ορθόδοξοι δεν εορτάζουν την κοίμηση του, αλλά την ανάληψή του. Από την άλλη, ο απόστολος Παύλος αναφέρει ότι ο Προφήτης Ηλίας δεν ανελήφθη όπως ο Ιησούς στον ουρανό, αλλά άφησε ο Θεός να φανεί ότι ανελήφθη και ο Ηλίας ζει στην γη με φθαρτό σώμα, εδώ και χιλιάδες χρόνια τώρα. Έτσι εμφανίστηκε με το υλικό του σώμα ως εκπρόσωπος των ζώντων, στη Μεταμόρφωση του Κυρίου στο όρος Θαβώρ και, όπως αναφέρει ο προφήτης Μαλαχίας και ο Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος στην Αποκάλυψη, αναμένεται να εμφανιστεί και να ελέγξει τον Αντίχριστο, μαζί με τον Ενώχ, πριν από τη Δευτέρα Παρουσία.
Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΗΛΙΑΣ
ΚΑΙ Η ΔΕΥΤΕΡΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΠΑΡΟΥΣΙΑ
ΓΕΝΙΚΑ: Ο Ηλίας ο Θεσβίτης ήταν ο σημαντικότερος προφήτης του Θεού, γιος του Σωβάκ καταγόμενος από τη Θέσβη της Γαλαάδ. Έδρασε στα χρόνια του βασιλιά Αχαάβ, κατά τον 9ο-10ο αιώνα π.Χ.. Το όνομα Ηλίας αποτελεί ελληνική μεταφορά του εβραϊκού ονόματος Ελιγιαχού ( אליהו ), που σημαίνει “Θεός μου είναι ο Ιεχωβά». Αναφορές στον Ηλία περιέχονται και στο Κοράνιο. (6:85· 37:123-132) Ο Ηλίας είναι αυτός που κατέβασε τρεις φορές φωτιά από τον ουρανό, κάνοντας τους Ισραηλίτες με μια φωνή να πουν: «Αληθώς Κύριος ο Θεός, αυτός ο Θεός» (Γ΄ Βασιλειών ιη' 39).
Είναι εκείνος που ανέστησε τον νεκρό γιο της χήρας στα Σαρεπτά. Εκείνος στο όρος Χωρήβ είδε τον Θεό, όσο είναι ανθρωπίνως δυνατό. Εκείνος έσχισε τον Ιορδάνη ποταμό και ανελήφθη με πύρινη άμαξα, αφήνοντας συνεχιστή του έργου του το μαθητή του, Ελισσαίο. Ακόμη, είναι εκείνος που στη Μεταμόρφωση του Κυρίου στάθηκε δίπλα Του μαζί με τον Μωϋσή. Όλα αυτά δείχνουν με πόσο ζήλο υπηρέτησε ο Προφήτης Ηλίας το θείο. Η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά τη μνήμη του στις 20 Ιουλίου.
Ο ΜΕΓΙΣΤΟΣ ΤΩΝ ΠΡΟΦΗΤΩΝ: Ο προφήτης Ηλίας, ενώ δεν έγραψε ούτε μία λέξη, υπήρξε ο ίδιος μεγάλη προφητεία. Το έργο του, ο τρόπος που έζησε και έφυγε από την παρούσα ζωή αλλά και η εμφάνισή του στη Μεταμόρφωση του Χριστού δείχνουν ότι η μορφή αυτή είναι μέγιστη. Για τον προφήτη Ηλία έχουν γραφεί στην Παλαιά Διαθήκη πολλές σελίδες, μεστές βαθειάς θεολογίας. Το Καρμήλιον όρος, το όρος Σινά και το όρος Θαβώρ, πάνω στο οποίο εμφανίσθηκε μαζί με τον Κύριό μας ο Προφήτης, είναι οι τρεις κορυφές, που αναφέρονται στη δόξα του. Ο προφήτης Ηλίας είναι παρών στην Παλαιά και στην Καινή Διαθήκη. Αξίζει όμως να ασχοληθούμε με ένα μικρό αλλά χαρακτηριστικό περιστατικό της ζωής του. [Βοηθός μας θα είναι ο λόγος του μακαριστού αρχιμανδρίτη Αθανασίου Μυτιληναίου, ηγουμένου της Μονής του Αγίου Δημητρίου Στομίου, ενός εκ των κορυφαίων ερμηνευτών του Θείου Λόγου, φωτιστή των Λαρισαίων του καιρού μας, το έργο του οποίου διασώζεται εις το διηνεκές χάρις στις άοκνες προσπάθειες πολλών πνευματικών παιδιών του μέσα από το διαδίκτυο ή έντυπες εκδόσεις απομαγνητοφωνημένων κηρυγμάτων του.] Το περιστατικό που αναφερόμαστε δίνει έναν τύπο των εσχάτων ημερών. Στις μέρες μας το παραγκωνισμένο και παραθεωρημένο βιβλίο της Αποκαλύψεως έρχεται στην επικαιρότητα, διαβάζοντας εκεί όσα έχουν σχέση με τα έσχατα. Έσχατα λέγονται εκείνα τα οποία αφορούν στο τέλος της Ιστορίας, όταν πλησιάζει ο δεύτερος ερχομός του Κυρίου. Η ζωή του προφήτου Ηλιού είναι ζωή ενός αντιτύπου που δείχνει το πρωτότυπο στα έσχατα.
Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ: Λέει ο Απ. Παύλος στους Αθηναίους: «ο Θεός... ορίσας προστεταγμένους καιρούς και τας οροθεσίας της κατοικίας αυτών (των λαών)». Δηλαδή, ο Θεός έχει τάξει τα σύνορα του κάθε λαού, αλλά και το πόσον καιρό θα ζήσει ένας λαός. Ο Ισραήλ ήταν λαός αγαπημένος, ο ξεχωρισμένος λαός και ο Θεός πολλές φορές τον είχε προστατεύσει. Την εποχή όμως του Προφήτη Ηλία, (9ος αι. π.Χ.) το διασπασθέν βόρειο βασίλειο, του Ισραήλ ή Σαμάρειας, αποστάτησε απ' τον Θεό. Βασιλιάς του βασιλείου ήταν τότε ο Αχαάβ. Αυτός είχε χαλαρό χαρακτήρα, με κλίση προς την ειδωλολατρία, επηρεαζόμενος από τη γυναίκα του Ιεζάβελ. Η σύζυγός του του ήταν Συροφοινίκισσα και φανατική ειδωλολάτρισσα. Γρήγορα, εξαιτίας αυτής της φοβερής γυναίκας, η λατρεία του Θεού ατόνισε και κυνηγήθηκε, ενώ εισήχθη η λατρεία του Βάαλ και της Αστάρτης ( Αφροδίτης).
