Τρίτη 10 Δεκεμβρίου 2019

Το πεύκο Γουόλεμ Αναβίωση ενός φυλλώδους δεινοσαύρου.

Το πεύκο Γουόλεμ
Αναβίωση ενός φυλλώδους δεινοσαύρου.
Το πανάρχαιο πεύκο Wollem 

 

 
Αρσενικοί και θηλυκοί κώνοι του πεύκου Wollemi

Μία δημοφιλής ιδέα στην επιστημονική φαντασία είναι η ανάσταση των προϊστορικών πλασμάτων όπως οι δεινόσαυροι, τα μαμούθι, ακόμα και οι Νεάντερταλ. Στην πραγματικότητα, αυτή η ανάσταση ενός προϊστορικού πλάσματος δεν έχει ακόμη επιτευχθεί, αν και υπάρχει μια προσπάθεια να δημιουργηθεί ένα υβριδικό έμβρυο μαμούθ-ελέφαντα από μια ομάδα του Χάρβαρντ. Ένα σχετικό θέμα δημοφιλές μεταξύ των ανθρώπων που σκέφτονται για τα αρχαία θηρία από απομακρυσμένες εποχές είναι η ιδέα της ανακάλυψης ενός πληθυσμού λειψάνων ενός άλλου εξαφανισμένου είδους. Οι μύθοι του Mokèlé-mbèmbé στην Αφρική και οι Almas στα βουνά του Καυκάσου αποτελούν παραδείγματα μυθικών ανακαλύψεων τέτοιων πληθυσμών με θλίψη.Στον κόσμο των φυτών, το βοτανικό ισοδύναμο της ανακάλυψης ενός ζωντανού δεινοσαύρου έχει πραγματικά γίνει. Ένα είδος του δέντρου Wollemi Pine, Wollemia nobilis , ανακαλύφθηκε και το οποίο ακόμα ζει σε μια περιοχή άγριας φύσης δυτικά του Σίδνεϊ της Αυστραλίας. Το δέντρο είναι μέλος ενός γένους που αναπτύχθηκε αρχικά πριν από 200 εκατομμύρια χρόνια. Αυτή τη στιγμή βρίσκεται στο στάδιο της αναζωογόνησης μέσω της παγκόσμιας καλλιέργειας του φυτού για λόγους κηπουρικής.





Wollemi Pine, ένα από τα παλαιότερα γνωστά είδη δέντρων. Kew Gardens, Λονδίνο.

Από την κυριαρχία στο απολίθωμα

Τα Wollemi Pines εξελίχθηκαν στην Pangea όταν όλες οι ήπειροιι ήταν ακόμα ενωμένες κατά τη διάρκεια της πρώιμης Μεσοζωίας. Εξαιτίας αυτού, στενοί συγγενείς του δέντρου βρίσκονται στην Αυστραλία, τη Νότια Αμερική και σε άλλα μέρη του νότιου ημισφαιρίου. Για 100 εκατομμύρια χρόνια, το δέντρο Wollemi Pine ήταν ένα από τα κυρίαρχα γενέθλια των δένδρων στο νότιο ημισφαίριο. Οι δραματικές κλιματικές αλλαγές κατά τη διάρκεια του Neogene και του τεταρτημορίου οδήγησαν στο θάνατο των περισσότερων πληθυσμών Wollemi Pine. Σήμερα, το μόνο μέρος όπου τα Wollemi Pines εξακολουθούν να είναι ζωντανοί στο φυσικό περιβάλλον, όχι ως απολιθώματα είναι ο Εθνικός Δρυμός Wollemi στα Blue Mountains.




Εθνικό Πάρκο Wollemi στο Baerami κατά μήκος της οδού Bylong Valley, NSW Αυστραλία.

Η Wilderness του Wollemi

Το Εθνικό Πάρκο Wollemi είναι μία από τις πιο απομονωμένες και τραχιές περιοχές του κόσμου. Πολυάριθμα φαράγγια και φαράγγια που καλύπτονται από πυκνό τροπικό δάσος καθιστούν πολύ δύσκολη την πλοήγηση. Τα φαράγγια δημιουργούν επίσης οικολογικές κοινότητες τσέπης που μπορούν να επιβιώσουν για χιλιετίες στο τέλος σε σχετική απομόνωση από την υπόλοιπη βιόσφαιρα. Είναι πιθανώς για αυτό το λόγο αυτό το είδος Wollemi Pine να διατηρήθηκε εδώ.
Τα ζωντανά Wollemi Pines ανακαλύφθηκαν το 1994 από έναν Αυστραλό βοτανολόγο τον Ντέιβιντ Νόμπιλ, ο οποίος περνούσε από την περιοχή όταν συνάντησε ένα ιδιόμορφο δέντρο με πολλαπλούς κορμούς και περίεργο φλοιό που έμοιαζε με φυσαλίδες σοκολάτας. Ήταν εξοικειωμένος με την παλαιοβότανο και δεν άργησε πολύ για να αναγνωρίσει αυτό που είχε μπροστά του.



