Αβορίγινες
Ακολουθώντας τα βήματα των προγόνων.
Η τελετή της εποχής του Walkabout και η ενηλικίωση.
Η Αυστραλία έχει κατοικηθεί για περισσότερο από 50.000 χρόνια και οι Αβορίγινες έχουν μια πολύπλοκη και συναρπαστική πνευματική ζωή. Ο πολιτισμός τους είναι γεμάτος με παραδόσεις και τελετές με ιδιαίτερο νόημα και η πολιτιστική τους ταυτότητα είναι ιδιαίτερα σημαντική γι 'αυτούς σήμερα, τώρα που οι πολλές φυλές από όλη την Αυστραλία έχουν έρθει μαζί.
Οι άνθρωποι των Αβορίγινων αντιμετωπίστηκαν τρομακτικά από τους Βρετανούς που προσπάθησαν να αποικίσουν το νησί. Πολλές από τις ξεχωριστές πολιτιστικές ομάδες καταστράφηκαν κατά την ανάληψη των παραδοσιακών κυνηγών των χώρων τους ή όταν εκτέθηκαν σε νέες ασθένειες που ήταν ξένες σε αυτούς. Άλλοι σφαγιάστηκαν ή καταλήφθηκαν βίαια και εξαναγκάστηκαν σε μια ζωή δουλείας.
Τα παιδιά τραβήχτηκαν από τις οικογένειές τους και αναγκάστηκαν να φοιτήσουν σε οικιστικά σχολεία - μια πρακτική που χρησίμευε σκόπιμα και μεθοδικά να εξαλείψουν τον πολιτισμό των Αβορίγινων.
Δεν τους επιτρεπόταν να μαθαίνουν τις δικές τους γλώσσες ή να μεταδίδουν παραδόσεις και λαογραφία. Οι πτυχές της καλλιέργειας των Αβορίγινων που είχαν περάσει εδώ και χιλιάδες χρόνια διαγράφηκαν μέσα σε μια γενιά.
Οι Αβορίγινες Αυστραλοί προσπαθούν να κρατήσουν την κουλτούρα τους.
Και σήμερα υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που είναι περήφανοι για την κληρονομιά τους και συμμετέχουν στις τελετές που έχουν επιβιώσει. Αυτές οι τελετές ενσαρκώνουν τα πράγματα που ήταν πιο σημαντικά για τις Αβορίγινες κοινωνίες και μελετώντας τες είναι δυνατόν να μάθουμε πολλά για τον πολιτισμό και τον τρόπο ζωής τους.
Ερχόμενοι στην Εποχή της ενηλικίωσης.
Παραδόσεις
Η τελετή "έλευση της ηλικίας" είναι μια σημαντική τελετή μεταξύ πολλών πολιτισμών. Είναι ένα σημαντικό ορόσημο και αποτελεί μια δύσκολη περίοδο για πολλούς νέους. Είναι πολύ παλιά τελετή που σηματοδοτεί την έλευση των νέων στον κόσμο των ενηλίκων. Για ορισμένους πολιτισμούς αυτή θεωρείται μια επικίνδυνη εποχή.
Η ηλικία κατά την οποία ένα άτομο κινείται σε μια τελετή ενηλικίωσης ποικίλλει. Κατά την Εβραϊκή Bar και Bat Mitzvahs, η τελετή λαμβάνει χώρα όταν το νεαρό άτομο είναι 13 ετών και μία Quinquennia πραγματοποιήται στα 15α γενέθλια ενός κοριτσιού. Άλλες τελετές βασίζονται σε φυσικές αλλαγές όπως η έναρξη της εφηβείας. Ο τρόπος με τον οποίο επισημαίνεται η εκδήλωση ποικίλλει επίσης ανά περιοχή. Κάποιες φορές είναι μια απλή τελετή και κάποιες άλλες είναι μια βαριά θρησκευτική τελετή.