Η ΑΝΟΜΒΡΙΑ ΩΣ ΤΙΜΩΡΙΑ: Σ' αυτή την κρίσιμη στιγμή, εμφανίζεται ο φλογερός και ζηλωτής Προφήτης Ηλίας, ξαφνικά, εμφανιζόμενος στο βασιλιά, για να του δώσει φοβερό θείο μήνυμα: συνεχής ανομβρία, τιμωρία από τον Θεό, για την αποστασία του λαού και του ιδίου. “Ορκίζομαι στον Θεό τον ζώντα, (...) ότι σ' αυτά τα χρόνια που θα έρθουν ούτε θα βρέξει ούτε θα πέσει δροσιά”. Αυτά είπε ό Προφήτης, και ανεχώρησε. Τα λόγια του Προφήτη ήταν η κρίση του Θεού για την αποστασία ενός λαού, των Ισραηλιτών.
Η ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ: Συχνά ο Θεός, μέσω Προφητών, αναφέρεται στο μέλλον διαφόρων λαών, όπως διαβάζουμε σε προφητείες του Ησαϊα, του Ιερεμία, του Ιεζεκιήλ. Ο Δανιήλ, για παράδειγμα, προφητεύει για τη νίκη των Ελλήνων κατά των Περσών. Δεν ομιλεί, συνεπώς, ο Θεός μόνο για τον Ισραήλ.
Ομιλεί για όλους τους λαούς και κατευθύνει τις τύχες όλων των λαών. Έτσι ούτε οι Έλληνες βγαίνουν έξω από το σχέδιο του Θεού, πολύ δε περισσότερο αφού δεχθήκαμε το Ευαγγέλιό Του από τους πρώτους. Όμως, προκύπτει το ερώτημα: Μήπως και η πατρίδα μας ζει και πολιτεύεται στα ίδια χνάρια του παλαιού Ισραήλ; Και όσα δεινά επήλθαν πού οφείλονται; Μήπως πρόκειται να συρρικνωθούμε ως έθνος και ως κράτος; Μα στο πρώτο ερώτημα απαντήσαμε μόνοι μας. Πόσα παιδιά πια γεννιούνται στη “ρυτιδιασμένη” πρόωρα γερασμένη πατρίδα μας; Όσο για τα σύνορά μας, δεν υπάρχει τίποτα αμετάθετο και σίγουρο. Ακόμη, υφιστάμενοι μια τεράστια κοινωνικοοικονομική κρίση, αναλογιστήκαμε ποια είναι η αφετηρία της;
“Ασφαλώς η αποστασία του λαού μας και την στροφή του προς την ειδωλολατρία. Αποστατούμε από τον Θεό καθημερινά. Το φαινόμενο της αθεΐας (...) έχει γίνει πια πραγματικότητα εδώ που αναπτύχθηκε η Ορθοδοξία και έχουμε τόσους Αγίους! Αλλά γιατί το είπε αυτό ο Προφήτης στον Αχαάβ; Για να μετανοήσει ο λαός. Μετανόησε ο Αχαάβ; Ούτε ο Αχαάβ, ούτε ο λαός. Άραγε εμείς θα μετανοήσουμε; (...) Είμαστε σε παράλληλες ημέρες με την εποχή του βορείου Ισραήλ, που ο Προφήτης ελέγχει με δριμύτητα την κατάσταση και χρησιμοποιεί, το έκτακτο εκείνο στοιχείο, που καταπλήσσει με την παρουσία του τον λαό. Θα το αντιληφθούμε εμείς ότι οι ημέρες είναι κρίσιμες για τον λαό μας αλλά και για την οικουμένη; Θα το καταλάβουμε αυτό;” (προέβλεπε ο π. Αθανάσιος Μυτιληναίος). Από τη στιγμή που εκστόμισε αυτά ο Προφήτης, άρχισε και η περιπέτεια του βορείου βασιλείου, που οδήγησε στην κατάλυσή του από τους Ασσυρίους. Τα λόγια του Προφήτη ηχούν, ίσως, περίεργα στ' αυτιά μας: «γυναίκες φοράτε τα φουστάνια σας τα ωραία, με τις χρυσές ζώνες και τα χρυσοκεντημένα μεταξωτά σας ρούχα! Σκοινί θα μπει στη μέση σας και θα συρθείτε ξυπόλητες στη γη της αιχμαλωσίας!». Ακούοντας αυτά ο Αχαάβ, έμεινε έκπληκτος και πριν αντιδράσει, ο Προφήτης εξαφανίστηκε. Τότε ο Αχαάβ άρχισε να καταδιώκει τον Προφήτη.
Η ΑΝΟΜΒΡΙΑ ΩΣ ΤΙΜΩΡΙΑ: Σ' αυτή την κρίσιμη στιγμή, εμφανίζεται ο φλογερός και ζηλωτής Προφήτης Ηλίας, ξαφνικά, εμφανιζόμενος στο βασιλιά, για να του δώσει φοβερό θείο μήνυμα: συνεχής ανομβρία, τιμωρία από τον Θεό, για την αποστασία του λαού και του ιδίου. “Ορκίζομαι στον Θεό τον ζώντα, (...) ότι σ' αυτά τα χρόνια που θα έρθουν ούτε θα βρέξει ούτε θα πέσει δροσιά”. Αυτά είπε ό Προφήτης, και ανεχώρησε. Τα λόγια του Προφήτη ήταν η κρίση του Θεού για την αποστασία ενός λαού, των Ισραηλιτών.
Η ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ: Συχνά ο Θεός, μέσω Προφητών, αναφέρεται στο μέλλον διαφόρων λαών, όπως διαβάζουμε σε προφητείες του Ησαϊα, του Ιερεμία, του Ιεζεκιήλ. Ο Δανιήλ, για παράδειγμα, προφητεύει για τη νίκη των Ελλήνων κατά των Περσών. Δεν ομιλεί, συνεπώς, ο Θεός μόνο για τον Ισραήλ.