Wollemi Pine. Βοτανικός Κήπος του Όρους Τομά.

Ένα ξεχωριστό πεύκο

Το είδος Wollemi Pine είναι μέλος του γένους Wollemia , ένα γένος πεύκου μέσα στην οικογένεια Araucariaceae. Άλλα γένη στην οικογένεια περιλαμβάνουν τον Αγάθη και την Αραουκαρία, τα οποία έχουν ομοιότητες με τη Wollemia. Και τα τρία γένη χρονολογούνται στην πρώιμη Μεσοζωική Εποχή.



(Agathis Jurassica), απολιθώματα φυτών Wollemi Pine.


Το Wollemi Pine πραγματικά μοιάζει με δέντρο από άλλη εποχή. Αναπτύσσεται με πολλαπλούς κορμούς και τους ρίχνει τακτικά. Είναι ένα φυτό γυμνόσπερμου όπως όλα τα δέντρα από το Triassic. Τα φυτά αγγόσπερμου δεν εμφανίζονται στο αρχείο απολιθωμάτων μέχρι την Κρητιδική. Λόγω των πολλαπλών κορμών, είναι δύσκολο να μετρήσουμε τον συνολικό αριθμό μεμονωμένων δέντρων. Μέχρι στιγμής, οι βοτανολόγοι έχουν ανακαλύψει συνολικά περίπου 240-276 άτομα, 40-76 ενήλικα και 200 ​​νεαρά άτομα. Ένα μαζικό ατομικό δέντρο έχει 160 ξεχωριστούς κορμούς!
Δύο χαρακτηριστικά του φυτού που το καθιστούν ιδιαίτερα ξεχωριστό είναι ο ασυνήθιστος φλοιός του και το γεγονός ότι ρίχνει ολόκληρους κλάδους αντί για φύλλα. Το φυτό έχει επίσης έχει αποδειχθεί ότι είναι σε θέση να αναπτυχθεί σε ακραίες θερμοκρασίες, από μείον 20 βαθμούς C όσο και  ζεστό που μπορεί να ξεπεράσει τους 45 βαθμούς C. Το φυτό εξελίχθηκε στον θερμοκηπιακό κόσμο του Mesozoic και έτσι είναι λογικό ότι θα είναι σε θέση να αντέξει πολύ υψηλές θερμοκρασίες.



Κήποι Wollemi Pine (Wollemia nobilis), Λονδίνο.

Προστασία και αναβίωση

Από την ανακάλυψή του, το φυτό έχει αναπτυχθεί σε αιχμαλωσία σε διάφορα μέρη του κόσμου. Η αρχική ώθηση για την εξαγωγή του δέντρου ως φυτού κήπου, ήταν να μειωθεί ο πειρασμός από τους ανθρώπους να κλέψουν τα δέντρα ή τους σπόρους τους από τη φύση και έτσι να θέσουν σε κίνδυνο τον τοπικό βιότοπό του με την απειλή ασθενειών και χωροκατακτητικών ειδών. Ο άλλος λόγος ήταν να διασφαλιστεί ότι αυτό το συναρπαστικό βοτανικό απόκομμα δεν θα εξαφανιστεί.
Μία από τις πρώτες ιδιωτικές εταιρείες που είχαν τα δικαιώματα να καλλιεργούν τα δέντρα ήταν ο βρεφονηπιακός σταθμός Birkdale. Το Αυστραλιανό Τμήμα Πρωτογενούς Βιομηχανίας ήταν επίσης ένας από τους πρώτους οργανισμούς στους οποίους δόθηκε το δικαίωμα να καλλιεργούν τα δέντρα. Οι Wollemi Pines πωλούνται τώρα από πολλούς προμηθευτές σε όλο τον κόσμο.



Το 2005, ο Sir David Attenborough εγκατέστησε το πρώτο Wollemi Pine του Kew Garden.



Η συλλογή των σπόρων από άγρια ​​φυτά θέτει σε κίνδυνο το είδος Wollemi Pine δεδομένου ότι προκαλεί ζημιά στα δέντρα και είναι πιθανότερο η εισαγωγή ασθενειών και παρασίτων από τον έξω κόσμο. Ως αποτέλεσμα, τα περισσότερα δείγματα καλλιεργούνται φυτικά από νεαρά φυτά που έχουν αναπτυχθεί σε αιχμαλωσία από σπόρους που συλλέγονται από τα αρχικά άγρια ​​δένδρα.
Τα μέρη όπου καλλιεργείται το δέντρο περιλαμβάνουν την μητρική τους χώρα την  Αυστραλία, τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ιαπωνία. Τα κλιματικά όριά τους δοκιμάζονται για την επέκταση της αγοράς. Μέσα από αυτό, η κυριαρχία ενός αρχαίου δέντρου αναβιώνει. Η Μεσοζωική Εποχή μπορεί να εξαφανιστεί, αλλά μπορούμε να αναδημιουργήσουμε ένα μέρος από αυτήν, ενθαρρύνοντας την ανάπτυξη ζωντανών απολιθωμάτων όπως το Wollemia nobilis.