Τα τελευταία χρόνια έχει σημειωθεί μάλιστα αύξηση των κοσμικών εορταστικών εκδηλώσεων, οι οποίες στοχεύουν στην προετοιμασία των εφήβων για ενηλικίωση. Καθώς η θρησκεία έχει τώρα έναν λιγότερο αναπόσπαστο ρόλο σε πολλές κοινωνίες, τα μετασχηματιστικά εφηβικά χρόνια παρέμειναν δύσκολα στην πλοήγηση και η ανάγκη να παρατηρηθεί ο χρόνος παρέμεινε σημαντική. Αυτές οι κοσμικές εκδηλώσεις ηλικίας είναι ιδιαίτερα δημοφιλείς στην Σκανδιναβία, αλλά παράλληλα αρχίζουν να γίνονται πιο συνηθισμένες στη Βόρεια Αμερική.
Αλλά αν πρόκειται για πνευματικές, πολιτιστικές ή κοσμικές, εορταστικές εκδηλώσεις, όλα έχουν μερικά κοινά χαρακτηριστικά. Αναγνωρίζουν ότι το κατώφλι μεταξύ της παιδικής ηλικίας και της ενηλικίωσης είναι μια ειδική και συχνά δύσκολη εποχή για τους νέους και τους καθησυχάζει ότι ως ενήλικες είναι μια ευπρόσδεκτη προσθήκη στην κοινωνική ή πολιτιστική τους ομάδα. Πολλοί από αυτούς προσφέρουν ένα χέρι βοήθειας σε νέους ανθρώπους που μπορεί να αγωνίζονται με την ταυτότητά τους και να προσφέρουν τη συμβουλή μιας παλαιότερης φιγούρας (για παράδειγμα ενός Ραβιού ή ενός φυλετικού γέροντος) που διδάσκει στον νεαρό ότι έχουν τις δεξιότητες που χρειάζονται για να ευδοκιμήσουν ως ενήλικες.
Η ενηλικίωση των Αβορίγινων
Η τελετή ερχόμενης ηλικίας είναι επίσης μια σημαντική πτυχή της κουλτούρας των Αβορίγινων και γι 'αυτό και σήμερα ασκείται περισσότερη από μία τελετή (απογείωσης ηλικίας) των Αβορίγινων. Στην Ανατολική Αυστραλία διοργανώνεται τελετή έναρξης που ονομάζεται Bora για νεαρά αγόρια που έχουν (επιτύχει) την κατάσταση των ανδρών.
Όπως και η τελετή Aboriginal Bora, το Walkabout είναι μια τελετή "γέννησης".
Ενώ η εκκίνηση ποικίλλει μεταξύ των πολιτισμών των Αβορίγινων και των περιοχών, η τελετή είναι έντονη. Τα αγόρια υποβάλλονται σε σωματικά απαιτητικές δραστηριότητες όπως ο σχηματισμός δακτύλων, η απομάκρυνση δοντιών και ο ακρωτηριασμός των γεννητικών οργάνων.
Διδάσκονται τα μυστικά των πνευματικών πεποιθήσεων της φυλής μέσω παραδοσιακών τραγουδιών, χορών και λαϊκών παραδόσεων. Η τελετή πραγματοποιείται σε ειδικό τελετουργικό έδαφος και παρακολουθείται από πολλούς άντρες.
Αυτή η έντονη ομαδική εκκίνηση βοηθά έναν νεαρό άνδρα να αισθάνεται σαν μέρος των ανδρών. Είναι φυσικά αποδεκτοί από τους άλλους άνδρες και μοιράζονται σε ομαδικές εμπειρίες οι οποίες τείνουν τους δεσμούς μεταξύ ανθρώπων που παραδοσιακά βασίζονταν ο ένας στον άλλο για ασφάλεια κατά τη διάρκεια εξαντλητικών δραστηριοτήτων όπως το κυνήγι και ο πόλεμος.
Γενικότερα η Μπόρα ενθαρρύνει παράλληλα και την συντροφικότητα των μελών της φυλής.
Η τελετή Walkabout
Η εορταστική εκδήλωση Walkabout είναι μια ιεροτελεστία διέλευσης νεαρών ανδρών ηλικίας μεταξύ 10 και 16 ετών (αν και συνήθως 12-13 ετών).
Συχνά παρεξηγείται από όσους έχουν λίγη γνώση της πολιτιστικής πρακτικής των Αβορίγινων και ο όρος έχει χρησιμοποιηθεί ως ένας αποθαρρυντικός τρόπος περιγραφής της περιπλάνησης χωρίς νόημα.