Ομιλεί για όλους τους λαούς και κατευθύνει τις τύχες όλων των λαών. Έτσι ούτε οι Έλληνες βγαίνουν έξω από το σχέδιο του Θεού, πολύ δε περισσότερο αφού δεχθήκαμε το Ευαγγέλιό Του από τους πρώτους. Όμως, προκύπτει το ερώτημα: Μήπως και η πατρίδα μας ζει και πολιτεύεται στα ίδια χνάρια του παλαιού Ισραήλ; Και όσα δεινά επήλθαν πού οφείλονται; Μήπως πρόκειται να συρρικνωθούμε ως έθνος και ως κράτος; Μα στο πρώτο ερώτημα απαντήσαμε μόνοι μας. Πόσα παιδιά πια γεννιούνται στη “ρυτιδιασμένη” πρόωρα γερασμένη πατρίδα μας; Όσο για τα σύνορά μας, δεν υπάρχει τίποτα αμετάθετο και σίγουρο. Ακόμη, υφιστάμενοι μια τεράστια κοινωνικοοικονομική κρίση, αναλογιστήκαμε ποια είναι η αφετηρία της;
“Ασφαλώς η αποστασία του λαού μας και την στροφή του προς την ειδωλολατρία. Αποστατούμε από τον Θεό καθημερινά. Το φαινόμενο της αθεΐας (...) έχει γίνει πια πραγματικότητα εδώ που αναπτύχθηκε η Ορθοδοξία και έχουμε τόσους Αγίους! Αλλά γιατί το είπε αυτό ο Προφήτης στον Αχαάβ; Για να μετανοήσει ο λαός. Μετανόησε ο Αχαάβ; Ούτε ο Αχαάβ, ούτε ο λαός. Άραγε εμείς θα μετανοήσουμε; (...) Είμαστε σε παράλληλες ημέρες με την εποχή του βορείου Ισραήλ, που ο Προφήτης ελέγχει με δριμύτητα την κατάσταση και χρησιμοποιεί, το έκτακτο εκείνο στοιχείο, που καταπλήσσει με την παρουσία του τον λαό. Θα το αντιληφθούμε εμείς ότι οι ημέρες είναι κρίσιμες για τον λαό μας αλλά και για την οικουμένη; Θα το καταλάβουμε αυτό;” (προέβλεπε ο π. Αθανάσιος Μυτιληναίος). Από τη στιγμή που εκστόμισε αυτά ο Προφήτης, άρχισε και η περιπέτεια του βορείου βασιλείου, που οδήγησε στην κατάλυσή του από τους Ασσυρίους. Τα λόγια του Προφήτη ηχούν, ίσως, περίεργα στ' αυτιά μας: «γυναίκες φοράτε τα φουστάνια σας τα ωραία, με τις χρυσές ζώνες και τα χρυσοκεντημένα μεταξωτά σας ρούχα! Σκοινί θα μπει στη μέση σας και θα συρθείτε ξυπόλητες στη γη της αιχμαλωσίας!». Ακούοντας αυτά ο Αχαάβ, έμεινε έκπληκτος και πριν αντιδράσει, ο Προφήτης εξαφανίστηκε. Τότε ο Αχαάβ άρχισε να καταδιώκει τον Προφήτη.
Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΗΛΙΑΣ ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΤΥΠΟΣ ΤΩΝ ΕΣΧΑΤΩΝ: Ο Θεός όμως προστατευσε τον Προφήτη Του από τον Αχαάβ και από τον λιμό που ακολούθησε την ανομβρία. Ο Θεός είπε στον Ηλία: «πορεύου εντεύθεν κατά ανατολάς και κρύβηθι εν τω χειμάρρω Χορράθ του επί προσώπου Ιορδάνου, και έσται εκ του χειμάρρου πίεσαι ύδωρ, και τοις κόραξιν εντελούμαι διατρέφειν σε εκεί”. Δηλαδή ο Θεός θα φρόντιζε και για το νερό και την τροφή του Προφήτη, που θα του την έφερναν ... κοράκια!
Όμως η εντολή του Θεού να κρυφτεί ο Προφήτης Του αφορά και στον λαό του Θεού, την περίοδο των εσχάτων, κι αυτό διότι ο Προφήτης αποτελεί τύπος των εσχάτων. Ιστορικός τύπος είναι περιστατικά της Παλαιάς Διαθήκης που είναι σκιά πραγμάτων που αφορούν την περίοδο του Ευαγγελίου αλλά και των εσχάτων. Έτσι, για παράδειγμα το εβραϊκό Πάσχα (Πεσάχ), που σημαίνει πέρασμα από την Αίγυπτο στη Χαναάν, είναι τύπος της Ανάστασης του Κυρίου και του περάσματος από τη ζωή, που οδηγεί στον πνευματικό θάνατο, στην αιώνια ζωή, ενώ η διάβαση της Ερυθράς είναι ο τύπος του Μυστηρίου του Βαπτίσματος. Έτσι κι εδώ το γεγονός που συνέβη ανάμεσα στον Προφήτη και τον Αχαάβ είναι ένα γεγονός, και ένας ιστορικός τύπος των εσχάτων. Διότι ο Αχαάβ είναι αντίτυπο του Αντιχρίστου.
Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΠΑΡΩΝ ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ: Ο Ηλίας θα είναι παρών και στις ημέρες του Αντιχρίστου! Άλλωστε, ο προφήτης Ηλίας δεν πέθανε, αναλήφθηκε. Θα επανέλθει! Και όπως ήλεγξε τον Αχαάβ, έτσι θα ελέγξει και τον Αντίχριστο. Και το καταπληκτικό: τριάμισι χρόνια ανομβρία επέφερε ο προφήτης Ηλίας στον Αχαάβ, τριάμισι χρόνια ανομβρία θα επιφέρει και στον Αντίχριστο! “Έτσι, έχουμε το μοναδικό φαινόμενο, που ένα πρόσωπο, ο προφήτης Ηλίας, αποτελεί και ιστορικό αντίτυπο σ' εκείνη την εποχή, αλλά και ένα ιστορικό πρωτότυπο στο μέλλον, στα έσχατα.” (π. Αθ. Μυτιληναίος). Έτσι λοιπόν το ίδιο πρόσωπο είναι παρόν και στη μία και στην άλλη περίπτωση.
Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΡ. ΗΛΙΑ: Το βιβλίο της Αποκαλύψεως (ια΄κεφ.), διαβάζουμε: “Και θα δώσω”, λέει ο Χριστός “στους δυο μάρτυρές μου”, ο ένας από τους οποίους είναι ο Προφήτης Ηλίας, “και θα προφητεύσουν”. Λέγονται μάρτυρες, γιατί θα δώσουν μία μαρτυρία. Λέγονται και προφήτες, γιατί θα προφητεύσουν. Η διάρκεια της προφητείας τους θα είναι χίλιες διακόσιες εξήντα ημέρες, ή τριάμισι χρόνια. Πόσες μέρες είχε κρατήσει την ανομβρία τότε ο Προφήτης; Τριάμισι χρόνια.
Το ίδιο φαινόμενο, από το ίδιο πρόσωπο! Και η Αποκάλυψη λέει πιο κάτω: «Αυτοί θα έχουν εξουσία να κλείσουν τον ουρανό, για να μην πέσει βροχή κατά τις ημέρες της προφητείας τους.»! Το κήρυγμα της μετανοίας λοιπόν θα διαρκέσει τριάμισι χρόνια, όσο και η περίοδος της ανομβρίας. Στη συνέχεια ο Αντίχριστος, που δεν θα ανεχθεί τον προφητικό έλεγχο, θα τους φονεύσει αφήνοντας τα σώματά τους άταφα στην πλατεία της Ιερουσαλήμ. Γι' αυτούς τους δύο Προφήτες λέει το βιβλίο της Αποκαλύψεως ότι θα τους δει όλος ο κόσμος, αφού θα 'χουν φονευθεί στην πλατεία της Ιερουσαλήμ. Το φόνο μάλιστα των Προφητών θα τον δουν: “γλώσσες, φυλές, έθνη, λαοί». Κι ενώ αυτό ήταν αδύνατο για την εποχή που γράφηκε η Αποκάλυψη, σήμερα φαίνεται εύκολο χάρη στην τηλεόραση και το διαδίκτυο. Η Αποκάλυψη προσθέτει ότι, στα 3,5 χρόνια της κυριαρχίας του Αντιχρίστου, ο πιστός λαός πρέπει να αποκρυβεί «μικρόν όσον όσον», ακριβώς όπως ο Ηλίας στα χρόνια του, υπό τύπον Αντιχρίστου, Αχαάβ. Πρέπει ο λαός του Κυρίου να κρυφτεί για να γλυτώσει τον θάνατο και για να αποφύγει τις επιδράσεις της κυριαρχία του Αντιχρίστου. Όσον αφορά τις επιδράσεις αυτές, αρκεί να δούμε σήμερα, που δεν υπάρχει διωγμός των πιστών, πόσο εύκολα απομακρύνθηκε ο Ελληνισμός από την Εκκλησία χάρις στην εκκοσμίκευση. “Κι ακόμα δεν ήρθε ο Αντίχριστος. Και πού να 'ρθει και να επιβάλει πείνα και οικονομικό αποκλεισμό! Τι θα γίνει τότε;” (π. Αθ. Μυτιληναίος). Ο λαός του Θεού θα κρυφτεί στην έρημο όπως ο Προφήτης αλλά και αυτοί που περιστοίχιζαν τότε τον προφήτη Ηλία. Αυτοί τότε, και η Εκκλησία στα έσχατα, καταφεύγουν στην έρημο, κρύβονται. Όμως, ας θυμηθούμε, από την έρημο ξεκίνησε η Εκκλησία.
Διαβάζουμε στο Κατά Μάρκον Ευαγγέλιο, «φωνή βοώντος εν τη ερήμω». Ο Ιωάννης ο Πρόδρομος φωνάζει και λέει ότι έρχεται ο Μεσσίας, δείχνοντάς τον από την έρημο. Εκεί είναι τα θεμέλια της Εκκλησίας. Στην έρημο θα καταλήξει. Και η Αποκάλυψη συνεχίζει: “ο Αντίχριστος, πίσω από τον οποίο είναι ο Διάβολος, θα διώξει την Εκκλησία, γι' αυτό εκείνη θα καταφύγει στην έρημο, και θα βγάλει νερό από το στόμα του, για να την πνίξει”. Το νερό που βγάζει ο Διάβολος, και ο Αντίχριστος, είναι τα διάφορα κοινωνικά και φιλοσοφικά συστήματα, που θέλουν να πνίξουν τον σύγχρονο Χριστιανό. Είναι σαν κάποιος να μας δίνει να φάμε, υπό τον όρο να ακολουθήσουμε το κοινωνικό, οικονομικό ή αιρετικό σύστημα, που αυτός προσφέρει. Κάτι δηλαδή ανάλογο με τα πουλημένα πρωτοτόκια του Ησαύ έναντι ενός πιάτου φαγητού! Άρα οι πιστοί που θα δεχθούμε την “προσφορά” του Αντιχρίστου θα χαθούμε. Και όμως, ο Θεός θα βοηθήσει την διωκόμενη Εκκλησία Του, όπως βοήθησε τον περιούσιο, πάλαι ποτέ, λαό Του στη διάβαση της Ερυθράς, χρησιμοποιώντας στοιχεία της φύσης με τέτοιο τρόπο ώστε και να διαφυλαχθεί ο Ισραήλ και να καταποντιστούν οι διώκτες του. Ακόμη ο Θεός θα βοηθά το λαό Του στη διατροφή του ακριβώς όπως έκανε με το μάννα στο Σινά και με τον κόρακα που έφερνε τροφή στον Προφήτη Ηλία. Με τον τρόπο αυτό, γνωρίζοντας ότι τα πτηνά αυτά είναι σαρκοφάγα, τονίζεται περισσότερο το θαύμα, διότι τα σαρκοβόρα κοράκια, σε μια περίοδο γενικευμένου λιμού, δεν το τρώνε αλλά το φέρνουν στον Προφήτη! Με τέτοιους θαυμαστούς τρόπους θα τρέφονται και στα έσχατα τα μέλη της “εν ερήμω” Εκκλησίας. Γι' αυτό και η απεικόνιση του Προφήτη με τον κόρακα που τον διατρέφει, τονίζει την ιστορικότητά του ως τύπου των εσχάτων και κυριαρχεί έναντι οποιουδήποτε άλλου τύπου εικονίσεως. Αυτό τονίζει περισσότερο στη ζωή του Προφήτη η Ορθόδοξη Εκκλησία μας. Κι αυτό διότι η Εκκλησία μας θέλει να τονίσει την ιστορικότητα του Προφήτου σαν τύπο των εσχάτων; αλλά “και να μας πει τι θα γίνει με τους πιστούς μας όταν θα έλθει το τέλος του κόσμου” (π. Αθ. Μυτιληναίος).
Ο ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΟΥ ΑΧΑΑΒ, ΤΥΠΟΣ ΤΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ: Ο προφήτης Ηλίας, θα καταδείξει τον Αντίχριστο αλλά και θα τον ελέγξει, όπως έλεγξε και τον Αχαάβ. Στον Αχάαβ είπε κάποτε: “Το αίμα σου θα το γλύψουν σκυλιά και γουρούνια” κι έτσι έγινε. Στη σύζυγο του Αχαάβ, Ιεζάβελ, είπε: «Εσένα, θα σε ποδοπατήσουν τα άλογα και θα σε λιανίσουν, και θα σε φάνε τα σκυλιά!...» Κι αυτά πραγματοποιήθηκαν έως κεράιας. Έτσι θα ελέγξει ο Προφήτης και τον Αντίχριστο.