Ο όρος χρησιμοποιείται ακόμα και σε άλλες αγγλόφωνες κοινωνίες που συχνά δεν έχουν ιδέα για την προέλευσή τους - ίσως έχετε ακούσει όσοι έχετε ζήσει στην Αυστραλία κάποιον να ρωτάει κάτι σαν "Έχετε δει τον Joe; επρόκειτο να τον συναντήσω, αλλά έφυγε σε ένα walkabout, είμαι βέβαιος ότι άφησα τα κλειδιά μου εδώ, αλλά όπως βλέπω έχουν πάει σε ένα walkabout. "
Για το λόγο αυτό, η παραδοσιακή ονομασία Walkabout αντικαθίσταται γενικά από τον όρο «προσωρινή κινητικότητα», έτσι ώστε να μην υπονομεύεται η πνευματική σημασία του γεγονότος και η σημασία του για τους νέους που το αναλαμβάνουν.
Ένας νεαρός άνδρας στο Walkabout, που φροντίζει τον εαυτό του καθώς κάνει το πνευματικό ταξίδι σε ανδρική ηλικία.
Είναι αναμφισβήτητα μια φυσική ιεροτελεστία διέλευσης - ο νεαρός που την αναλαμβάνει πρέπει να ζει προσωρινά με ένα μοναχικό τρόπο ζωής και να επιβιώσει (εντελώς μόνος του) - αλλά είναι επίσης μια πνευματική άσκηση. Είναι ένα ταξίδι τόσο πνευματικό όσο και φυσικό πάνω από τα προγονικά εδάφη των Αβορίγινων, το οποίο λαμβάνει χώρα σε μια χρονική περίοδο έξι μηνών.
Το Walkabout είναι τόσο σωματικά όσο και διανοητικά απαιτητικό, ιδιαίτερα για αυτούς τους νέους άνδρες και πρέπει να αποδείξουν ότι είναι έτοιμοι για το καθήκον πριν λάβουν την έγκριση για την τελετή από τους πρεσβυτέρους των Αβορίγινων.
Στα χρόνια πριν από το Walkabout προετοιμάζονται από τους πρεσβύτερους, οι οποίοι τους δίνουν συμβουλές τόσο για τη φυσική επιβίωση όσο και για την επικείμενη ζωή των ενηλίκων. Λαμβάνουν τη μυστική γνώση των φυλών τους και τη γνώση για το πώς θα επιβιώσουν στις δύσκολες εκτάσεις που έχουν φιλοξενήσει τους προγόνους τους για τόσες πολλές γενιές.
Η σωματική τελετή
Οι νεαροί άνδρες που πραγματοποιούν την τελετή Walkabout είναι ντυμένοι ξεχωριστά, έτσι ώστε οι άνθρωποι να γνωρίζουν ότι είναι αυτό που κάνουν. Τα σώματα τους είναι διακοσμημένα με βαφές και στολίδια. Ακριβώς όπως και η Μπόρα, ο τρόπος που είναι διακοσμημένοι ποικίλλει ανάλογα με την περιοχή - μερικά αγόρια θα λάβουν μόνιμο σημάδι όταν ξεκινούν, όπως ο σχηματισμός ασβεστόλιθου ή η εξαγωγή ενός δοντιού. Παραδοσιακά, ένα αγόρι στο Walkabout θα ντυθεί μόνο με ένα πανί.
Ένας νεαρός άνδρας είναι διακοσμημένος με χρώματα και στολίδια για την προετοιμασία της τελετής Walkabout
Το ταξίδι που αναλαμβάνουν μπορεί να καλύψει ακόμα και 1000 μίλια. Το αυστραλιανό τοπίο είναι απίστευτα επικίνδυνο, με υψηλές θερμοκρασίες και δηλητηριώδη έντομα και φίδια. Και έτσι, για να επιβιώσει στην δοκιμασία μιας Walkabout τελετής, ο νεαρός πρέπει να είναι σε θέση να παρέχει επαρκή ασφάλεια στον εαυτό του. Πρέπει να γνωρίζει πώς και πού να πάρει καθαρό νερό, να κατασκευάσει ασφαλές καταφύγιο και να κυνηγήσει για φαγητό. Πρέπει να μπορεί να κυνηγάει, να ψαρεύει και να αναγνωρίζει εδώδιμα φυτά.