Μας λέει η Αποκάλυψη ότι, όταν ο Αντίχριστος θα τον συλλάβει μαζί με τον Ενώχ, και θα τους φονεύσει, τότε τόσο θα χαρούν οι άνθρωποι, ώστε θα ανταλλάξουν δώρα μεταξύ τους, γιατί απαλλάχτηκαν από έναν κήρυκα που τους βασάνιζε με τα λόγια του! Οι αμαρτωλοί θα χαρούν. Αλλά, προσθέτει το ιερό βιβλίο, σε τρεισήμισι μέρες θα δουν τον προφήτη Ηλία να ανασταίνεται από τους νεκρούς και να ανεβαίνει στον ουρανό, και τότε θα τους πιάσει φόβος και τρόμος! Αλλά εάν γι' αυτούς ο Ηλίας θα είναι φοβερός, για τους δικαίους θα είναι αληθινή ευλογία.Τη χαρά και την ελπίδα που σκορπούσε ο προφήτης Ηλίας στους δικαίους της εποχής του θα σκορπίσει και στους δικαίους των εσχάτων αλλά και σ' όλους που θα αναστηθούν. “ γαρ ημείς ζωή ζησόμεθα” (Σ. Σειράχ, μη΄κεφ.).
ΕΠΙΛΟΓΙΚΑ: Όταν ο Προφήτης με παράπονο έλεγε στον Θεό: «Κύριε, μόνος εγώ έμεινα να Σε λατρεύω. Όλοι οι άλλοι προσκύνησαν τα είδωλα!», ο Θεός του απάντησε πως “εφτά χιλιάδες άνδρες δεν προσκύνησαν τον Βάαλ.” Αυτοί οι άνδρες, όταν έβλεπαν τον Προφήτη να ελέγχει τον Αχαάβ, χαίρονταν. Αλλά θα τον δουν με την ίδια χαρά και ελπίδα οι δίκαιοι των εσχάτων. Όταν θα κηρύσσει στην Ιερουσαλήμ οι δίκαιοι θα πουν: “Ήλθε ο Ηλίας. Ελέγχει τον Αντίχριστο. Πλησιάζει η έλευση του Κυρίου!” Θα τον δουν και όλοι οι δίκαιοι που κατά τη δευτέρα Παρουσία θα αναστηθούν όπως ακριβώς τον είδαν και οι τρεις Μαθητές στο Θαβώρ κατά την Μεταμόρφωσή Του. Γιατί κι εμείς τότε θα φωνάξουμε: “μακάριοι οι ιδόντες σε και οι εν αγαπήσει κεκοσμημένοι, και ημείς ζωή ζησόμεθα”, όπως έγραψε ο Σειράχ τον 2ο αι. π. Χ.
Ο προφήτης Ηλίας είναι ο μέγιστος των Προφητών είναι ανώτερος κι απ’ αυτόν τον προφήτη Ησαΐα τον μεγαλοφωνότατο. Η παρουσία του με τα θαύματά του συγκλονίζει τους πιστούς και όχι μόνο.
Συνομιλώντας με τον αδελφό Θεόκτιστο από την Ήπειρο, με ρώτησε αν άκουσα ένα αξιόλογο θαύμα που έκανε πριν χρόνια στα Γιάννενα ο προφήτης Ηλίας σε ένα στρατιώτη που φύλαγε σκοπός σε ένα στρατώνα. Του είπα ότι δεν το άκουσα και τον παρακάλεσα να μου το διηγηθεί να το σημειώσουμε σε δόξα του προφήτη Ηλία.
-Άκουσε μου, λέγει. Ένας στρατιώτης φύλαγε σκοπός σε ένα στρατώνα και τα μεσάνυχτα περίπου άκουσε βήματα ανθρώπου που τον πλησίαζε. Ο στρατιώτης υπέθεσε ότι ήταν έφοδος αξιωματικών και, όπως είναι συνήθεια, πήγαιναν να δουν αν είναι ξύπνιος ή κοιμάται κ.λπ. Ο σκοπός φώναξε: Αλτ! Αλλά πάλι τα βήματα ακούονταν και τον πλησίαζαν. Για δεύτερη φορά φωνάζει: Αλτ, τις ει;
Έχοντας το όπλο στα χέρια του, καμία απάντηση δεν έλαβε. Αναγκάζεται να επαναλάβει το: αλτ και πυροβολώ!
Μόλις είπε, πυροβολώ, του φεύγει το όπλο από τα χέρια, ως πενήντα μέτρα μακριά, και βλέπει ξαφνικά, αντί του αξιωματικού, όπως νόμιζε, ένα παπά μέσα σε αστραπόμορφη λάμψη φωτός!
Και όπως τον είδε, πολύ φοβήθηκε. Του λέει ο φαινόμενος παπάς: «Μη φοβάσαι, παιδί μου, μη φοβάσαι, αλλά, πες μου, γιατί ευλογημένε βλασφημείς τα θεία; Το Χριστό, την Παναγία, τους Αγίους;».
«Συγχώρησέ με, άγιε πάτερ (ήλθε σε κατάνυξη, δάκρυσε και ζητούσε συγχώρηση για την αμαρτία του αυτή) γιατί από κακή και πολυχρόνια συνήθειαν γίνεται αυτό. Συγχώρησέ με». Του λέει ο άγιος: «Να κηρύξεις σε όλους να μετανοήσουν, να μη βλασφημούν. Να το ανακοινώσεις στη Μητρόπολη και σε όλους να το γράψουν και οι εφημερίδες». Του λέγει ο στρατιώτης: «Δεν με πιστεύουν, άγιε. Αλλά πες μου ποιος είσαι;» «Είμαι ο προφήτης Ηλίας».
Και για να πιστέψουν περισσότερο, να πεις ότι σ’ εκείνη τη κορυφή (και του έδειξε το μέρος) να σκάψουν και να βρουν εκκλησία μου παλαιά και πάνω σ’ αυτή να κτίσουν Ναό».
Αυτό ανακοινώθηκε σε όλη την πόλη και δημοσιεύτηκε στις τοπικές εφημερίδες πολλοί πίστεψαν και άλλαξαν ζωή, ο δε σύλλογος των αρτοποιών που τιμούν τον προφήτη Ηλία ως προστάτη τους, έσκαψαν στη κορυφή που τους υποδείχθηκε, ανακάλυψαν την παλαίαν εκκλησία και έκτισαν νέα σε δόξα και τιμή του πανένδοξου προφήτη Ηλία.
Ο στρατιώτης άλλαξε τρόπους και παλαιές συνήθειες και έζησε την υπόλοιπη ζωή του ως υπόδειγμα καλού χριστιανού.
-Άκουσε μου, λέγει. Ένας στρατιώτης φύλαγε σκοπός σε ένα στρατώνα και τα μεσάνυχτα περίπου άκουσε βήματα ανθρώπου που τον πλησίαζε. Ο στρατιώτης υπέθεσε ότι ήταν έφοδος αξιωματικών και, όπως είναι συνήθεια, πήγαιναν να δουν αν είναι ξύπνιος ή κοιμάται κ.λπ. Ο σκοπός φώναξε: Αλτ! Αλλά πάλι τα βήματα ακούονταν και τον πλησίαζαν. Για δεύτερη φορά φωνάζει: Αλτ, τις ει;
Έχοντας το όπλο στα χέρια του, καμία απάντηση δεν έλαβε. Αναγκάζεται να επαναλάβει το: αλτ και πυροβολώ!
Μόλις είπε, πυροβολώ, του φεύγει το όπλο από τα χέρια, ως πενήντα μέτρα μακριά, και βλέπει ξαφνικά, αντί του αξιωματικού, όπως νόμιζε, ένα παπά μέσα σε αστραπόμορφη λάμψη φωτός!
Και όπως τον είδε, πολύ φοβήθηκε. Του λέει ο φαινόμενος παπάς: «Μη φοβάσαι, παιδί μου, μη φοβάσαι, αλλά, πες μου, γιατί ευλογημένε βλασφημείς τα θεία; Το Χριστό, την Παναγία, τους Αγίους;».
«Συγχώρησέ με, άγιε πάτερ (ήλθε σε κατάνυξη, δάκρυσε και ζητούσε συγχώρηση για την αμαρτία του αυτή) γιατί από κακή και πολυχρόνια συνήθειαν γίνεται αυτό. Συγχώρησέ με». Του λέει ο άγιος: «Να κηρύξεις σε όλους να μετανοήσουν, να μη βλασφημούν. Να το ανακοινώσεις στη Μητρόπολη και σε όλους να το γράψουν και οι εφημερίδες». Του λέγει ο στρατιώτης: «Δεν με πιστεύουν, άγιε. Αλλά πες μου ποιος είσαι;» «Είμαι ο προφήτης Ηλίας».
Και για να πιστέψουν περισσότερο, να πεις ότι σ’ εκείνη τη κορυφή (και του έδειξε το μέρος) να σκάψουν και να βρουν εκκλησία μου παλαιά και πάνω σ’ αυτή να κτίσουν Ναό».
Αυτό ανακοινώθηκε σε όλη την πόλη και δημοσιεύτηκε στις τοπικές εφημερίδες πολλοί πίστεψαν και άλλαξαν ζωή, ο δε σύλλογος των αρτοποιών που τιμούν τον προφήτη Ηλία ως προστάτη τους, έσκαψαν στη κορυφή που τους υποδείχθηκε, ανακάλυψαν την παλαίαν εκκλησία και έκτισαν νέα σε δόξα και τιμή του πανένδοξου προφήτη Ηλία.
Ο στρατιώτης άλλαξε τρόπους και παλαιές συνήθειες και έζησε την υπόλοιπη ζωή του ως υπόδειγμα καλού χριστιανού.
Ο προφήτης Ηλίας είναι ένας από τους μεγαλύτερους προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης και από τους πιο αγαπημένους αγίους του λαού μας. Τα εκκλησάκια του στολίζουν τις βουνοκορφές (επειδή κρύφτηκε στο βουνό όταν τον καταδίωκε ο βασιλιάς Αχαάβ), τα πανηγύρια του στις 20 του Ιούλη είναι κοσμαγάπητα και πολλοί συμπατριώτες μας έχουν το όνομά του.
Στο Ρέθυμνο είναι πασίγνωστη η ιστορική μονή του στα Ρούστικα, όπου έζησε και ο σύγχρονος άγιος γέροντας Ευμένιος Λαμπάκης (ο οποίος κοιμήθηκε την ημέρα των Χριστουγέννων του 2005).
Τα γνωστά γεγονότα της ζωής του προφήτη Ηλία καταγράφονται στην Παλαιά Διαθήκη, στα βιβλία που ονομάζονται Γ΄ Βασιλειών (από κεφ. 16, στίχ. 29) και Δ΄ Βασιλειών (δηλ. ιστορίες των βασιλέων του Ισραήλ, δικαίων και αδίκων). Ο προφήτης έζησε τον 9ο αιώνα π.Χ. δηλ. γύρω στο 850-800 π.Χ. και αντιστάθηκε στον απάνθρωπο βασιλιά Αχαάβ (ο οποίος «κακοποίησε τους ανθρώπους που βρίσκονταν μπροστά του περισσότερο από κάθε άλλο βασιλιά του Ισραήλ», Γ΄ Βασ. 16, 33) και τη σκληρή και αδίστακτη βασίλισσα Ιεζάβελ, που κατάργησαν τη λατρεία του αληθινού Θεού και επέβαλαν στο Ισραήλ τη λατρεία του ειδωλολατρικού θεού Βάαλ. Ο Βάαλ δεν ήταν μόνο ψεύτικος θεός, αλλά δαίμονας που λατρευόταν με ανθρωποθυσίες.
Ο Ηλίας με την προσευχή του «έκλεισε τον ουρανό» και για τριάμισι χρόνια δεν έβρεξε. Επίσης, προκάλεσε τους ιερείς του Βάαλ, να συναντηθούν στο όρος Κάρμηλο, να τελέσουν θυσία (ζώου) και να προσευχηθούν ο καθένας στο θεό του για να ρίξει φωτιά από τον ουρανό να ανάψει τα ξύλα της θυσίας. Οι ιερείς του Βάαλ φώναζαν στο θεό τους, αλλά «ούτε φωνή, ούτε ακρόαση» (από εκεί είναι η φράση). Έφτασαν μάλιστα στο σημείο να χαράζουν και να ματώνουν το σώμα τους για να τους ακούσει ο θεός τους, αλλά μάταια (προφανώς αυτά περιλαμβάνονταν στη λατρεία του Βάαλ, που ήταν, όπως είπαμε, αιματηρή). Μόλις ο Ηλίας προσευχήθηκε, έπεσε φωτιά και έκαψε τα ξύλα, το σφάγιο της θυσίας και ακόμη και τις πέτρες γύρω γύρω.
Τότε ο λαός μπλόκαρε τους ιερείς και ο Ηλίας πήρε ένα σπαθί και τους σκότωσε!
Οι δύο πράξεις αυτές του προφήτη Ηλία – το κλείσιμο του ουρανού και ο φόνος των ιερέων, έστω κι αν έκαναν ανθρωποθυσίες – τιμωρήθηκαν από το Θεό (όπως τονίζει ο άγ. Ιωάννης ο Χρυσόστομος).
Στην πρώτη περίπτωση, ο Θεός έστειλε κόρακες να φέρνουν στον Ηλία τροφή, επειδή ο κόρακας είναι «μισότεκνος», δηλ. δεν αγαπά τα παιδιά του, επειδή δεν τα τρέφει. Κατόπιν τον οδήγησε στο σπίτι μιας φτωχής χήρας, όπου φιλοξενήθηκε. Όμως το παιδί της χήρας πέθανε και ο Ηλίας κατάλαβε πως η παρατεταμένη ξηρασία προκάλεσε καταστροφή στο λαό. Παρακάλεσε το Θεό και το παιδί αναστήθηκε, ενώ σταμάτησε και η ξηρασία.