Τα φυτά που μαθαίνει να μαζεύει ο νεαρός είναι παραδοσιακά. Τρώνε ντοματίνια, δαμάσκηνα Illawarra, quandongs, lilli pillies, μούρα muntari, σπόρους για σάλτσα, δαμάσκηνα Kakadu και καρύδια bunya bunya. Πρέπει επίσης να γνωρίζει ποια φυτά είναι φαρμακευτικά και να μπορεί να παρακολουθεί τις πληγές και τους τραυματισμούς του.
Λόγω της απαιτητικής φύσης της, η τελετή Walkabout θεωρείται επίσης ως δοκιμασία γενναιότητας. Το παιδί κινδυνεύει να χαθεί ή να τραυματιστεί σε καθημερινή βάση.
Το να κοιμάται μόνος του στην έρημο τη νύχτα είναι κάτι που απαιτεί μεγάλο θάρρος. Οι σωματικά απαιτητικές προκλήσεις της επιβίωσης από μόνες τους είναι διαφορετικές από τις δύσκολες πλευρές της τελετής Bora, αλλά είναι πιο πιθανό να έχουν μακροπρόθεσμη επίδραση στους νεαρούς άνδρες.
Πνευματικοί στόχοι και πλοήγηση στη γη
Ενώ η φυσική πτυχή της τελετής Walkabout βοηθά τους νέους άνδρες να αποδείξουν ότι είναι ικανά μέλη της κοινωνίας τους, το Walkabout δεν είναι μόνο να μάθει κάποιος να επιβιώνει μόνος του. Όταν το αγόρι περνάει από αυτό το τελετουργικό της μετάβασης, πρέπει να χρησιμοποιήσει μόνο το χρόνο για να αναλογιστεί τα πνευματικά ζητήματα και να ανακαλύψει ποιος είναι ως άτομο.
Το Walkabout δεν είναι μόνο να μάθει να επιβιώνει μόνος του αλλά και ένα πνευματικό ταξίδι.
Πρέπει να αναλογιστεί τη σχέση του με την προγονική του γη και τη φύση και να συνδεθεί με εκείνους που έχουν περάσει από την ίδια μεταβίβαση μπροστά του. Υποτίθεται ότι πρέπει να σκεφτεί τους προγόνους του καθώς αναλαμβάνει το Walkabout και τους τιμά.
Διδάσκεται να τραγουδά παραδοσιακά πνευματικά τραγούδια γνωστά ως «γραμμές τραγουδιών». Αυτά τα τραγούδια είναι εξαιρετικά ξεχωριστά - δεν είναι μόνο ένας τρόπος να περάσουν το χρόνο, αλλά ένας τρόπος να περιηγηθούν στο ύπουλη τοπίο. Τα αγόρια δεν λαμβάνουν σύγχρονα όργανα όπως πυξίδες ή χάρτες που έχουν σχεδιαστεί, και τα τραγούδια περιγράφουν το τοπίο και τα ορόσημα όπως ποτάμια και βραχονησίδες, οπότε το αγόρι κάνει το ταξίδι του με τη βοήθεια ενός ομιλούμενου χάρτη. Τα τραγούδια καθοδηγούν τους νεαρούς άντρες σε περιοχές θήρας όπως είναι τα πεζοδρόμια και περιγράφουν τη θέση των σπόρων και των άγριων φρούτων για το μαγείρεμα.
Η διαφύλαξη της φύσης και ο σεβασμός της γης αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της κουλτούρας των Αβορίγινων και η δυνατότητα ερμηνείας των τραγουδιών είναι σημαντική. Η επίτευξη τροφής χωρίς εξάντληση πόρων μπορεί να σημαίνει ότι ταξιδεύουν σε μεγάλες αποστάσεις, ενώ οι προμήθειες πιο κοντά στο σπίτι αναγεννιούνται και αναπαράγονται και οι γραμμές τραγουδιού αντανακλούν αυτό.