Στη δεύτερη περίπτωση, ο Θεός του αφαίρεσε το θάρρος και ο προφήτης δείλιασε μπροστά στην επικήρυξή του από τη βασίλισσα Ιεζάβελ και περνώντας με τα πόδια μέσα από την έρημο κατέφυγε στο όρος Σινά. Εκεί του μίλησε ο Θεός μέσα από «φωνή αύρας λεπτής» (από ελαφρό αεράκι – που συμβολίζει ότι ο Θεός δεν είναι άγριος, αλλά πράος) και τον παρηγόρησε λέγοντάς του πως δεν είναι ο μόνος που Του απέμεινε πιστός, αλλά υπάρχουν και πολλοί άλλοι, που όμως δεν έχουν φανερωθεί δημόσια.
Μετά από διάφορες περιπέτειες, ο προφήτης Ηλίας αναλήφθηκε στον ουρανό ανεβαίνοντας σε ένα «πύρινο άρμα», μπροστά στα μάτια του μαθητή του, του αγίου Ελισαίου, που παρέλαβε μετά απ’ αυτόν το προφητικό χάρισμα. Η ανάληψη του, κατά τους αγίους διδασκάλους του χριστιανισμού (Πατέρες της Εκκλησίας), έγινε μέσα στο θείο Φως και όχι σε πραγματικό άρμα με άλογα.
Η επιστροφή του προφήτη Ηλία πριν τη δευτέρα παρουσία.
Στην Αποκάλυψη του αγίου Ιωάννη του Θεολόγου (στο τέλος της Καινής Διαθήκης) αναφέρεται ότι δύο προφήτες θα αντιμετωπίσουν τον Αντίχριστο ως κήρυκες μετανοίας και πνευματικοί ηγέτες και θα θανατωθούν απ’ αυτόν (Αποκ. κεφ. 11). Ο Αντίχριστος είναι ο τελευταίος κακός κυβερνήτης της Γης, που οι άνθρωποι θα τον λατρέψουν ως θεό, εγκαταλείποντας τον αληθινό Θεό.
Οι δύο αυτοί προφήτες, κατά την επικρατέστερη ερμηνευτική υπόθεση, είναι οι άγιοι της Παλαιάς Διαθήκης Ενώχ και Ηλίας, που όντως έχουν μεταφερθεί κάπου από το Θεό χωρίς να γνωρίσουν θάνατο. Αναφέρονται στα βιβλία της Παλ. Διαθήκης Γένεσις, 5, 21-24, και Δ΄ Βασιλειών, 2, 11.
Η επιστροφή του προφήτη Ηλία πριν την Ημέρα της Κρίσης προφητεύεται στην Παλαιά Διαθήκη, προφήτης Μαλαχίας, 4, 4-5: «και ιδού εγώ αποστελώ υμίν Ηλίαν τον Θεσβίτην, πριν ή ελθείν την ημέραν Κυρίου την μεγάλην και επιφανή, ος αποκαταστήσει καρδίαν πατρός προς υιόν και καρδίαν ανθρώπου προς τον πλησίον αυτού, μη ελθών πατάξω την γην άρδην». Ο Ηλίας λοιπόν θα έρθει για να αποκαταστήσει τις σχέσεις των ανθρώπων, όχι για να πολεμήσει με γήινα όπλα. Ο άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος, κατά τον αρχάγγελο Γαβριήλ, ήρθε «εν πνεύματι και δυνάμει Ηλιού» (Λουκ. 1, 17), αλλά η φυσική επιστροφή του Ηλία αναμένεται.
Οι δύο προφήτες θα έχουν θαυματουργικές δυνάμεις και θα μπορούν να σταματήσουν τη βροχή, «να μετατρέψουν τα ύδατα σε αίμα» και να ρίξουν συμφορές στη διεφθαρμένη ανθρωπότητα (κεφ. 11).
Πρέπει να παρατηρήσουμε πως οι θαυματουργικές πράξεις των δύο αγίων, που παραπέμπουν στην αρχαία δράση του προφήτη Ηλία (σταμάτημα της βροχής) και στις πληγές του Φαραώ επί Μωυσή (τα ύδατα γίνονται αίμα), προφανώς σχετίζονται με την κατάρριψη της δήθεν παντοδυναμίας του Αντίχριστου (που ονομάζεται «το Θηρίο»), που θα κατεβάσει πυρ εξ ουρανού, η εικόνα του θα μιλάει κ.π.ά. (Αποκ. 13, 11-15). Έτσι, όλοι οι κάτοικοι της γης, εκτός των πραγματικών πιστών, θα προσκυνήσουν το θηρίο, όχι από φόβο, αλλά γοητευμένοι, και προφανώς θα ανεχθούν τη δολοφονία εκείνων που δεν το προσκυνούν (ό.π., στίχ. 14-15).
Η διαφθορά λοιπόν θα είναι εξαπλωμένη σχεδόν πανανθρώπινα, πράγμα που μπορούμε να καταλάβουμε σκεπτόμενοι π.χ. τους θεατές της ρωμαϊκής αρένας ή των σταυρώσεων, των δημόσιων βασανιστηρίων, των λιθοβολισμών σε κάθε εποχή, αλλά και την ηθική και πνευματική αλλοτρίωση που κυριαρχεί στον κόσμο σήμερα – ασφαλώς μικρογραφία μόνον της κατάστασης που θα επικρατεί τότε. Βλέποντας την απόλυτη εκμετάλλευση, εξαθλίωση και φυσική και ηθική υποδούλωση των αδύναμων από τους δυνατούς, που επικρατεί στις μέρες μας, μπορούμε να υποθέσουμε ποιοι θα είναι οι πραγματικοί εχθροί τους (και τότε, μάλιστα, θα εξουσιάζει ο Αντίχριστος, όχι απλώς κάποιοι μεγιστάνες). Οι δύο άγιοι θ’ αποδείξουν ότι η παντοδυναμία του θηρίου είναι ψεύτικη, ότι η ευτυχία που ασφαλώς θα φέρει στις μάζες είναι απατηλή κι ότι ο Θεός έχει μεγαλύτερη δύναμη από τη δική του.
Αυτό υπονοείται όταν λέγεται ότι οι δύο προφήτες «βασάνισαν τους κατοίκους της γης» και ότι όποιος τους αδικήσει θα πεθάνει από «φωτιά που βγαίνει από το στόμα τους». Και τούτο, γιατί δύο άνθρωποι που «θα φορούν σάκκους» και προφανώς θα είναι άοπλοι (γι’ αυτό και το θηρίο, που επίσης θα έχει στην υπηρεσία του υπερφυσικές δυνάμεις και θα εξοντώνει όλους όσοι δεν το προσκυνούν, Αποκ. κεφ. 13, θα κάνει πόλεμο με αυτούς τους δύο μόνους και θα τους θανατώσει στην πλατεία της Ιερουσαλήμ, Αποκ. 11, 7-8) δε μπορεί να βασανίσουν τους ανθρώπους – μάλιστα, όλους – με κυριολεκτικά βασανιστήρια. Εξάλλου, δε θα επικρατήσουν σε κάποιο πεδίο μάχης οδηγώντας χιλιάδες πολεμιστές, δε θα εξαπλώσουν την πίστη στις χώρες των απίστων, ούτε θα ιδρύσουν κάποιο βασίλειο, αλλά θα μαρτυρήσουν και θα πεθάνουν, μιμούμενοι το παράδειγμα του Κυρίου τους. Αυτές οι τιτάνιες συγκρούσεις, που δίδονται σε προφητικά οράματα και ασφαλώς περιέχουν και αλληγορίες.
Μετά τη δολοφονία των δύο προφητών στην Ιερουσαλήμ, θα αναστηθούν και θα αναληφθούν στον ουρανό. Και ο θάνατος και η ανάστασή τους θα γίνουν ορατά από όλους τους κατοίκους της Γης, όπως αναφέρει η Αποκάλυψη, κεφ. 11, στίχ. 9 (προφανώς θα προβληθούν στην τηλεόραση και στο διαδίκτυο).
Ο Αντίχριστος θα χάσει την εξουσία από τον ίδιο το Χριστό, αφού θα έχει βασιλέψει 7 πικρά χρόνια.
Φωτογραφία του προφήτη Ηλία;
Στο διαδίκτυο κυκλοφορεί η παρακάτω ιστορία, με τη φωτογραφία που δημοσιεύουμε:
«Το Ιστορικό με τη Φωτογραφία, στην οποία εμφανίζεται ο Προφήτης Ηλίας»
Αθήνα, Δεκέμβριος 2005
Κάποια Κυρία στην Αθήνα είδε από το παράθυρό της προ καιρού ένα Γέροντα έξω από το σπίτι της κοντά στα σκουπίδια, σαν να έψαχνε για κάτι.
Του φώναξε και τον κάλεσε να ανέβει στο σπίτι της να του προσφέρει καφέ και κάτι να φάει. Μάλιστα κατέβηκε και η ίδια κάτω για να τον πείσει, γιατί φαινόταν κάπως αδιάφορος.
-«Καλά παιδί μου, ας ανέβω», της είπε και ανέβηκε.
Ώσπου να φτιάξει τον καφέ στην κουζίνα, επιστρέφοντας, ο Γέροντας είχε εξαφανιστεί. Κοιτάζει από το παράθυρο και τον βλέπει πάλι στο ίδιο μέρος.
Τον ξαναφωνάζει με αγωνία και ο Γέροντας ανεβαίνει πάλι.
Του προσφέρει αυτά που είχε ετοιμάσει, αλλά Εκείνος έβγαλε από το ρούχο του ένα πετράδι πολύτιμο και της είπε να το πουλήσει, να αγοράσει τα εισιτήρια που της χρειάζονταν για να πάει να δει τον αδελφό της στην Αμερική, που τόσο το ήθελαν και οι δύο να ειδωθούν μετά από τόσα χρόνια.
Δεν είχε όμως τα χρήματα να ταξιδέψει ως εκεί. Της είπε δε, ότι είναι ο Προφήτης Ηλίας και εξαφανίστηκε. Εκείνη έκανε όπως της είπε με πολλή χαρά.
Εκεί ο αδελφός της έφερε τη φωτογραφία που είχε βγάλει πριν από 20 χρόνια στους Αγίους Τόπους και την οποία είχε κρύψει.
Δεν είχε πει σε κανέναν τίποτα.
Ήθελε όμως να την φανερώσει στην αδελφή του τώρα, που είχε την ευκαιρία να το πει σε κάποιον που εμπιστευόταν.
Της είπε λοιπόν, ότι όταν εμφάνισε το φίλμ που είχε βγάλει στους Αγίους Τόπους, στη φωτογραφία που ζήτησε να του βγάλουν για ενθύμιο, είδε με μεγάλη του έκπληξη να στέκεται δίπλα του αυτός ο Γέροντας και υπέθεσε πως ήταν ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, μάλιστα το έγραψε στο πλάι της φωτογραφίας.
Όταν έδειξε τη φωτογραφία στην αδελφή του και της αποκάλυψε το συμβάν, λέγοντας της ότι είναι μάλλον ο Άγιος Κοσμάς, πετάχτηκε εκείνη και με δέος του είπε ότι είναι ο Προφήτης Ηλίας.
Τον αναγνώρισε αμέσως, γιατί την είχε επισκεφτεί στο σπίτι της. Και του είπε όλη την ιστορία. Μετά από 20 χρόνια επέτρεψε ο Καλός Θεός να αποκαλυφθεί αυτό το θαυμαστό γεγονός!
Εδώ τελειώνει η ιστορία. Το σχόλιό μας:
Η ιστορία μπορεί να είναι και μύθος, όσο για τη φωτογραφία, όλοι ξέρουμε πόσο εύκολο είναι να κατασκευαστεί μια πλαστή φωτογραφία. Αλλά και αν είναι αληθινή η φωτογραφία και η ιστορία, δε σημαίνει οπωσδήποτε πως ο Ηλίας ήρθε και άρα είμαστε στην εποχή του Αντίχριστου (αν και κάτι μου λέει πως δεν είμαστε πολύ μακριά.
Μην ξεχνάμε πως οι άγιοι εμφανίζονται διαρκώς, ενώ ο προφήτης Ηλίας εμφανιζόταν στο γέροντα Ευμένιο από τα Ρούστικα. Υπάρχει όμως και εμφάνισή του στην παιδική ηλικία του αρχιεπισκόπου Κρήτης Τιμόθεου (αναφέρεται στη βιογραφία του), ο οποίος μια νύχτα είχε καταφύγει σ’ ένα εξωκκλήσι, χωρίς να ξέρει τίνος αγίου ήταν, κι όμως τη νύχτα του εμφανίστηκε ένας γέρος και τον πληροφόρησε πως το εξωκκλήσι είναι δικό του και πως τα τρομερά προβλήματα που υπήρχαν στη ζωή του παιδιού θα λυθούν, όπως και έγινε. Το πρωί το παιδί διαπίστωσε πως το εκκλησάκι ήταν του προφήτη Ηλία.
Στο Ρέθυμνο φυσικά έχουμε δύο πανέμορφα εκκλησάκια του αγίου (εκτός από τα χωριά, όπως π.χ. στην Επισκοπή), στον ομώνυμο λόφο πάνω από την οδό Θεοτοκοπούλου και στα Τρία Μοναστήρια. Ελπίζω πως και φέτος ο λαός μας τίμησε τον άγιο δεόντως. Ας έχουμε τις ευχές του.