Οι γραμμές τραγουδιού περιγράφουν επίσης περιοχές πνευματικής σημασίας και περιγράφουν σημαντικά ιστορικά γεγονότα. Καθώς οι νέοι κάνουν το ταξίδι τους με τη βοήθεια των τραγουδιών, μαθαίνουν για τα σημαντικά μέρη των προγόνων τους και βλέπουν τους τόπους από πρώτο χέρι. Τέλος, οι γραμμές τραγουδιών ευχαριστούν τη γη για τους πόρους της και κατά τη διάρκεια της Walkabout η σημασία του σεβασμού της γης και των πόρων που παρέχει είναι επιβεβαιωμένη και ίσως πιο ξεκάθαρη.
Οι Αβορίγες πιστεύουν ότι καθοδηγούνται από μια υψηλότερη πνευματική δύναμη όταν κάνουν το ταξίδι Walkabout. Όταν τα αγόρια επιστρέφουν από την τελετή Walkabout θεωρούνται άνδρες. Δεν έχουν μόνο αποδείξει ότι είναι σε θέση να επιβιώσουν μόνοι τους, αλλά ότι είναι πνευματικά αφυπνισμένοι και είναι έτοιμοι να αναλάβουν περισσότερες ευθύνες και να διαδραματίσουν σημαντικότερο ρόλο στις κοινότητές τους.
Walkabout Σήμερα
Η παραδοσιακή τελετή Walkabout είναι ακόμα γνωστή σήμερα και υπάρχουν μερικά αγόρια Αβορίγινες που θεωρούν ότι είναι ένα εξαιρετικά σημαντικό μέρος της ταυτότητάς τους και αναλαμβάνουν την ιεροτελεστία της μετάβασης με τον παραδοσιακό τρόπο. Δυστυχώς, καθώς οι καιροί έχουν αλλάξει τα τελευταία χρόνια, η τελετή γίνεται όλο και πιο συνηθισμένη.
Σήμερα, ορισμένοι νέοι άντρες θέλουν να ολοκληρώσουν το Walkabout αλλά δεν αισθάνονται άνετα να το κάνουν με τα πόδια. Άλλοι δεν είναι σε θέση να δεσμευτούν για μια μακροπρόθεσμη Walkabout κατά τη διάρκεια πολλών μηνών λόγω υποχρεώσεων σχολείου ή εργασίας.
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα η τελετή Walkabout να εξελίσσεται και να προσαρμόζεται στη σύγχρονη εποχή. Οι νεαροί άνδρες μπορούν να επιλέξουν να βιώσουν το Walkabout ως οδικό ταξίδι, οδηγώντας τα προγονικά εδάφη τους παρά να τα περάσουν με τα πόδια.
Αυτό σημαίνει ότι χάνουν τις σωματικά απαιτητικές πτυχές του Walkabout, παρά του ότι εξακολουθεί να είναι μια πολύτιμη ιεροτελεστία διέλευσης που θέλουν να αναλάβουν. Ίσως αυτό συμβαίνει επειδή οι πνευματικές πτυχές της τελετής Walkabout είναι τόσο σημαντικές, ακόμα και τώρα.
Οι Αβορίγινες Αυστραλοί πολέμησαν πολύ σκληρά για να διατηρήσουν τις πολιτιστικές παραδόσεις τους και για τους νέους άνδρες των Αβοριγίνων αυτό είναι ένας τρόπος για να συμμετάσχουν σε μια παραδοσιακή τελετή που μπορεί να τους καθοδηγήσει σε μια δύσκολη στιγμή στη ζωή τους.
Οι Αβορίγινες Αυστραλοί έχουν αγωνιστεί σκληρά για να διατηρήσουν τις πολιτιστικές παραδόσεις τους όπως το Walkabout.
Μερικοί άνθρωποι πιστεύουν ότι τα συναισθήματα αβοήθειας που βιώνουν κάποιοι νεαροί Αβορίγινες άνδρες, που δυσκολεύονται να προσδιορίσουν τη θέση τους στην κοινωνία των Αβορίγινων και την ταυτότητά τους ως Αβορίγινες στην σημερινή Αυστραλία, θα ήταν λιγότερο πρόβλημα εάν η τελετή Walkabout ήταν ακόμα ευρέως ασκούμενη. Η τελετή αποσκοπούσε πάντοτε να βοηθήσει τα αγόρια να συνδεθούν με τους προγόνους τους και αυτό ίσως είναι ακόμη πιο σημαντικό για τους νέους άνδρες σήμερα.
